Game of Thrones: Ποιος είναι ο Night’s King;

Έξι σεζόν μετά την πρώτη φορά που ακούσαμε τα λόγια των Stark “Winter is Coming” και μετά το τελευταίο επεισόδιο του Game of Thrones, ο χειμώνας φαίνεται πως ήρθε και επισήμως.

[Προειδοποίηση: Ακολουθούν spoilers από την έκτη σεζόν του Game of Thrones και πληροφορίες από τα βιβλία Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου.]

Πριν την μάχη του Hardhome, δεν είχαμε πολλές ευκαιρίες να δούμε καθαρά τον Night’s King, αλλά γνωρίζαμε την ειδική του προσφώνηση από ένα μικρό λάθος. Το HBO Go, σε μία από τις έξτρα πληροφορίες που δίνει για κάθε επεισόδιο – συγκεκριμένα στο ‘Oathkeeper’ όπου τον είδαμε να δέχεται το παιδί του Craster για δώρο – τον αποκάλεσε για πρώτη φορά με το όνομα αυτό.

Ήταν, μάλιστα, η σειρά να αναστενάξουν για πρώτη φορά όσοι διαβάζουν τα βιβλία, γιατί είχαν στα χέρια τους το πρώτο spoiler για πράγματα που δεν είχαν διαβάσει ακόμα. Μισό λεπτό, ποιος Night’s King; Το παραμύθι της Old Nan; Δηλαδή αυτός δεν είναι απλά θρύλος; Υπάρχει πραγματικά και είναι και στη σειρά;

Τελικά το HBO αφαίρεσε την πληροφορία, αλλά εμείς είχαμε ήδη περάσει από το στάδιο της άγνοιας, σ’ αυτό της υποψίας και μετά της βεβαιότητας. Το παραμυθάκι θα ήταν χαρακτήρας στη σειρά και ο ρόλος δε θα ήταν περαστικός.

Για να μπουν μέσα και όσοι νιώθουν έξω από τον χορό, ας πούμε λίγα λόγια – μάλλον πολλά βασικά – για τον Night’s King των βιβλίων και όσα γνωρίζουμε γι’ αυτόν.

Στο τρίτο βιβλίο Θύελλα από Ατσάλι, ο Bran θυμήθηκε έναν από τους θρύλους που του είχε εξιστορήσει η Old Nan. Ο Night’s King ήταν ο δέκατος τρίτος – ουπς – Lord Commander του Night’s Watch, ένας πολεμιστής που δεν ήξερε τι σημαίνει φόβος. Σύμφωνα με την εξιστόρησή της, το φαινομενικά μεγάλο του προτέρημα, ήταν στην πραγματικότητα το ελάττωμα που θα τους έβαζε όλους σε κίνδυνο. Γιατί όταν είδε από την κορυφή του Τείχους μία γυναίκα με κρύο, λευκό δέρμα και μάτια σαν του πάγου, την ερωτεύτηκε, την κυνήγησε, την πήρε μαζί του στο Nightfort – ένα από τα εγκαταλελειμένα κάστρα του Τείχους -, την ονόμασε βασίλισσα και τον εαυτό του βασιλιά, και χρησιμοποιώντας σκοτεινή μαγεία, έδεσε τη βούληση των “αδερφών” του με τη δική του. Χωρίς να αναφέρεται ρητά ότι η γυναίκα του ήταν White Walker, και μόνο η περιγραφή της αρκεί.

Η ηγεμονία τους κράτησε για δεκατρία – άντε πάλι – χρόνια, μέχρι που ένας Stark, ο Brandon the Breaker, Lord του Winterfell τότε, ένωσε τις δυνάμεις του με τον αρχηγό των wildlings, Joramun, και απελευθέρωσε το Night’s Watch από τις δυνάμεις του. Όταν έμαθαν, δε, ότι έκανε θυσίες στους White Walkers, όλα τα αρχεία που τον αφορούσαν καταστράφηκαν και το όνομά του απαγορεύτηκε. Έτσι, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με σιγουριά ποιός ήταν ο άνθρωπος αυτός.

