ORIGINALS

Τα ‘όχι’ που λέμε και δεν πιστεύουμε ούτε οι ίδιοι

Πόσο διαφορετικό είναι τελικά αυτό που λες με αυτό που θα ήθελες να πεις;

Εκεί που περπατάς για να πας στη δουλειά, σκοντάφτεις πάνω σε κάτι σκληρό. Σκύβεις και τι να δεις; Ένα μαγικό λυχνάρι! Το τρίβεις, έχοντας μάθει το know-how από τα παραμύθια και ξαφνικά εμφανίζεται ένα τζίνι. «μπλα μπλα μπλα…έχεις τρεις ευχές. Πες μου, ποια ευχή σου θέλεις να πραγματοποιήσω πρώτη»; σε ρωτάει το τζίνι. «Όχι, όχι, δεν θέλω κάτι τζίνι. Είμαι μια χαρά. Και μόνο η πρόθεση σου μετράει», απαντάς και συνεχίζεις το δρόμο σου.

 

Πόσες πιθανότητες υπάρχουν να δώσεις την παραπάνω απάντηση στο τζίνι; Αν, όπως ελπίζω, η απάντηση είναι «καμία», τότε γιατί απαντάς με αυτό τον τρόπο, όταν κάποιος σε ρωτάει τι δώρο θες να σου πάρει για την γιορτή ή τα γενέθλια σου; Δεν περιμένω, απάντηση μιας και ο ίδιος απαντούσα αρνητικά βλακωδώς για χρόνια σε κάθε άνθρωπο που με ρώταγε τι δώρο να μου πάρει, αφού από το σπίτι με είχαν μάθει πως αυτό ήταν το ευγενικό και το πρέπον. Παρόλο που κάθε φορά που μου έκαναν αυτή την ερώτηση, στριφογύριζε στο μυαλό σου μια λίστα δώρων μεγαλύτερη και από αυτή του Άγιου Βασίλη.

Με αφορμή την χθεσινή γιορτή εμού και ενός εκατομμυρίου ακόμα Ελλήνων, γράφω αυτό το κείμενο για να σας προλάβω από το να αρνηθείτε ευγενικά όσους σας ρωτήσουν τι δώρο θέλετε να σας κάνουν έστω στην επόμενη γιορτή σας, αλλά και για να θυμηθούμε άλλες δέκα τουλάχιστον περιπτώσεις που λέμε όχι-συνήθως διπλό-, ενώ στην ουσία επιθυμούμε τουλάχιστον το αντίθετο.

1)Το γλυκό

Έχεις πάει επίσκεψη σε δευτεροτρίτη θεία στο χωριό. Αφού τρώτε, σου βάζει ένα κομμάτι λαχταριστή σοκολατόπιτα που έχει φτιάξει με τα χεράκια της. Το τρως μέσα σε ένα λεπτό και έχεις αρχίσει ήδη να ρίχνεις κλεφτές ματιές στο ταψί, μήπως έχει μείνει κι άλλο κομμάτι. Μόλις η θεία αντιλαμβάνεται ότι το έχεις φάει σε ρωτάει: «μήπως (το όνομα σου+άκη) θέλεις άλλο ένα κομμάτι»; 

Τι λες: «Όχι, όχι θεία, σε ευχαριστώ, έχω σκάσει».

Τι πραγματικά ήθελες να πεις: «Πιάσε ρε θεία άλλα δυο κομμάτια, γιατί μου χουν φτάσει τα σάλια μέχρι το πάτωμα».

Την συγκεκριμένη περίπτωση την έχω αναλύσει ενδελεχώς εδώ.

2)Το κέρασμα

Συναντιέσαι με συμφοιτητή σου που έχεις να δεις κάμποσα χρόνια και πηγαίνετε για μπίρες. Αφού έχετε πιει τον πάτο σας, εκείνος φωνάζει την σερβιτόρα για να φέρει το λογαριασμό και προτείνει να κεράσει μιας και όπως λέει χάρηκε που σε είδε μετά από τόσο καιρό.

