Με τι κολλήσαμε αυτή την εβδομάδα

Κάθε βδομάδα το πλήρωμα του PopCode θα μοιράζεται τα πιο πρόσφατα κολλήματά του. Μπορεί να είναι τραγούδια, βιντεάκια, ταινίες, εκθέσεις, tweets, ή οτιδήποτε άλλο οποιουδήποτε pop culture που τους έχει φάει ένα αξιοσέβαστο κομμάτι χρόνου και εμμονής.

Για να παίρνεις ιδέες.

Η 4η σεζόν του John Oliver, o Πάνος Κοκκίνης

Μισή ντροπή δική μου που ξέχασα ότι ξεκίνησε. Και όλη η χαρά, επίσης, δική μου που είχα την ευκαιρία να δω μονοκοπανιά τα 4 επεισόδια που έχουν παίξει ως τώρα, το ένα καλύτερο από το άλλο. Μπόνους ότι το απρόσμενο χαιλάιτ δεν ήταν το αφιέρωμα στα ψέματα του Trump, αλλά η συνέντευξη με τον Δαλάι Λάμα που πήγε ως την Ινδία να κάνει. Εκεί που, μεταξύ άλλων, εκείνος του μίλησε για το πως θεράπευσε τον αλκοολισμό στην Μογγολία με γάλα αλόγου.

Με το ‘Evermore’, η Ιωσηφίνα Γριβέα

Δε θα μιλήσουμε ακόμα για το ‘Beauty and the Beast’ μιας και κυκλοφορεί στις αίθουσες την επόμενη εβδομάδα, αλλά μπορούμε να μιλήσουμε για την προσφορά του μουσικού θρύλου που λέγεται Alan Menken στην ταινία. Ο βραβευμένος με 8 Όσκαρ Menken είχε γράψει τη εκπληκτική μουσική της ορίτζιναλ ταινίας και καθόρισε την Αναγέννηση της Disney με τα μουσικά σκορ του για τη ‘Μικρή Γοργόνα’, τον ‘Αλαντίν’, την ‘Ποκαχόντας’, την ‘Παναγία των Παρισίων’ και τον ‘Ηρακλή’. Τώρα επιστρέφει με τέσσερα καινούρια τραγούδια για το live action της ‘Πεντάμορφης’, άψογα ενσωματωμένα, σαν να υπήρχαν πάντα στο κινούμενο σχέδιο. Από όλα τους ξεχώρισα το ‘Evermore’, σόλο τραγούδι του Τέρατος που προς το παρόν μπορείς να το ακούσεις μόνο από τον Josh Groban, αλλά από τον ίδιο τον χαρακτήρα εντός της ταινίας είναι ακόμη επιβλητικότερο. Σίγουρη πρόβλεψη για υποψηφιότητα στα επόμενα Όσκαρ.

Με το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, ο Γιάννης Σαχανίδης

Άμα σας πω πως το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ μου αρέσει περισσότερο από του Κινηματογράφου θα με πάρετε με τις πέτρες; Καταρχάς είναι πιο χαλαρό, οι περισσότεροι σινεφίλ δε δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα ντοκιμαντέρ και μπορείς να βρεις εισιτήριο για οτιδήποτε θες, όποτε θες. Μετά οι ταινίες, που παρεμπιπτόντως έχουν μικρή διάρκεια συνήθως, σπάνια ξεπερνούν τα 90 λεπτά, έχουν ενδιαφέρον, καλύπτουν μια ευρεία γκάμα θεμάτων, από την πρώτη τρανσέξουαλ γυναίκα του Πυροσβεστικού Σώματος της Νέας Υόρκης μέχρι τη σκηνή του φόνου στο ‘Ψυχώ’ του Χίτσκοκ. Ασχολούνται με όλες τις γωνιές του πλανήτη, από την Αϊτή και τη Δομινικανή Δημοκρατία μέχρι τις αρκτικές περιοχές του βόρειου Καναδά. Κι αν τα κινηματογραφικά φεστιβάλ δίνουν μια εικόνα του που βρίσκεται η τέχνη του κινηματογράφου σήμερα, το #tdf19 παρουσιάζει την εικόνα της ζωής στον πλανήτη σήμερα. Σα να λέμε, ό,τι καλύτερο.

Με ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ, ο Γιάννης Σαμούρκας

ΓΙΑΤΙ είναι pop είδωλο ο Ed Sheeran; (στη φωτογραφία φαίνεται ολοφάνερα ότι δεν μπορεί ούτε ο ίδιος να απαντήσει). Θα μπορούσε να είναι το ίδιο «γιατί» που με βασάνισε και όταν έβλεπα παντού για τον Justin Bieber ή τη Miley Cyrus. Αλλά όχι. Εδώ το πράγμα διαφέρει. Και διαφέρει γιατί ο συγκεκριμένος έχει πλασαριστεί και ως κάτι το πιο «περίεργο» και «ασυνήθιστο» στην ποπ. Ναι. Γιατί έχει παντού κόκκινες τρίχες. Και αν δεν είσαι ο Ronald McDonald ή έστω ο Rupert Grint, δεν βλέπω το λόγο να ασχολείται όλος ο πλανήτης μαζί σου. Και όπως το έθεσε καλύτερα ένας πιο έμπειρος από μένα συνάδελφος, είναι «κάτι σαν πιο macho Μάκης Δελαπόρτας από το Yorkshire». Και πως γίνεται να έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις ένα άτομο που ξεκίνησε γράφοντας τραγούδια για τους One Direction; Το καινούργιο του άλμπουμ λέγεται ‘Divide’ ή τουλάχιστον έχει το σύμβολο της διαίρεσης που τώρα δε βρίσκω στο keyboard (αλήθεια τώρα…που είναι?!). Τα δύο προηγούμενα ήταν το συν “+” και το επί “x”. Απορώ αν θα βγάλει μείον “-“ και πόσο μείον μπορεί είναι;

