Όταν οι National έπιναν μπύρα μαζί με τον κόσμο στη Λισαβόνα

Η σημερινή είναι μια ημέρα γιορτής. Και National, ΚΑΙ Idles, μαζί, την ίδια μέρα, στο Athens Rocks. Το καλοκαίρι είναι ήδη γαμάτο, αφού ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα του καιρού μας (που χαρίζει ΑΠΙΘΑΝΑ λάιβ) και μια εδώ και τώρα αγγλική μπάντα που αποτελεί ένα από πιο καυτά ονόματα της χρονιάς, θα μας χαρίσουν σίγουρα ένα αξέχαστο βράδυ.

Όπως αξέχαστο ήταν και το πρώτο βράδυ που είδα τους National στη ζωή μου, τον Ιούλιο του 2018 στο Nos Alive της Λισαβόνας. Αυτά ήταν όσα είχα γράψει τότε για εκείνο το μεγαλειώδες performance του Matt Berninger.

Μετά το φρέσκο βρετανικό ταλέντο, είχε έρθει η ώρα για δύο από τους βασικούς λόγους που μας τράβηξαν μέχρι την Πορτογαλία, τους National και τους Queens of the Stone Age. Έχοντας φροντίσει να πιάσουμε από νωρίς θέση μπροστά, μας και ο χώρος είχε πια γεμίσει κόσμο μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι, αποφασίσαμε ότι δεν θα το κουνήσουμε για KANENA λόγο. Ο Matt Berninger εμφανίστηκε μέσα σε αποθέωση και στο κοστούμι του, οι πρώτες νότες του ‘Nobody else will be there’ προκάλεσαν χαμό κι ένα από τα καλύτερα λάιβ που έχουμε δει ever είχε μόλις ξεκινήσει. Πραγματικά, χάρη στον χαρισματικό και τρομερά επικοινωνιακό Matt, η συναυλία των National είναι εμπειρία. Πηγαίνει από την μία άκρη της σκηνής στην άλλη, παίζει με τις κάμερες, κατεβαίνει κάτω και τραγουδάει μαζί με τον κόσμο, μπαίνει στις αγκαλιές του κοινού, σκέτη απόλαυση και ο εφιάλτης του ηχολήπτη. Μέχρι και μπύρα κατέβηκε να παραγγείλει, όμως δεν κατάφερε να την κρατήσει για περισσότερα από μερικά δευτερόλεπτα πριν πέσει από το χέρι του.

Στα ‘Bloodbuzz Ohio’, ‘Fake Empire’ και ‘Terrible Love’ έγινε ο χαμός που προβλεπόταν, σε ένα live-μάθημα πως δεν χρειάζεται να έχεις ξεσηκωτικά κομμάτια για να κάνεις μια γαμάτη συναυλία. Ελπίζω ο Alex Turner να ήταν κάπου εκεί γύρω και να σημείωνε. Δυστυχώς δεν είπαν το αγαπημένο μου, ‘Vanderlyle Crybaby Geeks’ αλλά τι να κάνουμε. Τι δισκάρα ήταν το High Violet εδώ που τα λέμε, και ολόκληρο να το έλεγαν χαρούμενος θα ήμουν.

ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ ΠΟΣΟ ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ.

Κεντρική φωτογραφία: Nos Alive/Armando Camacho