Άλλοι λένε ότι ήταν Bolton, άλλοι Umber, άλλοι Flint, άλλοι Norrey, άλλοι Magnar από το Skagos κι άλλοι ένας Woodfoot, από αυτούς που κυβερνούσαν το Bear Island.  Η ίδια η Old Nan, όμως, είχε πει στον Bran ότι δεν ήταν τίποτε απ’ όλα αυτά.

Ήταν κι αυτός ένας Stark και μάλιστα ο αδερφός του ανθρώπου που τον νίκησε.

Όπως προαναφέρθηκε όμως, όλα τα παραπάνω ήταν ένας θρύλος που παρουσιάστηκε με αυτόν ακριβώς τον τρόπο. Λογικό, αφού η ιστορία της γιαγιάς αναφέρεται σε γεγονότα από την Εποχή των Ηρώων, πολλά χιλιάδες χρόνια πριν. Οι Stark, βέβαια, υπήρχαν ήδη στον Βορρά και μάλιστα κατάγονταν από τους First Men, γεγονός που, αν η θεωρία του χρήστη του Reddit, theDarkLordofMordor, που γράφτηκε έναν χρόνο πριν το τελευταίο επεισόδιο και θα περιγράψουμε αμέσως μετά, ισχύει, τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο.

Σύμφωνα με τον χρήστη, το παραμυθάκι είναι ειπωμένο από την οπτική γωνία ενός απλού ανθρώπου που ανήκει σε μία από τις πολλές, πολλές γενιές που μεγάλωσαν με τους White Walkers ως τον μεγάλο εφιάλτη του Westeros. Αν όμως οι White Walkers δεν ήταν πάντοτε κακοί;

Μόλις, άλλωστε, είδαμε ότι φτιάχτηκαν από τα ίδια τα Παιδιά του Δάσους, ως άμυνα εναντίον των Ανθρώπων που κατέστρεφαν και διεκδικούσαν τα ιερά εδάφη τους.

Η θεωρία λέει πως η διαβόητη Μεγάλη Νύχτα που έφερε ο Night’s King μετά την ένωσή του με μία White Walker, δεν ήταν η τρομακτική περίοδος που έχουν μάθει να πιστεύουν οι σημερινοί κάτοικοι του Westeros, αλλά μία άβολη ανακωχή που κατάφερε να πετύχει ο Lord Commander με τους White Walkers, μέσω του γάμου εκείνου.

Γάμος στο Westeros χωρίς απογόνους δε γίνεται, αλλά όπως είδαμε να συμβαίνει με τα μωρά που παίρνουν από τα wildlings, οι White Walkers χρησιμοποιούν μαγεία σε παιδιά που κάνουν δικά τους.

Υπάρχουν άλλα, όμως, στοιχεία που μπορούν να στηρίξουν τη Stark καταγωγή του Night’s King;

Τα λόγια των Stark είναι από μόνα τους μία ένδειξη, μας λέει ο Redditor. Το “Winter is Coming” δεν είναι από εκείνα τα motto που θυμίζουν προσευχές ή καυχήσεις για τον κάθε οίκο, όπως για παράδειγμα το ‘Hear me Roar!” των Lannister ή το “Ours is the Fury” των Baratheon, γεγονός που και η ίδια η Catelyn είχε σχολιάσει σ’ ένα από τα κεφάλαιά της στο Παιχνίδι του Στέμματος. Την παραξένευαν πάντα, όπως είχε πει, αυτά τα λόγια και της επιβεβαίωναν πόσο περίεργοι είναι αυτοί οι Βόρειοι.

Αν όμως κάποτε στο Μεξικό, τα λόγια αυτά παρέπεμπαν στην ανακωχή που είχε φέρει έστω και προσωρινά την ειρήνη μέσω ενός συνασπισμού με τους White Walkers, δε θα ήταν κάτι που θ’ άξιζε να καυχηθεί ότι πέτυχε ένας Stark;

Έπειτα, γίνεται αναφορά από τον Davos και σε έναν Brandon Stark, το δισέγγονο του Edrick Stark ή αλλιώς Snowbeard, που τον φώναζαν αλλιώς και Ice Eyes. Ιδιαίτερο όνομα, θα έλεγε κανείς. (Ότι έχουμε έναν ακόμη Brandon θα το προσπεράσω αν και ίσως δε θα ‘πρεπε, γιατί αλλιώς θα αυτοπυρποληθώ με αυτό το γενεαλογικό). Υπάρχει περίπτωση να πρόκειται για κάποιο από τα μαγεμένα παιδιά-απογόνους του Night’s King;

Ο Night’s King δεν έχει εμφανιστεί ακόμη στα βιβλία, αλλά στη σειρά φαίνεται αποφασισμένος να τσακίσει το Night’s Watch, τα wildlings, γενικώς όσους προστατεύουν το Τείχος και να φέρει τον Χειμώνα στο Westeros.

