Με τι κολλήσαμε αυτή την εβδομάδα

Κάθε βδομάδα το πλήρωμα του PopCode θα μοιράζεται τα πιο πρόσφατα κολλήματά του. Μπορεί να είναι τραγούδια, βιντεάκια, ταινίες, εκθέσεις, tweets, ή οτιδήποτε άλλο οποιουδήποτε pop culture που τους έχει φάει ένα αξιοσέβαστο κομμάτι χρόνου και εμμονής.

Για να παίρνεις ιδέες.

Με το ‘Ninja Arashi’, ο Γιάννης Σαμούρκας

Με πήγε πολλά χρόνια πίσω. Τότε που κόντευα να σπάσω το Gameboy από τα νεύρα παίζοντας Mario. Το κινητό κινδυνεύει πολύ λιγότερο, γιατί μετά σε περιμένουν ώρες φρίκης αν πάθει κάτι. Με έχει πάει σερί από την Κυριακή και δεν έχω σταματήσει. Και βέβαια το έχω τερματίσει. Τι είμαι; Κάνας άσχετος; Το ξαναπαίζω για να μαζέψω μέχρι και το τελευταίο scroll που υπάρχει.

Ο Arashi είναι ένας τύπος που τον είχαν φυλακίζει για χρόνια και μόλις βγήκε, νομίζω, του είχαν απαγάγει τα παιδιά του; Κάτι τέτοιο. Ποτέ δεν ασχολιόμουν με σενάρια στα παιχνίδια. Είναι η φάση που πατάς next για να τελειώνεις και να δεις πως είναι το παιχνίδι. Και τέλος πάντων παίρνει την εκδίκηση του. Είναι ένα τελείως σκοτεινό platform παιχνίδι (αν κάνω λάθος σόρυ αλλά δεν είμαι και ο Ραπτόπουλος), με την απαραίτητη γκάμα κινήσεων, με αξιόλογο επίπεδο δυσκολίας και έχει μερικές διευκολύνσεις που κλέβουν την παράσταση. Όπως για παράδειγμα ότι τα λεφτά που μαζεύεις δεν τα χάνεις άμα πεθάνεις!!! Το θέμα τώρα όμως είναι ότι ενώ μου άνοιξε δύο επίπεδα (με 15 πίστες στο καθένα) στην αρχή, το 3ο γράφει «coming soon». Και τώρα τριγυρνάω στους δρόμους με βλέμμα αδειανό…

Με το ‘Survivor’ το ορίτζιναλ, ο Γιάννης Σαχανίδης

Πράγματα που ήξερα μέχρι την περασμένη εβδομάδα για το Survivor: Παίζεται χρόνια, έχει αγωνίσματα που οι νικητές τους παίρνουν αμνηστία για τις ψηφοφορίες που κάνουν οι ίδιοι οι παίκτες για το ποιος θα φύγει κάθε φορά, έχει μπόλικη στρατηγική και αρκετό κοινό που το παρακολουθεί φανατικά. Δεν είχα ασχοληθεί παραπάνω ποτέ. Την περασμένη εβδομάδα όμως στο twitter φωνάζανε πως κάτι καλό έγινε στη σεζόν που βρίσκεται τώρα η σειρά (στην 79η; ποιος να ξέρει) και αποφάσισα να την ξεκινήσω. Από την αρχή. Και κόλλησα. Φανταστικοί χαρακτήρες, πολλά mind games κι είμαι ακόμη στην αρχή. Το καλύτερο είναι πως εγώ θα τελειώσω τα 500 επεισόδια (actual αριθμός επεισοδίων) που έχει προσφέρει το αμερικανικό Survivor πριν ολοκληρωθεί η φετινή σεζόν του ελληνικού Survivor. Κι ας τους έχω αφήσει να πάρουν κοντά ενάμιση μήνα προβάδισμα.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:

Γιατί δε μπορώ να παρατήσω το ‘Survivor’, 30 σεζόν μετά

Με το ‘Vogel im Käfig’ από το ‘Attack on Titan’ η Ναστάζια Καπέλλα

Η δεύτερη σεζόν του ‘Attack on Titan’ κάνει πρεμιέρα αύριο 1η Απριλίου και την περιμένουμε τρία χρόνια. Για να μπω στο πνεύμα ακούω συνέχεια το ‘Vogel im Käfig’, το καλύτερο τραγούδι στο ‘Attack on Titan’ και ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχω ακούσει σε άνιμε. Το τραγούδι είναι όλο στα γερμανικά, αν και δεν του ακούγεται. Επίσης δεν ξεχνώ ποτέ την ώρα που το πρωτοάκουσα στην πιο ωραία και δυναμική σκηνή της πρώτης σεζόν (τo ‘Attack on Titan’ σου χαρίζει στιγμές ανάλογες με του ‘Game of Thrones’).

Με τη 2η σεζόν του ‘Colony’, ο Πάνος Κοκκίνης

Κακώς, πολύ κακώς, δεν είχα βρει ως τώρα το χρόνο και τη διάθεση να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία. Ίσως να με επηρέασε η αντιπάθεια που τρέφω για την Sarah Wayne Callies, ήδη από την εποχή του ‘Prison Break’. Η οποία και είναι μεγαλύτερη από τη συμπάθεια που έχω στον αχυρομάλλη Josh Holloway (και, ακόμη περισσότερο, στον ‘υποχθόνιο’ Peter Jacobson του Dr. House). Όπως και να’χει, το ‘Colony’, πλέον, έχει αποκτήσει μια πιο γρήγορη πλοκή, με το μακάβριο σχέδιο των εξωγήινων, που σιγά σιγά ξεδιπλώνεται, να φαίνεται να έχει ενδιαφέρον και αληθοφάνεια. Ίδωμεν.

Με την επιστροφή του ‘Love Actually’, o Κωνσταντίνος Αμπατζής

Ναι, κράτησε μόνο 15 λεπτά, αλλά ήταν αρκετά για να με γεμίσουν νοσταλγία και να με συγκινήσουν. Ήταν, -σχεδόν- όλοι, εκεί. Ο Hugh Grant χορεύοντας (Drake), o Andrew Lincoln με τις κάρτες του και την Keira Knightley στην πόρτα να τις διαβάζει, ο Liam Neeson με το γιο του και το κορίτσι του, ο Colin Firth κι η πανέμορφη Πορτογαλίδα σύζυγός του. ΟΚ, υπήρξαν και απουσίες, αλλά ας έχουμε και κάτι να περιμένουμε για το κανονικό sequel. Όλα τα Χριστούγεννα των τελευταίων ετών ξαναζωντάνεψαν και μου άνοιξαν την όρεξη για μια τέτοια εξέλιξη. Δεν κλαίω, απλά μπήκε μια κόκκινη μύτη στο μάτι μου.

Με το ‘Imposters’, ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Μια φανταστική σειρά για την οποία δεν έχει ακούσει άνθρωπος λέξη και για κάποιο λόγο κοτεντεύει να τελειώσει την 1η της σεζόν; Προφανώς και θα υπήρχε, γιατί πλέον γυρίζονται 450 σειρές το χρόνο. Το ‘Imposters’, που παίζεται στην COSMOTE TV, είναι σαν το ‘Catch’ αλλά καλό: τύπισσα παντρεύεται λεφτάδες, τους βουτάει τα λεφτά και τους παρατάει αλλάζοντας ταυτότητα και περνώντας στο επόμενο θύμα. Όταν οι πρώην της θα βρεθούν μεταξύ τους καταλαβαίνοντας τι συμβαίνει, θα αρχίσουν να την αναζητούν ενώνοντας στοιχεία σαν παζλ, μόνο που θα ανακαλύψουν πως κι εκείνη ίσως είναι θύμα μιας μεγαλύτερης πλεκτάνης. Έχει ανατροπές, έχει άψογο καστ, απολαυστικούς χαρακτήρες, μη σας τα πολυλογώ, είναι από εκείνες τις σειρές που κάθεσαι να χαζέψεις ένα επεισοδιάκι και καταλήγεις να χαζογελάς, να αγωνιάς και να τα βλέπεις όλα σερί μέχρι να φτάσει το πρωί και να αναρωτιέσαι πώς στα κομμάτια θα καταφέρεις να πας δουλειά σήμερα.