ENTERTAINMENT

Με τι κολλήσαμε αυτή την εβδομάδα

Βιβλία, σειρές, stand-up, Stormtroopers και μπριζόλες.

Κάθε βδομάδα το πλήρωμα του PopCode θα μοιράζεται τα πιο πρόσφατα κολλήματά του. Μπορεί να είναι τραγούδια, βιντεάκια, ταινίες, εκθέσεις, tweets, ή οτιδήποτε άλλο οποιουδήποτε pop culture που τους έχει φάει ένα αξιοσέβαστο κομμάτι χρόνου και εμμονής.

Για να παίρνεις ιδέες.

Με το ‘Με λένε Ντάτα’ της Λένας Μαντά, ο Γιώργος Μυλωνάς

Τις προάλλες δανείστηκα το συγκεκριμένο βιβλίο συν ένα της Χρυσηίδας Δημουλίδου από τη βιβλιοθήκη της Καισαριανής με κακό σκοπό και με το μπλαζέ ύφος ενός τύπου που θεωρεί ότι έχει διαβάσει μερικά βιβλία στη ζωή του και πως Μαντά και Δημουλίδου δεν ξέρουν να γράφουν. Ο κακός σκοπός έχει να κάνει με το ότι στόχος της ανάγνωσης ήταν μια έμμεση διακωμώδηση των όσων αναφέρονται στα συγκερκιμένα βιβλία. Μέσα σε δυο μέρες είχα διαβάσει το βιβλίο της Μαντά, χωρίς ούτε σε μια σελίδα του να μου περάσει από το μυαλό να το σταματήσω. Μπορεί μετά από ένα μήνα να μην θυμάμαι πολλά πράγματα από αυτό, ούτε να έμαθα καλύτερα ελληνικά ή τεχνικές γραψίματος όσο το διάβαζα, πάντως πέρασα κάμποσες ώρες γυρίζοντας τις σελίδες του με αμείωτο ενδιαφέρον και με την αίσθηση διασκέδασης που σου προκαλεί μια εντυπωσιακή αμερικάνικη μπλοκμπαστερική ταινία. Σειρά έχει η Δημουλίδου.

​Με το πόσες φανταστικές σειρές ξεκινάνε αυτόν τον καιρό, ο Γιάννης Σαχανίδης

 

Ακούστε τι συνέβη τον Απρίλιο και τι θα συμβεί μέσα στον Μάιο: Ξεκίνησε η 6η σεζόν του ‘Veep’, η 10η του ‘Doctor Who’, η 3η των ‘Fargo’ και ‘Better Call Saul’ και ‘The Leftovers’, είδαμε το δεύτερο μισό του ‘The Get Down’, σήμερα βγαίνει το ‘Girlboss’, μέσα στην επόμενη εβδομάδα αρχίζει το ‘Handmaid’s Tale’, το ‘Great News’ και η 4η του ‘Silicon Valley’, τον Μάιο το ‘American Gods’, το ‘Twin Peaks’, η επόμενη true crime docuseries του Netflix ‘The Keepers’, η 2η σεζόν του ‘Master of None’ και του ‘F is For Family’ και η 3η του ‘Unbreakable Kimmy Schmidt’. Κι αυτές είναι μόνο όσες θυμάμαι, φανταστείτε. Εκπληκτικά πράγματα. *feeling blessed*.

Με την τελευταία παράσταση του Louis C.K., o Κωνσταντίνος Αμπατζής

Ο άνθρωπος είναι ιδιοφυία. Αν μπορούσα να δω μόνο έναν κωμικό live στη ζωή μου, θα επέλεγα αυτόν με κλειστά μάτια και η παράσταση ‘Louis CK 2017’ που είναι διαθέσιμη στο Netflix, αποτελεί ακόμη ένα γερό χαρτί για την επιλογή μου αυτή. Αστείος αλλά ταυτόχρονα ειλικρινής, δηκτικός και καυστικός, ο Louie σχολιάζει για ακόμη μια φορά την επικαιρότητα και τη ζωή ολόκληρη με τρόπο που σε κάνει να γελάς χωρίς την παραμικρή υποψία παραξήγησης. Πραγματικά, είναι κρίμα να αραδιάσω τώρα τα κορυφαία αστεία της παράστασης, για να μην σου τα χαλάσω. Απλά δες την, και μετά ξαναδές την άλλη μια φορά και ίσως και μια τρίτη. Louie για πάντα, μακράν του δευτέρου.

