ORIGINALS

10 ατάκες που λέμε σε μια ταβέρνα και θα έπρεπε να διώκονται ποινικά

Ζουν ανάμεσά μας άνθρωποι που ρωτούν τον σερβιτόρο αν είναι όντως φρέσκα τα ψάρια.

Για αδιευκρίνιστο λόγο οι συζητήσεις στις ταβέρνες και σε λοιπά φαγάδικα περνούν στα ψιλά. Κανείς δεν αναζητά την αλήθεια της κάθε φράσης που λέγεται εκεί όταν τουλάχιστον ο ένας από τους δύο συνομιλητές κρατάει με το ένα του χέρι ένα πηρούνι στο οποίο είναι καρφωμένος ένας κεφτές ή ένα σφηνοπότηρο με ρακί. Λες και όταν τρώμε, λίγο πριν φάμε ή αφότου φάμε μπορούμε να λέμε ό,τι μας κατέβει στο κεφάλι.

Ήρθε η ώρα να αποκατασταθεί η τάξη και να μπει ένα όριο στο τι θα μπορεί να λέγεται από εδώ και πέρα στους χώρους που πηγαίνουμε για φαγητό. Όχι, δεν θα σας πούμε εμείς τι θα λέτε. Δημοκρατία έχουμε και ο καθένας μπορεί να λέει το μακρύ του και το κοντό του. Θα κάνουμε, απλώς, δέκα προτάσεις σχετικά με ατάκες που αν ειπωθούν ξανά σε κάποιο εστιατόριο αυτός που της λέει θα πρέπει να φυλακίζεται ή έστω να τιμωρείται παραδειγματικά.

Δέκα ατάκες που αυτή τη στιγμή που γράφεται το κείμενο ακούγονται ταυτόχρονα σε 2.869 φαγάδικα στην ελληνική επικράτεια και αυτός που τις λέει δεν εννοεί ή δεν θα έπρεπε να εννοεί ούτε το 1% των λέξεων που βγαίνουν από το στόμα του.

1. ”Αυτά για αρχή και βλέπουμε”

Δεν έχει ακόμα γεννηθεί ο άνθρωπος που ξεστόμισε την παραπάνω ατάκα, αφού ολοκλήρωσε την παραγγελία του και μετά από κάμποση ώρα φώναξε ξανά τον σερβιτόρο για να παραγγείλει κι άλλα πιάτα.

Προτεινόμενη ποινή: Να φωνάζει το σερβιτόρο να παραγγείλει φαγητό σε ταβέρνα, σε λούπα, στην κόλαση και εκείνος να μην έρχεται.

2. ”Είναι όντως φρέσκα τα ψάρια;”

 

Αν είσαι η Χαρούλα Πεπονάκη και μοναδικός στόχος της ερώτησής σου είναι να μανουριάσεις με τον σερβιτόρο, ανεξάρτητα από την απάντησή του, δικαιολογείσαι. Δικαιολογείσαι, επίσης, αν είσαι ο βαρόνος Μινχάουζεν και έχεις βγει πρώτο ραντεβού με κορασίδα με καταγωγή από την πλέμπα και θες να κάνεις το ‘κομμάτι’ σου. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, πρέπει να ξέρεις πως δεν έχει γεννηθεί ακόμα (ούτε) εκείνος ο σερβιτόρος που στην ερώτηση ”είναι όντως φρέσκα τα ψάρια’‘ (όπως γράφει ο κατάλογος) θα σου απαντήσει ”όχι, είναι πιο κατεψυγμένα από τις ψαροκροκέτες του Captain Iglo”.

Προτεινόμενη ποινή: Να τρως ψαροκροκέτες Captain Iglo μέχρι να σβήσει ο ήλιος.

3. ”Τι προτείνεις;”

Επιτέλους, να μία σωστή ερώτηση προς έναν σερβιτόρο! Αρκεί ο σερβιτόρος να εργάζεται σε εστιατόριο με τουλάχιστον ένα αστέρι Michelin ή στο ανάκτορο των Βερσαλλιών πριν την Γαλλική Επανάσταση. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, κατά 99% ο άνθρωπος που σου παίρνει παραγγελία δεν είναι επαγγελματίας σερβιτόρος και θέλει απλώς να κάνει τη δουλειά του όσο πιο τίμια γίνεται. Μην τον βασανίζεις. Για να κάνεις αυτή την ερώτηση, 100% βρίσκεσαι σε μαγαζί που το πιο φαντεζί πιάτο που μπορεί να σου προταθεί είναι τα αμπελοφάσουλα.

Προτεινόμενη ποινή: Να τρως για την υπόλοιπη ζωή σου ό,τι προτείνει ο ‘σεφ’ του ‘Fear Factor’.

4. ”Μόλις έφυγε το παιδί”

 

Μαζί με το ”καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται” αποτελεί μία από τις δύο ατάκες της καθημερινότητάς που θα πρέπει να διώκονται αυτεπάγγελτα. Η συγκεκριμένη απάντηση του ανθρώπου που σήκωσε το τηλέφωνο στην ερώτησή μας ”γιατί αργεί η παραγγελία;” έχει καταλάβει περίοπτη θέση και σε παλιότερο αφιέρωμά μας, ‘20 ατάκες που λέμε κι ας ξέρουμε ότι είναι ψέμματα‘.

