ΛΙΣΤΕΣ

25 επεισόδια του Smallville που έφτιαχναν τον τέλειο Superman

Το Smallville μόλις έκλεισε τα 20 και εμείς είμαστε θυμόμαστε τα επεισόδια που προετοίμαζαν άψογα τον Clark Kent για το εμβληματικό μέλλον του.

Το Smallville έκανε πρεμιέρα 20 χρόνια πριν, στις 16 Οκτωβρίου του 2001. Τότε που ο Spider-Man του Sam Raimi έκανε ακόμα γυρίσματα και οι X-Men μετρούσαν μόλις μία ταινία. Έκτοτε το Supergirl έκανε χαμηλές πτήσεις μετά του ξαδέρφου Superman στη National City, ο Luke Cage και ο Daredevil έβαλαν πλάτη στη Νέα Υόρκη, ο Flash ανέβασε ταχύτητες, ο Bruce Wayne πήγαινε για πέντε σεζόν σε ιδιωτικό της Gotham και ο πρώτος Robin του απέκτησε δική του σειρά. Με τέτοια κατάληψη από spandex τα τελευταία χρόνια στην τηλεόραση, είναι εύκολο να ξεχάσεις πώς ξεκίνησαν όλα.

Μετά από κονταροχτυπήματα μεταξύ Gail Berman από Fox – της παραγωγού και τότε Entertainment President που είχε βοηθήσει να βγει στον αέρα τo Buffy the Vampire Slayer και που τώρα ήθελε κολασμένα το Smallville – και Warner Bros., της μαμάς της DC δηλαδή που είχε αρχικά απορρίψει το κόνσεπτ για να ζητήσει τελικά συγνώμη, η σειρά κατέληξε στο WB έναν μόλις μήνα μετά τους Δίδυμους Πύργους. Με τους συντελεστές να κρατάνε την ανάσα τους γιατί ποιος θα είχε όρεξη μετά από μια τέτοια τραγωδία να δει τον Superman (πριν κιόλας γίνει Superman) να μαζεύει στάχια στον στάβλο του μπαμπά. Το κοινό όμως θα αγαπάει πάντα τη φυγή από την πραγματικότητα όταν αυτή το πονάει, οπότε έδωσε το παρών και με το παραπάνω.

Το Smallville έσπασε το ρεκόρ των ratings που είχε κάνει ο πιλότος του Dawson’s Creek τέσσερα χρόνια πριν και το κράτησε μέχρι και το κλείσιμο του WB το 2006. Η σειρά ήταν ένα κράμα sci-fi/fantasy δράσης, freak-of-the-week περιπέτειας, coming of age και οικογενειακού μελοδράματος, πολλές φορές με όλα αυτά τα συστατικά στο ίδιο επεισόδιο, που έφερε κοντά κοινά από το παιδικό και το εφηβικό, μέχρι μεσήλικες που σκάγανε στα conventions με κόμικ για υπογραφές. Φυσικά οι περισσότεροι απ’ αυτούς είχαν ποντάρει στον Clark να γίνεται Superman μέσα σε κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα, αλλά με τις τις σεζόν να γίνονται άνισες κάπου στα μισά και τους παραγωγούς να μη διανοούνται να του φορέσουν τη στολή, η υπομονή εξαντλήθηκε.

Παρ’ όλα αυτά, το Smallville παρέμεινε σίγουρο στοίχημα για τη διαφημιστική πίτα μέχρι το τέλος του, είχε και έχει υγιέστατες πωλήσεις σε DVD, και έσκιζε σε in-house recordings και downloads. Όσοι μάλιστα έβγαλαν όλη τη θητεία, έζησαν και κάτι σπάνιο. Μία αναδημιουργία του show λίγο πριν την εκπνοή του, με τις τελευταίες σεζόν να ανεβάζουν ξανά την ποιότητα και την 9η να είναι μάλλον η δημοφιλέστερη όλων.

Εκτός από τα παραπάνω όμως, η σειρά έχει κι άλλο ένα επίτευγμα στο βιογραφικό της. Στις καλές της μέρες έφτιαχνε έναν Clark με αξίες, ιδανικά, και ένα περιβάλλον γύρω του που μπορούσες εύκολα να δεις να μετατρέπεται στη μυθολογία και τα all-time classic στοιχεία του Superman που γνώριζες από παιδί. Στα παρακάτω επεισόδια μάλιστα, το έκανε με ιδιαίτερη επιτυχία.

