OPINIONS

Πότε τα σινεμά θα αναβαθμίσουν επιτέλους τα προϊόντα του κυλικείου τους;

Μια δημοσιογράφος του ONEMAN βγάζει αγανάκτηση για την έλλειψη μεγάλης ποικιλίας στα προϊόντα που μπορεί να καταναλώσει κανείς βλέποντας την αγαπημένη του ταινία στο σινεμά.

Το να παρακολουθήσεις ταινία στον κινηματογράφο είναι μια τελετουργία. Όλες οι ταινίες φαντάζουν ακόμα πιο καλές στο πανί από το να τις δεις στην τηλεόραση. Αυτό το συνειδητοποιώ κάθε φορά που βλέπω στην τηλεόραση μια ταινία που είδα πριν λίγο καιρό στο σινεμά. Ακόμα και αν η ταινία με είχε ενθουσιάσει, στην τηλεόραση ξενερώνω, μου φαίνεται «λίγη». Το έπαθα και τις προάλλες με το World War Z που είχε τηλεοπτική πρεμιέρα. Μια ταινία που μου άρεσε πολύ στο σινεμά, αλλά το μόνο που ήθελα στην τηλεόραση, ήταν να αλλάξω κανάλι.

Το σινεμά λοιπόν είναι μια ολόκληρη διαδικασία. Να επιλέξεις ταινία, να επιλέξεις μια καλή ώρα προβολής, να κλείσεις μια καλή θέση, να βρεις καλή παρέα να σε συνοδεύσει και τέλος (και ίσως κυριότερο) να προμηθευτείς με φαγητά από το κυλικείο και να απολαύσεις την ταινία σου.

 

Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να πω, το σκάνδαλο που γίνεται με τα nachos και την cheddar sauce. Δεν είναι δυνατόν, να έχουν στο δοχείο τόσο μεγάλο χώρο για nachos και τόσο μικρό χώρο για αυτό το υπέροχο πράγμα που λέγεται cheddar sauce. Δεν γίνεται. Μεγαλώστε το χώρο για την cheddar sauce, γιατί ποτέ δεν φτάνει, ή αλλάξτε τους θέση. Βάλτε στο μικρό χώρο πατατάκια και στο μεγάλο τη sauce για να το ευχαριστηθούμε επιτέλους.

Αν σέβεσαι τον εαυτό σου ως θεατής, σίγουρα θα πάρεις και ένα σακουλάκι με ικανοποιητική ποσότητα από ζαχαρωτά και μετά την ταινία, αφού έχεις καταναλώσει όλα τα παραπάνω, μια εικοσάλεπτη συνεδρία με την τουαλέτα είναι δεδομένη.

Όλα τα αυτά τα προϊόντα, μαζί πάντα με ένα μεγάλο αναψυκτικό, είναι πολύ χορταστικά, ωστόσο αν είσαι φίλος του σινεμά και πας για ταινία κάθε εβδομάδα, κάποια στιγμή θα τα βαρεθείς. Ποπ κορν κάθε εβδομάδα, σε κάποια φάση θα επέλθει κορεσμός. Θυμάμαι μια χρονιά, είχα κερδίσει μία κάρτα τριμηνιαία για δωρεάν άπειρες επισκέψεις σε ένα συγκεκριμένο σινεμά και το καλύτερο; Με απεριόριστη κατανάλωση προϊόντων μη συσκευασμένων από το κυλικείο. Μπορείτε να φανταστείτε τι έγινε εκείνο το τρίμηνο. Δεν έφταναν τα χέρια μου να κουβαλήσουν όλα αυτά που έπαιρνα. Περιττό να σας πω ότι ήταν και οι τελευταίες κάρτες που έβγαλε το σινεμά αυτό από τότε. Τις κατήργησε.

 

Και έτσι άρχισε να μου γεννιέται το ερώτημα. Μα πότε επιτέλους θα αναβαθμίσουν τα προϊόντα τους στο σινεμά; Πότε θα εμπλουτιστεί το μενού;

Πόσο υπέροχο θα ήταν να υπήρχε η επιλογή της πίτσας. Είτε σε κομμάτι, είτε ολόκληρη. Και να μπαίνεις με την πίτσα μέσα και να απολαμβάνεις την ταινία πραγματικά σε όλο της το μεγαλείο.

Ένα KFC μέσα στον κινηματογράφο θα ήταν ένα ονειρικό σενάριο. Εκδίδεις το εισιτήριο και περνάς δίπλα για παραγγελία. Ένα smart bucket με μία sauce γιαουρτιού, και μία μεγάλη κόλα λάιτ, παρακαλώ. Τόσο απλά. Εντάξει, σε πολλά εμπορικά που έχουν κινηματογράφους, έχει και KFC στον χώρο λίγο παρά πέρα, εκτός σινεμά. Ναι αλλά εγώ ποτέ δεν είδα κάποιον να έρχεται με το κουβαδάκι του αγκαζέ. Ποτέ. Ούτε ξέρω αν μας αφήσουν να το περάσουμε.

Γι’ αυτό πολλές φορές στουμπώνω στην τσάντα μου κάνα χάμπουργκερ από τα Goody’s. Μια φορά χώρεσα δύο τσιζμπέργκερ και ένα chickys. Θα το’κανα και με το KFC, αλλά δεν χωράει μες την τσάντα το κουβαδάκι.

Εντάξει, αν όλα αυτά φαίνονται μεγάλες συσκευασίες και δυσλειτουργικές για το χώρο του σινεμά, τότε γιατί να μην υπάρχουν onion rings που η συσκευασία τους είναι πιο διακριτική, αλλά είναι εξίσου απολαυστικά; Γενικότερα το finger food είναι μια πολύ καλή ιδέα. Chicken nuggets, πατάτες τηγανιτές,  κεφτεδάκια, club sandwich, θα μπορούσαν να συνθέσουν ένα ωραίο και απολαυστικό σκηνικό.

 

Κάποτε είχα ρωτήσει δεξιά και αριστερά, γιατί δεν υπάρχουν όλα αυτά, ή έστω κάποια από αυτά τα προϊόντα σε ένα κυλικείο σινεμά, αλλά συγκεκριμένη απάντηση δεν έλαβα. Κάποιοι μου είπαν ότι για παράδειγμα, οι πίτσες θα μύριζαν πολύ και θα ενοχλούσαν τους υπόλοιπους θεατές που μπορεί να μην ήθελαν να φάνε πίτσα. Δικαιολογίες, σκέφτηκα. Και τα ποπ κορν μυρίζουν έντονα, αλλά δεν τα καταργούν.

Πάντως, κάποια στιγμή θα ήθελα να ασχοληθούμε σοβαρά και με αυτούς που μπαίνουν να δουν ταινία με ένα μπουκαλάκι νερό και τι πάει στραβά με αυτούς. Σε κάποιο άλλο κείμενο σίγουρα.