PLISSKEN FESTIVAL

Οι Holy Fuck θα ήθελαν να γράψουν μουσική για το ‘Μεγάλο Παζάρι’

Μιλήσαμε με τον Brian Borcherdt των Holy Fuck με αφορμή τον ερχομό τους στο Plisskën.

Οι Holy Fuck είναι μια καναδέζικη experimental ηλεκτρονική μπάντα που έγινε γνωστή, επειδή για να πετύχει τον ήχο της δεν χρησιμοποιούσε ηλεκτρονικά μέσα.

Ο Brian Borcherdt και ο Graham Walsh ξεκίνησανω ως ντούο και συνεργάζονταν κατά καιρούς με διάφορους μουσικούς, πλέον όμως έχουν προσθεθεί μόνιμα στην μπάντα ο Punchy και ο Matt Schulz.

Την Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου στις 21.50 θα τους δούμε live στο main stage του Plisskën και πριν από αυτό κάναμε μια κουβέντα με τον Brian Borcherdt στην οποία αναφέρθηκαν μεταξύ άλλων η Σέριφος, οι Ανατολικές Ακτές του Καναδά, οι Nirvana, ένας δεινόσαυρος, το τηλεπαιχνίδι ‘Η τιμή τιμή δεν έχει’ και το Seinfeld.

“O Graham  και εγώ γνωριστήκαμε μέσω φίλων. Ήμασταν σε άλλες μπάντες και οι δύο αλλά καταλήξαμε να παίζουμε μαζί. Στην αρχή με κιθάρες, αλλά μετά όταν δημιουργήθηκαν οι Holy Fuck, βάλαμε κάτω τις κιθάρες μας και δοκιμάσαμε νέα πράγματα. Έχουμε δουλέψει με πολλούς ντράμερ, ανάλογα με το ποιος είναι διαθέσιμος κάθε φορά. Ο Graham όμως ήξερε τον Matt από την μπάντα του τους Enon. Παρόλο που ζούσε στο Μπρούκλιν, δέχτηκε να είναι μαζί μας, όταν η δική του μπάντα δεν έχει tour. O Punchy (Matt McQuaid) μπήκε λίγο αργότερα.

Τον γνώριζα από τα παιδικά μου χρόνια στις Ανατολικές Ακτές του Καναδά.

“Ένα απομονωμένο μέρος του κόσμου με λίγο πληθυσμό. Οπότε οι μουσικοί συνήθως γνωρίζονται στο Λύκειο και το Πανεπιστήμιο από τις συναυλίες τριγύρω στα Maritimes. Ο Punchy και o Matt βρίσκονται πια μόνιμα στο line up μας”.

Είμαστε όλοι αυτοδίδακτοι.

“Δίσκοι των Nirvana, DIY συναυλίες, τέτοια πράγματα. Ο Graham μόνο έχει σπουδάσει ηχοληψία, οπότε αυτό είναι μία επιρροή. Ο Matt Schulz είναι πολύ πειθαρχημένος σε ό,τι αφορά τα ντραμς. Είναι σαν να σπουδάζει δηλαδή με ένα δικό του ιδιαίτερο τρόπο”.

“Οι περιοδείες είναι πάντα μια δημιουργική περίοδος για μας. Όταν γυρνάμε σπίτια μας είναι πιο δύσκολο, γιατί όλοι ζούμε σε διαφορετικά μέρη. Έτσι πρέπει να κλείσουμε το στούντιο μία περίοδο που να μπορούμε όλοι να “κατασκηνώσουμε” στο ίδιο μέρος. Το κάναμε αυτό πέρσι στον ελεύθερό μας χρόνο και θα το κάνουμε και φέτος άλλες δυο φορές. Μετά από αυτό νομίζω θα έχουμε έτοιμο το νέο άλμπουμ”.

“Πέρυσι είχαμε μία βδομάδα κενό μεταξύ ενός φεστιβάλ στην Αθήνα και του Glastonbury και όλοι μας κλείσαμε διακοπές σε νησιά.