Pilot (1.01)

Ο πιλότος του Smallville ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία του WB σε νούμερα πριν κλείσει και έκανε τη σειρά το τελευταίο πραγματικό χιτ του καναλιού. Μας σύστησε πληθώρα σημαντικών χαρακτήρων όπως οι Kents, ο Lex Luthor και η Lana, έβαλε σωστά θεμέλια για σχέσεις που θα μας απασχολούσαν για μία δεκαετία και κατάφερε να χώσει μέσα και έναν Clark με το S στο στήθος του και μια αναφορά σ’ αυτόν ως Superman. Πέρα απ’ όλα αυτά όμως, πόσο πιο Superman από τον Clark να σώζει τη ζωή του Lex, παρότι ο δεύτερος τον είχε χτυπήσει με το αυτοκίνητό του;

Heat (2.02)

Το Heat είναι το coming of age που ήξερε να κάνει το Smallville στα καλύτερά του. Είναι ουσιαστικά το πολύ απλό κόνσεπτ του χωριατόπαιδου που έχει τα πρώτα βαρβάτα, αχέμ, σκιρτήματά του. Μόνο που το συγκεκριμένο χωριατόπαιδο αποκτά ξαφνικά heat vision κι όταν ανάβει μπορεί να κάψει και το χωριό ολάκερο. Κάπως πρέπει να μάθει να το ελέγχει. Το επεισόδιο είναι η χαζοβιόλικη και απαραίτητη ματιά στην ελαφριά πλευρά του Superman που θα βρεις συχνά στα κόμικ. Στο κάτω-κάτω μιλάμε για τον τύπο που φοράει το κόκκινο βρακί του πάνω από το κολάν και φοράει γυαλιά για να μην τον αναγνωρίσεις.

Red (2.04)

Clark Kent και κόκκινος κρυπτονίτης. Ο καλύτερος συνδυασμός για τον Tom Welling, που ναι μεν δε θα κερδίσει ποτέ κανένα Όσκαρ, αλλά το έριχνε πάντοτε έξω όποτε τον επηρέαζε ο κόκκινος κρυπτονίτης, όποτε έπαιρνε τη θέση του Lionel Luthor ή όποτε υποδυόταν τον Bizarro. Ο Clark έπαιξε το  bad boy αρκετές φορές μέχρι το τέλος της σειράς, αλλά η πρώτη φορά που τον είδαμε έτσι στο Red, ήταν ξεχωριστή. Κυρίως επειδή είχαμε εγκαίρως αντιληφθεί ότι ένας νεαρός Superman έπρεπε πρώτα να πέσει και σε λάθη, αλλά και ότι δεν είναι κι ούτε και θα γίνει ποτέ, πραγματικά άτρωτος.

Rosetta (2.17)

Μέχρι τώρα θα έχεις συνηθίσει τον τρόπο που η DC αγκαλιάζει το βάρος της κληρονομιάς των χαρακτήρων της, ιδίως μέσα από τους ηθοποιούς που τους έχουν κατά καιρούς ενσαρκώσει. Προσωπικά με συγκινεί κάθε εμφάνιση βετεράνου της DC σε show νεότερου, όμως καμία ποτέ δε θα συγκριθεί με την πρώτη και καλύτερη του Christopher Reeves στο Smallville. Δεν έφερε μόνο την αίγλη του στη σειρά, αλλά και τις πρώτες αναφορές στον Krypton. Και μπορεί να μην το πήραμε είδηση εδώ, αλλά για την αμερικανική τηλεόραση, το επεισόδιο ήταν πραγματικό event.

