Βραβεύουμε τις χτεσινές Χρυσές Σφαίρες
DiCaprio εναντίον Lady Gaga! Η επιστροφή του Mel Gibson! Ο θρίαμβος του Sly! Απονέμουμε τιμητικά βραβεία στη χτεσινή, τρεις-λαλούν-και-δυο-χορεύουν τελετή βραβείων.
- 11 ΙΑΝ 2016
Οι Χρυσές Σφαίρες δεν έχουν σημασία για τίποτα, επειδή τις βγάζουν καμιά κατοσταριά άνθρωποι αγνώστου ταυτότητας και κύρους, που πιθανότατα δεν έχουν δει σχεδόν τίποτα από όλα αυτά που βραβεύουν κι απλά στήνουν υποψηφιότητες με τρόπο ώστε να επιτευχθεί η μεγαλύτερη δυνατή συγκέντρωση σταρ ανά τετραγωνικό. (Θυμηθείτε, μέχρι και το “Tourist” είχε προταθεί για να πάει στο πάρτυ ο Τζόνι Ντεπ.)
Αλλά ας το δούμε κι ανάποδα. Οι Χρυσές Σφαίρες δεν μετράνε λιγότερο από άλλα πράγματα που επίσης δε μετράνε ή, όπως είπε με ξεκαρδιστικά deadpan νιχιλισμό ο Τζιμ Κάρεϊ προς το τέλος της βραδιάς, “είναι σημαντικά αυτά τα βραβεία. Δε θέλω να νομίζετε ότι επειδή αν ανατίναζες το ηλιακό σύστημα δε θα μπορούσες να βρεις ίχνος από εμάς ή από το ηλιακό μας σύστημα. Για εμάς είναι σπουδαίο”. Ή, αλλιώς, όλα βραβεία είναι, τίποτα δεν έχει σημασία, την πλάκα μας κάνουμε. Και οι Σφαίρες, με την εμμονή τους με το Νέο, με τους μεθυσμένους σταρς τους και με τον φαινομενικά τυχαίο τρόπο που απονέμουν τα βραβεία για την κάθε κατηγορία τους, κάνουν την πλάκα τους λίγο περισσότερο από τους άλλους.
Ναι, η μισή βραδιά ήταν ένα ανείπωτο φιάσκο, αλλά τι, ψέματα να πω; Καλά πέρασα.
ΤΙΜΗΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΡΙΕΡΑΣ “ΡΟΚΙ ΜΠΑΛΜΠΟΑ”
Ο Συλβέστερ Σταλόνε κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα Β’ Αντρικού Ρόλου για την πολύ εμψυχωτική και συγκινητική του δουλειά στο “Creed”. Το σάιτ σύντομα θα αφιερωθεί εκτενέστατα στον Σταλόνε και στον μεγάλο ήρωά του, ώστε να εκφράσουμε όλα όσα πρέπει με το χώρο που τους αρμόζει. Οπότε δεν ήταν μεγάλη έκπληξη που αυτή ήταν από τις ελάχιστες στιγμές της βραδιάς που όντως πανηγύρισα. Σα να μη φτάνει από μόνο του το γεγονός ότι ζούμε τη στιγμή της ιστορίας που ο Σταλόνε βραβεύεται για την ηθοποιία του, ο λόγος του είχε επίσης πολλές ξεχωριστές στιγμές.
“Είμαι το σύνολο όλων όσων έχω γνωρίσει ποτέ και είμαι τυχερός που έχω απορροφήσει κάτι,” είπε στην αρχή, πριν καταλήξει ευχαριστώντας τον ίδιο τον Ρόκι, τον “φανταστικό μου φίλο”. Η ανακοίνωση του ονόματός του απέφερε το πιο μεγάλο standing ovation της βραδιάς (κάτι που πάντα γράφει καλά ενόψει των Όσκαρ), ενώ το πιο μεγάλο δράμα ήρθε αργότερα: Όταν ο Σταλόνε συνειδητοποίησε πως ξέχασε να ευχαριστήσει τον σκηνοθέτη και τον πρωταγωνιστή της ταινίας έτρεξε πίσω στη σκηνή και μίλησε για τον “brilliant filmmaker” Ράιαν Κούγκλερ και για τους πρωταγωνιστές της ταινίας, Μάικλ Μπ. Τζόρνταν και Τέσα Τόμσον, λέγοντας πως εκείνοι έκαναν όλοι τη δουλειά κι εκείνος απλά συμμετείχε.
