ENTERTAINMENT

Με τι κολλήσαμε αυτή τη βδομάδα;

Ο 'Voltron', οι National, κάτι παλίρροιες, μερικοί κεραυνοί και, αχμ, το WhatsApp. Όλα αυτά με τα οποία σκάλωσε η συντακτική ομάδα του PopCode αυτή τη βδομάδα.

Κάθε βδομάδα η συντακτική ομάδα του PopCode θα μοιράζεται τα πιο πρόσφατα κολλήματά της. Μπορεί να είναι τραγούδια, βιντεάκια, ταινίες, εκθέσεις, tweets, ή οτιδήποτε άλλο οποιουδήποτε pop culture που τους έχει φάει ένα αξιοσέβαστο κομμάτι χρόνου και εμμονής.

Για να παίρνεις ιδέες.

Θέλει να ξεκινήσει καριέρα στο Broadway ο Γιάννης Σαχανίδης

Γενικά με τα musical μια τρελίτσα την ​είχα από παλιά. Τώρα ήρθε και το Hamilton, με το οποίο ένα κολληματάκι το έχω φάει η αλήθεια είναι (κόλλημα που κανείς άλλος γύρω μου δε δείχνει να κατανοεί) και αυτό, σε συνδυασμό με το πόσο συμπαθώ τον James Corden που παρουσίαζε, με έκανε να δω την απονομή των​ φετινών​ Tony Awards που έγινε την περασμένη Κυριακή. Γεμάτο performances από τα καλύτερα musical της σεζόν, πολύ πιο diverse από τα Όσκαρ,​ εντελώς fun (πόσο καλά πέρασα με το You’re in the Band του School of Rock), με Gloria Estefan στη σκηνή και έναν συγκινητικό Lin-Manuel Miranda όταν ανέβηκε να παραλάβει το βραβείο του, η απονομή ​ήταν ​​ακριβώς η uplifting φάση που χρειαζόταν η Δευτέρα μου. Και τώρα που βρίσκουν εισιτήρια για το Hamilton, μου λέτε;

Άρχισε να στέλνει μηνύματα στο Whatsapp χρησιμοποιώντας dictation ο Κωνσταντίνος Αμπατζής

Το έβλεπα που το έκαναν οι φίλοι μου, με τα πιο εξελιγμένα κινητά. Μιλούσαν στο μικρόφωνο, αυτά που έλεγαν περνούσαν γραπτά στο κινητό τους και τα έστελναν ως μηνύματα. Και ζήλευα. Πολύ ζήλευα. Πάρα πολύ ζήλευα. Μέχρι που (όχι δεν πήρα κινητό 🙁 ) ανακάλυψα ότι το κάνει και το δικό μου, ημιχαλασμένο iphone 4 που αντέχει χωρίς φόρτιση 12 λεπτά και 40 δευτερόλεπτα. Και πλέον η ζωή μου άλλαξε (με ύφος διαφήμισης κολάν αδυνατίσματος). Στέλνω μηνύματα χωρίς να να πατάω κουμπάκια, οδηγώντας, βλέποντας τηλεόραση, περπατώντας. Σε 5 ημέρες θα το έχω βαρεθεί και θ’ αρχίσω πάλι να γράφω, όμως μέχρι τότε, αφήστε με να το χαρώ (και συγχωρήστε τυχόν λάθη, δεν φταίω εγώ, το μηχάνημα).

Λιώνοντας με ‘Voltron: Legendary Defender’ η Ιωσηφίνα Γριβέα

Α ρε Netflix με τα ωραία σου, είπα και θα ξαναπώ. Και DreamWorks στη συγκεκριμένη περίπτωση. Τι δώρο και blast from past ήταν αυτό. Δεν έπρεπε να περιμένω τίποτα λιγότερο από τους παραγωγούς του ‘Avatar: The Last Airbender’, βέβαια. Δε μπορεί ποτέ να είναι επικό το transformation από μόνο του, αλλά όταν ξέρεις ότι στη σειρά θα κερδηθεί με κόπο, το περιμένεις πώς και πώς. (Σε φάση κίτρινου λιονταριού αυτή τη στιγμή, αλλά αυτά αλλάζουν).