Phoenix (3.02)

Σε άλλη μια κακή στιγμή του Clark λόγω κόκκινου κρυπτονίτη, το Smallville στήνει μία μεγάλη μάχη πατέρα-γιου που πρέπει να ανατίναξε όλο το budget της σεζόν. Άξιζε όμως. Ο Jonathan Kent επιβίωσε για πολύ μεγαλύτερο διάστημα στη σειρά απ’ ότι στα κόμικ. Ευτυχώς, γιατί έπρεπε να δούμε το πώς ένα πλάσμα με τις δυνάμεις και τις δυσκολίες του Clark, δε μεγάλωσε για να γίνει ο douchebag του χωριού. Όλη η ουσία της μάχης βρίσκεται σε μία στιγμή. “Εάν μεγάλωσα γιο που μπορεί να σκοτώσει, τότε σκότωσε”. Εμ. Έτσι τον φτιάχνεις τον Superman.

Perry (3.05)

O Perry White δε μπήκε στη ζωή του Clark όταν ο δεύτερος έφτιαξε τις βαλίτσες του για Metropolis. Νωρίτερα είχε κάνει ένα πέρασμα από το Smallville ως ξοφλημένος πότης δημοσιογράφος ενός tabloid, που θέλει να αρχίσει να γράφει ξανά για πράγματα που έχουν σημασία. Μέχρι το τέλος του επεισοδίου η συνάντησή του με τον Clark τον έκανε λίγο πιο αισιόδοξο και λίγο πιο έτοιμο για μια νέα αρχή, ενώ ο Clark είχε κερδίσει μία πρόσκληση για τη Metropolis σε περίπτωση που αποφάσιζε να δει σοβαρά το μέλλον του ως δημοσιογράφος. Win-win για τους δυο τους, win και για μας που είχαμε τον Michael McKean στη σειρά. Το μεγαλύτερο win βέβαια είναι η έμφαση που δίνεται στον θαυμασμό του Perry για τη δυνατότητα του Clark να βλέπει το καλό σε όλους.

Shattered (3.08)

Πώς να μη γίνεις supervillain όταν ο ίδιος σου ο πατέρας δίνει εντολή να σβήσουν τις μνήμες σου; Το τελευταίο τέταρτο του Shattered έδειξε το εύρος του Rosenbaum στον ρόλο του Lex, με τον χαρακτήρα εμφανώς ταραγμένο να ταλαντεύεται μεταξύ πραγματικών γεγονότων και τραυματικών αναμνήσεων, για να παραδοθεί τελικά στην εισαγωγή του σε νοσηλευτικό ίδρυμα. Το Shattered είναι πάντα πολύ κοντά στην κορυφή των fan favourite επεισοδίων της σειράς και όχι χωρίς λόγο.

Memoria (3.19)

Ο 3ος κύκλος του Smallville είναι ο σκοτεινότερος της σειράς και το Memoria δεν αποτελεί εξαίρεση. Η πρώτη απευθείας ματιά που έχουμε στο μυαλό του Lex Luthor αποκαλύπτει τη ζοφερή παιδική του ηλικία με έναν καταδυναστευτικό πατέρα, μία καταπιεσμένη μητέρα που πάσχοντας από επιλόχειο κατάθλιψη έπνιξε τον αδερφό του στην κούνια και έναν Lex να καλύπτει τη μητέρα του, αφήνοντας τον μπαμπά Luthor να νομίζει πως τον σκότωσε ο ίδιος. Γενικώς όμορφα πράγματα.

Covenant (3.22)

Η 3η σεζον(άρα) του Smallville κλείνει με ένα έπος για φινάλε, που αν τότε μιλούσαμε ίντερνετ θα είχαμε γεμίσει όλα τα social μας με σεντόνια από wtf και emoticons σε έξαλλη κατάσταση. Ο Lionel Luthor σε μία ξεγυρισμένη Cersei Lannister πριν τη Cersei Lannister κίνηση, παίρνει εκδίκηση από τον Lex και την Chloe που κατέθεσαν εναντίον του με δηλητήριο και εκρήξεις, ενώ οι Kent πληρώνουν την απόφασή τους να αγνοήσουν τον Jor-El με πραγματικές συνέπειες. Το Covenant δεν ήταν σημαντικό για τον χαρακτήρα του Clark μεμονωμένα, αλλά για τον μύθο του Superman συνολικά που και πρέπει να σηκώνει δραματικά σενάρια και επιπτώσεις.

