Η Έφη Βρακά έμαθε να ζει για το κύμα

Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που έκανα αυτή την συνέντευξη στην Έφη. Προτίμησα να την κρατήσω για την άνοιξη. Και πέρα από το μαγνητόφωνο και όσα είπε εκεί, προσπαθούσα σήμερα να θυμηθώ τι άλλο είπαμε, τι μου έβγαλε εκείνο το απόγευμα που περάσαμε στο Rumors στη Βουλιαγμένη.

Και πιο έντονα από οτιδήποτε, θυμάμαι την ενέργειά της και το πώς μιλούσε για όλα όσα ήθελε να πετύχει. Προσπερνούσε γρήγορα τις ερωτήσεις για τις διακρίσεις της, για αυτά που της έλεγα για την Νέα Υόρκη και τις δουλειές που έκανε εκεί σαν μοντέλο. Το ότι είχε βγει Roxy Girl παγκοσμίως πριν δυο χρόνια. Το ότι είναι η πρώτη Ελληνίδα surfer που όχι μόνο πήρει μέρος σε επίσημους διεθνείς αγώνες αλλά κατετάγη και 7η στην Ασία για το 2013.

Μιλούσε με πάθος για το μέλλον, για αυτά που ήθελε να κάνει, για αυτά που ήθελε να πετύχει και έθετε σαν στόχους για τον εαυτό της.

Όσοι ξέρουν την Έφη στα Νότια Προάστια, μιλούν για ένα φοβερό κορίτσι, τρελαμένο με τη θάλασσα, παθιασμένο με τη ζωή. Και αυτή η ενέργεια ακριβώς είναι που σε κάνει να είσαι σίγουρος ότι θα μπορούσε να “πάρει” ακόμα και το πιο μεγάλο κύμα που θα βρεθεί μπροστά της και να κάνει ένα ride χωρίς να χάσει ούτε δευτερόλεπτο το χαμόγελό της.

(Και πίστεψέ με δεν είναι καθόλου αστεία τα surfοκύματα στην Ασία. Προσπάθησα να κολυμπήσω σε κάποια από αυτά στο Μπαλί πριν λίγες μέρες και γέλαγαν όλες οι μαϊμούδες του Uluwatu μαζί μου. Περισσότερο αστείος ήμουν βέβαια στην πιο καυτερή σάλτσα της ζωής μου αλλά αυτά την επόμενη εβδομάδα σε άλλο κείμενο)

Ξεκίνησε να μου λέει για τον εαυτό της. Για τις σπουδές της στο marketing στο ΤΕΙ Αθήνας. Αλλά δεν την είδα τόσο ψημένη για αυτό. “Μου αρέσει το marketing και θα ήθελα μέσα από την πρακτική να μάθω περισσότερα πράγματα και να εξελιχθώ σε αυτό. Αλλά δεν είμαι σίγουρη αν θα ασχοληθώ με το marketing πάνω σε αυτά που κάνω τώρα. Θέλω σίγουρα να κάνω κάτι σχετικό με το surf. Το surf ξεκίνησε στην ηλικία των 15 και πλέον στα 21 μου το κάνω επαγγελματικά”.

Στη λέξη “επαγγελματικά” θυμάμαι να παίρνει το σοβαρό της ύφος και να πορώνεται. Εξάλλου μπορεί να κάνει αρκετά χρόνια surf αλλά μόλις το 2013 σοβάρεψαν τα πράγματα για εκείνη. “Έλαβα μέρος σε έναν διεθνή αγώνα surf στο Σιαργκάο στις Φιλιππίνες. Είχα πάει ταξίδι για surf και πέτυχα έναν αγώνα που είναι μέρος του Asian Championship. Οι άλλες κοπέλες που με έβλεπαν στο νερό μου έλεγαν να πάρω μέρος και το έκανα. Ήταν πελώρια τα κύματα όταν διαγωνίζονταν οι άνδρες, σκεφτόμουν ότι δεν θα μπω καν στο νερό. Αλλά την ημέρα των γυναικών μπήκα και τα πήγα καλά. Πέρασα στα προημιτελικά και τελείωσα στην πεντάδα, κάτι που δεν το περίμενα με τίποτα. Τότε αποφάσισα να συνεχίσω το tour του Asian Surfing Championship. Επόμενη στάση ήταν το Taiwan Open of Surfing όπου τα πήγα εξισου καλά με αποτέλεσμα να καταταγώ 7η στην Ασία για τη χρονιά”.

