Με τι κολλήσαμε αυτή τη βδομάδα;

Κάθε βδομάδα η συντακτική ομάδα του PopCode θα μοιράζεται τα πιο πρόσφατα κολλήματά της. Μπορεί να είναι τραγούδια, βιντεάκια, ταινίες, εκθέσεις, tweets, ή οτιδήποτε άλλο οποιουδήποτε pop culture που τους έχει φάει ένα αξιοσέβαστο κομμάτι χρόνου και εμμονής.

Για να παίρνεις ιδέες.

Άκουσε το ‘Hopelessness’ της Anohni o Κωνσταντίνος Αμπατζής (και του άρεσε)

Δηλώνω φαν των Antony and the Johnsons. Μεγάλος φαν. Λατρεύω κομματάρες όπως τα ‘Fistful of Love’, ‘Hope there’s Someone’, ‘Man is the Baby’ και τόσων σπουδαίων τραγουδιών ακόμα, βαθιά συγκινητικών και αληθινών. Θαυμάζω και την προσωπικότητα του ίδιου του καλλιτέχνη, τη γενναιότητα και το ταλέντο της. Το νέο της πρότζεκτ, ως Anohni πλέον, δεν θα μπορούσε να με αφήσει αδιάφορο. Άργησα λίγο, όμως το άκουσα επιτέλους την περασμένη εβδομάδα και μου άρεσε (και αυτό), τρομερά. Διαφορετικό μουσικό ύφος, εξίσου αληθινοί και συναισθηματικοί στίχοι. Στηρίζω και θα συνεχίσω να στηρίζω.

Άκουσε το ‘Laugh at My Pain’ του Kevin Hart o Πάνος Κοκκίνης

Το ξέρω ότι είναι ταινία. Για την ακρίβεια το tour του κινηματογραφημένο. Ωστόσο εγώ το χρησιμοποιώ ως audio book. Το βάζω να παίζει στο κινητό και το ακούω στο πήγαινε-έλα από τη δουλειά. Αυτή την εβδομάδα, λοιπόν, επειδή έπεσα σε πολύ κίνηση, πρόλαβα να ακούσω και αυτό, και το ‘Let Μe Explain’ και το ‘I’m a Grown Little Man’. Το ξέρω ότι δεν είναι ο καλύτερος κωμικός εκεί έξω. Αλλά μου αρέσει η ενέργεια του. Μου αρέσει το γεγονός ότι, όπως λέει, ‘Όλοι θέλουν να γίνουν διάσημοι, αλλά κανείς δεν βάζει τη δουλειά’. Επίσης ταυτίζομαι με το πως αντιμετωπίζει τον ρόλο του ως σύζυγο. Ότι δηλαδή ‘είμαι κουβαλητής, αλλά όχι προστάτης. Δεν είμαι ήρωας. Δεν είμαι καλός σε αυτό’.

Με το UEFA EURO 2016 (the videogame), o Μάκης Ραπτόπουλος

Αρχικά, το κόλλημα ήταν λίγο βαλτό. Να εξηγηθώ: Αποφασίσαμε στο γραφείο να παίξουμε τα ματσάκια της πρώτης αγωνιστικής του EURO στο PES 2016 (free update της διοργάνωσης για όσους έχουν το παιχνίδι). Κάπως έτσι, ήταν σχεδόν υποχρεωτικό να προπονηθώ. Καλά, θα πεις εσύ και δικαίως, δεν ντρέπεσαι λίγο. Δεν φτάνει που είσαι ο gamer της παρέας του PopCode, χρειάζεσαι και εξάσκηση; Ου να χαθείς, αχρείε.

Μισό να απολογηθώ. Πρώτον, έχω να ακουμπήσω το PES 2016 από τον περασμένο Δεκέμβριο. Δεύτερον, ποτέ δεν ξέρεις από που θα ξεπεταχτεί κανένα φυντάνι και θα σε ξεφτιλίσει. Τρίτον, έχω ήδη κερδίσει το NBA 2K16 τουρνουά, η παράδοση πρέπει να συνεχιστεί. Τέταρτον, το έχεις ήδη καταλάβει. Δεν θέλω να χάνω ούτε σε φιλικό με πεντάχρονο παιδί, δικό μου ή μη. Έχω αυτό το κουσούρι. Περισσότερα στο σχετικό άρθρο για το τι έγινε. Και έγινε ότι ακριβώς δεν έπρεπε να γίνει.

Με το νέο περιοδικό της Rough Trade o Γιάννης Σαμούρκας

Πρώτα-πρώτα σκάλωσα στον τίτλο γιατί έπρεπε να αναφερθώ στον εαυτό μου στο τρίτο πρόσωπο. Το ξεπέρασα. Στο θέμα μας. Η Rough Trade, ο ιερός ναός των απανταχού μουσικόφιλων, το άγιο δισκοπότηρο των δισκάδικων, η Μέκκα των ευρωπαίων καλλιτεχνών, αποφάσισε να κυκλοφορήσει το δικό της μουσικό περιοδικό. Το πρώτο κυκλοφόρησε τον Απρίλη και το δεύτερο το Μάιο. Έφτασαν τώρα στα χέρια μου και δεν έχουν φύγει από αυτά εδώ και 3 μέρες. Το στήσιμο θυμίζει fanzine, αλίμονο κιόλας και έχει μερικές από τις πιο έξυπνες ιδέες που έχω συναντήσει στον έντυπο τύπο. Μηνιαία στήλη με ένα καλλιτέχνη να διαλέγει από το δισκάδικο της Rough Trade τον πρώτο, τον τελευταίο και τον αγαπημένο του δίσκο όλων των εποχών (κι αν δεν το έχουν διαθέσιμο;;). Ακόμη, έχει δική του στήλη ο Jonathan Richman και μπορεί ο καθένας να τον ρωτήσει κάτι. Και τέλος και καλύτερο, για όσους θεωρούν την Άση Μπήλιου ξεπερασμένη, κάθε μήνα ένα καλλιτέχνης γράφει για το ζώδιο του μήνα. Στο δεύτερο τεύχος ο Sean Yeaton των Parquet Courts μας λέει «what the fuck to do with your life if you’re a Taurus».