Με το ‘Gravity Falls’, η Ναστάζια Καπέλλα

Είναι η πιο τέλεια σειρά κινουμένων σχεδίων! Και είναι αυτό που λένε για ηλικίες από 0-99. Είναι από τις λίγες σειρές κινουμένων για παιδιά που μπορεί να ευχαριστηθεί το ίδιο και ένας μεγάλος (μεγάλος; θα μιλάω και γω με παιδικό λεξιλόγιο αυτές τις μέρες). Και μιλάω για σειρά που είναι πολύ πιο δύσκολο κατόρθωμα από το παιδική ταινία.Την ξεκίνησα αυτή την εβδομάδα και έχω γεμίσει με χαρά και αισιοδοξία για τη ζωή. Είδα και ένα επεισόδιο με την ελληνική μεταγλώττιση μόνο και μόνο για να έχω άποψη, αλλά ήταν πολύ πιο κακή από ό,τι φανταζόμουν. Η σειρά άλλωστε είναι γνωστή για τα γκεστ της ένα εκ των οποίων είναι και αυτό του John Oliver (έτσι για να έχουμε και εσωτερικό reference στα κολλήματα της εβδομάδας). Επίσης κατέληξα στο φοβερό equation ‘Elfen Lied’ + ‘Gravity Falls’ = ‘Stranger Things’ και χάρηκα πάρα πολύ και μετά το ψαξα online να δω ποιοι άλλοι το χουν σκεφτει και τελικά το χουν σκεφτεί πολλοί και έτσι το Google μου πήρε την ευτυχία μέσα από τα χέρια (αχ αυτό το feeling όλοι το έχουμε ζήσει). Αλλά μετά είδα ένα ακόμη επεισόδιο και έγινα ευτυχισμένη ξανά.

Με το ‘The Imposter’, ο Γιώργος Μυλωνάς

Το τελευταίο ντοκιμαντέρ που είχα δει πριν το ‘The Imposter’ ήταν το ‘Searching for Sugar man’. Αν και είχα περάσει καταπλητικά όσο το έβλεπα, για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο απείχα δύο χρόνια από τα ντοκιμαντέρ. To ‘The Imposter’ είναι ο λόγος που θα δω και όλα τα υπόλοιπα της λίστας με τα 13 ντοκιμαντέρ αληθινών υποθέσεων που θα σε κρατήσουν ξύπνιο. Για το ‘The Imposter’ δεν μπορώ να πω πολλά χωρίς να γεμίσω αυτή την παράγραφο με spoilers, πέρα του ότι ένας έφηβος Αμερικανός είχε δηλωθεί εξαφανισμένος για τρία χρόνια μέχρι τη στιγμή που ένας νεαρός από την Ισπανία αρχίσε να ισχυρίζεται πως εκείνος είναι ο εξαφανισμένος νεαρός. Αυτά που συμβαίνουν από εκεί και πέρα, δεν γίνονται ούτε στα ντοκιμαντέρ.

Με το Two Dots, ο Κωνσταντίνος Αμπατζής

Τους τελευταίους μήνες έβλεπα όλο και πιο συχνά την κοπέλα μου να παρακολουθεί κάτι παράξενα βίντεο στο κινητό. Ευτυχώς, δεν είχε μπλέξει σε κάποια αίρεση, αλλά το έκανε για να εξασφαλίσει έξτρα ζωές στο παιχνίδι Two Dots. Μια μέρα που προφανώς είδε όλα τα διαθέσιμα βίντεο, μου ζήτησε να το κατεβάσω για να της στείλω ζωή, και κάπως έτσι ξεκίνησε η κατηφόρα μου. Την πρώτη φορά έπαιξα από περιέργεια, για να δω τι είναι αυτό που την έχει κάνει να κολλήσει τόσο. Χθες το βράδυ, προσπαθώντας να περάσω την πίστα 43, υπολόγισα τι μπορώ να κάνω στα 15 λεπτά μέχρι να ξαναγεμίσουν οι ζωές μου. Το παραδέχομαι, το να ενώνεις τελείες είναι τελικά εθιστικό, χίλες φορές να γραφόμουν σε αίρεση.

Με την 20η επέτειο της ‘Buffy’, ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Ξέρω, είστε όλοι απολύτως σοκαρισμένοι, δεν το περιμένατε. Σήμερα κλείνει 20 χρόνια η αγαπημένη μου σειρά οπότε προφανώς και θα είχα κολλήσει όλη τη βδομάδα. Έγραψα γενικά για τη σειρά και στήθηκε και ένα μίνι αφιέρωμα με τρία παλιότερα κείμενα, και γενικότερα το ίντερνετ αυτές τις μέρες ήταν μαγικό γι’αυτό τον λόγο. Λόγω της επετείου κάθε μεγάλο και μη σάιτ αυτές τις μέρες είχε αφιερώματα, οποτε όπως έγραψε κι ένας φίλος στο τουίτερ, μέρα που είναι καλύτερα να κάνουμε ranking τα κείμενα που γράφτηκαν για τη σειρά, παρά τα επεισόδια. Φυσικά και τα επεισόδια θα κάνουμε ranking, απλά περιμένετε.