Με το Teppanyaki, ο Γιάννης Σαμούρκας

Έχω τρελαθεί. Εργατοώρες πάλι στο youtube να χαζεύω βιντεάκια με τύπους να μαγειρεύουν σε αυτή την μαγική πλάκα και να μου τρέχουν ποτάμι τα σάλια. Τρία-τέσσερα φαγητά ταυτόχρονα. Γαρίδες, χοιρινά, μοσχάρια, νουντλς, λαχανικά. Αλλά δεν είναι μόνο food porn η φάση. Είναι και ένα απίστευτο show τις περισσότερες φορές, με του τυπάδες να έχουν βγει κατευθείαν από το Kung Fu Chefs. Θέλω να παρατήσω τα πάντα και να πάω στο Τόκυο να μαθητεύσω στην τέχνη του teppanyaki.

Με την συνταξιούχα Selina Meyer, ο Πάνος Κοκκίνης

Είναι δύσκολο πράγμα να αγγίζεις το όνειρο (βλέπε γραφείο) και μετά να το χάνεις. Και ακόμη δυσκολότερο, ως σεναριογράφος, να προσπαθείς να φτιάξεις κάτι χιουμοριστικό χωρίς (SPOILER) ένα Λευκό Οίκο ως κεντρικό location. Όμως τα παλικάρια από το Veep, στην 6η σεζόν που μόλις ξεκίνησε, φαίνεται να την έχουν βρει τη φόρμουλα. Ή τουλάχιστον έτσι μου μυρίζεται. Προσωπικά μου αρκεί να βλέπω τις βρισιές-μικρά κομψοτεχνήματα να συνεχίσουν να πετάγονται ανεξέλεγκτα στον αέρα, την Selena να συνεχίζει να ονειρεύεται μεγαλεία και τον Gary να συνεχίζει να κρατάει σφιχτά την τσάντα της. Μεγαλείο. Απόλαυση. Λεκτική κακοποίηση. Μόνο πόνο.

Με τον Woody Allen, η Ναστάζια Καπέλλα

Αυτό το Πάσχα είπα να ξαναδώ ταινίες του Woody Allen που έχω ξεχάσει και ταινίες του που μου έχουν ξεφύγει. Έχω αυτή τη θεωρία ότι οι καλές κωμωδίες είναι πιο καλές όταν τις ξαναβλέπεις. Με τα δράματα δεν ισχύει τόσο αυτό, αν και το ‘Interiors’, το αγαπημένο μου δράμα του, το έχω δει 3-4 φορές. Επίσης νομίζεις ότι θυμάσαι μια ταινία αλλά τελικά όταν την ξαναβλέπεις δεν θυμάσαι τίποτα, ειδικά με τον Allen που έχει τόση λεπτομέρεια στα αστεία του και τόσες ανατροπές στα σενάριά του. Το ‘Love and Death’ πχ νόμιζα ότι το θυμόμουν και τελικά ήταν σαν να το είδα πρώτη φορά, μου άρεσε ακόμη περισσότερο από την πρώτη φορά. Το ‘You Will Meet a Tall Dark Stranger’ ήταν από αυτά που μου είχαν ξεφύγει και είναι τέλειο. O Woody Allen είναι η καλύτερη λύση για όταν δεν έχεις τι να δεις (υπάρχει πια αυτή η κατάσταση;) και θες να δεις σίγουρα κάτι καλό. Ακόμα και οι ταινίες του που για κάποιο μυστήριο λόγο παίρνουν 50% στις βαθμολογίες είναι καλές.