Προτεινόμενη ποινή: Οι πολυκατοικίες που πηγαίνει παραγγελίες ο συγκεκριμένος ντελιβεράς να μην έχουν ασανσέρ.

5. ”Δικά μου αυτή τη φορά, εσύ την επόμενη”

Λόγω κρίσης, η συγκεκριμένη ατάκα τείνει να εκλείψει. Παρόλα αυτά, δύσκολα ξεχνιούνται οι κόντρες των γονιών μας (στην προεφηβεία μας) με τους συγγενείς για το ποιος θα πληρώσει το τραπέζι. Ερχόταν ο σερβιτόρος με το λογαριασμό, ο μπαμπάς προσπαθούσε να βάλει τα πεντοχίλιαρα στην τσέπη του σερβιτόρου, την ώρα που η μαμά έκανε κεφαλοκλείδωμα στη θεία που προσπαθούσε με τη σειρά της να κάνει σκριν στον θείο για να πληρώσει εκείνος πρώτος. Παρόλα αυτά, την επόμενη φορά που θα βγαίναμε οι ίδιοι άνθρωποι για φαγητό, θα επαναλαμβανόταν ακριβώς το ίδιο σκηνικό.

Προτεινόμενη ποινή: Όποιος λέει την ατάκα να πληρώνει για μια ζωή το λογαριασμό.

6. ”(…) και μία Coca Cola light”

Έλα, κοίτα τον εαυτό σου στον καθρέφτη. Έχει μόλις χλαπιακιάσει μισό πάκο ψωμί, ένα τζατζίκι, γαρδούμπες, τηγανητές πατάτες, μελιτζάνες και κολοκυθάκια και μου θες και Coca Cola light, αθεόφοβε; Λίγη τσίπα ρε, τι σου ζητάνε;

Προτεινόμενη ποινή: Εικονικός πνιγμός σε μπανιέρα γεμάτη Coca Cola light.

7. ”Λίγο καρπουζάκι για τη χώνεψη”

 

Η συγκεκριμένη ατάκα χρησιμοποιείται ισόποσα με την ”λίγο παγωτάκι για τη χώνεψη”. Την ευθύνη της εκφοράς της φέρουν κάποιες φορές οι σερβιτόροι και κάποιες οι πελάτες. Το παράλογο με αυτήν είναι πως αν και σε αντίθεση με κάθε νόμο της φυσικής και της βιολογίας, οι πελάτες έχουν την ψευδαίσθηση πως όντως το παγωτό ή το καρπούζι πρόκειται να τους βοηθήσει να χωνέψουν.

Προτεινόμενη ποινή: Βλ. ‘Seven’ και πώς αντιμετωπίστηκε το αμάρτημα της λαιμαργίας. Μόνο που σε αυτή την περίπτωση θα χρησιμοποιηθεί καρπούζι.

8. ”Οι τομάτες είναι από το μποστάνι”

”Οι τομάτες είναι από το μποστάνι”, είπε ο σερβιτόρος και έτρεξε να βγάλει από πάνω τους το αυτοκόλλητο του ΑΒ πριν τις κόψει για να φτιάξει την χωριάτικη που παρήγγειλες. Αν οι τομάτες ήταν από το μποστάνι, ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας δεν θα ήταν ιδιοκτήτης ταβέρνας, αλλά ο μεγαλύτερος παραγωγός τομάτας στη χώρα.

Προτεινόμενη ποινή: Να τον πληρώσεις με λεφτά από την Monopoly.

9. ”Ξεροψημένη η πίτα, λίγη κέτσαπ, και την σος πάνω στο κρέας”

 

Η παραπάνω φράση αφορά σουβλατζίδικα και κυκλοφορεί σε παραλλαγές του τύπου: ”μπόλικες πατάτες, μουστάρδα και καυτερό”, ”αλάδωτη πίτα, χωρίς αλάτι και λίγο γιαούρτι”. Αδελφέ, 4-5 συστατικά έχει ένα φυσιολογικό σουβλάκι, αν είναι να τα αφαιρέσουμε, να προσθέσουμε άλλα τόσα και να τα περάσουμε από ειδική επεξεργασία, άστο να πάει στο διάολο.

Προτεινόμενη ποινή: Να σου φέρει το σουβλάκι σαν να μην άκουσε ποτέ τις επιμέρους οδηγίες (ούτως ή άλλως δεν τις άκουσε).

10. Η μη άμεση θετική απάντηση στο ”γλυκάκι να φέρουμε;” του σερβιτόρου

Μπορεί να μην είναι ατάκα, αλλά δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από αυτό το κείμενο. Πρόκειται για εκείνη την και καλά αμήχανη σιγή λίγων δευτερολέπτων στην ερώτηση του σερβιτόρου, ενώ μαζεύει το τραπέζι, ”γλυκάκι να φέρουμε;”, η οποία αξίζει Όσκαρ υποκριτικής. Αυτό που θες να φωνάξεις είναι ”φέρε όλο το ταψί”, αλλά για κάποιο λόγο συμπεριφέρεσαι σαν μοντέλο του Instagram που τη βγάζει όλη μέρα τρώγοντας μαρούλι.

Προτεινόμενη ποινή: Το γλυκό αντί για ζάχαρη να έχει στέβια.