Crusade (4.01)

Το Crusade ήταν η πρεμιέρα μιας μέτριας προς βαρετής σεζόν, αλλά μας έδωσε δύο μεγάλες στιγμές της σουπερμανικής μυθολογίας μαζεμένες. Το έστω και προσωρινό σπάσιμο του “No Tights, No Flights” κανόνα των παραγωγών που μας έδωσε για πρώτη φορά μια επική πτήση του Clark και την πρώτη συνάντησή του με τη Lois της Erica Durance, η οποία παίζει να παραμείνει για πάντα η πιο ολοκληρωμένη και διασκεδαστική βερσιόν του χαρακτήρα. Το arc της Lois αρχικά θα κρατούσε μονάχα 4 επεισόδια, αλλά οι δυο τους είχαν τόση χημεία εξαρχής που δεν πήγαινε καρδιά στους παραγωγούς να περιμένουν έναν χρόνο για να τη φέρουν πίσω. Για τους προφανείς λόγους του endgame της σειράς αυτό ήταν πολύ σωστή απόφαση, αλλά η συμβολή της στη δεύτερη ειδικά πράξη της saga του Smallville μόνο αμελητέα δεν ήταν, ειδικά όταν χρειαζόταν κάποιος να κάνει τον Clark να χαμογελάσει σε μια σειρά που τον είχε συνεχώς να το ρίχνει στη μελαγχολία.

Commencement (4.22)

Το Commencement έκλεισε την 4η σεζόν με μια βροχή μετεωριτών να απειλεί το Smallville και τον Clark να επιδεικνύει τις πιο ηρωικές στιγμές του μέχρι εκείνη τη στιγμή. Η στιγμή ειδικά που γίνεται ασπίδα για να προστατεύσει ένα παιδί από τους μετεωρίτες δεν είναι μόνο ευθεία αναφορά σε παρόμοιες αναπαραστάσεις στα κόμικ, αλλά και εμβληματική στιγμή της σειράς που χρησιμοποιήθηκε ξανά με διαφορετικούς τρόπους μέχρι το φινάλε. Μεγάλο bonus η χρήση του Crystal of Knowledge στο επεισόδιο, που τελικά θα δημιουργήσει το Fortress of Solitude.

Mortal (5.02)

Στο Mortal ο Clark δεν έχει τις δυνάμεις του, βρίσκει όμως τρόπο να βγει νικητής και να σώσει τους δικούς του ανθρώπους και χωρίς αυτές. Το επεισόδιο αποδεικνύει δύο πράγματα που ενίοτε νιώθω ότι πολλοί δεν αντιλαμβάνονται για τον χαρακτήρα, κυρίως λόγω του τρόπου που τον χειρίζονται όσοι δεν ξέρουν να τον γράψουν σωστά. Ότι δηλαδή ο Superman έχει και μυαλό εκτός από μπράτσα, και πάνω απ’ όλα, ότι θα ήταν ήρωας ακόμα κι αν ήταν πράγματι απλά ένα παιδί από το Κάνσας. Αυτή είναι η μεγαλύτερή του δύναμη και αυτό είναι που τον κάνει να διαφέρει από τους περισσότερους συναδέλφους του.

Lexmas (5.09)

To Lexmas μύριζε κομικίλα με τον καλύτερο τρόπο. Το “what if” επεισόδιο παρουσιάζει τη ζωή που θα μπορούσε να έχει ο Lex, εάν απελευθερωνόταν μια και καλή από τα δεσμά του πατέρα του. Αυτό πρακτικά σήμαινε την αποκοπή του από την περιουσία των Luthor, αλλά ταυτόχρονα σήμαινε δική του ευτυχισμένη οικογένεια, στενές φιλικές σχέσεις με Clark και Σία και τον σεβασμό της κοινότητας του Kansas. Ο θάνατος της Lana όμως κατά τη διάρκεια της γέννας του παιδιού τους, άλλαξε τη γνώμη του γι’ αυτήν την πραγματικότητα. Η δύναμη και τα χρήματα θα μπορούσαν να την είχαν σώσει, ο καινούριος Lex όχι. Μαζί με τον ναρκισσισμό, στο κέντρο των εγκληματικών πράξεων του Luthor στα κόμικ πάντα βρίσκονται καλές προθέσεις, και αυτό το επεισόδιο ήταν ένα από αυτά που το έκανε σαφές και για την τηλεοπτική εκδοχή του.

