ENTERTAINMENT

Είδαμε την Νέα Υόρκη να καταστρέφεται

Ένας δημοσιογράφος του Oneman περπατά σε 5 δημοφιλή μέρη της πόλης ως τουρίστας αλλά και ως agent στο 'Tom Clancy's The Division'.

Την πρώτη φορά που θα βρεθείς σε μία μεγαλεπίβολη λεωφόρο της Νέας Υόρκης, θα την θυμάσαι για πάντα. Γιατί θα υψώσεις το βλέμμα να χαζέψεις τους ουρανοξύστες, θα μυρίσεις την πόλη με τις χίλιες οσμές, θα ετοιμαστείς να εξερευνήσεις μία πόλη που σε κάθε γωνιά της κρύβει κάτι διαφορετικό και σε κάθε κτίριο φωλιάζουν χιλιάδες διαφορετικές ιστορίες. Την πρώτη φορά που θα βρεθείς σε μια μεγαλεπίβολη λεωφόρο της Νέας Υόρκης αλλά αυτή τη φορά ως agent στο “Tom Clancy’s The Division”, θα την θυμάσαι επίσης για πάντα. Γιατί ακριβώς στις ίδιες λεωφόρους που ως τουρίστας έβλεπες μνημεία, διάσημα κτίρια και εικόνες μία μεγαλούπολης σε φρενήρεις ρυθμούς, τώρα θα δεις ένα τοπίο πανδημίας, εγκατάλειψης και καταστροφής. Με τα μεγάλα ιστορικά μνημεία να στέκουν ακόμα εκεί, φαντάσματα του εαυτού τους.

 

Δεν ξέρω αν είδες το βίντεο μέχρι τέλους αλλά η Ubisoft ανακοίνωσε ένα Open Beta για όλους, 19 έως 21 Φεβρουαρίου σε Xbox One, PS4 και PC, με όλο το απαραίτητο υλικό να μπορείς να το κατεβάσεις από τις 16 Φεβρουαρίου και τους χρήστες Xbox One να έχουν μία έξτρα ημέρα παιχνιδιού στις 18 του μηνός. Θυμίζω ότι η επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας του ‘Tom Clancy’s The Division‘ είναι 8 Μαρτίου.

Το Oneman βρέθηκε στην μεγαλούπολη της Νέας Υόρκης για την παρουσίαση του “Tom Clancy’s The Division” από την Ubisoft. Και περήφανα μπορούμε να πούμε ότι ήμασταν οι μόνοι εκπρόσωποι όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής. Σε άλλο κείμενο θα έχετε τη δυνατότητα να διαβάσετε, να δείτε και να ακούσετε όσα μάθαμε για το παιχνίδι. Αλλά και να ξεψαχνίσετε όσα συζητήσαμε με 6 (παρακαλώ) ανθρώπους που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο συνέβαλαν στη δημιουργία ενός φανταστικού open world αλλά και RPG παιχνιδιού. Ναι, μιλήσαμε και με τους Magnus Jansen και Julian Gerighty, Creative Director και Associate Creative Director του “Tom Clancy’s The Division”.

Σε αυτό το κείμενο, θα προσπαθήσω να σας δώσω μια μικρή μόνο γεύση του τι έχετε να βιώσετε στο παιχνίδι, μέσα από 5 ιστορικά και πάρα πολύ σημαντικά σημεία στην πόλη. Σημεία που επί 4 μέρες γνώριζα σαν rookie τουρίστας αυτής της πόλης για να τα γνωρίσω ξανά λίγες ημέρες αργότερα παίζοντας το παιχνίδι σε ένα από τα 50 Xbox One που είχαν στηθεί σε ένα ειδικό event για να μπορέσουμε να γνωρίσουμε από κοντά την πρώτη αποστολή του παιχνιδιού, τα πρώτα χαρακτηριστικά αλλά και να γευτούμε τι σημαίνει να μπαίνεις στην multiplayer περιοχή του παιχνιδιού, στο midtown Manhattan, γνωστό και ως Black Zone.

