ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ

Ένα μεσημέρι στο 608, το λεωφορείο που κάνει τον γύρο της Αθήνας

Μπήκαμε στο θρυλικό λεωφορείο και κάναμε ολόκληρη τη διαδρομή που ξεπερνά τα 12 χιλιόμετρα.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΚΗΣ ΚΑΤΣΟΥΔΑΣ

«Γιατί το 608 είναι η μόνη μου αγάπη και παντοτινή», «Φωτιά στο λεωφορείο 608 – Δεν υπάρχουν τραυματισμοί», «Θυμήθηκε τα παλιά ο Γιάννης Αντετοκούνμπο – Μπήκε στο λεωφορείο 608 για Ζωγράφου». Αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους τίτλους των ενημερωτικών μέσων, αν κάνεις μια απλή αναζήτηση για τη συγκεκριμένη γραμμή. 

Χωρίς αμφιβολία, πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά λεωφορεία της Αθήνας. Αυτό που το κάνει, όμως, τόσο ξεχωριστό είναι η τεράστια διαδρομή που διανύει κατά μήκος της Αττικής, ξεκινώντας από το Άλσος Βεΐκου και καταλήγοντας στο Νεκροταφείο Ζωγράφου. Η συνολική απόσταση μεταξύ των δύο περιοχών φτάνει τα 12 χιλιόμετρα, ενώ ο μέσος χρόνος που απαιτείται για να ολοκληρωθεί το δρομολόγιο αγγίζει τη μία ώρα και δέκα λεπτά. 

Έτσι, λοιπόν, και εμείς αποφασίσαμε να μπούμε στο λεωφορείο και να κάνουμε τη διαδρομή από την αρχή μέχρι το τέλος της. Αφετηρία το Γαλάτσι. Η στάση από όπου ξεκινούν τα λεωφορεία βρίσκεται μια ανάσα από την είσοδο του Άλσους Βεΐκου. Η περιοχή δε θυμίζει σε τίποτα πως είναι αστική, καθώς τριγύρω υπάρχουν μόνο ψηλά δέντρα και πάρκα. Η σειρά με τα λεωφορεία της γραμμής 608 που περιμένουν να ξεκινήσουν είναι μεγάλη.

Όλα είναι συγκεντρωμένα το ένα πίσω από το άλλο. Οι οδηγοί έχουν βγει από τις θέσεις τους και ανοίγουν την κουβέντα. Μόλις με βλέπουν με τη φωτογραφική μηχανή μαζεύονται. Όταν τους λέω κιόλας πως είμαι δημοσιογράφος, ακόμη χειρότερα. 

«Θα πρέπει φίλε πρώτα να μιλήσεις με την υπηρεσία για να σου δώσει την έγκριση να μιλήσουμε» μου λέει ένας εξ αυτών. Δε συνεχίζω την κουβέντα. Το προπορευόμενο λεωφορείο είναι έτοιμο να φύγει. Κι όλοι όσοι ζούμε στην Αθήνα μπορούμε να καταλάβουμε πόσο βασανιστική είναι η αναμονή για το επόμενο λεωφορείο. Ειδικά όταν βρίσκεσαι στην αφετηρία. 

Η διαδρομή από το Γαλάτσι ως το κέντρο

Αυτή η ησυχία, όμως, κρατάει μόνο για μερικά λεπτά, καθώς η πρώτη μεγάλη φουρνιά επιβατών μπαίνει από τις επόμενες στάσεις του Γαλατσίου. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των περασμένων ετών, το 608 είναι το λεωφορείο το οποίο χρησιμοποιούν καθημερινά οι περισσότεροι Αθηναίοι.

Μέσα στο λεωφορείο βρίσκομαι εγώ και δύο ακόμη επιβάτες. Καμία σχέση με την εικόνα που συναντά κανείς στο κέντρο της Αθήνας. Ο οδηγός δε δείχνει να ενδιαφέρεται καθόλου για το πόσοι βρίσκονται εντός. Σπανίως ρίχνει καμιά ματιά από τον καθρέφτη που υπάρχει πάνω από το παρμπρίζ. Δίπλα ακριβώς υπάρχει το σύμβολο «Ιησούς Χριστός Νικά». Ακόμη μια ένδειξη του πόσο δυτικό είναι το ελληνικό κράτος. 

Αυτή η ησυχία, όμως, κρατάει μόνο για μερικά λεπτά, καθώς η πρώτη μεγάλη φουρνιά επιβατών μπαίνει από τις επόμενες στάσεις του Γαλατσίου. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των περασμένων ετών, το 608 είναι το λεωφορείο το οποίο χρησιμοποιούν καθημερινά οι περισσότεροι Αθηναίοι. Το ακριβές νούμερο των καθημερινών επιβατών ξεπερνά τους 50 χιλιάδες. 

Ο μόνος τρόπος, όπως εξηγούν, οι συγκοινωνιολόγοι για να μειωθεί κάπως η συμφόρηση είναι η δημιουργία της Γραμμής 4 του μετρό, η οποία θα περνά από πολλές περιοχές που εξυπηρετεί σήμερα το λεωφορείο. Από το Γαλάτσι, την Ακαδημία, την Πανεπιστημιούπολη. 