Reckoning (5.12)

Ο Clark αποφασίζει να γυρίσει τον χρόνο πίσω όταν πεθαίνει η Lana, για να ανακαλύψει ότι δε μπορείς να παίζεις με αυτά τελικά. Ο θάνατος του Jonathan Kent ήταν γραφτό, με τον ίδιο τρόπο που ήταν γραφτό να χαλάσει η φιλία του Clark με τον Lex. Όπως συμβαίνει όμως με όλες τις καλές αφηγήσεις ιστοριών με γνωστό τέλος, το κόλπο βρίσκεται στην εκτέλεση. Το Reckoning είχε πραγματικές και μακροχρόνιες επιπτώσεις για τους χαρακτήρες της  σειράς και ειδικά για τον Clark που θα κουβαλούσε τις ενοχές για τον θάνατο του πατέρα του για πολλά χρόνια ακόμα.

Justice (6.11)

Αχ. Οι παλιές καλές μέρες που οι κακές στολές ενδιέφεραν τον εξής κανέναν. Επίσης, cool guys don’t look at explosions και το ξέρεις. Η Justice League του Smallville δε μαζεύτηκε όλη μαζί μια ωραία πρωία για να πατήσει χάμω τον Μεγάλο Κακό. Σχηματίστηκε με τον τρόπο που η Marvel έφτιαξε την παρέα των κινηματογραφικών Avengers της, αφού δηλαδή το κάθε μέλος είχε το δικό του spotlight σε προηγούμενες σεζόν. Η χημεία της ομάδας σε πείθει, η μάχη με τον Lex είναι καλή παρά τους κατανοητούς περιορισμούς από το budget και κυρίως, περνάνε καλά κι αυτό βγαίνει προς τα έξω. Αυτό το τελευταίο για όσους έχουν εγκαταλείψει τη μάχη για ένα ελαφρύτερο όραμα της DC από αυτό που έχει ο Zack Snyder.

Fracture (7.12)

To Fracture, αντίθετα με τα περισσότερα στη λίστα, δεν είναι από τα κορυφαία επεισόδια της σειράς. Το λες και βαρετό βασικά. Μπαίνει με τον δικό του τρόπο όμως στην ουσία του Superman και στην πρόθεσή του να σε σώσει ακόμα κι από τον εαυτό σου. Μιλάμε για ακόμα μία καταθλιπτική περατζάδα στο μυαλό του Lex, αυτή τη φορά με την αφορμή ενός κώματος.

O Clark πρέπει να μπει στο κεφάλι του με τη βοήθεια της τεχνολογίας για να αποσπάσει κάποιες πληροφορίες, αλλά πέρα από αυτές συναντά την καλή πλευρά του πρώην φίλου του που επιβιώνει ακόμα στην παιδική του μορφή. Ο Alexander τον βοηθά να βρει αυτό που ψάχνει γιατί “είναι ο καλύτερός του φίλος” και στο τέλος του ζητά να μην τον αφήσει μόνο. Η καλύτερη και άκρως σουπερμανική φάση του επεισοδίου είναι η παράκληση του Clark στον μικρό να μη σταματήσει να μάχεται εναντίον των σκοτεινών προθέσεων του Lex και η δική του υπόσχεση να μη σταματήσει ποτέ να τον ψάχνει, τώρα που γνωρίζει ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα. Η στιγμή αντιπαραβάλλεται εύστοχα και δίνει ένα ακόμη επίπεδο στη σύντομη συνάντησή τους στο φινάλε της σειράς, όπου είδαμε τον Clark να ζητά συγνώμη από τον παλιό του φίλο επειδή δεν κατάφερε να τον σώσει.

Descent (7.16)

