WOMEN

Ελληνίδες στην καυτή άμμο

Οι φωτογραφήσεις που τσουρούφλισαν και εμάς που τις βλέπαμε και εκείνες που τις έκαναν.

Τις ‘καλές’, σπάταλες εποχές των ελληνικών περιοδικών οι καλοκαιρινές φωτογραφήσεις γινόντουσαν στο εξωτερικό (από Miami μέχρι Rio de Janeiro), στην Μύκονο ή -για πιο ενναλακτικά- στην Ελαφόνησο. Όταν τα πράγματα έσφιξαν, μπήκαν στο παιχνίδι και τα Λεγραινά, η μοναδική παραλία στην Αττική που μπορούσες να ‘γδύσεις’ κάποια ανενόχλητος. Ακολουθούν τα φωτογραφικά πειστήρια μιας εποχής που έδωσε την θέση της στον ερασιτεχνισμό του instagram.

Ας ξεκινήσουμε με ένα χορταστικό photostory για να μπούμε στο κλίμα.

Και τώρα βουρ στην άμμο.

Οι πιο ευλύγιστες

Η συγκεκριμένη γέφυρα της Χριστίνας Μουστάκα, στην πρώτη της φωτογράφηση για το Esquire, απέδειξε ότι η Δραπετσωνίτισσα διαθέτει -πέρα από οτιδήποτε άλλο- εξαιρετική ευλυγισία. Καθώς επίσης και ότι το καλοκαίρι της πηγαίνει αφάνταστα.

Ίσως επειδή και εκείνη του ρουφάει το μεδούλι, περνώντας μήνες ολόκληρους κάνοντας ελεύθερο camping στα πιο αναπάντεχα μέρη της ελληνικής επικράτειας. Και μαυρίζοντας σε όλα τα σωστά σημεία.

Εξίσου Cirque du Soleil ικανότητες φαίνεται να διαθέτει και η -πάντα μέσα στην καρδιά μας- Ζέτα Λογοθέτη την οποία και βλέπετε εδώ στην καλύτερη, ενδεχομένως, φωτογράφηση μιας λαμπρής καριέρας.

Ενώ η συγκεκριμένη λήψη, που βλέπετε πιο κάτω, μας δίνει την αφορμή να πούμε ένα ‘γεια και thanks για όλα’ στην Ελληνογερμανίδα Ισαβέλλα Στρατηγάκη και το θρυλικό (με piercing και στις δυο ρώγες της) στήθος της.

Οι κλασικές αξίες

Δεν νομίζω ότι υπάρχει πιο κλασική καλοκαιρινή λήψη από αυτή της Βάνας Μπάρμπα για το ΚΛΙΚ την εποχή που οι περισσότεροι από εμάς πηγαίναμε σχολείο.

Τα μισάνοιχτα χείλη, οι κολλημένοι (προφανώς πιο τυχεροί ή επίμονοι από τους άλλους) κόκκοι άμμου στο κορμί της και μια ολόκληρη γενιά να κάνει αχ και βαχ.
 

Μια κατηγορία στην οποία θα τολμούσα να προσθέσω και την μεταγενέστερη φωτογράφηση της Γωγώς Μαστροκώστα για το Nitro. Στην οποία και πάλι διακρίνω στοιχεία διαχρονικότητας.

Ακόμη και αν έχω αμφιλεγόμενα συναισθήματα για την λήψη με το φίδι. Ίσως επειδή πλέον ως prop μου κάνει πολύ φορεμένο.
 

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι προβάλλει την αισθητική μου. Όπως π.χ. η αντίστοιχη της Ιωάννας Λίλλη με το χταπόδι που νομίζω ότι είναι καλύτερο για όλους τους εμπλεκόμενους να την αφήσουμε ασχολίαστη.

Ποτέ δεν έδειχνες καλύτερη

Υπάρχουν πραγματικά εκατοντάδες λήψεις της Σάσας Μπάστα που κυκλοφορούν εκεί έξω. Τις περισσότερες από τις οποίες είτε τις οργάνωσα, είτε ήμουν παρών όταν ο φωτογράφος βαρούσε το μοιραίο κλικ.

Ποτέ όμως δεν θυμάμαι να έχω αισθανθεί περισσότερο σοκ και δέος από το συγκεκριμένο σετάκι που τραβήχτηκε (για χάρη του Esquire) την εποχή που η Σάσα έκανε το άλμα από το να είναι τριτοτέταρτο όνομα στο Posidonio στο να γίνει εξώφυλλο στο Nitro, το Max και το Playboy και συμπαρουσιάστρια του Θέμου στο Όλα.

Όταν δηλαδή έμοιαζε ακόμη κοριτσάκι.

Εξίσου συγκλονιστική και ανεπανάληπτη θεωρώ την συγκεκριμένη φωτογράφηση της Εβελίνας Παπαντωνίου για το Nitro, κάπου στις αρχές των 00s, που είναι σχεδόν δεδομένο ότι έγινε στην αφράτη άμμο της Ελαφόνησου.