Ξαναερωτεύτηκε το ‘Bob’s Burgers’ ο Γιάννης Σαχανίδης

Δεν είναι πως ανακάλυψα τώρα τη σειρά, βλέπω τον Bob, τη Linda, την Tina, τον Gene και τη Louise από την 1η χρονιά τους. Φέτος όμως άφησα τα επεισόδια της 6ης σεζόν να μαζευτούν και τα είδα μέσα στην εβδομάδα που μας πέρασε. Πιο fun mainstream animation στην τηλεόραση δεν υπάρχει παιδιά. Είναι body και sex-positive, έχει αυτοπεποίθηση, είναι υπέρ της διαφορετικότητας και ανοιχτόμυαλο, αφήνει τους χαρακτήρες του να κάνουν ελεύθερα τις επιλογές τους κι έχει και Kristen Schaal στο voice cast του, που είναι πάντα ένα συν. Το ‘Bob’s Burgers’ είναι το happy place μου. Άλλωστε η Tina είναι σίγουρα το αστέρι της σειράς και εγώ βγήκα 83% Tina, οπότε;

Έμαθε πολλά για τη ζωή του Σάμιουελ Μπέκετ η Ναστάζια Καπέλλα

Τον οποίο όλοι φώναζαν Σαμ. Αφορμή στάθηκε μια μεταπτυχιακή εργασία. Έτσι ανακάλυψα την “Κατάρα της δόξας” ένα πολύ καλογραμμένο βιβλίο του James Knowlson για τη ζωή του Μπέκετ, και αυτό το ωραίο ντοκιμαντέρ, που υπάρχει online και με ελληνικούς υπότιτλους. Επίσης αυτή την εβδομάδα ανέβηκε άρθρο από την Έρρικα για το ‘Περιμένοντας τον Γκοντό’. Cosmic.

Κόλλησε με την πέμπτη σεζόν ‘Girls’ ο Ηλίας Αναστασιάδης

Εεε, τι φάση. Τι γίνεται εδώ πέρα; Τι φανταστικά χρώματα είδαμε στην Ιαπωνία της Σοσανα. Τι έπος της παλιοζωης και αποθέωση των συμβάσεων ήταν αυτό το ειδύλλιο Ανταμ-Τζεσα(ς). Τι ήρωας γοης ηγέτης άνθρωπος είναι αυτός ο Ρει. Τι δουλειά είχε ο τύπος από το House of Cards με τον Ελαϊτζα, αυτό το τόσο καλό παιδί. Τι απαραίτητη που είναι η Χανα, αυτή η αηδιαστικα εγωπαθης περσονα για να γίνονται ακόμη πιο όμορφοι και ακόμη πιο εμείς, οι άλλοι χαρακτήρες. Και επιτέλους, Μαρνι μας, πεταξες την κορώνα της πριγκίπισσας και έδειξες ότι όλα είναι στην καρδιά και όχι στον καθρέφτη. Τι θα κάνω τώρα που καταβροχθισα τη σεζόν;

Με τη Rachel και την Quinn σταθερά ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Αν υποθέσουμε πως υπήρξε χρόνος για οποιουδήποτε είδους κόλλημα αυτή τη βδομάδα, το κοντινότερο στο οποίο έφτασα ήταν το ‘UnREAL’, η αγαπημένη μου σειρά στην τηλεόραση η οποία επέστρεψε για 2η σεζόν και είναι ακόμα πιο σκληρά dark στο ξεκίνημά της. Με τη Rachel της Shiri Appleby να έχει αναλάβει τα ηνία του ‘Everlasting’ και να εξελίσσεται σε μια εν δυνάμει ακόμα πιο αδίαστακτη εκδοχή του εαυτού της και την Quinn να κοιτάει από τα VIP περήφανη για το δημιούργημά της. Η μόνη ώρα της βδομάδας που έκανα με το ζόρι χρόνο για να κάτσω με φίλους σε ένα σπίτι, να παραγγείλουμε λίγο σούσι (γιατί δεν πάει σουβλάκι με το ‘UnREAL’, μην τρελαθούμε) και να φάμε, πιούμε και φρικάρουμε με όσα βλέπαμε, σαν άνθρωποι.

Στηρίζει Kesha η Ιωσηφίνα Γριβέα

Στηρίζουμε Kesha, όπως λέει κι ο Δημητρόπουλος. Το κόλλημα της εβδομάδας μου είναι η συνεργασία της με τον Zedd, η πρώτη ηχογράφησή της μετά την δικαστική της περιπέτεια με τον Dr. Luke. Το κομμάτι έχει τσαγανό όπως κι εκείνη. Εκτός από καλή επιτυχία με τις καινούριες της δουλειές, αν την ήξερα θα της ευχόμουν και καλή λευτεριά #FreeKesha