Εγώ κατέληξα στη Σέριφο, κυρίως επειδή μου είπαν ότι θα είναι χαλαρά.

Δεν ήθελα να πάω σε fancy εστιατόρια ή να κοινωνικοποιηθώ. Ήθελα έναν χώρο που να χει μια κουζίνα και που να μπορώ να απομονωθώ και να δουλέψω πάνω στη μουσική. Είχα φέρει και ένα μικρόφωνο και ηχογράφησα κάποια πράγματα, πολύ χαλαρά αλλά ωραία. Όμορφες παραλίες, χάλια μπαρ, ήταν τέλεια. Παρόλο που είχα αϋπνία και δεν κοιμήθηκα καθόλου όλον τον καιρό”.

Μου αρέσει να γνωρίζω την κάθε πόλη στην οποία παίζουμε.“Προσπαθώ να βγαίνω μετά τα live. Αλλά τις περισσότερες φορές είναι πολύ δύσκολο. Είναι πιο εύκολο να γυρίσεις στο ξενοδοχείο, αν και κάπως βαρετό. Η επόμενη μέρα όμως είναι πολύ σημαντική. Ξυπνάμε πάντα νωρίς και έχουμε να ταξιδέψουμε. Αυτή τη φορά μετά το Plisskën έχουμε πτήση, οπότε δεν θα περάσουμε καν τη νύχτα εδώ”.

Θεωρούμε σπίτι μας το Τορόντο.

“Στην αρχή 3 στους 4 μέναμε εκεί. Τώρα μόνο ο Graham. Όλοι μένουμε πολύ μακριά ο ένας από τον άλλον. Εγώ σε ένα εξοχικό στην επαρχία της Νέας Υόρκης, ο Matt Schulz είναι ακόμη στο Μπρούκλιν και ο Punchy γύρισε στην Ανατολική Ακτή του Καναδά”.

“Έχουμε γίνει λίγο πιο συμβατικοί τελευταία ή ίσως επειδή πια οι ηλεκτρονικές συσκευές αρχίζουν να ακούγονται πιο πολύ όπως ακουγόμασταν από πάντα εμείς και αυτός ο ήχος έχει γίνει πολύ δημοφιλής και σε άλλους μουσικούς. Ακόμα βέβαια έχουμε τον δικό μας τρόπο. Εγώ ακόμη χρησιμοποιώ ένα παιδικό συνθεσάιζερ από τα 80s. Όλα είναι σχεδιασμένα για να παίζονται και όχι για να προγραμματίζονται”.

Θα ήθελα να παίξω μουσική πάνω σε έναν ζωντανό δεινόσαυρο. Να χρησιμοποιήσουμε τη ράχη του για ξυλόφωνο.

“Μια σειρά που θαυμάζω πολύ για τη μουσική της είναι το ‘Seinfeld‘”.

“Πιστέυω η μουσική μας θα ταίριαζε στο ‘The Price is Right’. Γενικά σε οποιοδήποτε παιχνίδι παίζουν κάτι διασκεδαστικό και κάποιος από το κοινό πρέπει να γυρίσει έναν τροχό ή κάτι τέτοιο”.

*Το ‘The Price is Right’ έπαιξε για μία χρονιά στην Ελλάδα το 1991 ως ‘Η τιμή τιμή δεν έχει’ στον Αντ1 και θυμίζει λίγο το ‘Μεγάλο Παζάρι’.

INFO

Holy Fuck

1.12.17  main | 21.50

INFO ΓΙΑ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Plisskën Festival,1 2 Δεκεμβρίου

MAIN (Piraeus Academy) / Πειραιώς 117, Αθήνα

TUNNEL & REPUBLIC (Metallourgeion) / Πειραιώς 127, Αθήνα

AQUARIUM (Loft) / Πειραιώς 123, Αθήνα

Πόρτες: 19:00

Εισιτήριο μονοήμερο: 32 ευρώ

Διήμερο: 50 ευρώ