DOCTOR WHO

Doctor Who: Χαμογελάτε είναι μεταδοτικό

Σχόλια και spoilers για την emoji περιπέτεια του Doctor και της Bill.

Την περασμένη βδομάδα μετά την πρεμιέρα έγραφα για το πώς το δομικά αδειανό σκριπτ του Moffat ενδείκνυται για περιπτώσεις όπως αυτή της εισαγωγής ενός νέου βασικού χαρακτήρα, κι αυτή τη βδομάδα πάλι είχα την ίδια σκέψη. Το ‘Smile’ είναι πιο γεμάτο σαν ιστορία όμως κάνει με άλλον τρόπο χώρο για τον Doctor και την Bill.

Κυριολεκτικά. Κάνει κυριολεκτικά χώρο γι’αυτούς. Μόνο γι’αυτούς. Για σχεδόν όλο το επεισόδιο δεν εμφανίζεται καν άλλος άνθρωπος στην οθόνη. Ο Frank Cottrell-Boyce (που είχε γράψει πρόπερσι το εντελώς παράξενο ‘In the Forest of the Night’) γράφει μια ιστορία της οποία τα πάντα αναπτύσσονται, εξελίσσονται, μεταδίδονται κι ολοκλήρωνονται μέσω της αλληλεπίδρασης του Doctor με τη νέα του companion. Και, σα να μην έφτανε αυτό, σκαρφίζεται κι ένα εύρημα ώστε να φορούν κυριολεκτικά τις εκφράσεις τους, σαν επιτόπου μετάφραση ώστε ο ένας να μάθει γρηγορότερα να καταλαβαίνει τον άλλον.

Spoilers για το επεισόδιο:

Νιώθω πως κάθε χρόνο το ‘Doctor Who’ θα κάνει κάποιου είδους παιδική προσέγγιση σε ‘Black Mirror’ θεματικές με κάποιο επεισόδιό του (το παιδική δεν το λέω ως κριτική, το λέω επειδή είναι γραμμένο ως παιδική ιστορία), αλλά η απόκλιση εν τέλει βρίσκεται αφενός στο πώς η προσέγγιση γίνεται με περισσότερο κοινωνική σκοπιά κι αφετέρου στο πόσο ρομαντικά ουμανιστικό πάντοτε καταλήγει να είναι. Εδώ λοιπόν αυτή η κάστα ρομπότ που μιλάνε emoji δεν είναι μια απλή έκφραση του ‘πώς η ανθρωπότητα παραδίδει την ψυχή της’, αλλά και κάτι παραπάνω. Ο Doctor θα πατήσει ασφαλώς το αναπόφευκτο κουμπί του reboot μα αυτό σημαίνει πως οι δύο ράτσες, συγγενικές με τρόπους που πλέον στο τέλος δε θυμούνται (ή δε νοιάζονται γι’αυτό), πρέπει να μάθουν να ζουν σε αρμονία προκειμένου να επιβιώσουν- κι ένας νέος πολιτισμός γεννιέται.

Η ιδέα της φονικής εξόντωσης των αντιφρονούντων συναισθημάτων ως παράλογη μεταξέλιξη μιας δίψας για θετικότητα είναι επίσης μια χαριτωμένη τοποθέτηση. Αν και σχετικά εμφανές πως κάτι τέτοιο έχει συμβεί στο απόσκομα αδειανό ΟΑΚΑ(*) απόλαυσα τη διαδρομή διότι, ειδικά και χάρη στο εύρημα των emoji, οι δύο κεντρικοί -μοναδικοί- χαρακτήρες οφείλουν να κάνουν άμεσα σαφές στους θεατές πού βρίσκονται αυτή τη στιγμή συναισθηματικά.

(*σοβαρά, είναι ξεκάθαρα γυρισμένο στο ΟΑΚΑ το επεισόδιο, δε το πιστεύω ότι η ανθρωπότητα επιβίωσε για να ξεκινήσει τον πολιτισμό της εκ νέου στα απομεινάρια έργων του Καλατράβα.)

Ο Doctor έχει απομακρυνθεί ξεκάθαρα πλέον από την μετα-regeneration κατάθλιψή του, αλλά η κύρια έγνοια μας αυτή τη στιγμή είναι η Bill που, προς τεράστια χαρά μας, συνεχίζει και στο δεύτερο επεισόδιο να είναι άνθρωπος, ανθρωπένιος, ούτε μυστήριο, ούτε παράδοξο, ούτε τίποτα, είναι ένας άνθρωπος, και μάλιστα ένας άνθρωπος σκέτη δροσιά. Το όλο ‘η Bill είναι κανονικός άνθρωπος και ρωτάει όλες τις φυσιολογικές ερωτήσεις μπροστά σε εξώκοσμες καταστάσεις’ πράγμα φλερτάρει μερικές φορές με τη σαχλαμάρα (το “μπορώ να πάω στην τουαλέτα” του προηγούμενου επεισοδίου, ας πούμε) αλλά είναι γενικά πολύ δυνατό character trait. Κυρίως επειδή η Pearl Mackie είναι φανταστική και μας τα πουλάει όλα.