Με το Star Wars Celebration, η Ιωσηφίνα Γριβέα

That Stormtrooper life. #represent #swco #starwarscelebration #starwars #cosmotetv

A post shared by Oneman.gr (@onemangr) on

Είμαι τζετλαγκιασμένη και άυπνη εδώ και 2 μέρες, αλλά εάν μου έλεγες να πάω καπάκια στο Ορλάντο για 2ο γύρο, δε θα προλάβαινες καν να ολοκληρώσεις την πρότασή σου. Από George Lucas και Harrison Ford, μέχρι cosplayers με τη μεγαλύτερη φαντασία που μπορεί να βάλει ο νους σου και όλα τα τελευταία νέα για ταινίες και κόμικ, το φετινό Star Wars Celebration ήταν ένα τσικ πιο ξεχωριστό από τα προηγούμενα γιατί γιόρτασε τα 40 χρόνια του σύμπαντος και όλοι έμοιαζαν να το ζουν σαν να μην υπάρχει αύριο. Πέρα από τα πάνελ που μας έδωσαν την ευκαιρία να βρεθούμε κοντά στους αγαπημένους μας σταρ και να ακούσουμε τις ιστορίες τους, το highlight ήταν τα Disney’s Hollywood Studios που είχαν βάλει τα Star Wars καλά τους και μας υποδέχθηκαν με lightsabers και rides ειδικά φτιαγμένα για τους φαν,

Εδώ το καλό το lightsaber #swco #starwarscelebration #starwars #cosmotetv

A post shared by Oneman.gr (@onemangr) on

και Death Star burgers που υποκατέστησαν επάξια το αρνί και τη μαγειρίτσα (ίου και ίου).

Δύσκολα μπορεί να συναγωνιστεί άλλο Πάσχα μου το φετινό, αλλά θα ζητούσα από όσα έρχονται να το προσπαθήσουν για να δούμε σε τι peak μπορούμε να φτάσουμε.

Με τον Jake Gyllenhaal, η Έρρικα Ρούσσου

Δεν με νοιάζει πώς προφέρεται το όνομά του. Δεν με νοιάζει που ακόμα δεν έχει πάρει το Όσκαρ ούτε με το Donnie Darko ή ούτε με το Nightcrawler. Εντάξει ψέμματα, αυτό με νοιάζει. Δεν με νοιάζει αν το όλο buzz γύρω από το ταλέντο του είναι ελάχιστο μπροστά στην υπεροχότητα των ικανοτήτων του μπροστά στο φακό. Εκείνο που με έχει συνεπάρει από το πρώτο λεπτό που τον είδα επί σκηνής Broadway να ερμηνεύει είναι ότι η θεατρικότητα του. Την οποία ομολογουμένως, δεν την περίμενα. Είχα κάποιες ελπίδες ότι μπορεί να ισχύει όταν βρέθηκα στο κατάμεστο θέατρο αλλά η πραγματικότητα ξεπέρασει κατά πολύ τις προσδοκίες μου.

Γενικά, μιας και αύριο θα διαβάσετε κείμενο για αυτήν την γκιλε-τζιλε-δενξερω-νχαλική εμπειρία μου ένα μεσημέρι στο Broadway λέω να μην μακρυγορήσω.

Θα σας αφήσω να μελετήσετε το όνομά του όμως μέχρι τότε.

Με τα πλέιοφ παιχνίδια των Bucks, ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Ήμουν ανάμεσα στο να γράψω για το ‘Love Exposure’ του Sion Sono (θα το κάνω άλλη ώρα) ή για το πώς πλέον παρακολουθώ το νορβηγικό Skam σκηνή-σκηνή στη διάρκεια της βδομάδας (γι’αυτό και αν θα γράψω αναλυτικότερα) ή για το πώς κόλλησα με μια καρέκλα που πήρα από τα ΙΚΕΑ και έχει ανοίξει ο χώρος του σαλονιού μου, δε φαντάζεστε, σα να μπαίνω σε καινούριο σπίτι ήταν, έχω μια βδομάδα να κάτσω στον καναπέ μου. (Για αυτό λογικά δε θα γράψω αναλυτικότερα, μη φοβάστε.) Αλλά νομίζω είμαστε εδώ αυτή τη βδομάδα για να μιλήσουμε για τους Bucks. Αγόρασα NBA League Pass για τα πλέι-όφ φέτος, κυρίως για να βλέπω τα ματς του Giannis στην πρώτη φάση που δεν είναι ακόμα τρελά ανταγωνιστικά τα πράγματα. Δεν έχω να πω κάτι στην πραγματικότητα. Ο κόσμος διαλύεται και πιθανότατα δεν έχει πολλά ψωμιά ακόμα μέχρι να τελειώσει αλλά τουλάχιστον προλάβαμε να ζήσουμε τον Αντετοκούνμπο.