ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Ο Valentino Rossi πρέπει να επιστρέψει γρήγορα

Όσο ο Ιταλός αναβάτης αναρρώνει, ξεδιπλώνουμε κάθε πτυχή της σπουδαίας προσωπικότητάς του.

Δεν χρειάζεται να είσαι φανατικός του MotoGP ή να σου αρέσουν οι μοτοσυκλέτες για να ξέρεις τι εστί Valentino Rossi. Είναι μία από τις σπάνιες περιπτώσεις όπου ένα πρόσωπο, ένας άνθρωπος, μία προσωπικότητα, ξεπερνάει το ίδιο το σπορ το οποίο πρεσβεύει.

Είναι ο Michael Jordan, o Roger Federer και ο Tiger Woods σε ένα“, λέει ο επικεφαλής της Yamaha Motor Racing, Lin Jarvis, υποκλινόμενος στο ταλέντο του ‘Γιατρού’. Αυτή η περιγραφή δίνει μία σαφή διάσταση του ‘μεγέθους’ του Vale. Σε κάθε σπορ περνούν ανά περιόδους ονόματα που γράφουν ιστορία, που σπάνε ρεκόρ. Όμως λίγοι, ελάχιστοι, μπορούν να έχουν τόσο μεγάλο αντίκτυπο. Να μη ‘κερδίζουν’ απλά το κοινό του σπορ στο οποίο συμμετέχουν αλλά να φέρνουν νέο κοινό για να αγαπήσει το σπορ. Ο Rossi είναι ένας από αυτούς. Ταχύς, ακούραστος, μοναδικός, αειθαλής, αυθεντικός, είναι το απόλυτο ίνδαλμα. Και ένα κάταγμα κνήμης-περόνης, δεν θα του πατήσει φρένο.

Το απόγευμα της Πέμπτης στο νοσοκομείο του Ουρμπίνο βάρεσε συναγερμός. Ο εθνικός ήρωας της γειτονικής Ιταλίας είχε λαβωθεί κάνοντας προπόνηση με enduro. Η κινητοποίηση στη γενέτειρά του ήταν άμεση, από την πρώτη αντίδραση, στην άμεση διάγνωση, τη διακομιδή σε κατάλληλο νοσοκομείο και την επέμβαση που έγινε τελικά στο Azienda Ospedaliero-Universitaria Ospedali Riuniti από τον Δρ Raffaele Pascarella.

Για τους Ιταλούς, όπως η Ferrari αποτελεί πατρίδα-θρησκεία-οικογένεια, όλα σε ένα, έτσι ο Rossi είναι ο δικός τους άνθρωπος, το καμάρι και η υπερηφάνεια τους

Κι όλοι κρέμονταν από τα χείλη των γιατρών για να ακούσουν πως πήγε καλά η επέμβαση. Οκ, το δραματοποίησα πολύ, θα επιλέξω τελικά το ‘έκαναν συνεχώς refresh στον υπολογιστή’ για να μάθουν νέα. Το ίδιο έκανα κι εγώ που μισώ τις μοτοσυκλέτες και που παρότι εκτιμώ κι αναγνωρίζω το συγκλονιστικό θέαμα που προσφέρει το MotoGP, αδυνατώ να ταυτιστώ με αυτό. Διάολε, για τον Rossi μιλάμε. Κι επειδή συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις τα κακά μαντάτα έρχονται σταδιακά, το να σταματήσουν τα ιατρικά ανακοινωθέντα στο ‘κάταγμα κνήμης και περόνης’, συνοδευόμενα από το ‘επιτυχημένη επέμβαση’ αποτέλεσε ανακούφιση.

Τέτοιοι ήρωες, ειδικά οι ‘βιονικοί’ του MotoGP που έχουν κατάγματα και λοιπούς τραυματισμούς για πρωινό, πέφτουν αλλά ξέρουν να σηκώνονται. Πολύ νωρίτερα από κοινούς θνητούς. Το ίδιο είχε κάνει πριν από επτά χρόνια και ο Rossi. Ήταν στη δεύτερη περίοδο ελεύθερων δοκιμών του MotoGP του Μουτζέλο το 2010, όταν η ταχύτατη στροφή Μπιοντέτι τον ‘δάγκωσε’. Κι όταν χάνεις τον έλεγχο με σχεδόν 200 km/h, τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Τότε χτύπησε πάλι το δεξί πόδι, έπαθε πάλι κάταγμα κνήμης-περόνης.