Μεγάλες στιγμές. Στηρίζουμε κάθε έναν από τους παραπάνω ανθρώπους και την ταινία γενικότερα, στο δρόμο προς τα Όσκαρ. Αλλά τον Σλάι ένα τσικ περισσότερο.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟΔΟΧΗ ΗΤΤΑΣ
O Αζίζ Ανσάρι αποδέχεται την επικείμενη ήττα του στην κατηγορία Α’ Ανδρικού Ρόλου σε Κωμωδία για το “Master of None” από τον Τζέφρι Τάμπορ του “Transparent”. Φυσικά το βραβείο πήρε ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μπερνάλ για το “Mozart in the Jungle” επειδή #ΧρυσέςΣφαίρες.
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΝΑΚ
Η Ταράζι Π. Χένσον, που είναι θεότητα, κέρδισε τον Α’ Γυναικείο Ρόλο σε Δράμα για το “Empire” και τον επικό ρόλο της ως Κούκι. Και το γιόρτασε μοιράζοντας cookies στο κοινό.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
Ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο κέρδισε το ίντερνετ εις διπλούν, αφεντός γιατί κέρδισε τη Σφαίρα για το “Revenant” και φτάνει ένα βηματάκι πιο κοντά στο ψιλοσίγουρο Όσκαρ, αφετέρου επειδή η αντίδρασή του όταν τον σκούντησε η καρα-αμήχανη Lady Gaga στο δρόμο της προς τη σκηνή είναι ανεκτίμητη. Ο Λίο ξεκάθαρα εκείνη την ώρα έθαβε τη Gaga στους γύρω του στο τραπέζι εξ ου και αυτή η ενστικτώδης αντίδραση. Παιδιά είναι ξεκάθαρο.
Και μιλώντας γι’αυτό
ΠΙΟ ‘ΧΡΥΣΗ ΣΦΑΙΡΑ’ ΧΡΥΣΗ ΣΦΑΙΡΑ
Νομίζω κάθε χρόνο πρέπει να δίνουμε ξεχωριστή Χρυσή Σφαίρα καλύτερης Χρυσής Σφαίρας. Οι Σφαίρες, όπως έχουμε πει ξανά, είναι ένα παρτάκι που κάνουν κάποιοι τύποι που κανείς δεν ξέρει ποιοι είναι και προσπαθούν να ακροβατούν ανάμεσα στο να προβλέπουν τα Όσκαρ και στο να καλούν όσο πιο πολλούς σταρ γίνεται. Στις δε κατηγορίες της τηλεόρασης που δεν έχουν το άγχος των Όσκαρ, οι βραβεύσεις είναι ό,τι λάχει. Μα πάντα με έμφαση στο αβανταδόρικο, στο καινούριο, στο γκλάμορους. Δε μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς, είναι επιστήμη, αλλά ας πούμε πως οι Σφαίρες είναι τα βραβεία όπου τα φαβορί δε μοιάζουν ποτέ με φαβορί. Πέρσι πχ ήμασταν όλοι βέβαιοι πως θα κέρδιζε η Τζίνα Ροντρίγκεζ για το “Jane the Virgin” και φέτος η Ρεμπέκα Μπλουμ για το “Crazy Ex-Girlfriend”. Μη ρωτάς το γιατί. Απλά συμβαίνει. Ε, η βράβευση της Lady Gaga για το “American Horror Story” είναι μακράν το Πιο Χρυσές Σφαίρες πράγμα που συνέβη στις φετινές Χρυσές Σφαίρες, με το “Mozart in the Jungle” κοντά στη 2η θέση.
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΘΥΣΙ
Όχι πως ο Ρίντλεϊ Σκοτ δεν τα είχε τσούξει τα ουζάκια του, αλλά πες αυτός είχε όλη την τελετή μπροστά του, 3 ώρες έπινε, όλοι ντίρλα θα ήμασταν. Ο Ταραντίνο όμως, που ανέβηκε στη σκηνή σχετικά νωρίς, για να παραλάβει τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Μουσικής για το score του Ένιο Μορικόνε στο “Hateful 8”, τι δικαιολογία είχε; Ο Κουέντιν παραληρούσε, ξεκινούσε μία πρόταση και τελείωνε άλλη, μας ενημέρωσε πως ο Ένιο δεν έχει κερδίσει ποτέ βραβείο για μία δουλειά του (την ώρα που παραλάμβανε την 3η Χρυσή του Σφαίρα) και άλλα παραληρηματικότατα. Γκράτσιε! Grazie #grazie
#grazie
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ
Ο βραβευμένος με 2 Χρυσές Σφαίρες Τζιμ Κάρεϊ ανέβηκε να παρουσιάσει την κατηγορία Καλύτερης Κωμωδίας ξεκινώντας με τη φράση “ναι, είμαι ο βραβευμένος με 2 Χρυσές Σφαίρες Τζιμ Κάρεϊ” και φτάνοντας με κάποιον φανταστικό τρόπο να εξηγεί την συμπαντική μας ασημαντότητα. “Αλλά για εμάς είναι σημαντικό,” κατέληξε, ξεκαρδιστικά. Ήταν το πιο ταιριαστό intro για μια κωμική κατηγορία που θα βράβευε το ξεκαρδιστικό μιούζικαλ “Martian”.