 

Πάμε να δούμε αυτά τα 5 σημεία στο στο κέντρο της Νέας Υόρκης. Πρώτα όπως τα έζησα εγώ κάνοντας βόλτα με τη φωτογραφική μου και αμέσως μετά όπως θα τα δεις στο παιχνίδι. Το γιατί επελέγη η Νέα Υόρκη είναι νομίζω λογικό αλλά μας το απάντησε ιδανικά ο Julian Gerighty. “Είναι μία από τις πιο εικονικές πόλεις στον κόσμο. Με το που αναλαμβάνεις την ευθύνη να δημιουργήσεις από το μηδέν αυτή την πόλη, αισθάνεσαι τις αξίες, το πνεύμα, την ψυχή. Δεν θα ήθελες να επιλέξεις μία πόλη χωρίς ψυχή“.

Το Flatiron, ένα burger και 0 βαθμοί Κελσίου

 

Πρώτη μέρα στη Νέα Υόρκη. Κατεβαίνω την 7th avenue όπου βρίσκεται το ξενοδοχείο μου. Υπερβολικά κουρασμένος από τις πτήσεις και το ξενύχτι της προηγούμενης ημέρας θέλω απλά να πάρω μια πρώτη ιδέα της πόλης. Προσπερνώ την Times Square, δεν είχα χρόνο για τόσο χαμό και μπαίνω στην Broadway. Έχω βάλει στόχο το Shake Shack, ένα burgerάδικο στο Madison Square Park. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα ότι το μαγαζί ήταν μέσα στο πάρκο και τα μοναδικά τραπέζια σε εξωτερικό χώρο. Η Νέα Υόρκη ήταν ακόμα με εμφανή τα σημάδια του Jonas, χιόνια στους δρόμους και τα πάρκα, τρομακτικό κρύο και αέρας κάθε φορά που έβγαινες από ένα στενό. Κι εκεί που ήμουν μερικά μόλις μέτρα από το πολυπόθητο φαγητό, εκεί που έφτανα μετά από μερικά χιλιόμετρα περπάτημα στον στόχο, στάθηκα να κοιτάω σαν χαζός ένα κτίριο. Το Flatiron building, ένας τριγωνικός ουρανοξύστης ιστορικής και αρχιτεκτονικής σημασίας ήταν μπροστά μου με τον ήλιο να έχει δύσει λίγη ώρα νωρίτερα πίσω του. Κανένα burger για 2-3 λεπτά. Σκέτο χάζεμα.

Ακριβώς την παρατήρηση του κτιρίου που έκανα εγώ, από τη γωνιά που το κοιτούσα θα δεις και στο παρακάτω βίντεο. Όλα τα βίντεο που θα δεις παρακάτω μας δόθηκαν από την Ubisoft ως δημοσιογραφικό υλικό. Για να πάρεις μια ιδέα του πώς μοιάζει η Νέα Υόρκη μετά την πανδημία. Να δεις ποιο είναι το playground στο οποίο οφείλεις εσύ να διαπρέψεις. Το Flatiron είναι φυσικά στο χάρτη του παιχνιδιού και ακόμα και το παιχνίδι του ήλιου σε αυτό, είναι ακριβώς όπως και στην πραγματικότητα.

 

Στον πανικό της Times Square

 

Ένας μέρος στο οποίο βρέθηκα τέσσερις φορές στο ολιγοήμερο ταξίδι μου. Είτε για να αγοράσω σουβενίρ, είτε για να μπω στο τρομερό κτίριο της Hershey’s να βουτήξω στο φυστικοβούτυρο, είτε απλά για να θαμπωθώ κι εγώ από τα φώτα και τα πόστερ, τον κόσμο και την κίνηση. Δεν θα ήθελες να δουλεύεις στην Times Square. Δεν θα ήθελες να πρέπει να περάσεις από εκεί για να πας σπίτι σου ή στη δουλειά σου. Περισσότερο κι από πλατεία είναι ένα τουριστικό αξιοθέατο, με τον κόσμο να φωτογραφίζει τα πάντα. Από το περίπτερο της αστυνομίας, μέχρι τη διάσημη Times Square Ball που σημαδεύει κάθε φορά την αλλαγή του χρόνου.

