Ο Cody Gakpo ήρθε αθόρυβα, κάνει πάταγο και η Ολλανδία βρίσκει χρυσάφι στην έρημο

Ο βραβευμένος ως καλύτερος Ολλανδός ποδοσφαιριστής για την περσινή σεζόν, ένας τύπος που πήγε στο Κατάρ με ενεργή σεζόν του επιπέδου των 13 γκολ και 17 ασίστ σε 24 ματς (σε όλες τις διοργανώσεις) με τη φανέλα της Αϊντχόφεν ή 9 γκολ και 12 ασίστ αν το απομονώσουμε σε επίπεδο Eredivisie. Ανήκει στα ποδοσφαιρικά παράδοξα πως περιμέναμε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, πως χρειάστηκε να γίνει 23 ετών, για να βγει στο προσκήνιο ως σταρ με λαμπρή προοπτική.

Μην παρεξηγηθούμε. Διόλου άγνωστος ήταν στην πιάτσα. Αλλά το ότι η PSV ζητούσε 45 εκατ. ευρώ για να τον αφήσει το περασμένο καλοκαίρι «χτυπούσε» πολύ περίεργα. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αυτό άκουσε και δεν προχώρησε παραπέρα. Κι ας φώναζε ο Erik ten Hag περί του αντίθετου έχοντας άμεση γνώση περί Gakpo από τη θητεία του στον Ajax.

Η Λιντς πάλι, αποφάσισε να τα «σκάσει», έστειλε μάλιστα ως και ιδιωτικό τζετ στην Ολλανδία για να επισπευστούν οι διαδικασίες. O Gakpo, όμως, δεν ανέβηκε ποτέ στο αεροπλάνο. Φοβήθηκε να αλλάξει περιβάλλον για πρώτη φορά στην καριέρα του λίγους μήνες πριν το Μουντιάλ. Το όνειρό του είναι να παίξει στην Αγγλία ή στην Ισπανία – η Μπαρτσελόνα ήταν η αγαπημένη του ομάδα μικρός από τις «ξένες». Αλλά κάθε πράγμα στον καιρό του.

Έχει πάρει την Ολλανδία από το χέρι, ηγέτης στην πράξη

Καθότι το Κατάρ ήταν ο μεγάλος του στόχος. Στην πράξη φάνηκε πως πολύ καλά το σκέφτηκε, πολύ καλά έκανε. Τα τρία, μέχρι στιγμής, γκολ του στο Μουντιάλ ζυγίζουν χρυσάφι. Ένα σε καθένα από τα ματς των «Οράνιε» στον όμιλο, έγινε έτσι ο 4ος της πατρίδας του που σκοράρει σε τρία συνεχόμενα παιχνίδια Παγκοσμίου Κυπέλλου μετά τους Johan Neeskens (1974), Dennis Bergkamp (1998) και Wesley Sneijder (2010). Και ο δεύτερος συνολικά στην ιστορία του τουρνουά, μετά τον Alessandro Altobelli (Ιταλία, 1986), που ανοίγει το σκορ και στα τρία ματς της φάσης των ομίλων.

Η Ολλανδία κάθε άλλο παρά έχει εντυπωσιάσει. Το ότι παίρνει αυτό που θέλει το οφείλει εν πολλοίς σε αυτόν τον ήσυχο, αλλά εν τέλει φασαριόζο με την καλή έννοια, τύπο. Κόντρα στη Σενεγάλη σκόραρε με κεφαλιά. Απέναντι στο Εκουαδόρ, με το αριστερό. Και με το Κατάρ, με το δεξί. Τρία γκολ, τρεις διαφορετικοί τρόποι. Αξιοσημείωτη και αξιοζήλευτη πολυφωνία. Στους «16» πλέον, περιμένουν οι ΗΠΑ και ο 23χρονος επιθετικός προβάλει ως το μεγαλύτερο ατού της ομάδας του. «Μπορεί να μας πάει ως το φεγγάρι και πίσω», το έθεσε, ποιητικά, ο Virgil van Djik. «Το πιο σημαντικό είναι οι νίκες, Αν σκοράρω και νικάμε, ακόμα καλύτερα», δήλωσε ο άμεσα ενδιαφερόμενος.

