OPINIONS

Σε αυτές τις Ευρωεκλογές πρέπει να γεννηθεί κάτι πραγματικά αισιόδοξο

Μερικές σκέψεις με αφορμή το βίντεο του Ευρωκοινοβουλίου που κυκλοφορεί σήμερα σε όλες τις χώρες της Ευρώπης.

Οι Ευρωεκλογές ήταν ανέκαθεν για την Ελλάδα, και ομολογουμένως όχι μόνο για την Ελλάδα, ένα είδος γκάλοπ για τις εθνικές εκλογές. Ένας τρόπος να τεστάρουν τα κόμματα τις δυνάμεις τους. Με αθλητικούς όρους, η τελευταία και σημαντικότερη προπόνηση. Όλοι μιλούν για χαλαρή ψήφο, για μεγαλύτερη αποχή, για απουσία πόλωσης. Ακόμα και οι προεκλογικές καμπάνιες ελάχιστα αφορούν τα ευρωπαϊκά κόμματα. Γίνεται δε το παράδοξο, συνήθως τα κόμματα που μιλούν για την Ευρωπαϊκή Ένωση περισσότερο, να είναι και αυτά που θέλουν να τη διαλύσουν.

 Όλο αυτό εντάσσεται μέσα σε μια λογική ενασχόλησης μόνο με μια εξουσία και με θεσμούς που φαίνονται. Αποφασίζουμε για την κυβέρνηση που θα βρίσκουμε στην καθημερινότητά μας: στην τηλεόραση, στο μετρό, στο ραδιόφωνο, στην επιστολή που θα μας έρθει. Το Ευρωκοινοβούλιο μοιάζει κάτι μακρινό, κάτι που δεν μας αφορά ή έστω μας αφορά ελάχιστα. Δεν θα έπρεπε όμως.

Ένα μεγάλο μέρος των πολιτικών που ασκούνται και στο πλαίσιο των εθνικών κρατών προκύπτει από την Ευρωβουλή και τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Ταυτόχρονα, είδαμε όλοι μας και στην ελληνική οικονομική κρίση ότι τα πρόσωπα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των πολιτικών και του τρόπου που η Ευρωπαϊκή Ένωση λειτουργεί. Ακόμα και αν πολλές φορές η χάραξη των πολιτικών προκύπτει από χαώδεις διαδικασίες, η μόνη λύση είναι περισσότερη συμμετοχή των πολιτών.

Με βάση όλα αυτά, η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησε μια καμπάνια που απευθύνεται στο εκλογικό σώμα των κρατών μελών με σκοπό να τους πείσει ότι η συμμετοχή στις Ευρωεκλογές είναι κρισιμότατη. Ίσως τώρα περισσότερο από ποτέ. Τώρα που ξενοφοβικές, ευρωσκεπτικιστικές ομάδες στα περισσότερα κράτη της Ευρώπης διεκδικούν τον χώρο τους. Τώρα που η διεθνής συγκυρία μοιάζει πιο δύσκολη από ποτέ και οι πολίτες των δυτικών κρατών έχουν χάσει από τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας την αισιόδοξη προβολή του μέλλοντος που συνήθιζαν να έχουν. Τώρα που οι ανταγωνισμοί μεταξύ των κρατών αυξάνονται και η υφήλιος μοιάζει να βαδίζει σε επικίνδυνα μονοπάτια.

 

Μέρος αυτής της καμπάνιας είναι και το παρακάτω σποτ με αφηγητή ένα μικρό κοριτσάκι που υποτίθεται ότι γεννιέται σήμερα, τη μέρα που προβάλλεται το σποτ, και απευθύνεται στους σημερινούς πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτούς που πρόκειται δηλαδή να ψηφίσουν στις Ευρωεκλογές που θα γίνουν στις 23-26 Μαΐου του 2019, αυτούς που θα επιδράσουν στη ζωή της γενιάς της όπως οι αποφάσεις των προηγούμενων γενιών, με τα καλά και τα λάθη τους, επέδρασαν στη δικιά μας.

Το διακύβευμα σε αυτές τις Ευρωεκλογές είναι η ενότητα. Η ευρωπαϊκή ήπειρος, η κατά τον διάσημο ιστορικό Mark Mazower ‘σκοτεινή ήπειρος’ έχει να επιδείξει ένα πλήθος αιματηρών συγκρούσεων στην πορεία της ανά τους αιώνες. Συγκρούσεων που είναι πολύ πιο κοντά από αυτό που νομίζουμε. Γι’αυτό, όσο σκληρή κριτική και αν έχει περιθώριο να κάνει κανείς σε κομμάτια της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει ότι έδωσε στη διπλωματία τη θέση που άλλοτε είχαν τα όπλα.

Κάπου μέσα στο αισθητικής ευρωπαϊκού κινηματογράφου βίντεο η αφηγήτρια λέει: “Κάποιοι λένε ότι γεννιόμαστε μόνοι σε αυτόν τον κόσμο. Αλλά δεν είμαστε μόνοι! Από τη στιγμή που ερχόμαστε στον κόσμο είμαστε μαζί”. Και αυτή η οπτική είναι μια οπτική με την οποία, χωρίς αμφιβολία, θέλουμε η επόμενη γενιά να μεγαλώσει. Εμείς αποφασίζουμε αν τελικά θα τα καταφέρει.