FITNESS

Αυτή είναι η επιστημονική δικαιολογία για να μη γυμνάζεσαι

Επιτέλους, αγύμναστοι όλου του κόσμου ενωθείτε. Η επιστήμη είναι στο πλευρό σας.

Μια από τις πιο ύπουλες μορφές μπούλινγκ των καιρών μας είναι αυτό που υπόκεινται οι φυσιολογικοί άνθρωποι που δεν έχουν καμία διάθεση να γυμναστούν. Μπορεί η δικτατορία του ‘είμαι φέτες’ να είναι αρκετά 00s πλέον, αλλά σε μια εποχή που άπαντες τρέχουν, ή σηκώνουν το βάρος τους στα γυμναστήρια ή δεν ξέρω κι εγώ τι, εμείς οι υπόλοιποι, οι ασθενικοί ή απλά οι υπερβολικά βαριεστημένοι έχουμε καθημερινά να αποκρούσουμε μια στρατιά από υποτιμητικές ματιές.

Πώς θα σου φαινόταν, την επόμενη φορά που κάποιος θα θίξει τη βαρεμάρα σου να γραφτείς στα ‘σιδεράδικο’ της γειτονιάς σου, να μπορείς να αντιπαραθέσεις ένα αδιάσειστο επιστημονικό στοιχείο;

Ναι, είναι πράγματι τέλειο.

 

Ο καθηγητής Βιολογίας του Harvard, Arnold Scharzenegger Daniel Lieberman, όχι κάνας περαστικός δηλαδή, εξήγησε γιατί ο άνθρωπος είναι από τη φύση του τεμπέλης και γιατί η απόφαση να γυμναστείς δεν είναι η πιο αυθόρμητη που θα πάρεις ποτέ. “Κανένας κυνηγός δεν βγαίνει για τρέξιμο, έτσι για τη χαρά του τρεξίματος. Βγαίνει για να αναζητήσει τροφή και για να δουλέψει. Οτιδήποτε άλλο δεν θα ήταν μια σοφή επιλογή”, λέει ο κύριος καθηγητής.

Τα άκουσε λοιπόν τα νέα ο Jonathan Shaw, ένας δημοσιογράφος του Harvard Magazine, και το πήγε όλο ένα βήμα παρακάτω. “Οι άνθρωποι είναι έτσι φτιαγμένοι ώστε να εξασκούνται μόνο όσο χρειάζεται για να επιβιώσουν”, έγραψε πρόσφατα και συνέχισε: “Οι πρόγονοί μας ζούσαν σαν κυνηγοί-συλλέκτες. Την εποχή εκείνη, το φαγητό ήταν λιγοστό, άρα η ξεκούραση αποτελούσε το κλειδί για να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν”.

Με άλλα λόγια, εμείς έχουμε βαλθεί να ακυρώσουμε τους αρχαίους ημών προγόνους. Έτσι κάνουν οι άνθρωποι; Στην ερώτηση ‘πώς θα καταπολεμήσουμε την έμφυτη τεμπελιά μας, κύριε Lieberman, ο καθηγητής μάς δίνει δύο επιλογές. “Κάντε την άσκηση fun, τρέχοντας ή παίζοντας μαζί με άλλους” ή “κάντε την άσκηση υποχρεωτική σε πανεπιστήμιο και εργασιακούς χώρους, που είναι γεμάτοι με ανθρώπους που δεν έχουν χρόνο πρακτικά για τίποτα”.

Σύμφωνα με τα λεγόμενά του άλλωστε, οι άνθρωποι που εξασκούνται περισσότερο έχουν καλύτερη αυτοσυγκέντρωση και περισσότερες αναμνήσεις. “Ο χρόνος που ξοδεύεις με το να εξασκείσαι δεν είναι χρόνος που σπαταλάς, αλλά χρόνος που θα σου βελτιώσει αισθητά τη ζωή”.

Έτσι είπαμε κύριε καθηγητά; Καλά τα πηγαίναμε τόση ώρα.