O Van Gaal τον «ζύγισε» σωστά

Flash back στο 2018, όταν ο Gakpo έβλεπε το Μουντιάλ της Ρωσίας, ως θεατής. Δεν είχε ιδιαίτερο κέφι, με την Εθνική της πατρίδας του να μην έχει καν προκριθεί. Ήταν 19 τότε, δεν πολυπίστευε στο ενδεχόμενο να συμμετάσχει μελλοντικά στη διοργάνωση. Αυτό που τον «έκαιγε» ήταν να μπει στην α’ ομάδα της PSV. Κάτι που κατάφερε, περίφημα. Με την Αϊντχόφεν παίζει πάντα στο αριστερό άκρο της επίθεσης. Για να κόβει με το δεξί, για να χρησιμοποιεί την ταχύτητα και την τεχνική του ώστε να κάνει τη διαφορά.

Ήταν ο Louis Van Gaal που τον οραματίστηκε σε άλλο ρόλο. Κι ως πολλάκις έχει συμβεί, ο 71χρονος εκλέκτορας είχε δει αυτό που άλλοι ούτε καν φανταζόντουσαν. Προς υπεράσπισή τους, ούτε ο ίδιος ο Gakpo πίστευε ότι θα είναι καλός στον άξονα, φορ δηλαδή ή «μοντέρνο» 10άρι. Στην αρχή ήταν διστακτικός. Τελικά άκουσε (τον προπονητή του) και δε βγήκε χαμένος. «Έχει ό,τι χρειάζεται για να γίνει σταρ. Διαθέτει υπέροχη προσωπικότητα, είναι ανοιχτόμυαλος και δεκτικός», σχολίαζε ο Van Gaal.

H Γιουνάιτεντ, που ξανάρχεται, θα το(ν) πληρώσει ακριβά

H Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που ως είδαμε κοιτούσε ήδη με μεγάλη προσοχή, ισχυροποίησε το θέλω της. Κι ας ακρίβυνε αυτό πολύ – η βιτρίνα ενός Μουντιάλ πάντα αυξάνει τις τιμές. Φαίνεται ότι αυτό δεν θα την αποτρέψει. Όπως έγραψε ο συνήθως άρτια ενημερωμένος Ιταλός ρεπόρτερ Fabrizio Romano, το πιο πιθανό είναι πως ο Gakpo θα πάρει μεταγραφή τον Ιανουάριο και όχι το καλοκαίρι, όπως ήταν αρχικά προγραμματισμένο. Θα είναι σίγουρα ένα ωραίο παιχνίδισμα της μοίρας αν βαδίσει στα χνάρια του Ruud van Nistelrooy. Ο σήμερα Νο1 του πάγκου της PSV είναι μέντοράς του, τον δίδαξε πολλά για το πώς να είναι αποτελεσματικός μπροστά από την εστία από τότε που ήταν κόουτς επιθετικών στα τμήματα υποδομής του συλλόγου.

Μπορεί να ξεχωρίζει με τα γκολ του, αλλά αυτό είναι μόνο μέρος της «παλέτας» του. Είναι το ίδιο καλός δημιουργικά. Σεζόν 18/19: 19 ματς, 2 γκολ και 6 ασίστ. Σεζόν 19/20: 39 ματς, 8 γκολ και 9 ασίστ. Σεζόν 20/21: 29 ματς, 11 γκολ και 3 ασίστ. Σεζόν 21/22: 47 ματς, 21 γκολ και 15 ασίστ. Σεζόν 22/23 (ως τώρα): 24 ματς, 13 γκολ και 17 ασίστ. Φοβερή συνέπεια, φοβεροί αριθμοί. Το ότι δεν έφυγε νωρίτερα σε μεγάλο κλαμπ του εξωτερικού εξηγείται μόνο επειδή η PSV δεν έχει τις πορείες του Άγιαξ στην Ευρώπη. Η Eredivisie από μόνη της δεν αρκεί. Θεωρείται εύκολο πρωτάθλημα για τους επιθετικούς. Οπότε, πλην του «Αίαντα» και κατά κανόνα, ακόμα κι όσοι κάνουν πολλά αντιμετωπίζονται με κάποια επιφύλαξη.