Εάν υποθέσουμε ότι είναι πράγματι ένας Stark, αυτό σημαίνει πως ο Jon έχει συγγένεια και με τον Night’s King, αλλά και με τους First Men, που ήταν στο κάτω-κάτω ο λόγος που δημιουργήθηκαν οι White Walkers. Ο συνδυασμός αυτός, εάν ο Jon ανακαλύψει για ποιο λόγο τους επιτίθενται οι White Walkers και τι ακριβώς θέλουν – τον απασχολεί στα βιβλία και το ψάχνει – θα μπορούσε να τον φέρει σε δυσκολότερη θέση απ’ ότι φαντάζεται.

Υπάρχει ποτέ περίπτωση να πάει με το μέρος τους;

Ο Martin έχει αναφέρει στο παρελθόν ότι, παρά τη μεγάλη του αγάπη για τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, δεν του αρέσει ο διαχωρισμός των φυλών σε καλές και κακές. Δε θα θέλει, άρα, η ιστορία του να αντιμετωπίσει τους White Walkers σαν τα Ork. Εκτός κι αν του αρκεί η δημιουργία τους από τα Παιδιά του Δάσους, ως εξήγηση/δικαιολογία για την τωρινή τους εξαγρίωση.

Πλησιάζοντας στο τέλος, η θεωρία συνεχίζει με τον Jon να υπερασπίζεται τους White Walkers από τα στρατεύματα της Daenerys (ότι θα φτάσει Westeros, θα φτάσει, στράφι τόσο buildup αλλιώς;). Αν το dragonglass και το ατσάλι από τη Valyria μπορεί να τους σκοτώσει, οι ίδιοι οι δράκοι θα μπορούν να κάνουν θαύματα.

Στο Θύελλα από Ατσάλι μάλιστα, η Δρακομάνα ονειρεύτηκε ότι ήταν ο αδερφός της Rhaegar στη μάχη της Τρίαινας, καβάλα σε δράκο και όχι σε άλογο, καίγοντας τους εχθρούς της που έλιωναν από τη φωτιά. Μόνο που οι εχθροί της ήταν “armored in ice”. Χμ.

Ο theDarkLordofMordor κλείνει με την εκτίμηση, ότι μονάχα άλλη μία ένωση θα μπορούσε δώσει στη λήξη μεταξύ του Πάγου και της Φωτιάς. Θα πρόκειται δηλαδή για μία ανανέωση της ανακωχής που είχε κάποτε κάνει ο Night’s King με τους White Walkers μέσω του γάμου του με μία από αυτούς, μόνο που αυτή τη φορά το ζευγάρι θα είναι ο Jon και η Daenerys, με τον Jon είναι – επίσημα ή ανεπίσημα – ο νέος Night’s King.

Ίδιο αποτέλεσμα δηλαδή, με μία άλλη θεωρία που αναφέραμε παλαιότερα όσον αφορά τον τίτλο της σειράς των βιβλίων, η οποία θέλει κι αυτή τον Jon και τη Daenerys να καταλήγουν μαζί στον θρόνο, ως Πάγος και Φωτιά.

Το πρόβλημα που εντοπίζεται στη συγκεκριμένη θεωρία είναι ότι ο άνθρωπος που είδαμε να μετατρέπεται σε White Walker από τα Παιδιά του Δάσους, είναι ο ηθοποιός και stuntman που υποδύεται τον Night’s King, Vladimir ‘Furdo’ Furdik. Αυτό ίσως σημαίνει ότι το σημείο με την ανακωχή ως βασικό λόγο για την ζομπιοσύνη του, πέφτει στο κενό. Μπορεί και όχι, βέβαια. Είναι τρελοί αυτοί οι σεναριογράφοι.