Το λεωφορείο παίρνει την κατηφόρα και μπαίνει στα Πατήσια. Εκεί πια το λεωφορείο είναι πήχτρα. Το τοπίο έχει αλλάξει. Tο μάτι πέφτει μόνο πάνω σε πολυκατοικίες και άπειρα διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα που εμποδίζουν την κίνησή του. Πολλοί από τους δρόμους, μάλιστα, είναι τόσο στενοί που ίσα-ίσα περνά το λεωφορείο. Ο οδηγός είναι συνεχώς με το χέρι στην κόρνα για να ειδοποιεί τους πεζούς που μπαίνουν στον δρόμο και τα υπόλοιπα αυτοκίνητα που βρίσκει στις διασταυρώσεις και είναι έτοιμα να πεταχτούν. 

Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται το λεωφορείο που επιβαίνουμε δεν είναι καθόλου καλή. Τα προστατευτικά στις γωνιές είναι σπασμένα, τα κίνητρα πιαστράκια ξεκολλημένα και ο κλιματισμός ανύπαρκτος. Η κατάσταση είναι καλύτερη για όσους βρίσκονται μπροστά. Γιατί όσοι είχαν την ατυχία να ανεβούν από την πίσω πόρτα, θα πρέπει να ανεχτούν τόσο τη ζέστη όσο και το βουητό από τις μηχανές που σιγοβράζουν ακριβώς κάτω από το δάπεδο. 

Τα περιστατικά με τις εκρήξεις και τις φωτιές στα δρομολόγια του 608 δεν είναι σπάνια. Οι συνδικαλιστές του ΟΑΣΑ έχουν προειδοποιήσει για τους κινδύνους που επιφέρει η κίνηση ενός τόσο παλιού στόλου οχημάτων στον δρόμο. Παρά τις διαβεβαιώσεις των κυβερνήσεων για ανανέωση και εκσυγχρονισμό των λεωφορείων, αυτά είναι ακόμη εκεί. Το λεωφορείο μπαίνει στην Πατησίων. Ανάμεσα στους επιβάτες είναι και μερικά παιδιά που φορούν μπασκετικές φανέλες. 

Το λεωφορείο του Γιάννη Αντετοκούνμπο

Το μυαλό μου πηγαίνει αυτόματα στον Γιάννη Αντετοκούνμπο, τον πιο γνωστό επιβάτη στα χρονικά του 608. Ο ίδιος, στα χρόνια που αγωνιζόταν στον Φιλαθλητικό, χρησιμοποιούσε το συγκεκριμένο λεωφορείο για να μετακινηθεί από το κέντρο ως του Ζωγράφου. Εκείνος, μάλιστα, είχε ανεβάσει ένα Instagram Story στο οποίο το εκθείαζε, γράφοντας: «μην ξεχνάς ποτέ από πού προέρχεσαι». Τη φωτογραφία έκανε repost και ο επίσημος λογαριασμός των Milwaukee Bucks. Το 608 πήρε τελικά τη δόξα που του άρμοζε. 

Το λεωφορείο με τα πολλά φτάνει στην Ακαδημία. Εκεί είναι και το σημείο 0 της γραμμής. Το σημείο που μπαίνουν οι φοιτητές. Η ώρα είναι περίπου 12 το μεσημέρι. Οι σχολές δεν έχουν κλείσει ακόμη για την εξεταστική, οπότε το 608 γεμίζει ξανά. Τώρα είναι που ξεκινά η μεγάλη κίνηση. 

Από το σημείο εισόδου στην Ακαδημία μέχρι και τη στροφή στη Βουλή, οι επιβάτες του λεωφορείου πρέπει να δείξουν μεγάλη υπομονή. Από το Χίλτον και έπειτα, ο δρόμος ανοίγει. Σε περίπου 25 λεπτά έχουμε φτάσει στο Νεκροταφείο Ζωγράφου που βρίσκεται δίπλα στην είσοδο της Πανεπιστημιούπολης. 

Όταν αδειάζει το λεωφορείο βγαίνει και ο οδηγός. Γνωρίζει, όμως, πως σε λίγη ώρα πρέπει να μπει και πάλι μέσα για να κάνει την ίδια διαδρομή. Αυτή τη φορά από την ανάποδη. Όλο αυτό θα γίνει τουλάχιστον τέσσερις φορές. 80 και χιλιόμετρα μπροστά από ένα τιμόνι. Ή αλλιώς ο γύρος της Αθήνας μέσα σε ένα λεωφορείο. 

Φωτογραφίες από τη διαδρομή του 608

Κάπως έτσι μοιάζει το τοπίο στην αφετηρία του 608 στο Γαλάτσι.
Το λεωφορείο περνά από διάφορα τοπόσημα της Αθήνας. Ο κινηματογράφος Αελλώ είναι ένα από αυτά.
Μερικοί τυχεροί επιβάτες που κατάφεραν να βρουν θέση,
Αρκετά από τα πιαστράκια έχουν αφαιρεθεί. Μάλλον θα είναι σε κάποιο backpack μαθητή.
Το 608 περνά, επίσης, από την πλατεία Ομόνοιας.
Οι περισσότεροι από τους επιβάτες συνηθίζουν να φοράνε τα ακουστικά κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Είναι κι αυτός ένας καλός τρόπος να μην ακούς το βουητό της μηχανής.
Το αναμμένο φωτάκι είναι η μοναδική ένδειξη πως το 608 θα σταματήσει στην επόμενή του στάση.
Μια πινακίδα με μερικά από τα λεωφορεία που περνούν από το κέντρο της Αθήνας.