Είναι ίσως το βίντεο του παιχνιδιού στο οποίο σκάλωσα περισσότερο. Είναι τρομακτικό να βλέπεις αυτό το μέρος χωρίς κόσμος. ‘Φωνάζει’ ότι κάτι έχει γίνει, κάτι κακό έχει συμβεί. Δεν είναι δυνατόν να βλέπεις την πλατεία χωρίς κόσμο, δεν είναι δυνατόν να μην ακούς τις σειρήνες των περιπολικών και των ασθενοφόρων να ηχούν κάθε λίγα λεπτά. Δεν είναι δυνατόν στο ίδιο video wall στο οποίο έβλεπες τον εαυτό σου να χαιρετάει μαζί με άλλους χαζοχαρούμενους τουρίστες από το δρόμο, τώρα να έχει απλά μια προειδοποίηση κινδύνου. Μια προειδοποίηση ότι τίποτα δεν θα είναι πια ποτέ το ίδιο στην Νέα Υόρκη.

 

Ένα ησυχαστήριο μες στη βοή της πόλης. Το Public Library

'weep, little lion man, you're not as brave as you were at the start'

A photo posted by christoschatzi (@christoschatzi) on

 

Αν περπατήσεις την πέμπτη λεωφόρο απ’ άκρη εις άκρη, είναι λίγα τα σημεία μη εμπορικού ενδιαφέροντος στα οποία θα σταθείς. Όχι άδικα, η συγκεκριμένη λεωφόρος έχει χαρακτηριστεί η εμπορικότερη μιας και σε εκείνη και στα στενά τριγύρω της όσο προχωράς προς το Central Park, συνωστίζονται πολυκαταστήματα, μπουτίκ, ακριβοθώρητες επιγραφές. Και είναι δύο εκείνα τα σημεία στα οποία στάθηκα, μπήκα, είδα. Το ένα είναι ο καθεδρικός ναός του Αγίου Πατρικίου και το άλλο η Βιβλιοθήκη, το Public Library. Ένα υπέροχο κτίριο μπροστά από το Bryant Park, το οποίο μοιάζει να δεσπόζει σαν ανεξάρτητο κρατίδιο ανάμεσα στα μαγαζιά.

Τα ίδια επιβλητικά λιοντάρια που θαύμαζα και φωτογράφιζα μερικές ημέρες νωρίτερα, έβλεπα τώρα στο βίντεο να κοιτούν μία 5th Avenue χτυπημένη από το ίδιο της το όπλο, το χρήμα. Ο ιός στο ‘Tom Clancy’s The Division’ μεταδόθηκε μέσω των χαρτονομισμάτων σε μία Black Friday. Είναι τα χαρτονομίσματα που αλλάζουν χέρια κατά εκατοντάδες χιλιάδες κάθε μέρα σε αυτό το μέρος που έφερε την καταστροφή. Και τώρα τα λιοντάρια μένουν να κοιτούν ένα τοπίο παρακμής, μίσους και πολέμου.

 

Το απωθημένο του Madison Square Garden

 

Την τρίτη ημέρα που βρισκόμουν στην Νέα Υόρκη, οι Knicks υποδέχονταν τους πρωταθλητές. Και ομολογώ ότι ήταν ένα μικρό όνειρο να μπορέσω να βρεθώ μέσα στο Madison Square Garden και να δω τους Warriors να παίζουν με τους εμπορικότατους Knicks. Δεν κατάφερα να βρω ένα εισιτήριο το οποίο να κοστίζει λιγότερο από μισό μηνιάτικό μου οπότε εγκατέλειψα την ιδέα μαζί με το όνειρο. Και το MSG έμελλε να μείνει ένα απωθημένο.

