Η απόφαση να γίνεις γονιός

Ακόμα και σήμερα δεν είμαι σίγουρος για το πότε έγινε το κλικ της απόφασης να γίνω πατέρας. Ήταν άραγε μια συνειδητή απόφαση ή ήταν μία διαδικασία που δούλευα ασυναίσθητα για πολύ καιρό μέσα μου; Θα σε γελάσω. Βλέποντας το κλιπ της μπίρας ΑΛΦΑ καταλαβαίνω βέβαια πως το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Όταν έχεις μια σχέση για την οποία κάθε μέρα αισθάνεσαι και πιο σίγουρος, τότε το επόμενο βήμα μάλλον γίνεται σχεδόν από μόνο του και εσύ το μόνο που ξέρεις είναι πως το νιώθεις ως σωστό.

Είναι άραγε το επόμενο βήμα αποκλειστικά και μόνο ο γάμος ή η απόφαση ενός παιδιού; Φυσικά και όχι. Να, δες για παράδειγμα πόσα “επόμενα βήματα” έχει κάνει το ζευγάρι στο αγαπημένο μας βίντεο των τελευταίων ημερών της διαφήμισης μπίρας ΑΛΦΑ, πόσες πρώτες φόρες, πόσες μικρές ή μεγαλύτερες αποφάσεις πήρε μέχρι να φτάσει στο σημείο της δικής τους ολοκλήρωσης.

Και σταματάνε άραγε τα βήματα εδώ; Στον ερχομό ενός παιδιού;

Θα σας πω εγώ εκ των έσω: Όχι. Απλά αλλάζει η πίστα. Και η διαρρύθμιση του σπιτιού. Και το ωράριό σου. Και οι προτεραιότητές σου. 
Και το ίδιο σου το μυαλό, γιατί πλέον αυτόματα κάνει διαφορετικούς υπολογισμούς, αλλάζει ο τρόπος σκέψης σου. Γιατί πλέον δεν είσαι μόνος σου, δεν εξαρτάσαι αποκλειστικά εσύ από τις πράξεις σου. 

Φυσικά όταν αποφάσισα πως ναι, σε έναν χρόνο από τώρα θα ήθελα να είμαι αυτός ο τύπος που βγάζει το καρότσι από το πορτ μπαγκάζ, που στο πίσω του κάθισμα έχει ένα υπερυψωμένο παιδικό καθισματάκι και πως δεν θα αναρωτιέμαι πια τι στο καλό είναι αυτό το τζίνι με τα πάμπερς που έβλεπε στην τηλεόραση, όταν λοιπόν πήρα όλες αυτές τις αποφάσεις συμπυκνωμένες σε μια πρόταση, δεν είχα ιδέα για όλα αυτά. 

Το μόνο που ήξερα είναι πως πρέπει να μοιραστώ αυτή τη σκέψη με την άμεσα ενδιαφερόμενη, με τη σύντροφό μου. Και μπορεί να μην το έκανα τόσο ρομαντικά όσο ο πρωταγωνιστής της μπίρας ΑΛΦΑ, και δεν ντρέπομαι που το λέω αλλά μακάρι να είχε υπάρξει τότε αυτή η διαφήμιση και χωρίς κανέναν δισταγμό θα τον αντέγραφα, θέλω όμως να πιστεύω πως και εγώ δεν τα πήγα χάλια όταν της είπα πως οι 4 καρδιές που ζωγράφισα σε ένα χαρτάκι που ζήτησα από τον σερβιτόρο σε ένα ταβερνάκι στη Σκόπελο συμβολίζουν εμάς τους 3 και το τέταρτο μέλος που θα ήθελα να αποκτήσουμε.

Αν αναρωτιέσαι ποια ήταν η 3η καρδιά πρέπει να σου πω πως το ακριβώς προηγούμενο βήμα ήταν το να συγκατοικήσουμε και να πάρουμε σκύλο. One step at the time λένε οι Άγγλοι φίλοι μας, και εγώ έχω να προσθέσω πως δεν έχει σημασία αν το βήμα θα είναι τετράποδο, αν θα μπουσουλάει ή αν θα κουβαλάει μαζί του κούτες μετακόμισης, αρκεί να είναι το βήμα που εσείς αισθάνεστε σωστό, το βήμα που σας φέρνει πιο κοντά μεταξύ σας και στο όραμα ευτυχίας που μοιράζεστε.  

Σκίτσο:  Σάντρα Σωτηρίου