Με το gameplay video του God of War στην Ε3 2016 ο Μάκης Ραπτόπουλος

Το πήξιμο της Ε3 2016 δεν αφήνει περιθώριο για πολλές άλλες ασχόλιες, άντε λίγο Euro 2016 στα πεταχτά. Όπως και να ‘χει, παρακολούθησα όλες τις παρουσιάσεις της φετινής Ε3, άρα τουλάχιστον μία φορά live κάθε βίντεο που προβλήθηκε. Συν μία δεύτερη όταν ανέβαζα τα άρθρα στο PopCode. Μόνο ένα, όμως, ξεπέρασε τις 5 προβολές κι αυτό ήταν του God of War reboot στην παρουσίαση του PlayStation.

Ότι είμαι τρελό fanboy του GOW, είναι ένας καλός λόγος. Παρόλα αυτά, το είδα και το ξαναείδα για να καταλάβω που το πάει. Νέα προσέγγιση, πολύ πιο ώριμη αλά The Last of Us, καινούριο setting (αποχαιρέτα την Ελλάδα που χάνεται), Σκανδιναβική/ Νορβηγική ιστορία (φαντάσου να τον λένε Gustafsson αντί για Kratos), κουτσούβελο. Κι επειδή γίνεται μια μικρή φασαρία (στην Ελλάδα και αλλού) για τις αλλαγές αυτές, να πούμε κάτι. Η προηγούμενη προσέγγιση τα είχε δώσει όλα, μπούκωσε. Αν το νέο παιχνίδι βγει καλό, οι διαμαρτυρίες θα είναι άτοπες. Στην αντίστροφη περίπτωση, το δίκιο δικό σας, εκ του αποτελέσματος κρίνονται όλα. Όπως και να ‘χει, in Barlog we trust.

Με τους Palyrria η Έρρικα Ρούσσου

Παιδιά λοιπόν, είμαι Παρασκευή στη δουλειά και όλα γύρω μου γυρίζουν και μοιάζουν με Δευτέρα. Την προηγουμένη το βράδυ, την έχω περάσει με Αγγελάκα και Βίλατζερς οφ Ιωάννινα (έρχεται και το review btw) και όπως καταλαβαίνετε δεν είμαι καλά. Μέσα σε όλα, έρχεται και τριήμερο. Ανοίγω Spotify με το οποίο έχω ενθουσιαστεί τις τελευταίες μέρες (happy 2010) και βλέπω έναν τύπο που ακολουθώ να ακούει Ikariotiko. ‘Τι είναι ετούτο πάλι’ σκέφτηκα και πάτησα να το ακούσω. Περιττό να αναφέρω ότι τους έχω λιώσει τους Palyrria από τότε. Παίζουν κάτι σαν παραδοσιακή νταμπ στεπ. Αν σας έκαψα τον εγκέφαλο με αυτήν την τελευταία πρόταση, ειλικρινά, συγνώμη. 

Με τα παγωτά ο Γιάννης Σαμούρκας

Βασικά εγώ έχω σκαλώσει με την Καιτούλα την Κότσαρη. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Κι όποιος το βρει να στείλει email στο popcode για να κερδίσει μια κούτα Ben And Jerry’s Cookie Dough (σοβαρά τώρα, όποιος το βρει ας μας ενημερώσει…προφανώς παγωτό δεν παίζει, μη γίνεστε παιδιά!).

Και στην πραγματικότητα αυτό ήταν το σκάλωμα μου αυτή τη βδομάδα. Η προσφορά του Βασιλόπουλου σε όλα τα παγωτά. Μην σας τρέχουν τα σάλια τελείωσε η προσφορά. Και εννοείται ότι δεν είπα λέξη σε κανέναν τις 2 μέρες που διαρκούσε, δηλαδή 13 και 14 του μήνα (I’M AN ADULT!). Δε σας χάλασε. Τώρα η κατάψυξη μου είναι γεμάτη. Πέταξα τα παγάκια και μια χιονόμπαλα που δεν θέλω να ξέρω τι περιείχε, για να τα χωρέσω. Δύο διαδρομές έκανα με τη μηχανή, no kidding. Από τη Δευτέρα τρέφομαι μόνο μ’ αυτά (και φουντούνια). Προτιμώ να μην ξαναβγεί επεισόδιο ‘Mr.Robot’ παρά να γίνει διακοπή ρεύματος. Αν μπει διαρρήκτης στο σπίτι ενστικτωδώς θα τρέξω να σταθώ μπροστά στο ψυγείο και ευτυχώς που δεν έχω παιδιά γιατί δεν θα είχαν καμία τύχη.

