Κάθε βδομάδα το πλήρωμα του PopCode θα μοιράζεται τα πιο πρόσφατα κολλήματά του. Μπορεί να είναι τραγούδια, βιντεάκια, ταινίες, εκθέσεις, tweets, ή οτιδήποτε άλλο οποιουδήποτε pop culture που τους έχει φάει ένα αξιοσέβαστο κομμάτι χρόνου και εμμονής.
Για να παίρνεις ιδέες.
Με τον Ταραντίνο, ο Γιάννης Σαμούρκας
Το καλοκαίρι του ’94 είδα για πρώτη φορά Ταραντίνο. Το ‘Pulp Fiction’. Σε θερινό. Τρεις φορές συνεχόμενες. Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή. Απορία. Σοκ. Δέος. Από τότε έχω καθιερώσει να βλέπω κάθε ταινία του τουλάχιστον 2 φορές σε αίθουσα (ιδανικά η μία σε θερινό) και να κάνω ένα μίνι μαραθώνιο κάθε καλοκαίρι. Αυτή τη φορά είδα ξανά το ‘Hateful Eight’ και το ‘Death Proof’. Δεν έχει σημασία. Καταλήγω πάντα να τον θεωρώ τον καλύτερο αφηγητή που υπήρξε ποτέ. Ξέρει να λέει ιστορίες με τον πιο ενδιαφέροντα τρόπο που θα ακούσεις. Πριν 1-2 χρόνια είπε ότι του μένουν άλλες δύο ταινίες να κάνει, γιατί λέει πως ο κάθε σκηνοθέτης πρέπει να βγάζει 10 ταινίες πριν καεί. Δεν ξέρω αν ελπίζω να μην το εννοεί ή όχι.
Με τα γεμιστά της Πόπης, ο Ευθύμιος Σαββάκης
Η φίλη Πόπη Αντωνακάκη μαγειρεύει υπέροχα. Αυτό είναι το ένα κακό, όταν βρίσκεσαι εσύ Θεσσαλονίκη κι αυτή Αθήνα. Το δεύτερο κακό είναι ότι τα ανεβάζει και στο facebook της. Οπότε, επειδή το Inbox του Facebook δεν μεταφέρει (ακόμα) φαγητά, η εσωτερική πικρία μου είναι μεγαλύτερη. Τη συγκεκριμένη φώτο την ανέβασε την Τρίτη. Έλιωσα. Θεωρώ τα γεμιστά το δώρο του Θεού στον άνθρωπο (μετά τη φωτιά και τον Κριστόφ Βαζέχα). Οπότε άρχισα να ψάχνω στα deliverάδικα που εμπιστεύομαι στη Θεσσαλονίκη. Κανένα δεν είχε στο μενού γεμιστά. Εκτός από σήμερα. Που τα περιμένω γράφοντας αυτές τις γραμμές. God bless γεμιστά!
Με τη σελίδα Mockumenta ’14, ο Κωνσταντίνος Αμπατζής
Πείτε με βλάχο, δεν με νοιάζει. Εγώ αυτά τα έργα τέχνης της Documenta δεν τα καταλαβαίνω και πολύ τα κοροϊδεύω με τους φίλους μου και επιτέλους ανακάλυψα μια σελίδα που κάνει το ίδιο. Δεν θα σας κουράσω με περιγραφές και συναισθήματα, ας πέσουν μερικά φα-ντα-στι-κά παραδείγματα:
Με τα θερινά σινεμά, ο Γιάννης Σαχανίδης
Δεν το λέω για καλό όμως. Κάτι έχει συμβεί με τα θερινά σινεμά φέτος (;) και βρίσκονται σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου η ευρωπαϊκού τύπου κωμωδία είναι Ο Βασιλιάς και η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία οι μόνες χώρες που παράγουν ταινίες. Ας δούμε μερικούς τίτλους που παίζουν αυτήν την εβδομάδα στα θερινά της χώρας, έτσι για να πάρουμε μια ιδέα τι παίζει: ‘Για Ονομα του Θεού!’, γαλλική κωμωδία. ‘Είναι για το Καλό σου’, ισπανική κωμωδία. ‘Ο Αρχιτσιγκούνης’, γαλλική κωμωδία. ‘Οδηγός Οικογενειακής Επιβίωσης’, γαλλική κωμωδία. ‘Αλλοθι για Παντρεμένους.com’, γαλλική κωμωδία. ‘Ο Γιατρός Εχει Τρεχάματα’, ιταλική κωμωδία. ‘Τα Παράπονα στον Δήμαρχο’, ιταλική κωμωδία. Τι γίνεται παιδιά, δεν καταλαβαίνω, τι κάνατε στα θερινά σινεμά; Μα ‘Για Όνομα του Θεού’, που λέει και ο Jean Reno.