Τι λες: «Όχι, όχι με τίποτα, θα κεράσω εγώ, εσύ την επόμενη φορά».

Τι πραγματικά ήθελες να πεις: «Κέρνα και δώσε μου και πέντε ευρώ να πάρω ταξί, γιατί δεν έχω αντοχή να γυρίσω με το μετρό».

3)Το ξύπνημα

 

Έχεις γυρίσει το απόγευμα κομμάτια από τη δουλειά και σου μένει μόλις μία ώρα να κοιμηθείς, γιατί έχεις σε λίγο ραντεβού με τον οδοντίατρο. Μόλις έχει αρχίσει να τρέχει το σαλάκι στο μαξιλάρι, σε παίρνει τηλέφωνο ένας συνάδελφος. Αφού ακούει τη βραχνή φωνή σου, σου λέει: «Δεν πιστεύω, να σε ξύπνησα».

Τι λες: «Όχι, όχι χάζευα στον υπολογιστή και έχω μαστουρώσει, για αυτό ακούγομαι έτσι».  

Τι πραγματικά ήθελες να πεις: «Άντε @#%^&# ρε παλιο@#$@@#@».

4)Η ουρά

Είσαι εδώ και ένα τέταρτο στην ουρά για το ταμείο του σούπερ μάρκετ* κρατώντας μόλις πέντε προϊόντα. Μένει μόλις ένα άτομο πριν φτάσει η σειρά σου και ξαφνικά εμφανίζεται μια γιαγιά κρατώντας μόνο ένα κρεμμύδι. «Παιδάκι μου, σε πειράζει να περάσω, μόνο ένα κρεμμύδι έχω»;

Τι λες: «Όχι, όχι περάστε, κανένα πρόβλημα».

Τι πραγματικά ήθελες να πεις: «Κι εγώ μόνο πέντε πράγματα έχω ρε γιαγιά, αλλά δεν άρχισα να κλαίγομαι στον κόσμο. Στη θέση σου και γρήγορα».

*η περίπτωση αυτή συναντιέται και στην τράπεζα, αλλά και σε οποιαδήποτε υπηρεσία του δημοσίου

5)Στο σινεμά

Έχεις αράξει στη θέση σου στο σινεμά για να απολαύσεις μια ταινία. Στο ένα χέρι κρατάς τα jumbo ποπ-κορν και στο άλλο την maxi coca-cola. Με το που χαμηλώνουν τα φώτα και ξεκινάνε οι διαφημίσεις, μία κυρία σε πατάει και σε ξενυχιάζει, ενώ με τον ποπό της σπρώχνει μερικά από τα ποπ κορν που περισσεύουν από τη συσκευασία. Η κυρία γυρνάει προς το μέρος σου και με ύφος ενοχής σου λέει: “Ωχ συγγνώμη, σας πάτησα”;

Τι λες:Όχι, όχι δεν πειράζει”.

Τι πραγματικά ήθελες να πεις:Έχε χάρη που δεν έχω ελεύθερο χέρι, αλλιώς θα σου έλεγα εγώ“.

6) Το ξενύχτι

Έχεις καλέσει τους κολλητούς σου για να δείτε Champions League. Βλέπετε το ματς τρώγοντας πίτσες και πίνοντας μπίρες. Αφού τελειώνει το παιχνίδι, περιμένεις ότι θα ξεκουμπιστούν μιας και δουλεύεις το πρωί και πρέπει να ξυπνήσεις στις εφτά. Οι κολλητοί σου, όμως, έχουν όρεξη και αρχίζουν να αραδιάζουν ιστορίες από το γυμνάσιο. Στο δεύτερο χασμουρητό σου σε ρωτάνε: “Θες να φύγουμε για να κοιμηθείς”;

Τι λες:Όχι, όχι ρε, αράξτε. Δεν έχω έτσι κι αλλιώς πολλή δουλειά αύριο“.

