Το sex tape της Τζιχάντ

Η τσόντα και η ωμή βία έχουν κάτι κοινό: εθίζουν με τον ίδιο προβοκατόρικο τρόπο. Μέσα από μια διαδικασία σταδιακής αναισθητοποίησης. Όσο πιο πολύ πορνό βλέπεις, τόσο πιο δύσκολα ερεθίζεσαι. Σε κάποια φάση χρειάζεσαι περισσότερο πορνό και αμέσως μετά διαφορετικό πορνό. Πιο εξειδικευμένο ή πιο καστομαρισμένο στα δικά σου γούστα / βίτσια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Xhamster έχει πάνω από 300 κατηγορίες. Κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα μεγάλα στούντιο έχουν εγκαταλείψει τις mainstream υπερπαραγωγές. Μόνο το amateur μας ερεθίζει πια. Το σεξ της διπλανής πόρτας. Ερασιτεχνικό, βιαστικό και σε χαμηλή ανάλυση. Αληθινό.

Με την ωμή βία ισχύει περίπου το ίδιο. Tα έχουμε δει όλα σε ασύλληπτες ποσότητες. Στις ταινίες, στις σειρές, στα games, στα δελτία ειδήσεων. Σχεδόν τίποτα δεν μας ανατριχιάζει. Σίγουρα τίποτα από τις ταινίες, τις σειρές και τα games, λίγα πράγματα από τα δελτία ειδήσεων.

Μέχρι χθες.

Γιατί χθες, στην Κωνσταντινούπολη, στο αεροδρόμιο Ατατούρκ, η πορνογραφία της ωμής βίας απέκτησε το πρώτο της sex tape.

Η κάμερα ασφαλείας του αεροδρομίου δείχνει ανθρώπους να τρέχουν πανικόβλητοι – πέφτουν πυροβολισμοί. Ένας απ’ αυτούς είναι ο τρομοκράτης. Τον πυροβολούν, τον βλέπουμε να πέφτει τραυματισμένος. Το όπλο του πέφτει απ’ τα χέρια. Αμέσως μετά, βλέπουμε κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί: τον πεσμένο τρομοκράτη να προσπαθεί να ενεργοποιήσει τα εκρηκτικά με τα οποία είναι ζωσμένος. Ο τελευταίος τύπος που έχει ξεμείνει κοντά του το αντιλαμβάνεται και τρέχει κι αυτός πανικόβλητος (μπορεί να είναι αστυνομικός). Ο πεσμένος μένει μόνος του στο αμοντάριστο πλάνο. Κουνάει νευρικά τα χέρια του. Μία, δύο, τρεις κινήσεις. Μπουμ.

Το απόλυτο snuff movie. Ερασιτεχνικό, βιαστικό και σε χαμηλή ανάλυση. Αληθινό. Η ωμή βία της διπλανής πόρτας. Η ίδια που έσκασε πριν από μερικούς μήνες στο Παρίσι, στην Άγκυρα ή και ξανά στην Κωνσταντινούπολη, αλλά αυτήν τη φορά καταγεγραμμένη σε όλη της την ωμότητα.

Ήρθε η ώρα να ερεθιστούμε.