KAΛΥΤΕΡΟ ΣΤΟΠ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ
Σόρι που θα επιστρέψουμε στην Ταράζι της καρδιάς μας αλλά δεν γίνεται. “Παρακαλώ συντομεύετε; Περίμενα 20 χρόνια γι’αυτό, θα περιμένετε”. Τέτοιο pwnage ούτε ο Ομπράντοβιτς στον Καρμοίρη.
ΠΙΟ ΑΒΟΛΗ ΣΤΙΓΜΗ
Ο Ρίκι Τζερβές ήταν ο συνήθης Ρίκι Τζερβές (καυστικά αστεία, μπυρίτσα, γελάκι αυτοϊκανοποίησης, μερικά βροντερά γέλια, μερικά όχι και τόσο, άνοιγμα με αναφορά στον Σον Πεν, 2-3 τρανσφοβικά σχόλια, τελοσπάντων, όλα on brand) αλλά η στιγμή που τα πράγματα έγιναν πραγματικά άβολα ήταν όταν παρουσίαζε τον Μελ Γκίμπσον, ο οποίος θα παρουσίαζε το “Mad Max: Fury Road”. Ο Τζερβές τον παρουσίασε με εμφανή αηδία (“αν μη τι άλλο θα προτιμούσα να αράξω με αυτόν αντί με τον Μπιλ Κόσμπι”) και την απαραίτητη σπόντα (“ξέρουμε ποιοι πιστεύει ο Μελ ότι φταίνε”), ο Γκίμπσον εμφανώς πειραγμένος απάντησε, ο Τζερβές ξαναβγήκε στη σκηνή, ο Γκίμπσον υπονόησε κάτι στη λογική του “θα παίξουμε ξύλο μετά” και το σκηνικό τελείωσε με τον Τζερβές να ρωτάει κάτι που κόπηκε μεν στη λάιβ μετάδοση, αλλά που γρήγορα μάθαμε πως ήταν μια ακόμα επιπλόν προφανής αναφορά στο γνωστό μεθυσμένο σκηνικό του Μελ Γκίμπσον με την αστυνομικό που τον σταμάτησε.
Να κάτι που δε θα συνέβαινε ποτέ στα Όσκαρ.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΩΜΩΔΙΑ
H καλύτερη κωμωδία της βραδιάς είναι το γεγονός ότι το “Martian” βραβεύτηκε ως Καλύτερη Κωμωδία. Ή μιούζικαλ. Τι σημασία έχει πια.
ΧΡΥΣΟ ΒΑΤΟΜΟΥΡΟ
Όχι.
ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ
Το “Mozart in the Jungle” κέρδισε Καλύτερη Κωμική Σειρά, που φυσικά δεν είναι αλλά θυμηθείτε ότι μιλάμε για τις Σφαίρες, και γενικότερα για βραβεία, και πραγματικά οι γνώμες δεν έχουν σημασία, παρά μόνο το κέφι και το vibe και το fun, και σίγουρα η διπλή βράβευση της ψιλο-άγνωστης σειράς του amazon ήταν peak Χρυσές Σφαίρες, και γενικότερα μια feelgood φάση, με τον Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ που είναι συμπαθέστατος άνθρωπος, να κερδίζει, και τη βραδιά να βρίσκει το πιο διασκεδαστικό συνεχιζόμενο injoke της.
Ο άλλος Μεξικάνος που κέρδισε ήταν ο Ινιάριτου για το “Revenant”, σε Ταινία, Σκηνοθεσία (και φυσικά Α’ Ανδρικό με τον ΝτιΚάπριο). ΧΕΪ ΑΥΤΗ Η ΤΑΙΝΙΑ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΓΥΡΙΣΤΕΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΤΟ ΑΚΟΥΣΑΤΕ.