Με μια παλιά διαφήμιση της Levi’s η Ναστάζια Καπέλλα

Που παίζει η Lea Seydoux. 2007. Όλοι φοράμε αυτό το ριγέ μαύρο κόκκινο μπλουζάκι και η Levi’s κάνει την πιο ωραία διαφήμιση ρούχων που έχω δει (ή που θυμάμαι έστω). Οι νεαροί πρωταγωνιστές γδύνουν ο ένας τον άλλον και σε κάθε ξεκούμπωμα εμφανίζεται και μια δεκαετία με τη μόδα και το τζιν που της αρμόζει. Ωραία ιδέα, ωραίο μοντάζ, ωραίο τραγούδι, πολύ repeat.

Με τους National ο Ηλίας Αναστασιάδης

Το κόλλημα με τους National είναι πανάρχαιο, δεν με βρήκε προχτές, αλλά την περασμένη εβδομάδα τους άκουγα ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, λες και κάποιος θα ‘σβηνε τη μουσική τους από παντού. ‘Trouble will Find Me’ από την αρχή μέχρι το τέλος και ξανά και ξανά. Και ξανά. Ήθελα να τελειώσω κάτι που έγραφα μες στο Σαββατοκύριακο και αυτό το άμοιρο το ‘Fireproof’, αν είχε στόμα, θα φώναζε ‘Σταμάτα, Σαββατοκύριακο είναι, ποια είναι η φάση σου’. Το ‘βαλα και τώρα που στέλνω αυτήν την απάντηση.

“Jennifer you are not the only reason

My head is boiling and my hands are freezing”

Έλα Jennifer, άστο, παραγιναμε. Ευτυχώς τέλειωσα αυτό που έγραφα το Σαββατοκύριακο.

Με το ζευγάρωμα Tom Hiddleston – Taylor Swift ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Έχασα περίπου 2 ώρες ύπνου το βράδυ που έσκασαν οι πρώτες φωτογραφίες καθώς σχολιάζαμε την σημασία των Hiddleswift (Swiston; Taym; Hift;) με όποιον βρισκόταν online. Το επόμενο πρωί απλώς μοιράστηκα αυτό το μαγικό εξώφυλλο στο wall φίλης και ακολούθησε από κάτω πόλεμος. Για το αν είναι φτιαχτό, για το τι σημαίνει για τον Hiddleston ως Bond, για το ‘Bad Blood’ εναντίον ‘Night Manager’ ως Bond auditions, για τον Jamie Bell, για τον Calvin Harris που έσβηνε παλιές φωτογραφίες, για το πώς θα είναι ο επόμενος δίσκος χωρισμού της Swift, και φυσικά ένα σωρό Loki λογοπαίγνια (up all night to get Loki!). Όμορφες στιγμές.

Με την απίστευτη καφρίλα του ‘Grimsby Brothers’ ο Πάνος Κοκκίνης

Είμαι σίγουρος ότι δεν το είδες σινεμά (όπου κυκλοφόρησε με τον απαράδεκτο τίτλο Πρακτοράτζα). Εκτός και αν είσαι πια τόσο φανατικός του Sasha Baron Cohen (ο οποίος και το έγραψε και συμπρωταγωνιστεί). Κρίμα. Όχι γιατί απαραίτητα είναι τόσο καλή ταινία, αλλά γιατί υπάρχουν εντός του σκηνές που πραγματικά είναι απίστευτο το πως πέρασαν την όποια λογοκρισία. Όπως -SPOILER ALERT- το από που αναγκάζεται να ρουφήξει δηλητήριο ο Sasha προκειμένου να σώσει τον αδελφό του ή το πόσο ‘αρμονικά’ δουλεύουν τα δυο αδέλφια για να φέρουν σε οργασμό μια ολόκληρη αγέλη από ερεθισμένους ελέφαντες. Δεν περιγράφω άλλο. Μικρόφωνο κάτω και πάω να το δω ξανά μαζί με την υπόλοιπη αντροπαρέα.

ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΜΑΣ ΚΟΛΛΗΜΑΤΑ