 

Μια άμμος που επίσης πάτησαν δεκάδες άλλες επώνυμες. Όπως η Μαριλίτα Λαμπροπούλου που δέχθηκε να κάνει την μοναδική γυμνή φωτογράφηση της ζωής της για το Max.

Η Δωροθέα Μερκούρη με το λουλούδι στα μαλλιά.

 

Καθώς επίσης και η Γιολάντα Διαμαντή για χάρη του Penthouse τον Ιούλιο του 2000. Εκεί που μεταμορφώθηκε -εντελώς απρόσμενα, είναι αλήθεια- στην πιο σέξι Ποκαχόντας που θυμάμαι όσο καιρό αγοράζω περιοδικά.

Καρτ ποσταλ από Ελλάδα

Το Playboy γενικά είχε μεγαλύτερη ευχέρεια στις φωτογραφήσεις στην άμμο από τα υπόλοιπα περιοδικά. Κάτι που απέδειξε περίτρανα με την συγκεκριμένη φωτογράφηση της Playmate Κάτιας Δέδε το 2010. Η οποία αργότερα βρήκε μάλιστα θέση σε αρκετές ξένες εκδόσεις του τίτλου.

Κάτι απόλυτα λογικά αφού πραγματικά θα μπορούσε κάποιος να την κάνει αφίσα για τον ΕΟΤ. Αν φυσικά ο ΕΟΤ είχε την διάθεση να προσελκύσει το συγκεκριμένο είδος τουρίστα.

Ενώ εντελώς ‘το κορίτσι και το άλογο’ φωτογράφηση είναι και η αντίστοιχη της Ίνας Λαζοπούλου. Με το άλογο όντως να υπάρχει. H οποία και πάλι θα μπορούσε να γίνει αφίσα του ΕΟΤ. Απλά με αισθητική προηγούμενης δεκαετίας.

Τουρλώνοντας πας στην πόλη

Πάντοτε είχα μια ιδιαίτερη αδυναμία σε αυτή την κούρμπα που κάνει η γυναικεία πλάτη όταν το αντικείμενο του πόθου είναι πεσμένο στα 4. Μου κάνει λίγο σαν αιλουροειδές που περιμένει να το χαϊδέψεις. Με τον κίνδυνο πάντα να αλλάξει γνώμη και να σε δαγκώσει.

Στην κατηγορία αυτή εντάσσεται πρώτη και καλύτερη η Ελίνα Καντζά που γενικά στις φωτογραφήσεις στην παραλία έχει δώσει πάντοτε τον καλύτερό της εαυτό.

Ενώ περίφημα τα καταφέρνει στο άθλημα και η Ειρήνη Καρρά. Μια Μις Ελλάς από την Καρδίτσα με πανέμορφα μάτια που δυστυχώς δεν εκμεταλλευτήκαμε (με την καλή έννοια) όσο έπρεπε και όσο της άξιζε.

Κάτι αδιανόητο σε όποιον βλέπει την συγκεκριμένη φωτογράφηση της για το Nitro που είναι και μια από τις πιο ανάλαφρες και Καλιφορνέζικης αισθητικής που έχουν γίνει ποτέ. Ακόμη και αν είναι το στήθος της σε κοινή θέα.

Ντρέπομαι, αλλά δεν μπορώ να ξεκολλήσω

Είναι λίγο άκυρο που σε ένα τέτοιο θέμα δεν υπάρχει ίχνος από Έλενα Παπαρίζου, Βίκυ Καγιά και Ζέτα Μακρυπούλια. Όσες όμως λήψεις τους από παραλία και αν έχω δει με έχουν αφήσει παγερά αδιάφορο.

Αντιθέτως μου ήταν αδύνατό να ξεκολλήσω από την συγκεκριμένη λήψη της Κατερίνας Κανονίδου στην οποία έπεσα πάνω καθώς έψαχνα γενικώς και αόριστα.

Αν και, μεταξύ μας, παίζει να είναι και η Αγγελική. Γιατί ποτέ δεν κατάφερα να τις ξεχωρίσω. Άλλωστε δεν νομίζω ότι είχε και ιδιαίτερο νόημα.

Ίσως απλά να είναι η στάση που με εξιτάρει. Γιατί εξίσου ψηλά στις προτιμήσεις μου είναι και οι αντίστοιχες της Δούκισσας Νομικού από την πρώτη φωτογράφηση που έκανε μετά την ανακήρυξή της σε σταρ Ελλάς στο Status.

Καθώς και μια της

από τα περιεχόμενα ενός παλιού τεύχους του Nitro.

Στο τέλος τα καλύτερα

Ο επίλογος ενός τέτοιου οφθαλμολαγνικού έπους είναι πολύ κρίσιμος για να αφεθεί στην τύχη του. Και πρέπει να είναι ταυτόχρονα φουλ στην κάψα και φουλ στο στιλ.

Όχι, τέτοια φωτογραφία δεν μπόρεσα να βρω.

Εκτός και αν υπάρχει κάποιος φιλότιμος γραφίστας εκεί έξω που δεν βαριέται να μου φωτοσοπάρει τις παρακάτω δυο.