ΠΑΓΚΡΑΤΙ

Τι ακριβώς συμβαίνει στο 32 της Αρχελάου, στο Παγκράτι;

Αντικείμενα που αλλάζουν θέσεις, χρωματιστά μαντήλια και κουτιά με φράσεις όπως 'if value then copy', καθιστούν το studiomateriality τον πιο παράξενο χώρο στην Αθήνα.

Το ερώτημα του τίτλου του κειμένου με βασάνιζε από τον Μάρτιο, όταν δημιουργήθηκε ο συγκεκριμένος λιτός χώρος. Κάθε μέρα, στο δρόμο μου για το γραφείο περνούσα έξω από το 32 της Αρχελάου και κοντοστεκόμουν για λίγα δευτερόλεπτα, προσπαθώντας να λύσω το αίνιγμα της ύπαρξής του.

Τα μόνα στοιχεία που είχα στη διάθεση μου για να φτάσω στη λύση ήταν το ”this is a place made for fun, welcome to studiomaterilaity” που κοσμεί την είσοδό του και κάποια μίνιμαλ αντικείμενα που άλλαζαν σχεδόν κάθε μέρα θέση.

Το πτηνό -κάτω αριστερά στην κεντρική φωτογραφία- το ένα πρωί βρίσκονταν πάνω στο τραπέζι, το άλλο κάτω από αυτό και το τρίτο εξαφανιζόταν και τη θέση του έπαιρνε μια αφίσα που έγραφε ”nothing can have value, without being an object of utility”. Τρέχα γύρευε δηλαδή.

Είχα αρχίσει να πιστεύω πως ο άνθρωπος που έφτιαξε το συγκεκριμένο χώρο ήθελε να παίξει μαζί μας. Είχε μια κάμερα στη βιτρίνα του μαγαζιού και το βράδυ καθόταν και έβλεπε τις αντιδράσεις των περαστικών τρώγοντας ποπ κορν και ξεκαρδιζόταν στα γέλια.

 

Δεν πετύχαινα ποτέ το χώρο ανοιχτό για να μπω και να ρωτήσω, αφού άνοιγε κάμποση ώρα αφότου έφευγα για δουλειά και έκλεινε λίγο πριν γυρίσω στο σπίτι. Για να είμαι ειλικρινής είχα πάρει το θέμα προσωπικά. Νόμιζα ότι ο Μίλτος Κοντογιάννης, δημιουργός του χώρου, με είχε πάρει χαμπάρι και έπαιζε μόνο με το δικό μου μυαλό.

Μετά από δεκάδες περάσματα μπροστά από το 32 της Αρχελάου και κάμποση σπαταλημένη φαιά ουσία, κατέληξα στο συμπέρασμα πως το συγκεκριμένο μέρος νοικιάζεται από μεγάλες εταιρείες για να κάνουν εκεί τα business meeting τους, αξιοποιώντας τα δημιουργικά αντικείμενα του χώρου.

”Έχουμε ακούσει πολύ πιο παράξενα πράγματα από τη δική σου εκδοχή. Εχθές μας ρώτησε ένας κύριος αν τα μαντήλια που έχουμε στα κουτιά είναι μαντήλια για ταχυδακτυλουργούς. Μας έχουν ρωτήσει αν είμαστε μαγαζί με βιολογικά προϊόντα, ενώ

τις προάλλες μία κυρία κάθισε και περίμενε να της φτιάξουμε τα νύχια.

Μας αρέσει να παίζουμε με τον περαστικό, γιατί θέλουμε να επικοινωνήσουμε και να έχουμε αλληλεπίδραση μαζί του. Αλλιώς, θα είχαμε φτιάξει ένα γραφείο σε έναν όροφο κάποιας πολυκατοικίας για να μην μας βρίσκει κανείς”.

Με τι ασχολείται το studiomateriality;

”Το studiomateriality είναι λίγο στούντιο, λίγο κατάστημα, λίγο ατελιέ. Έχουμε, προς το παρόν, τρεις σειρές προϊόντων (τα μεταξωτά μαντήλια, τους καθρέφτες και τα φωτεινά κουτιά μας) που έχουμε σχεδιάσει οι ίδιοι, ενώ ταυτόχρονα ασχολούμαστε και με τις custom κατασκευές.

