ORIGINALS

Η αγαπημένη μου μακαρονάδα

Επιλέγουμε ανάμεσα σε λαχταριστές πέννες και μακαρονάδες με κιμά.

Για όσους δουλεύουν σε εταιρείες, το φαγητό στη δουλειά είναι μεγάλο πρόβλημα. Ειδικά αν δεν έχεις φροντίσει να φέρεις τάπερ από το σπίτι σου. Το μεσημέρι φτάνει, μαζί κι η πείνα σου και ξαφνικά αρχίζουν αυτές οι προβληματικές συζητήσεις με τους συναδέλφους για το τι θα παραγγείλετε, οι οποίες μέχρι να καταλήξουν κάπου έχεις αρχίσει να τους βλέπεις όλους σαν μακαρόνια.

Τι ωραία που θα ήταν, αν ξαφνικά εμφανιζόταν ένα food truck έτοιμο να μαγειρέψει για σένα την αγαπημένη σου μακαρονάδα με ζυμαρικά ‘Melissa’ ε; Αυτά γίνονται μόνο στις ταινίες σκέφτηκες φαντάζομαι. Κι όμως, το μπλε φορτηγάκι ντυμένο στα χρώματα των αγαπημένων μας ζυμαρικών τριγυρνά στους δρόμους της πόλης αναζητώντας πεινασμένους λάτρεις των ζυμαρικών. Πριν λίγο καιρό μάλιστα, έκανε μια στάση στο σπίτι της 24Media και ο σεφ Λουκάς φρόντισε να φτιάξει τις αγαπημένες μας μακαρονάδες, σε μια εμπειρία που μας έμεινε αξέχαστη (ειδικά στα στομάχια μας) και τη συζητάμε μέχρι σήμερα. Ειδικά την ώρα του φαγητού.

Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις για το ζήσεις κι εσύ, είναι ένα post ή ένα tweet στα social media και να ζητάς μια μακαρονάδα. Τα λαγωνικά του Melissa on the Road εντοπίζουν την επιθυμία και το φορτηγάκι ξεκινά να έρθει να σε βρει.

Εμείς πάντως, ανυπομονούμε ήδη για την επόμενη φορά και προσπαθούμε με κάθε τρόπο να κάνουμε το μπλε φορτηγάκι να επιστρέψει. Μέχρι τότε, συζητάμε για την μακαρονάδα που θα ζητήσουμε, διαλέγοντας ο καθένας τη δική του αγαπημένη.

Όλες, για τον Κώστα Μανιάτη

Όταν μιλάω για μακαρόνι θα σέβομαι. Και όχι μόνο εγώ, αλλά όλο μου το σόι. Και αυτό γιατί είμαστε η πιο μακαρονοτέτοια οικογένεια εκεί έξω, έχουμε υμνήσει όλες τις εκφάνσεις των μακαρονιών, αλλά ΚΥΡΙΩΣ την απλότητά τους. Σέβομαι και εκτιμώ όλες τις μακαρονάδες, όλες έχουν προσφέρει, κάθε μία απ’ το μετερίζι της, αλλά για μένα εκείνη που θα είναι πάντα στην καρδιά μου θα είναι αυτή που συνοδεύεται από τυρί και κόκκινη σάλτσα. Από εκεί ξεκινάμε, αυτή είναι η βάση τους, από εκεί ξεκίνησαν κι αυτά για να κατακτήσουν τον κόσμο. Και τα κατάφεραν. Είμαστε στο έλεος τους. Και μπράβο μας.