Το μόνο σίγουρο για τον 7ο κύκλο της σειράς είναι ότι δε θα μείνει στην ιστορία του σόου ανάμεσα στους καλύτερους. Σε ό,τι όμως είχε να κάνει με τον Lex ατομικά και τη σχέση του με τον Clark, έδωσε ρέστα. Ο Michael Rosenbaum έπαιζε εξαρχής τον Lex με μεγάλη φροντίδα, ήταν ένα από τα ταλέντα της σειράς και για πολλούς – σίγουρα και για μένα – ο καλύτερος Lex που είχαμε μέχρι σήμερα. Στο Descent σκοτώνει τον πατέρα του σε μία σοκαριστική σκηνή πριν καν πέσουν οι τίτλοι αρχής και στην πορεία κατηγορεί τον Clark ότι τον εγκατέλειψε. Η αλήθεια είναι οι πιθανότητες ήταν πάντα εναντίον του Lex όσον αφορά την υγιή εξέλιξή του ως προσωπικότητα, αλλά ήταν επίσης πάντοτε γρήγορος στο να κατηγορεί τους άλλους για τις δικές του αποφάσεις. Καλός Superman χωρίς καλό Luthor όμως δε νοείται, οπότε όλα τα βήματα της σειράς για τον άσπονδο εχθρό του ήρωα ήταν απαραίτητα για την ολοκλήρωση της μυθολογίας των χαρακτήρων.

Identity (8.07)

Στο Identity ο Clark αρχίζει να αντιλαμβάνεται τη χρησιμότητα που θα είχε μια διπλή ταυτότητα για την προστασία της Metropolis και του μυστικού του. Μία φωτογραφία που τραβά ο Jimmy από τον “Red-Blue Blur” όπως θα ονομαζόταν στη σειρά ο Clark για πολύ καιρό ακόμα, βάζει ψύλους στ’ αυτιά του φωτογράφου για τις πραγματικές δυνατότητες του φίλου του και κάπως πρέπει να σωθεί η κατάσταση. Τελικά σώζεται με τη βοήθεια των φίλων του που γνωρίζουν την αλήθεια, με τρικ και λύσεις που θυμίζουν πολύ αυτές που χρησιμοποιεί ο ήρωας και στα κόμικ όταν σφίγγει ο κλοιός.

Legion (8.11)

Το 1ο από τα 3 επεισόδια που έγραψε ο Geoff Johns δεν έφερε μονάχα τους Cosmic Boy, Lightning Lad και Saturn Girl, την ομάδα Legion δηλαδή από το πολύ μακρινό μέλλον, στην οθόνη μας, αλλά έφερε και τον Clark αντιμέτωπο με μία από τις δυσκολότερες αποφάσεις της ζωής του. Να σκοτώσει την καλύτερή του φίλη για να σώσει τον κόσμο. Οι 3 υπερήρωες δε μπορούσαν να μοιραστούν πολλά από το μέλλον με τον Clark, του είπαν όμως όταν αναρωτήθηκε γιατί μπλέκουν μαζί του άνθρωποι από τον 31ο αιώνα, ότι η επιρροή του θα φτάσει πολύ παραπέρα από τους δικούς μας καιρούς και θα έχει απόλυτη σχέση με την ευρύτερη αποδοχή των ανθρώπων προς εξωγήινους μετανάστες μελλοντικά. Bonus: “Hey Kal, where is your cape?”.

Infamous (8.15)

Το Infamous ρισκάρει για να πάρει πίσω το ρίσκο του τελικά, αλλά όχι χωρίς καλό λόγο. Ο Clark δεν αποφασίζει απλώς να πει το μυστικό του στη Lois, αλλά και στον κόσμο όλο. Αφού την πείθει για τη διπλή του ταυτότητα με μια επίδειξη δύναμης (“I guess I should stop calling you Smallville”), της ζητά να γράψει εκείνη το άρθρο που θα τον σύστηνε στον κόσμο ως τον προστάτη του. Φυσικά τα πράγματα δε θα μπορούσαν να πάνε και πολύ χειρότερα, οπότε πρέπει κάπως να αντιμετωπίσει τις ομάδες S.W.A.T. που επιτίθενται στον ίδιο και στους δικούς του ανθρώπους (βλέπε μαγικό Legion δαχτυλίδι που γυρνάει τον χρόνο πίσω).