Βήμα-βήμα προς την κορυφή

Ο ίδιος, πάντως, ουδέποτε ένιωσε να αδικείται. Ούτε πως πρέπει να βιάζεται. Το πήγε βήμα-βήμα. Αρχικά, παρατηρώντας: «Το είδωλό μου ήταν ο Ντιέγκο Μαραντόνα, έχω δει ό,τι υπάρχει σχετικά με αυτόν στο YouΤube. Κοιτούσα τις κινήσεις του, το timing και τα ανέλυα προσπαθώντας να μάθω όσο το δυνατόν περισσότερα. Μου άρεσε πολύ και ο Thierry Henry. Ήταν αριστερός winger και ψηλός, σαν και μένα. Συνήθως οι wingers είναι πιο κοντοί: Overmars, Robben, Messi…». Δεν άφησε τις όποιες αναποδιές να τον καταβάλουν. Στα 16 του φορούσε 46 νούμερο παπούτσι ενώ ήταν μόλις 1,60 μ. ύψος! Ως εκ τούτου ήταν αδέξιος. Αλλά τελικά πήρε ύψος και επήλθε ισορροπία. Επίσης ήταν τυχερός με τους τραυματισμούς, βοήθησε βέβαια ότι προσέχει το σώμα του. Τρώει καλά, γυμνάζεται πολύ, ξεκουράζεται επίσης πολύ και πίνει άφθονο νερό.

Πρότυπο ο Affelay

«Άρρωστος» με την PSV από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Γεμάτο αφίσες ποδοσφαιριστών της ομάδας το παιδικό δωμάτιο του, οι περισσότερες του Ibrahim Afellay. Ο άλλοτε παίκτης του Ολυμπιακού ήταν ο αγαπημένος του παίκτης. Πώς τα ‘φερε η μοίρα, αργότερα έπαιξαν και μαζί. Κράτησαν μάλιστα επαφή. Γενικώς δεν ξεχνά όσους τον βοήθησαν. Όταν ξεκίνησε την μπάλα, στα 6 του, ο κόουτς Twan Scheepers ήταν ο πιο πολύτιμος σύμβουλός του. Περισσότερο από το ποδοσφαιρικό κομμάτι, ανέλαβε τη διάπλαση του χαρακτήρα του. Του έμαθε να εκτιμά την αξία της σκληρής δουλειάς, ότι επίσης το ταλέντο από μόνο του δε λέει κάτι. Στα 15 του, αργότερα, είχε προπονητή τον Mark van Bommel, νυν της Αντβέρπ. Αυτός τον προώθησε στην α’ ομάδα, χάρη σε αυτόν εντρύφησε στο κομμάτι της τακτικής. Με τον Boudewijn Zenden επίσης, δούλεψε για να βελτιώσει το αδύναμο πόδι του, το αριστερό.

Η… αγία οικογένεια και η πίστη ως δύναμη

Κοιτώντας το συνολικά, ο αθλητισμός ήταν μάλλον μονόδρομος γι’ αυτόν. Ο πατέρας του, που έχει καταγωγή από το Τόγκο (με ρίζες και από Γκάνα), υπήρξε επίσης διεθνής ποδοσφαιριστής, ενώ έπαιξε και στη β’ ομάδα της PSV. Η Ολλανδή μητέρα του διακρίθηκε σε υψηλό επίπεδο στο ράγκμπι. Αισθάνεται ευγνώμων προς τους γονείς του για όλα όσα έκαναν γι’ αυτόν και επειδή πάντα έδιναν έμφαση στο να απολαμβάνει αυτό που κάνει. Κι ύστερα, συχνά πάνω από όλα, είναι η θρησκεία. Πιστεύει πολύ στον Θεό. Βρίσκει δύναμη εκεί, έμπνευση και καθοδήγηση. Μελετάει καθημερινά τη Βίβλο και προσεύχεται. Του αρέσει να πηγαίνει στην εκκλησία, να βοηθάει όσους έχουν ανάγκη. Όπως την Εθνική του ομάδα, καλή ώρα. «Θέλω να κερδίσω πολλά τρόπαια», είχε πει παλαιότερα. Και τι άλλο; «Να πάω σε ένα Μουντιάλ και να κάνω υπέροχα πράγματα». Σε πολύ καλό δρόμο τα έχει βάλει, όλα.

Για αλλόκοτες ιστορίες στοιχήματος, ψαγμένα προγνωστικά Μουντιάλ, στατιστικά, αναλύσεις αγώνων μπείτε στο www.matchmoney.com.gr.