Τα μακαρόνια με κιμά για τον Πάνο Κοκκίνη

Όχι η ‘ιταλική’ μπολονέζ, τα ‘ελληνικά’ μακαρόνια με κιμά. Εκείνα που συνδυάζονται με ντοματοσαλάτα και ένα τεράστιο κομμάτι φέτας. Εκείνα που έχω ξεκαθαρίσει πολλάκις με τον εαυτό μου ότι είναι το τελευταίο πράγμα που θέλω να φάω φεύγοντας από τον μάταιο αυτό κόσμο. Ένα πιάτο που με πηγαίνει πίσω στην παιδική μου ηλικία, αφού ήταν το μοναδικό που η μάνα μου μπορούσε να φτιάξει ψιλο-αξιοπρεπώς. Και αυτό παρότι το πέστο με βασιλικό της πεθεράς μου, η άλλη μακαρονο-εμμονή μου, είναι επιεικώς αξεπέραστο. Σε τέτοιο βαθμό που σε road trip 30 ημερών στην Ιταλία, όπου έτρωγα πέστο σε καθημερινή βάση, εκείνο αναπολούσα.

Η μακαρονάδα φούρνου με κόκκινη σάλτσα, για τον Κωνσταντίνο Αμπατζή

Όπως κι ο συνονόματος πιο πάνω, έτσι κι εγώ λατρεύω όλα τα μακαρόνια. Ήταν το αγαπημένο μου πιάτο όταν ήμουν μικρός και δεν έτρωγα σχεδόν τίποτα, παραμένουν το αγαπημένο μου φαγητό και σήμερα που μεγάλωσα και τρώω σχεδόν τα πάντα. Μπορεί να είναι δύσκολο να διαλέξεις μόνο ένα δάχτυλο από τα χέρια σου, αλλά εγώ μια χαρά διαλέγω το αγαπημένο μου πιάτο: τα μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα. Μόνο που μεγαλώνοντας, εξελίχθηκαν λίγο, μπήκαν στο φούρνο, απέκτησαν μια υπέροχη κρούστα τυριού και κάνουν τα σάλια μου να τρέχουν απλά με την μυρωδιά τους. Σταματάω κάπου εδώ όμως γιατί ήδη βλέπω τους γύρω μου σαν μακαρονάδες φούρνου και σε λίγο θα αρχίσω να τους κάνω ερωτική εξομολόγηση.

Οι multi tasking πέννες με φέτα για τον Αντώνη Τζαβάρα

Έχοντας πέσει από πολύ μικρός στο καζάνι με τη μακαρονάδα με κιμά της μαμάς μου (μια λαίλαπα με 5 στρώσεις βουτυρωμένο σπαγγέτι, κιμά και πεκορίνο η μία πάνω στην άλλη), εδώ και χρόνια αφαιρώ σάλτσες και υλικά από τα ζυμαρικά μου. Η τωρινή μου φάση είναι οι πέννες βρασμένες αλ ντέντε, στις οποίες προσθέτω τριμμένη φέτα, ντοματίνια, ελιές και λίγη κάπαρη. Μόλις τις μαγειρεύεις, τις τρως ζεστές με λίγη τριμμένη παρμεζάνα από πάνω και όσες περισσεύουν μπορείς να τις πάρεις σε ταπεράκι στη δουλειά την επόμενη μέρα. Ούτε ζέσταμα δεν χρειάζονται – τρώγονται και κρύες, σαν σαλάτα, με λίγο πιπέρι αντί για την παρμεζάνα. Συνδυάζονται ιδανικά με κρασάκι, κόκα κόλα και μια επίσκεψη στη μαμά κάθε 15 μέρες για αναμέτρηση με τη λαίλαπα.

Μακαρόνια με κιμά, και για τον Ηλία Αναστασιάδη

Κατανοώ ότι ένας φαγανός άνθρωπος μπορεί να χαθεί για πάντα στο βασίλειο των διαφορετικών μακαρονιών και των διαφορετικών σαλτσών. Το κατανοώ και το σέβομαι, αλλά είναι κάτι που δεν θα κάνω ποτέ. Γιατί η αρχή και το τέλος και το σύνθημα στα χείλη μας είναι τα μακαρόνια με κιμά. Και επειδή είμαι κλασικός μιζεροπερίεργος με το φαγητό μου, όχι, δεν βάζω τριμμένο τυρί από πάνω. Αν χρειαζόταν το τυρί, θα το βάζαμε στο μαγείρεμα, όχι από πάνω. Αν είναι έτσι, να δοκιμάσουμε και λίγη τρούφα σοκολάτα. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Μακαρόνια με κιμά, το μοναδικό φαγητό στη ζωή μου που συνοδεύω με ψωμί.

Σπαγγέτι με πέστο βασιλικού ο Πάνος Σεϊτανίδης

Όσο μεγαλώνεις και πήζει το μυαλό, βλέπεις συχνά τα πράγματα διαφορετικά. Αξιολογείς και εκτιμάς, αντιλαμβάνεσαι αλλιώς τα πράγματα. Κατανοείς πως η μακαρονάδα είναι το πιο απλό αλλά συνάμα και πιο πολύτιμο δώρο του Θεού, του Βούδα ή δεν ξέρω κι εγώ ποιου, προς τον άνθρωπο. Νιώθεις μέσα σου την αξία τους με κάθε μπουκιά, ταρακουνιέται το είναι σου με κάθε τύλιγμα τους γύρω από το πηρούνι.

Ντρέπομαι που μικρό με κυνηγούσε η γιαγιά μου να φάω τα μακαρόνια με τον κιμά (και μιλάμε για γιαγιά… Σπεράντζα Βρανά style, όχι αστεία), δεν θα μπορούσα καν να ξεστομίσω πως στις διακοπές πετούσα τα μακαρόνια μου πίσω από τη μάντρα ελπίζοντας να μη με έχει δει κανείς (μόνο μέσω πληκτρολογίου μπορούσα να το μοιραστώ αυτό, ντρέπομαι).

Μικρός ήμουν, δεν ήξερα. Όμως μεγάλωσα σε χρόνια, σε μέγεθος και σε κιλά και έμαθα. Πλέον τα μακαρόνια ίσως και να είναι το αγαπημένο μου φαγητό, σε πολλαπλές μάλιστα παραλλαγές. Γιώργο Μυλωνά μέχρι πρόσφατα θα μαχόμουν στο πλάι σου μέχρι τελευταίας ρανίδας της λευκής σάλτσας στο πιάτο μου. Όμως εδώ και δύο χρόνια, έχει αλλάξει κάτι στην κοσμομακαρονοθεωρία μου. Ανακάλυψα τη σάλτσα με πέστο βασιλικού. Τι κι αν δεν μου αρέσει το σκόρδο, τι κι αν η ιδέα του να τρώω κουκουνάρι καταστρέφει κάθε φορά και ένα εγκεφαλικό μου κύτταρο. Ο συνδυασμός της συγκεκριμένης σάλτσας με τα μακαρόνια μου, αποτελεί βόμβα.

Τα σπαγγέτι με κρέμα γάλακτος, τυριά και μπέικον για τον Γιώργο Μυλωνά

Η καρμπονάρα κλέβει εκκλησία. Δεν γίνεται κάποιος να σε ρωτάει ‘ποια είναι η αγαπημένη σου μακαρονάδα’ κι εσύ να απαντάς οτιδήποτε άλλο από ‘καρμπονάρα’. Εκτός και αν δεν έχεις φάει ποτέ. ΣΟΒΑΡΕΥΤΕΙΤΕ ΟΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ. Σας έχω δει όλους να τρώτε έστω μια φορά καρμπονάρα. Η σωστή ερώτηση είναι με ποιο είδος μακαρονιού είναι καλύτερη. Σε αυτή την περίπτωση δέχομαι κάθε πιθανή απάντηση. Προσωπικά, μου αρέσει η κλασική καρμπονάρα με σπαγγέτι. Θέλω τα δόντια του πηρουνιού να βυθίζονται στο σπαγγέτι και να αναδύονται φορτωμένα με μανιτάρια και μπέικον, βουτηγμένα σε κρέμα γάλακτος. Κι άσε τους άλλους να μιλάνε για παπαρδέλες και ναπολιτέν.

Αναζήτησε εικόνες του εγχειρήματος με το hashtag #MelissaOnTheRoad και ακολούθησε τον λογαριασμό @melissapasta για περισσότερες λαχταριστές εικόνες απόλαυσης.