Μου έκανε εντύπωση που μου έλεγε ότι είναι η πρώτη Ελληνίδα που μετέχει σε διεθνείς αγώνες και τουρνουά. Πόσο μάλλον ότι διακρίθηκε. Φανταζόμουν ότι θα υπάρχουν πολλά κορίτσια που ασχολούνται. Αλλά όχι. “Δεν υπάρχουν πολλές κοπέλες στην Ελλάδα να ασχολούνται με το surf”.

Η Έφη αναγκάζεται λοιπόν να πάει για αγώνες στην Ασία. Κι η Ελλάδα; “Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ομοσπονδία και οι εταιρείες δεν ασχολούνται με τους αθλητές του surf. Δεν τους βοηθούν να πάνε σε αγώνες. Θα ήθελα πάρα πολύ να κατεβαίνω σε περισσότερους αγώνες και όχι να πηγαίνω απλά μόνη μου στην Ασία. Είναι πολύ ακριβό να το προσπαθείς μόνος σου. Προφανώς και θα ήθελα να υπάρχει μια εταιρεία που να χορηγεί τα ταξίδια αυτά όπως συμβαίνει σε άλλα αθλήματα”.

Μοιάζει δύσκολο να βρει αυτή την εποχή κάποιους να την βοηθήσουν στο στόχο της αλλά εκείνη είναι τόσο έτοιμη για να μπει δυναμικά στη φετινή χρονιά. “Το 2014 θέλω να κάνω όλους τους αγώνες του ασιατικού πρωταθλήματος. Ξεκινά τον Μάιο από την West Java, Ιούλιο είναι στο Μπαλί το Billabong Pro, Σεπτέμβριο στις Φιλιππίνες και Νοέμβριο στην Ταϊβάν. Μ’ αρέσουν πάρα πολύ οι άνθρωποι στην Ασία και η νοοτροπία τους στο surf. Σίγουρα είναι και πιο εύκολοι οι αγώνες στην Ασία απ’ ότι στην Ευρώπη και την Αμερική”.

Και προπόνηση για όλα αυτά πού κάνει; “Στην Ελλάδα πας όπου έχει κύμα για προπόνηση. Μπορεί σήμερα να έχει κύμα στη Δυτική Πελοπόννησο και αύριο στο Αιγαίο. Δεν είναι εύκολο να προπονείσαι στην Ελλάδα και να πρέπει να κυνηγάς το κύμα. Και είναι δύσκολο να έχω μάθημα και έχω τόσο κόσμο να μου λέει να φύγουμε στις 5 το πρωί να πάμε για surf”.

Την ακούω να μιλάει για το surf και αναρωτιέμαι τι βλέπει για εκείνη στο μέλλον. Τι θέλει να πετύχει. “Το όνειρο είναι να φτάσω στο σημείο σαν surfer να είμαι ευχαριστημένη με τις επιδόσεις μου και να κερδίζω κάποιους αγώνες. Για φέτος το όνειρο είναι να πάω στο Longboard Swatch Girls Pro στην Κίνα, όπου θα διαγωνιστούν οι καλύτερες αθλήτριες του κόσμου”.

Θυμήθηκα τις φωτογραφίες της στο Instagram από δουλειές στο modeling. Την ρωτάω αν και εκείνη ήδη μου έχει πει ότι αγαπάει το surf περισσότερο από κάθε τι άλλο που κάνει στη ζωή της. “Η μητέρα μου ήταν μοντέλο και είχε το Alice models. Δεν την ενδιέφερε καθόλου να ασχοληθώ με αυτό. Δεν μου είπε ποτέ εκείνη να το κάνω. Μου φάνηκε απλά εύκολο εφόσον ήταν εκείνη στο χώρο να κάνω κάποιες δουλειές. Το κάνω γιατί είναι η δουλειά μου προς το παρόν. Κάνω καταλόγους, κάνω επιδείξεις, βγάζω χρήματα από αυτό. Μου αρέσει πολύ αλλά η μεγάλη μου αγάπη είναι το surf”.