(καθρέφτης)

(φωτεινό κουτί)

(μαντήλι με μετάξι από το Σουφλί)

Ένα παράδειγμα custom κατασκευής, είναι το custom design που κάναμε σε μια μηχανή εσπρέσο, αλλά και σε ένα κράνος για έναν Έλληνα αναβάτη μηχανής που συμμετείχε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Αυτό που στην ουσία κάνουμε, είναι να πάρουμε ένα αντικείμενο, όπως η μηχανή εσπρέσο, να μετρήσουμε τις επιφάνειες, να σχεδιάσουμε, να τυπώσουμε τα σχέδια και να τα κολλήσουμε στη μηχανή”.

Ο Μίλτος ασχολείται για χρόνια με το interior design και θεωρεί το studiomateriality ως φυσική εξέλιξη της ενασχόλησής του με τη ζωγραφική, το σχέδιο, το φωτισμό και την επαφή του με τα αντικείμενα. Γιατί, όμως, επέλεξε το όνομα ‘studiomateriality’;

(Ο Μίλτος)

”Η λέξη ‘materiality’ έχει δύο έννοιες. Η μία είναι η υλικότητα, η οποία σαφέστατα μας αντιπροσωπεύει, αφού στην ουσία παίρνουμε υλικά (μετάξι, καθρέφτη, λαμαρίνα) και τα μεταμορφώνουμε σε κάτι άλλο και η μεταφορική έννοια του ‘materiality’ είναι η σημαντικότητα. Οπότε συνδυάζει αυτό που από τη μία πλευρά είναι φθηνό, μεταφορικά, γιατί πρόκειται για ύλη, αλλά εμείς στην ύλη δίνουμε αξία μέσω του σχεδιασμού, οπότε παύει να είναι ένα απλό υλικό.

Επιτέλους, είχα μάθει τι ακριβώς κάνει αυτός ο χώρος, αλλά δεν μπορούσα να προσδιορίσω σε ποιους ακριβώς απευθύνεται. Κάπου εκεί ο Μίλτος μου εξήγησε: ”Έρχονται πολλοί και μας ζητάνε να τυπώσουμε μια φωτογραφία σε μία κούπα. Αυτό είναι εμπόριο και εμείς δεν έχουμε καμία σχέση με αυτό. Είμαστε ένα design studio, σχεδιάζουμε με μια συγκεκριμένη αισθητική και πέρα από τα τρία προϊόντα που έχουμε (και θα αυξήσουμε στο άμεσο μέλλον), αναλαμβάνουμε projects, όπως αυτό με το κράνος, αφού ο πελάτης μας δώσει ένα concept, αλλά και τη σχετική ελευθερία να δημιουργήσουμε.

Ουσιαστικά απευθυνόμαστε σε τρεις κατηγορίες. Σε καταστήματα, σε αρχιτέκτονες/διακοσμητές/σχεδιαστές που μας προτείνουν κάποιο project και στο ευρύ κοινό μέσω των προϊόντων μας

Όσων αφορά, τα αντικείμενα που μπορούμε να σχεδιάσουμε, δεν υπάρχει περιορισμός, αφού είμαστε εξοικειωμένοι σχεδόν με όλα τα υλικά. Τις κατασκευές μπορεί να μην τις κάνουμε οι ίδιοι, αλλά όλα τα προϊόντα μας ολοκληρώνονται από συνεργάτες μας που βρίσκονται σε διάφορα σημεία της Ελλάδας”.

 

Από την πρώτη στιγμή που είδα το όνομα ‘studiomaterilaity’, μπορεί να μην καταλάβαινα περί τίνος επρόκειτο, ωστόσο ήμουν σίγουρος πως αφορούσε μια αλυσίδα καταστημάτων με παρουσία αν όχι σε όλο τον κόσμο, τουλάχιστον σε όλη την Ευρώπη. Προς το τέλος της κουβέντας μου με τον Μίλτο του αποκάλυψα και αυτή τη σκέψη μου.

”Δεν είμαστε αλυσίδα, ούτε θέλουμε να γίνουμε. This place is made for fun και έτσι θέλουμε να παραμείνει. Θέλουμε να κρατήσουμε το studiomateriality μικρό και αληθινό”.

Για το κλείσιμο θα δανειστώ μία φράση που χρησιμοποιεί το studiomateriality στο φυλλάδιο του για τα μαντήλια, αλλά πιστεύω πως ταιριάζει γενικότερα στο χώρο: ‘Suitable for happy people or sad people looking for happiness’.

Studiomateriality: Αρχελάου 32, Παγκράτι