Οι διάλογοί της με τον Capaldi είναι απολαυστικοί σε ακραίο βαθμό, τέτοιο πάρε-δώσε διαλόγων στη σειρά ούτε που θυμάμαι από πότε είχα να χαρώ, και σε αυτό βοηθάει πάρα πολύ το ότι, ακριβώς, η Bill δεν είναι καρικατουρίστικα ευφυής, και ως αποτέλεσμα δε νιώθεις πως οι χαρακτήρες κάνουν διαγωνισμό εξυπνάδας μεταξύ τους. Οι αντιδράσεις του Twelve απέναντι στην Bill και η όλη ενέργεια του Capaldi δίπλα στην Mackie κάνουν ακόμα και τον ίδιο τον Capaldi καλύτερο. Τον έβρισκα φανταστικό από την πρώτη στιγμή ως Doctor αλλά δεν τον έχω ξανανιώσει τόσο πολύ να απολαμβάνει κάθε του ατάκα όσο σε αυτά τα 2 επεισόδια.

Κατά τα άλλα είμαστε ήδη 2 επεισόδια μες στην τελευταία σεζόν του Moffat και τα πράγματα μοιάζουν ακόμα εξαιρετικά χαλαρά. Ο Nardole, που εδώ μας αποχαιρέτησε από νωρίς στο επεισόδιο για να κάνει χώρο στο αποκλειστικό spotlight της Bill, υπενθυμίζει στον Doctor πως έχουν μια δουλειά να κάνουν εκεί. Ακόμα δεν ξέρουμε ποιος ή τι είναι μες στο vault και ποια είναι η υπόσχεση που κρατά τον Doctor εκεί δέσμιο- όμως αν υπάρχει κάποιος άνθρωπος που μπορεί να τη σκαπουλάρει ακόμα κι από μια τέτοια υπόσχεση, είναι αυτός. Θα γυρίσουμε πίσω πριν καν να έχουμε φύγει, κι αν δεν τα καταφέρουμε τότε θα υπάρξει πρόβλημα οπότε ας μην το σκεφτόμαστε: Πόσο πιο Doctor σκεπτικό σε μια φράση;

Ωραίο, συμπαθές επεισόδιο. Του δίνω τρία χαμογελαστά κι ένα σκεπτικό emoji στα πέντε.

Μερικές χύμα σκέψεις:

*Ξανάδα το ‘The Pilot’ πριν δω το ‘Smile’. Μου άρεσε ακόμα περισσότερο από την πρώτη φορά. Σε καναδυό σημεία φουλ συγκινήθηκα κιόλας. Πραγματικά δε σταματά ποτέ να με εκπλήσσει το πόσο συναισθηματικές εξάρσεις μπορούν να κρύβουν μέσα τους κάποιες ιστορίες του Moffat.

*“I’m not Scottish. I’m just cross. They’re all over the place, demanding independence from every planet they land on.”

*Ο Doctor εξηγεί τη φάση με το πανεπιστήμιο και το vault με τον καθαρότερο δυνατό τρόπο: Έγινε κάποτε ένα πράγμα και γι’αυτό έδωσε μια υπόσχεση και γι’αυτό είναι τώρα καθηλωμένος στο πανεπιστήμιο με τον Nardole να φυλάνε μια κρύπτη. Ορίστε, λύθηκε. Κοιτάχτε, είμαι σίγουρος πως θα παίξει κάτι απολαυστικά μπουρδουκλωμένο όταν φτάσουμε κοντά στο φινάλε, αλλά για την ώρα διασκεδάζω με το πόσο straightforward είναι η φασούλα ως τώρα.

*Εξακολουθεί να είναι ο Master εκεί μέσα, έτσι;

*“I met an emperor made of algae once.”

[ηρωικό ποζάρισμα μπροστά από παράθυρο]

“He fancied me.”

Πραγματικά πόσο καλά περνάει ο Capaldi φέτος.

*Το ‘In the Forest of the Night’ το θυμάστε; Κάθε σκηνή που βλέπω από αυτό το επεισόδιο από τη μία μου θυμίζει κάτι πολύ παράξενο κι αόριστο, κι από την άλλη είναι σα να μην το έχω δει ποτέ. Τσεκάρω κάθε φορά wikipedia για να σιγουρευτώ πως δεν ονειρεύτηκα την ύπαρξή του.

*Νέα φήμη alert! Το νέο πρόσωπο που ακούγεται πως θα είναι η επόμενη Doctor είναι η Michaela Coel του ‘Chewing Gum’. Όταν λέμε ότι θα ήταν τέλεια για το ρόλο πραγματικά το εννοούμε. Δείτε:

Και δείτε τη σειρά γενικότερα, είναι απόλαυση, υπάρχει στο Netflix.

*Επόμενο επεισόδιο το ‘Thin Ice’, από τη Sarah Dollard του πολύ καλού περσινού επεισοδίου ‘Face the Raven’.

ΚΙ ΑΛΛΟΣ DOCTOR WHO

11 αυτοτελή επεισόδια που πρέπει να δεις