Η εξέλιξη αυτή θα έβαζε από μόνη της το Infamous στη λίστα – μιας που δικαιολογεί απόλυτα τον δισταγμό του Clark να αποκαλύψει το μυστικό του και είναι και ευθεία αναφορά σε origin ιστορίες του στα κόμικ – αλλά ακόμα μεγαλύτερο ρόλο στην συμπερίληψη του επεισοδίου έπαιξε η Lois και οι σκηνές του μαζί της. Πέρα από τον μικρό φόρο τιμής σε όλα τα κλασικά καρέ που τον έχουμε δει να την πιάνει στα χέρια του λίγο πριν πέσει, η πίστη της σε μια ανθρωπότητα που τελικά θα τον αποδεχτεί μέχρι την κατανόησή της όταν καταλαβαίνει ότι ο Clark δε θα της πει ξανά την αλήθεια αφού ταξιδέψει στον χρόνο, είναι το τέλειο development για την πιο σημαντική γυναίκα στη ζωή του Superman. Ακριβώς όπως ελπίζαμε να εξελιχθεί όταν βρήκε και βοήθησε τον χαμένο Clark στην πρεμιέρα της 4ης σεζόν.

Absolute Justice (9.11)

Η μεγαλύτερη επένδυση της σειράς στη μυθολογία της DC. Και Justice League και Justice Society και Amanda Waller; Κύριε Geoff Johns, μας κακομαθαίνετε. Όσοι κατάφεραν να ξεπεράσουν την κοιλιά της σειράς και έφτασαν στην τελευταία πράξη της, έζησαν μια γιορτή τριών σεζόν βουτηγμένη σε lore. Ο Clark πάντα λειτουργεί καλά σε ομάδα γιατί έρχεται αντιμέτωπος με περισσότερο κυνικούς ήρωες και αυτό το δίωρο επεισόδιο δεν ήταν εξαίρεση. Όποιο κι αν ήταν το ένοχο – ή όχι και τόσο – παρελθόν της ορίτζιναλ Justice Society, το ‘Absolute Justice’ ξεκαθαρίζει ότι μεγαλύτερη σημασία για τον Clark θα έχει πάντα η αφοσίωση κι απ’ αυτή είχαν μπόλικη.

Salvation (9.21)

“Κατέστρεψες το πρώτο μου σπίτι. Δε θα σε αφήσω να πάρεις κι αυτό”. Πριν δεις τον Superman να θυσιάζεται για τους ανθρώπους με το δόρυ από κρυπτονίτη στο BvS, είχε θυσιαστεί με παρόμοιο τρόπο νωρίτερα στο Smallville, χρησιμοποιώντας μπλε κρυπτονίτη και το μυαλό του για να προστατεύσει μια και καλή τη Γη από τον General Zod. Με το Book of Rao – κάτι σαν Βίβλο με υπερδυνάμεις από τον Krypton ας πούμε – να βρίσκεται κοντά στους δύο τους και τον μπλε κρυπτονίτη να μπορεί να εξουδετερώσει τις δυνάμεις ενός Kryptonian, o Clark αφήνει τον Zod να τον μαχαιρώσει, λίγο πριν το Βιβλίο ανοίξει μια πύλη που θα απορροφήσει και θα μεταφέρει τον ίδιο και τους ακόλουθούς του στον New Krypton. Όσο κι αν πολλές φορές του λείπει το σπίτι που δε γνώρισε, προτεραιότητα για τον Clark θα είναι για πάντα ο πλανήτης που μεγάλωσε.

Lazarus (10.01)

Το Lazarus ήταν η αρχή του τέλους για το Smallville και σαν πρεμιέρα του τελευταίου κύκλου μίας σειράς που είχε διαρκέσει ήδη 9, έπρεπε να κάνει ποδαρικό που θα μας έδινε να καταλάβουμε ότι το αντίο που πολλοί πίστευαν ότι θα έπρεπε να είχε έρθει πολύ νωρίτερα, άξιζε τελικά την υπομονή. Το έκανε από την πρώτη σκηνή, με τη Lois να σώζει τον Clark αφαιρώντας το μαχαίρι του μπλε κρυπτονίτη, κρατώντας κρυφή τη γνώση του μυστικού του μέχρι να θελήσει να της το πει ο ίδιος και σκιαγραφόντας τη σχέση του με τη Lois ξανά μετά τη σκηνή τους στο Pandora ως αναπόσπαστο μέρος της σχέσης του με την ανθρωπότητα.