“Ο πόνος είναι προσωρινός, αλλά το έργο είναι για πάντα,” είπε ο Ινιαρίτου την ώρα που κάπου στον κόσμο κάποιος ανθρακωρύχος τελείωνε άλλη μια μέρα στο ορυχείο και ετοιμαζόταν να επιστρέψει σπίτι για να δει την οικογένειά του.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΕ ΤΕΧΝΙΚΟ FAIL
H Άμπερ Χερντ και η Τζέιμι Αλεξάντερ δεν ήξεραν πώς να αντιδράσουν όταν σταμάτησε να εμφανίζεται κείμενο στο prompter κι έτσι απλά άρχισαν να γελάνε. Όλοι μας.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΗ ΜΑΧΗΣ
Αυτό μοιάζει να πόνεσε όντως.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΜΕΛΟΥΣ ΚΑΣΤ ΤΟΥ “COMMUNITY”
Η Μπρι Λάρσον (της οποίας σύντομα θα έχουμε συνέντευξη εδώ στο Oneman), κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα Α’ Γυναικείου σε Δράμα μέσα από μια εκπληκτική κατηγορία (οι συνυποψήφιες Ρούνεϊ Μάρα, Αλίσια Βικάντερ, Σίρσα Ρόναν και Κέιτ Μπλάνσετ είναι όλες φανταστικές ηθοποιοί σε φανταστικές ερμηνείες) λίγο καιρό πριν κερδίσει το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για το “Room”, ώστε να γίνει έτσι το δεύτερο μέλος του “Community” μετά τον Τζιμ Ρας που κερδίζει Όσκαρ.
ΚΑΛΥΤ– ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ΔΕΙΤΕ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΡΑΖΙ Π. ΧΕΝΣΟΝ
ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΗΣ ΛΑΙΜΑΙ
ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ
Ο Χάρισον Φορντ, που τσέκαρε την Τζένιφερ Λόρενς σα να μη συμβαίνει τίποτα, παρουσίασε το τελευταίο βραβείο της τελετής, για την Καλύτερη Ταινία – Δράμα. (Δηλαδή όχι αυτό που πήγε στο “Martian”, το οποίο είναι κωμωδία, αλλά το άλλο.) Ο Φορντ ανέβηκε στη σκηνή, άνοιξε το φάκελο, διάβασε το νικητή, κατέβηκε από τη σκηνή, και μετά υποθέτω βγήκε από το αμφιθέατρο, μπήκε σε ένα ταξί, και είπε τη διεύθυνσή του.
Κανένας άνθρωπος στο Χόλιγουντ δεν βαριέται τόσο απολαυστικά όσο ο Χάρισον Φορντ.
KΑΛΥΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ
Συνήθως κουράζομαι όταν βλέπω ηθοποιούς Αληθινά Συγκινημένους καθώς παίρνουν βραβείο (Τζένιφερ Λόρενς, χτες: “Κάθε φορά που βρίσκομαι σε αυτή τη σκηνή…” ΝΑΙ ΓΙΑ ΠΕΣ) αλλά η Ρέιτσελ Μπλουμ είχε ένα εντελώς Κιούμπα Γκούντινγκ Τζούνιορ vibe, “OH MY GOD OH MY GOD OHHHH MY GOOOOOOOD”. Η πρωταγωνίστρια του φοβερού “Crazy Ex-Girlfriend” πανηγύρισε την ανέλπιστη-αλλά-βασικά-προβλέψιμη-επειδή-Χρυσές-Σφαίρες νίκη της στον Α’ Γυναικείο σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ, που περιέργως δεν πήγε επίσης στο “Martian”. Η Μπλουμ έτρεμε κυρίως επειδή η σειρά της είχε απορριφθεί από το μισό Χόλιγουντ πριν καταλήξει στο σωτήριο CW όπου βασικά δεν τη βλέπει άνθρωπος, οπότε είναι λογικό εδώ να είναι τόσο φορτισμένη. Άρχισε να λέει σε fast forward όλους όσους ήθελε να ευχαριστήσει κι όταν στο τέλος σκάλωσε και δε της έρχονταν άλλοι και άρχισε να παίζει η μουσική, η Μπλουμ ξέσπασε σε ένα “εεεεε I LOVE SO MUCH” πριν υψώσει το βραβείο στον αέρα, ατσούμπαλα. Πανέμορφο.
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ
Γέλιο, χορός, τραγούδι, μα τι γλέντι κι αυτό το “Martian”, σε καλό μας, πάντα τέτοια
KI ΕΝΑΣ ΤΖΟΝ ΧΑΜ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Αντίο “Mad Men”.