Ήταν πολύ άσχημη εμπειρία, γιατί πονούσα πάρα πολύ. Όμως η αγάπη του κόσμου, η αγάπη όλων μου έδωσε πολλή ενέργεια κι αυτό ήταν σημαντικό για να επιστρέψω πολύ γρήγορα“, θυμάται. Μπορεί στ’ αλήθεια αυτή η ώθηση από τα εκατομμύρια φανατικού κοινού, να βοηθάει στην επίτευξη ιατρικών θαυμάτων;

Ο Δημήτρης Διατσίδης, παρουσιαστής των αγώνων του MotoGP στην Ελλάδα και εκδότης του περιοδικού MOTOGP WORLD, μας λέει σχετικά: “Αν σκεφτούμε ότι το 2010 επέστρεψε σε 41 μέρες, το να επιστρέψει ακόμα νωρίτερα τώρα, θα είναι μεγάλη έκπληξη! Βέβαια ακούστηκε ότι ο ίδιος έχει βάλει στόχο την επιστροφή σε 22 μέρες για τον αγώνα στην Αραγονία, αλλά κάτι τέτοιο θα είναι σχεδόν θαύμα ιατρικής και κυρίως ψυχικής δύναμης“.

‘Γιατρός’ δεν είναι το παρατσούκλι του; Ας κάνει λοιπόν ένα ακόμα ιατρικό θαύμα. Η προ επταετίας επιστροφή του τόσο νωρίς, δύο αγώνες πριν το αναμενόμενο, ενώ ακόμα δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του χωρίς πατερίτσες, μαρτυρά τη σιδερένια θέληση που κρύβει μέσα του. Αυτή που τώρα τον μπολιάζει με κουράγιο και αποφασιστικότητα. Είναι επτά χρόνια μεγαλύτερος πια, είναι δεύτερος παρόμοιος τραυματισμός στο ίδιο πόδι αλλά αν κάποιος μπορεί να τα καταφέρει, αυτός είναι ο Vale. Όχι επειδή πολλοί τον έχουν χαρακτηρίσει ‘εξωγήινο’ αλλά επειδή δεν θα επιστρέψει για τους χορηγούς, τα στατιστικά, τα συμβόλαια. Θα επιστρέψει γιατί το MotoGP είναι η ζωή του.

Ο Rossi δεν τρέχει για να πάρει το 10ο ή το 11ο Πρωτάθλημα, τρέχει γιατί αυτό του αρέσει! Του αρέσει να οδηγεί μοτοσυκλέτες και του αρέσει η ζωή στο paddock του MotoGP! Το κίνητρο που έχει είναι η χαρά της νίκης, έστω για τις λίγες ώρες μετά από κάθε επιτυχία“, μας λέει ο Δημήτρης Διατσίδης.

Γι’ αυτό και τούτο το κείμενο δεν στέκεται σε επιτεύγματα και αριθμούς. Τα εννέα παγκόσμια πρωταθλήματα (τα επτά στην κορυφαία κατηγορία) και ο τριψήφιος αριθμός νικών στα 20 χρόνια που συμμετέχει στο σπορ, αποτελούν απλά την αντανάκλαση αυτού του πάθους. Πως είναι όμως σαν άνθρωπος; Κανένας μας δεν τον έχει ζήσει όσο ο Δημήτρης στα τόσα χρόνια στα paddock του MotoGP.

Η αύρα που έχει ως άνθρωπος είναι κάτι εκπληκτικό! Αν βρεθεί κάποιος κοντά του το νιώθει αμέσως! Πέρα από αυτό είναι ιδιαίτερα ευχάριστος, με πολύ χιούμορ και αυτοσαρκασμό και αυτά αρέσουν στους οπαδούς του!

Κι όχι μόνο σε αυτούς αλλά και στη νέα γενιά. Μέσω της ακαδημίας του, ο Rossi δίνει σε πολλά νέα ταλέντα την ευκαιρία να δείξουν αν έχουν το κάτι παραπάνω που θα τα οδηγήσει στις πίστες του κόσμου. Αποτελεί όμως και έμπνευση στους απανταχού πιτσιρικάδες που βλέποντάς τον να μάχεται ρόδα με ρόδα, ονειρεύονται κάποτε να ακολουθήσουν τα σημάδια από τα λάστιχά του. Ένας από αυτούς είναι και ο δικός μας Γιάννης Περιστεράς. Μόλις 12 ετών, ξεδιπλώνει πλέον το ταλέντο του και εκτός συνόρων. Του μιλήσαμε μόλις λίγες ώρες μετά τον θρίαμβο στον αγώνα του ιταλικού πρωταθλήματος CIV MiniGP Junior στην πίστα της Βαλελούνγκα. Το ερώτημα ήταν απλό: τι αντίκτυπο έχει πάνω του το φαινόμενο Valentino Rossi;