Τι πραγματικά ήθελες να πεις:Επειδή εσείς είστε κοπρόσκυλα, πρέπει εγώ να κουτουλάω αύριο στο γραφείο“;

7) Το κάπνισμα

 

Είσαι αντικαπνιστής και έρχεται για πρώτη φορά στο σπίτι σου ένας συνάδελφος που τυχαίνει να καπνίζει. Κάθεστε στο 3 επί 3 δωμάτιο σου με κλειστό το παράθυρο, μιας και είναι χειμώνας και κάνει ψοφόκρυο. Ο συνάδελφός σου βγάζει τα τσιγάρα από την τσέπη και σε ρωτάει: «Σε πειράζει να καπνίσω»;

Τι λες: «Όχι, όχι ρε δεν έχω πρόβλημα. Οι περισσότεροι που έρχονται στο σπίτι μου άλλωστε καπνίζουν».

Τι πραγματικά ήθελες να πεις: «Έτσι και τολμήσεις να το ανάψεις, θα στο σβήσω στην παλάμη».

8) Το κλαμπ

Βρίσκεσαι σε ένα κλαμπ με την παρέα σου και έχεις αρχίσει να κόβεις τις φλέβες σου από τη βαρεμάρα. Από την παρέα δεν χορεύει και δεν φλερτάρει κανείς, οπότε έχετε περιοριστεί να κρατάτε από ένα ποτήρι και να «σκανάρετε» το χώρο. Σε κάποια φάση, κάποιος από τους δικούς σου λέει: “Βαρέθηκα. Πάμε να φύγουμε”;

Τι λες:Όχι μωρέ, κάτσε λίγο ακόμα, νωρίς είναι“.

Τι πραγματικά ήθελες να πεις:Πες το χρυσόστομε! Απορώ τι καθόμαστε και κάνουμε τόση ώρα εδώ”.

9)Η τράκα

Έχεις βγει για καφέ και έχεις μαζί σου μόλις 3-4 τσιγάρα. Έχεις λεφτά μόνο για το ποτό, οπότε έχεις υπολογίσει ότι για να βγει η βραδιά μπορείς να κάνει ένα τσιγάρο ανά ώρα. Εκεί που μόλις έχετε παραγγείλει, εμφανίζεται ένας τύπος από το διπλανό τραπέζι και σου λέει δείχνοντας το πακέτο σου: “Πειράζει να σου πάρω ένα“;

Τι λες:Όχι φίλος, πάρε. Έχω κι άλλα μαζί μου”.

Τι πραγματικά ήθελες να πεις:Θα σου κόψω κάθε δάχτυλο που θα αγγίξει το πακέτο μου“.

10) Η βαλίτσα

Έχεις φτάσει στο λιμάνι του νησιού που παραθερίζεις κάθε χρόνο και έρχεται ο μπάρμπας σου για να σε μαζέψει. Κουβαλάς μια βαλίτσα χωρίς ροδάκια και σου έχει φύγει η μέση στο ταξίδι. Με το που σε βλέπει ο θείος, κάνει κίνηση να πιάσει την βαλίτσα και σου λέει: «Έλα, δώσε μου την να σε βοηθήσω».

Τι λες: «Όχι, θείε άσ’ την, δεν είναι βαριά».

Τι πραγματικά ήθελες να πεις: «Πάρε τη βαλίτσα και άμα μπορείς πάρε με και εμένα στην πλάτη».

Και για να μην νομίζετε ότι είμαι ανακόλουθος, αν αναρωτιέται κανείς τι δώρο θέλω για χθες -δέχομαι ακόμα-, με μια δωροεπιταγή από ένα βιβλιοπωλείο ή με ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου, είμαι εντάξει.

Για περισσότερα «ναι», εεε «όχι» follow @gemil84