AP Photo/Rebecca Blackwell
ΑΘΛΗΤΙΚΑ

Το Ποδόσφαιρο 2.0 είναι εδώ, ενωμένο, γαλλικό

Το απαραίτητο κειμενικό VAR για τον μεγάλο τελικό του Μουντιάλ.

Με το βασικό της 9άρι να μην πετυχαίνει ούτε ένα γκολ στη διοργάνωση, η Γαλλία συνέτριψε με 4-2 την Κροατία και κατέκτησε το δεύτερο Μουντιάλ της ιστορίας της. Η γενιά των 83άρηδων μπορούμε να περηφανευόμαστε ότι έχουμε δει ολόκληρα και τα δύο Μουντιάλ των τρικολόρ, το πρώτο το 1998 και το δεύτερο φέτος.

Δεν θέλει φαντασία για να καταλάβει κανείς ότι είδαμε έναν από τους πιο χορταστικούς τελικούς όλων των εποχών σε ένα τουρνουά με απόλυτα δίκαιο νικητή. Η κουβέντα για το αν η Κροατία ήταν πράγματι η δεύτερη καλύτερη ομάδα που είδαμε στη Ρωσία είναι ένα debate που σε λίγες ώρες δεν θα αφορά κανέναν.

Η Κροατία αναμφίβολα έκανε μια συνολικά τρομερή υπέρβαση (έφτασε για πρώτη φορά σε τελικό Μουντιάλ), χωρίς όμως να κάνει τρομερές επιμέρους υπερβάσεις. Η ψυχή και η refuse to lose ταυτότητα αποθεώθηκαν στα τρία προηγούμενα τρία νοκ-άουτ της με δύο προκρίσεις στα πέναλτι και μία στην παράταση, αλλά η πιο φωναχτή επιμέρους της υπέρβαση γράφτηκε μόλις στη δεύτερη αγωνιστική με την ξεγυρισμένη τριάρα στους Αργεντίνους.

Η ομάδα του Ντάλιτς θα μπορούσε να έχει μείνει έξω από τους ασθενικούς Δανούς, απέκλεισε τους οικοδεσπότες στα πέναλτι και δεν πλήρωσε το οικτρό της πρώτο ημίχρονο απέναντι στην Αγγλία. Είναι σαφώς μία από τις ομάδες που απλώνονται στο πάνω ράφι του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, αλλά θα την έβαζε κανείς μέσα στα τέσσερα φαβορί του επόμενου Euro; Αυτό θα παρέμενε αμφίβολο, ακόμη κι αν οι Κροάτες σήκωναν χθες το τρόπαιο.

Ο παίκτης πάντως που εκτοξεύτηκε στην εκτίμησή μου λέγεται Ιβάν Πέρισιτς. Την ώρα που ο Μόντριτς έμενε στην προ τελικού αποθέωση, ο Πέρισιτς ισοφάρισε τους Γάλλους, έτρεχε σαν αφιονισμένος και προσπαθούσε διαρκώς να δημιουργήσει δύσκολες καταστάσεις για τον Γιορίς. Υπέπεσε και στο πέναλτι που ξανάβαλε μπροστά στο σκορ τους Γάλλους, αλλά τελικά ήταν πέναλτι κύριε Πάνο;

Ο άρχοντας Πιτάνα, ίδιος με έναν θηριώδη γείτονα της γιαγιάς μου με καταγωγή από τη Νάξο, έδειξε τη βούλα μετά το πρώτο VAR σε τελικό Μουντιάλ, αλλά υποθέτω ότι κανείς δεν θα του έλεγε κάτι αν έδειχνε το σημαιάκι του κόρνερ. Ξεκάθαρο χέρι του Κροάτη, αλλά μεγάλη κουβέντα για το αν ήταν εσκεμμένο. (Δεν ήταν).

Από την άλλη, η Γαλλία, η παγκόσμια πρωταθλήτρια Γαλλία, θα μπορούσε να απασχολήσει μια ενδεκάδα σύγχρονων ποιητών ώστε να γραφτεί ένα έπος για το ταλέντο που ξεχειλίζει σε όλες τις θέσεις της. Στηρίζω ακόμα τον Γιορίς, είναι ένας υποτιμήμενος εξαιρετικός τερματοφύλακας, παρά τη σχολική γκάφα για το 4-2. Το να χάσει δόξα από αυτό το λάθος θα έμοιαζε με το να χάσει δόξα ο Μάντζουκιτς επειδή έβαλε το αυτογκόλ για το 1-0 των Γάλλων.