Μόνο που στο παιχνίδι, το MSG παίζει σημαντικότατο ρόλο μιας και είναι το πρώτο μέρος στο οποίο κατευθύνεσαι και ένα μέρος στο οποίος θα επιστρέφεις μαζί με το γειτονικό Ταχυδρομείο στο οποίο θα είναι η βάση των επιχειρήσεών σου. Μόνο που αυτή τη φορά στο MSG δεν έχει ούτε οπαδούς των Knicks, ούτε ακριβοπληρωμένους παίκτες. Έχει ένα νοσοκομείο, ανθρώπους να παλεύουν για την επιβίωση, γιατρούς και εσένα να πρέπει να σώσεις την πόλη από την ολική καταστροφή. Κάτι εξίσου δύσκολο με το να κερδίσουν οι Knicks τους Warriors.

 

Στο Grand Central Station, ο χρόνος δεν σταματά ποτέ

 

Σκέψου ένα καλοκουρδισμένο ελβετικό ρολόι. Και να αποφασίσεις ξαφνικά να επέμβεις στον μηχανισμό του και να το κάνεις να σταματήσει να χτυπά. Ο κεντρικός σταθμός της Νέας Υόρκης, αυτόν στον οποίον έχουν γυριστεί τόσα και τόσα ρομαντικά στιγμιότυπα, αυτός από τον οποίο έχουν φυγαδευθεί από τα ζώα του ζωολογικού κήπου στο Madagascar μέχρι εγκληματίες σε ταινίες δράσης, είναι ένα ρολόι που δεν μπορεί να σταματήσει για κανέναν λόγο. Γιατί θα προκαλέσει μία τρομερή σύγχυση, μία τρομερή αναστάτωση.

Στις εικόνες όμως από το The Division, τι βλέπουμε; Φράγματα στους δρόμους μπροστά από τον σταθμό, τα σκαλιά άδεια, τον σταθμό έρημο από ταξιδιώτες. Και πρέπει να έχεις ζήσει τον παλμό αυτού του μέρους για να καταλάβεις πόσο αδιανόητα τρομακτικό είναι να βλέπεις τον σταθμό έτσι ερημωμένο. Η Νέα Υόρκη δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια μετά την πανδημία. Και σε αυτόν τον σταθμό θα βρεις ανθρώπους να προστατέψεις αλλά και ανθρώπους που θα πρέπει να εκτελέσεις.

 

Οι άνθρωποι που έχουν επισκεφτεί την πόλη, θα θέλουν ειλικρινά στα πρώτα βήματά τους στο παιχνίδι ως agent της επίλεκτης ομάδας The Division, να πουν για λίγο στους διάφορους εγκληματίες και αντιπάλους που θα συναντήσουν, να κάνουν μια παύση πυρός. Απλά και μόνο για να ρίξουν μια καλή ματιά στην πόλη που είχαν δει με άλλα μάτια.

Στο “Tom Clancy’s The Division” θα δεις μια Νέα Υόρκη έρημη. Αλλά θα δεις μια Νέα Υόρκη που έχει διατηρήσει μερικά από τα πιο σημαντικά στοιχεία της. Τα μνημεία της, τα ιστορικά της κτίρια, την κουλτούρα της μέσα από τα graffiti που δημιούργησαν ειδικά για το παιχνίδι 22 καλλιτέχνες αλλά και αυτή την αίσθηση του παλμού που η επίλεκτη ομάδα θα προσπαθήσει να κρατήσει ζωντανό. Ένας από τους καλλιτέχνες, ο ‘L’ Amour Suprim‘ μου είπε σε μια σύντομη κουβέντα που είχαμε: “Μόνο και μόνο το γεγονός ότι η εταιρεία επέλεξε πραγματικούς καλλιτέχνες από την πόλη, είναι κάτι πολύ σημαντικό. Ήθελα το σκηνικό που δημιούργησαν για την Νέα Υόρκη να είναι όσο πιο ρεαλιστικό γίνεται οπότε διάλεξαν εκείνους που πραγματικά ζωγραφίζουν αυτή την πόλη“. Τα σχέδιά τους είναι φυσικά προσαρμοσμένα σε αυτή την πόλη που μοιάζει νεκρή. Αλλά δεν είναι.

 

Αυτή η πόλη δεν γίνεται να πεθάνει.