Είναι ο αγαπημένος μου αναβάτης! Από μικρός, ίσως επηρεασμένος από τον πατέρα μου, ήταν ο μόνος που ήξερα, που ξεχώριζα. Όταν άρχισα να μεγαλώνω λίγο και να παρακολουθώ τους αγώνες του, έγινε το είδωλό μου. Μπορεί κάθε φορά που τρέχω, κάθε φορά που βγαίνω στην πίστα να τρέχω για εμένα, όμως πάντα αποτελεί έμπνευση. Για το πάθος που έχει για τους αγώνες. Μπορεί να έχει μεγαλώσει και ίσως να υστερεί σε ταχύτητα από κάποιους νέους αναβάτες αλλά οδηγώντας έξυπνα, ξέρει να διαχειριστεί σωστά τον αγώνα. Παρακολουθώντας τον, έχω μάθει πόση σημασία έχει η προπόνηση αλλά και πως για να βρεις το απόλυτο όριο, θα χρειαστεί να πέσεις, ίσως και να χτυπήσεις. Όμως θα πρέπει να σηκωθείς“, μας λέει ο Γιάννης.

Και ακριβώς αυτά, τα τελευταία λόγια του Περιστερά Jr, περικλείουν το ζουμί της ιστορίας. Ο Valentino έπεσε αλλά πρέπει να σηκωθεί. Κι αν οι ελπίδες για τον φετινό τίτλο μάλλον έγιναν κομμάτια, για τον Rossi μιλάμε, υπάρχει πάντα και το ‘του χρόνου’. Αυτή η διαχρονικότητά του, η απόκοσμη θαρρείς ικανότητα να παραμένει σε κορυφαίο επίπεδο σε ένα σπορ που κυριαρχούν πιτσιρικάδες, αποτελούν μερικά ακόμα ξεχωριστά του στοιχεία. Στην F1 έχουμε αρκετούς οδηγούς στα 30φεύγα που θεωρείται πως είναι στα καλύτερά τους. Όμως στο MotoGP ο χρόνος θα έπρεπε θεωρητικά να είναι αμείλικτος εχθρός, καθώς είναι σπορ που το κορμί αποτελεί προέκταση της μοτοσυκλέτας.

Μιλώντας για Formula 1, όντας από εκείνους που βρίσκονται στην ‘αντίπερα όχθη’ του μηχανοκίνητου αθλητισμού, δεν μπορώ παρά να θλίβομαι που δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα η μεγάλη μετάβαση στη Ferrari. Όταν στις δοκιμές του Φλεβάρη του ’06 ήταν μόλις μισό δευτερόλεπτο στο γύρο πίσω από τον σπουδαίο Michael Schumacher και μπροστά από γνωστά ονόματα του σπορ, μπόλιασε το μυαλό και την καρδιά μας με το ατέρμονο ‘τι θα γινόταν αν…’.

Δεν μάθαμε ποτέ. Τουλάχιστον έχουμε ανά διαστήματα την ευκαιρία να τον δούμε να τρέχει με άλλα τετράτροχα, είτε στο Monza Rally, είτε στο WRC. Ακόμα και DTM αλλά και NASCAR έχει οδηγήσει και ακόμα κι εκεί ο άτιμος φανέρωσε τον δαίμονα που κρύβει μέσα του!

Aν τα λόγια δεν αρκούν, ακολουθεί μία σειρά εντυπωσιακών ντοκιμαντέρ που αποτυπώνουν πλήρως το φαινόμενο Rossi. Με εικόνες από τις σπουδαιότερες στιγμές της καριέρας του, λόγια φίλων, teammates και αντιπάλων, στιγμές απείρου κάλλους όπως το ‘pit stop’ σε τουαλέτα μετά τη νίκη το 1999 στη Χερέθ ή την ‘κλήση’ στο Μουτζέλο τρία χρόνια μετά επειδή ήταν πολύ γρήγορος για τον ανταγωνισμό. Πως στράφηκε στον κόσμο των δύο τροχών, πως ‘σκαρφάλωσε’ σιγά-σιγά προς την κορυφή αλλά και τον κόσμο του Vale μακριά από τις πίστες του MotoGP!

Αν το όνομα Valentino Rossi σας λέει κάτι, τότε τα επόμενα 50 λεπτά δεν θα κουνηθείτε από την οθόνη του υπολογιστή σας…

Περαστικά Vale!

Photo  credits: Monster Energy και Yamaha MotoGP Team official sites.