AP Photo/Matthias Schrader

(Φωτογραφία: AP Photo/Matthias Schrader)

Πέρα όμως από την ανασταλτική μεραρχία των Γάλλων και πέρα από τις κούρσες του Εμπαπέ που πιθανότατα κάποιος χειρίζεται με joystick από την εξέδρα, υπάρχει ο απόλυτος MVP του τουρνουά: ο Αντουάν Γκριεζμάν έχει άμεση συμμετοχή στη συντριπτική πλειοψηφία των 14 γκολ που σημείωσαν οι Γάλλοι στο τουρνουά.

Όταν δεν τα σκόραρε ο ίδιος, τα σέρβιρε στους συμπαίκτες του, πλην κωμικά ελαχίστων εξαιρέσεων. Ήταν ο απόλυτος άρχοντας των στημένων φάσεων στο Μουντιάλ των στημένων φάσεων. Πήρε από το χέρι τη μέτρια, αλλά αρκετή Γαλλία των ομίλων και την οδήγησε σε τέσσερις πεντακάθαρες νίκες 90λεπτου στα νοκ-άουτ.

Η ομάδα του Ντεσάμπ έβαλε δύο τεσσάρες (4-3 την Αργεντινή, 4-2 την Κροατία) και δεν δέχτηκε γκολ στον προημιτελικό και τον ημιτελικό, απέναντι σε Ουρουγουάη και Βέλγιο αντίστοιχα. Το ότι δεν έφαγε γκολ από το Βέλγιο, ε, κι αυτό είναι σαν ένα μικρό Μουντιάλ από μόνο του.

Το 21ο Μουντιάλ έλαβε τέλος και μένει στην ιστορία ως αξιοσημείωτα δίκαιο και πρωτοποριακό (κυρίως λόγω VAR). Ήταν το Μουντιάλ των πολλών πέναλτι, των μόλις 3 αποβολών σε 64 ματς, των πολλών αυτογκόλ (είχαμε και από τα δύο στον τελικό) και της επικράτησης των στημένων. Κάθε φορά που ένα 4-4-2 ή ένα 3-5-2 ή ένα 4-3-3 πηγαίνει περίπατο μπροστά στον (πιο) καθοριστικό ρόλο που μπορεί να παίξει ένα φάουλ ή ένα κόρνερ, ειλικρινά σφίγγω τις γροθιές μου.

Όταν ο κόσμος κατανοήσει πόσο κυνικά ρευστό είναι το άθλημα και ότι το δεξί εξτρέμ μπορεί ανά πάσα στιγμή να βγάλει την πάσα του ματς με τυφλή απομάκρυνση πίσω από τη σέντρα, θα κάνουμε ένα σοβαρό βήμα προς την έδρα του ρεαλισμού.

Κάθε σπουδαίο ή λιγότερο σπουδαίο γκολ στο άθλημα που αγαπήσαμε ως ποδόσφαιρο είναι μια αδιαπραγμάτευτη στιγμή μαγείας. Για να μπει ένα γκολ, υλοποιούνται ταυτόχρονα χιλιάδες παράμετροι. Το ταλέντο, το χορτάρι, η μπάλα, το παπούτσι, τα εκατοστά στο γήπεδο, η ψυχολογία, η κλάση.

Στο Μουντιάλ της Ρωσίας είναι σαν να συστηθήκαμε στο Ποδόσφαιρο 2.0. Εκεί που το βίντεο δεν αφήνει χώρο για αλλοίωση του αποτελέσματος, εκεί που τα θεωρητικά φαβορί υποκλίθηκαν στην πράξη των νοκ-άουτ, εκεί που η νέα παγκόσμια πρωταθλήτρια είναι γεμάτη παίκτες που σημαδεύουν ήδη το παιχνίδι. Τα σέβη μας λοιπόν στη διαστημική Γαλλία. Βρίσκεται στην κορυφή με όλο το ταλέντο του κόσμου στα πόδια της.

(Κεντρική Φωτογραφία: AP Photo/Rebecca Blackwell)