Με τον ανεμιστήρα, ο Γιάννης Μπαϊρακτάρης
Κυριολεκτικά κολλημένος επάνω του όλη την εβδομάδα, όχι αστεία. Με τη θερμοκρασία στην Αθήνα να φτάνει και να ξεπερνάει τους 40 βαθμούς κελσίου τις τελευταίες ημέρες, δεν γινόταν να κολλήσω με κάτι άλλο περισσότερο. Αν είσαι κι εσύ ένας από εκείνους που συνεχίζουμε τη δουλειά και στο σπίτι και βλέπουμε παράλληλα το facebook και το instagram μας να κατακλύζεται από φωτογραφίες φίλων στις παραλίες, με καταλαβαίνεις. Μέχρι τις αρχές Αυγούστου λοιπόν που θα πάρουμε την άδεια, θα τη βγάλουμε με έναν ανεμιστήρα αγκαλιά.
Με το τηλε-κοντρόλ μου, ο Πάνος Κοκκίνης
Δικαιολογούμαι, πιστεύω, καθώς δεν είναι συνηθισμένο τηλε-κοντρόλ, αλλά από αυτά που τους μιλάς και σου ψάχνουν να σου βρουν αυτό που ψάχνεις στο android tv box σου. Εννοείται πως κοιμάμαι μαζί του. Εννοείται πως το ‘καλοπιάνω’. Αλλά αυτό, τίποτα. Επιμένει να καταλαβαίνει τα μισά από αυτά που του λέω (βλέπε αντί για ‘game of thrones’, μου βγάζει ‘dame of the deep’). Και όχι, δεν φταίει σε καμιά περίπτωση η χάλια άρθρωσή και η ‘γεία σου νεοέλλληνα’ προφορά μου. Απλώς χρειάζεται χρόνο να με συνηθίσει. Σωστά;
Με το ‘Bored to Death’, η Ναστάζια Καπέλλα
Το είχα καιρό στα υπόψη μέχρι που το είδα όλο αυτήν την εβδομάδα. Μόνο τρεις σεζόν και μόνο οκτώ επεισόδια η καθεμία, ιδανικός αριθμός πλέον στην εποχή μας με τόσες καλές σειρές που παίζουν, το “Bored to death” είναι η σειρά που θες να βλέπεις για να σου φτιάχνει τη διάθεση. Ο Jonathan, που τον παίζει ο Jason Schwartzman, είναι συγγραφέας και part time δημοσιογράφος. Μια μέρα βάζει χωρίς να το πολυσκεφτεί μια αγγελία και συστήνεται ως ντετέκτιβ. Μαζί με το pothead αφεντικό του στο περιοδικό που γράφει (Ted Danson) και με τον κομιξά καλύτερο του φίλο (Zach Galifianakis!) αρχίζουν να λύνουν τις υποθέσεις και να μπλέκουν σε περιπέτειες.
Με το ‘Okja’, η Ιωσηφίνα Γριβέα
Υπέροχη παραγωγή Netflix από τον Bong Joon Ho που μπορεί να γίνει το 1ο πραγματικό blockbuster του streaming δικτύου. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα μπορεί ή τι θα θέλει να το κάνει η Ακαδημία την ερχόμενη χρονιά, ειδικά μετά τη φετινή τελετή που έδωσε στο Netflix και το Amazon τα πρώτα τους Όσκαρ. Το ‘Okja’ είναι μια σάτιρα για τη σκοτεινή πλευρά του κόσμου των επιχειρήσεων, μια επική περιπέτεια, και στην καρδιά του μια οικογενειακή με τη σπιλμπεργκική έννοια ταινία για ένα κορίτσι και το αγαπημένο της ζώο. Δώστου το κλικ, μην το σκέφτεσαι καν.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:
