ΠΟΤΟ

Το Pairidaeza είναι ο παράδεισος σε μπαρ

Tο μαγαζί της Πλατείας Καρύτση με το περίεργο όνομα έχει γίνει κλασικό και το γιορτάζει.

Η πλατεία Καρύτση ήταν η πρώτο πιάτσα με μπαρ στην Αθήνα που έδωσε το κάτι διαφορετικό στη νύχτα της πόλης. Ένα από τα πρώτα μπαρ της πλατείας και το μοναδικό που μένει ακόμα σαν θεματοφύλακας είναι το Pairidaeza. Κλείνει 13 χρόνια βλέπεις, στο ίδιο ακριβώς σημείο, με την ίδια ακριβώς φιλοσοφία και το γιορτάζει με πάρτι, cocktails και πολύ κέφι. Ότι ακριβώς ξέρει να κάνει πολύ καλά δηλαδή.

Την έψαξα λίγο με το όνομα γιατί όσες φορές έχει πέσει σαν πρόταση στην παρέα να πάμε έχει γίνει ένας χαμούλης. Ο καθένας το λέει όπως θέλει, το διαβάζει όπως μπορεί αλλά τελικά όλοι καταλαβαίνουμε ποιο μπαρ εννοούμε. Για την ιστορία, Pairidaeza είναι ο παράδεισος στα περσικά και η αρχική του έννοια ήταν οποιοσδήποτε περιφραγμένος λειμώνας ή τόπος αναψυχής και διασκέδασης. Ακριβώς όπως και αυτό το μπαρ που προσφέρει απλόχερα αναψυχή και διασκέδαση μέσα από τα υπέροχα cocktails του και την μοναδική του μουσική.

Διαβάζεται: Πα-ι-ρι-ντα-έ-ζα [Άκουσε το εδώ καλύτερα]

Μιας και είπαμε για cocktails να κάτσουμε στην μπάρα του με το υπέροχο δερμάτινο μαξιλαράκι για τα χέρια και να διαλέξουμε από τον καινούργιο κατάλογο. Βλέπεις με αφορμή την επέτειο για τα 13 χρόνια του μαγαζιού, στήθηκε ένας κατάλογος με 13 cocktaills και τους δόθηκαν ονόματα που αφορούν τον παράδεισο. Εμένα το Adam μου τράβηξε το μάτι, με gin, st germain, ginger και αγγούρι. Ωραίο, δροσερό, με το gin να είναι πρωταγωνιστής και το st germain να βγάζει μικρές μικρές πινελιές από ευχάριστες επιγεύσεις. Για γαρνίρισμα ένα roll από αγγούρι, αχώριστοι φίλοι με το gin.

Έξω όμως είχε πέσει η θερμοκρασία και ήθελα κάτι ζεστό. Δεν μπόρεσα για πολύ να αντισταθώ στο Blazer by Pairidaeza με ρούμι, orange curacao, ιβίσκο και κανέλα. Τα παιχνίδια με τα blazer cups και την φωτιά ζέσταναν ακόμα περισσότερο την ατμόσφαιρα του ήδη cosy μαγαζιού. Έφτασε μπροστά μου αχνιστό μέσα σε ένα ποτήρι brandy με ένα κομματάκι bitter σοκολάτας να περιμένει να απογειώσει τον ουρανίσκο μου. Κι όντως τον απογείωσε.

Όσο καθόμουν στην μπάρα παρατηρούσα μικρά μικρά πράγματα που κάνουν αυτό το μαγαζί τόσο ξεχωριστό. Εν αρχή ην η κάβα. Εξαιρετική, ενημερωμένη, καλοστημένη με μικρά μικρά διαμαντάκια να σε προκαλούν. Η μικρή βιτρίνα που κρύβει μερικά ρούμια μοιάζει τόσο απαγορευμένη όσο και ο καρπός του μήλου στον παράδεισο. Ακριβώς πάνω από αυτή την βιτρίνα βρίσκεται το Τρομπόνι του Σάκη, από το ska συγκρότημα του ’80 De Traces. Στέκεται δίπλα σε ένα παλιό μικρόφωνο τύπου echolette και συμπληρώνει τον jazz τόνο σε ένα παριζιάνικο σκηνικό άλλης εποχής.

Τον τελικό τόνο όμως τον βάζει η υπέροχη μουσική που ακούγεται στο background κάθε στιγμή της ημέρας. Λίγο ροκ με τζαζ ύφος, λίγο σόουλ με φανκι ήχους. Ότι ώρα κι αν είναι θα ακούσεις αυτό που πρέπει στην σωστή ένταση στο σωστό ύφος. Το ιδανικό για να κάτσεις στην άκρη της μπάρας με θέα στα δεξιά σου τον dj και την κάβα και στα αριστερά του τον κόσμο που περνάει από την πλατεία. Όλα αυτά όμως αλλάζουν όταν αρχίζει και μαζεύεται ο κόσμος τις μέρες αιχμής. Αν πας σίγουρα θα πιάσεις τον εαυτό σου να σιγοχορεύει και να σκάει ένα μειδίαμα χαλαρό. Στο δεύτερο ποτό όλα αυτά γίνονται πιο έντονα. Έχει κάτι η ατμόσφαιρα αυτού του μαγαζιού και σε τραβάει. Είναι από τα λίγα μαγαζιά του κέντρου που πηγαίνεις και ξέρεις ότι θα περάσεις καλά με την ψυχή σου. Θα περάσεις καλά και θα διασκεδάσεις. Παράδεισος γαρ.

Το Pairidaeza όμως δεν μένει μόνο στα cocktails αλλά έχει φτιάξει και έναν κατάλογο με aperitivo τα οποία μπορείς να πιεις μετά την δουλειά. Όλα τους έχουν ονόματα από κήπους που υπάρχουν στον κόσμο ενώ με κάτι τις παραπάνω έχεις πρόσβαση στον μπουφέ που υπάρχει τα απογεύματα από Τετάρτη με Παρασκευή. Δεν υπάρχει σταθερό μενού αλλά να ξέρεις οι εμπνεύσεις του σεφ κουμπώνουν τέλεια με το ποτήρι σου.

Άλλωστε αυτές οι εμπνεύσεις του σεφ μαζί με τον καλό του καφέ το κάνουν να είναι γεμάτο από τις 11 το πρωί που ανοίγει. Τσέκαρε τον μαυροπίνακα δίπλα από την μπάρα ή ρώτα κάποιον από το μαγαζί να σου πει τι έχει φτιάξει.

Τελικά δεν ξέρω αν είναι τα χρόνια που σε κάνουν κλασσικό ή η νοοτροπία. Ίσως ένα κράμα και των δύο να συντελεί στο να ορίσεις ένα μαγαζί κλασσικό και να το τοποθετήσεις στην ανώτατη των κατατάξεων. Είναι όμως πολύ δύσκολο για ένα μαγαζί να περνάνε χρόνια και γεγονότα από πάνω του και εκείνο να μένει σταθερό στα πιστεύω του, την διασκέδαση που προσφέρει ενώ προσπαθεί σε όλα τα επίπεδα.

Ίσως αυτό να είναι που έχει κάνει κλασσικό το Pairidaeza μετά από 13 χρόνια ζωής.

Pairidaeza, Παρνασσού 3, Πλατεία Καρύτση facebook | foursquare