Το συνέχισε με μια συνάντηση του Clark με τον Jonathan Kent, που παρόμοιά της προσπάθησε να κάνει το BvS, χωρίς όμως το ίδιο συναισθηματικό βάρος. Με μια throwback-ατάκα στο επεισόδιο Phoenix που αναφέραμε πιο πάνω, ο Clark λέει στον πατέρα του ότι ξέρει πια πως το ‘χει μέσα του να σκοτώσει αν χρειαστεί, για να ακούσει ότι η αξία ενός ανθρώπου μετριέται από τις αποφάσεις του μπροστά στις δυσκολίες κι ακόμα ότι εξελίχθηκε καλύτερα κι απ’ ότι είχε φανταστεί ποτέ ο πατέρας του. Και οι δύο σκηνές θα μπορούσαν να έχουν βγει μέσα από τις σελίδες ενός τεύχους του Superman.

Homecoming (10.04)

“Πώς έγινα τόσο σφιγμένος… και σπασίκλας;”. O Clark ρίχνει μια ματιά στον μελλοντικό εαυτό του και σε γενικές γραμμές του αρέσει αυτό που βλέπει. Κι ας μη φαίνεται από την ατάκα του. Το μέλλον του περιλαμβάνει επίσης τη Lois να τον βοηθά να κρατήσει κρυμμένο το μυστικό του και μια σούπερ (σόρι, έπρεπε) δουλειά στον Daily Planet. Τι να μη σου αρέσει; Το Homecoming είναι τo 200ο επεισόδιο του Smallville και είναι επίσης ένα ταξίδι όχι μόνο στο μέλλον, αλλά και στο παρελθόν της σειράς, με τη Lois και τον Clark να πηγαίνουν σε ένα αποτυχημένο date παύλα reunion στο παλιό σχολείο τους. Μπορεί τίποτα να μην πήγε όπως το περίμεναν, αλλά η ευκαιρία τους να αποχαιρετίσουν το παρελθόν άνοιξε την πόρτα τους για το μέλλον και κυρίως σηματοδότησε την έναρξη της τελευταίας πράξης πριν ο Clark γίνει αυτό που είναι γραφτό του να γίνει. Για μία σειρά που ξεχείλωσε την πορεία μέχρι εκεί, ένα τέτοιο επεισόδιο είναι θησαυρός.

Booster (10.18)

Δε μιλάμε για επεισόδιο, μιλάμε για γιορτή. Το Booster είναι σκηνοθετημένο από τον Tom Welling και είναι επίσης η τρίτη και τελευταία συνεισφορά του Geoff Johns για τη σειρά, λίγο πριν τους μεγάλους τίτλους τέλους. Και έχει κυριολεκτικά τα πάντα. Θες μυθολογία DC με δύο από τους δημοφιλέστερους mid-level χαρακτήρες της; Πάρε τον Booster Gold και τον Blue Beetle. Θες κλασικό Clark Kent να αλλάζει σε τηλεφωνικό θάλαμο και να σώζει την Cat Grant; Θα το έχεις. Θες τον Clark να δίνει εγκάρδια συμβουλή στον Booster Gold και να παίρνει πίσω συμβουλές για το μελλοντικό του ψευδώνυμο (μα Blur; τι branding είναι αυτό;); Ιδού. Θες επιτέλους να δεις τον Clark να δουλεύει την καινούρια ταυτότητα του αόρατου, geeky, αμήχανου δημοσιογράφου; Κι απ’ αυτό έχουμε πιο πάνω όπως θα δεις.

Finale (10.21/22)

Το φινάλε του Smallville μας στέρησε το full-body καρέ του Welling στη στολή του Superman που όλοι περιμέναμε, αλλά κατά τ’ άλλα ήταν φτιαγμένο σαν ένα δώρο της σειράς για όσους έφτασαν μέχρι το τέλος. Από τη must διάσωση αεροπλάνου και της Γης από τον Darkseid, μέχρι τη φοβερή επιστροφή του Lex που προμήνυε ένα πεπρωμένο με τους δυο τους άρρηκτα δεμένους και τον Perry White να ουρλιάζει μέσα από το γραφείο του στον Daily Planet, το φινάλε ήταν ένα μεγάλο ευχαριστώ. Η τελευταία σκηνή με το σάουντρακ του John Williams να καλύπτει τα πάντα με τον Clark να ανοίγει το πουκάμισο δε θα μπορούσε να είναι περισσότερο cheesy και δε θα μπορούσε να είναι και καλύτερη.