© Matthew Stockman / Staff / Getty Images / Ideal Image
NBA

Γιατί δε χωράει αμφιβολία ότι ο Nikola Jokic είναι ο κορυφαίος στον πλανήτη αυτή τη στιγμή

Best of the best και με τη σφραγίδα του πρωταθλητή.
Το NBA είναι το ιδανικό αθλητικό προϊόν για τον υπερηχητικό 21ο αιώνα. Επί της ουσίας, δε χρειάζεται να δεις κανέναν αγώνα ολόκληρο για να φαίνεσαι ενημερωμένος. Αρκούν μερικά λεπτά από τα πρωινά recaps, αφού έχουν τελειώσει οι μάχες στο παρκέ και οι παίκτες έχουν επιστρέψει στα σπίτια τους να κοιμηθούν. Τα υπερηχητικά θεάματα χρειάζονται υπερηχητικούς πρωταγωνιστές, παίκτες που σχεδόν δεν προλαβαίνει το μάτι σου. Έτσι δεν είναι;

Σίγουρα, ο Nikola Jokic έχει πολύ διαφορετική άποψη για αυτό. Μπορεί να δείχνει αργός σαν βροντόσαυρος, σκέφτεται όμως πιο γρήγορα από τη σκιά του. Είναι ό,τι πιο μπασκετικό έχουμε δει εδώ και πολλά χρόνια (μαζί με τον Luka Doncic).

Μέχρι χθες, υπήρχε μία υποβόσκουσα γκρίνια και μία περιρρέουσα δυσπιστία γύρω από το άτομό του. Ναι, τα στατιστικά του έκαναν λόγο για υπεράνθρωπα κατορθώματα. Το Bleacher Report σημειώνει μάλιστα εύστοχα ότι ενώ εδώ και κάποια χρόνια η ατάκα για τον Jokic ήταν “Not since Wilt [Chamberlain]”, φέτος έγινε “Not even WIlt”. Κανείς δεν είχε καταφέρει μέχρι το 2023 να βγει πρώτος σε ασίστ, ριμπάουντ και πόντους στα play-off. Ούτε ο θρυλικός Wilt – τα κατάφερε όμως ο Σέρβος superstar.

Και δεν ήταν μόνο αυτό, αφού ανήκει πια σε μία ελίτ παικτών που έχουν καταφέρει να κερδίσουν 2 βραβεία MVP κανονικής περιόδου και ένα βραβείο MVP τελικών. Είναι συνολικά 11: Tim Duncan, Stephen Curry, Γιάννης Αντετοκούνμπο, Moses Malone, Magic Johnson, Larry Bird, LeBron James, Wilt Chamberlain, Michael Jordan και Kareem Abdul-Jabbar. Δε χρειάζονται περαιτέρω συστάσεις, μιλάμε για τους καλύτερους που έπαιξαν ποτέ το παιχνίδι. Οκ, ναι, κάποιοι θρύλοι λείπουν (Kobe Bryant, Shaquille O’ Neal, Hakeem Olajuwon) αλλά αυτό δε μειώνει το κατόρθωμα.

Βέβαια, σε όλη τη διάρκεια της φετινής regular season υπήρχε μία διαδεδομένη παραδοχή: ό,τι και αν έκανε ο Joker, κανείς δε θα τολμούσε να του δώσει το τρίτο σερί MVP. Θα ήταν κάπως σαν ιεροσυλία, σαν να ήταν καλύτερος από τον Jordan ή τον Chamberlain. Άλλωστε, το έλειπε ένα πολύ βασικό στοιχείο για την υστεροφημία του: το δαχτυλίδι του πρωταθλητή.

Ορίστε, όμως, να’το. Τώρα ο μάγος του μπάσκετ, ο πιο ψηλός (και παράλληλα ικανός) πλέι μέικερ της ιστορίας μπορεί να το δείχνει περήφανος στα αδέρφια του, πίσω στο μικρό χωριό Σόμπορ στα βόρεια της Σερβίας. Ίσως, μάλιστα, να οργανώσουν και κάποιους ιππικούς αγώνες με κάρο έτσι ώστε να γλεντήσουν το πάρτι που έχει στήσει εδώ και μερικά χρόνια στους Αμερικανούς.

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα κατορθώματά του μέσα στο παρκέ πια. Δεν είναι μόνο τα στατιστικά, τα απίστευτα highlights ή ο τρόμος στα μάτια των αντιπάλων. Δεν είναι καν το πόσο πραγματικά απρόβλεπτος μπορεί να γίνει ενώ παράλληλα δείχνει να παίζει μία ταχύτητα κάτω. (Προφανώς, πρόκειται περί ψευδαίσθησης, άλλο ένα τρικ από το καπέλο του Joker). Είναι ο καλύτερος στον κόσμο αυτή τη στιγμή και με τη βούλα του πρωταθλητή.

Κάτι που δεν ήρθε από τη μία στιγμή στην άλλη, ούτε του χαρίστηκε. Μιλάμε για το πιο χαμηλό draft (νούμερο 41) που κατάφερε ποτέ να βγει MVP στους τελικούς του NBA. Μάλιστα, τα χρόνια που κέρδιζε το MVP της regular season αλλά κατάρρεε στα play-off είχαν δημιουργήσει μία τοξική ατμόσφαιρα γύρω του. Ότι ίσως τελικά να μην το αξίζει και τόσο.

Γιατί όμως κάποιος να χαρίσει το βραβείο σε έναν μάλλον αντιτουριστικό παίκτη; Προφανώς, και δεν είναι «πρώτης τάξεως υλικό» για τις διαφημιστικές εταιρείες όπως συμβαίνει με τον δικό μας Γιάννη Αντετοκούνμπο. Περισσότερο θυμίζει troll (παιδικές φωτογραφίες με αγύμναστο στέρνο, γοητεία Βαλκάνιου που μόλις κατέβηκε από το χωριό) και λιγότερο superstar. Επίσης, μόνο υπερηχητικός δεν είναι.

Το γεγονός ότι το ράθυμό του στυλ του Nikola Jokic βγάζει μία νοσταλγία σε όσους έχουμε μείνει κολλημένοι στα θρυλικά ευρωπαϊκά μπασκετικά 80s και 90s δεν μπορεί να θεωρηθεί ως επικοινωνιακό χαρτί. (Από την άλλη, το εξωγήινο μπασκετικό IQ, ιδιαίτερα από έναν τύπο ο οποίος έχει αυτή την έκφραση στο γήπεδο ίσως του δίνει εξτρά πόντους).

O Nikola Jokic πέρασε πολλά. Έπαιξε άπειρους μήνες χωρίς τον τραυματία Jamal Murray, κι ενώ ούτως ή άλλως η συνεργασία τους δεν ήταν τέλεια εξαρχής. Χρειάστηκαν χρόνια για να μεταμορφωθούν στο τρομακτικό pick n’ roll ντουέτο του σήμερα.

Ο Joker αμφισβητήθηκε, βρέθηκε στον στόχο πολύ σκληρής κριτικές, ενίοτε χλευάστηκε κιόλας. Και μεταξύ μας, αν δεν έπαιρνε το πρωτάθλημα θα παρέμενε ένας βασιλιάς δίχως στέμμα.

Τώρα, το μόνο που μένει είναι να δείξει αν μπορεί να επαναλάβει τον ομαδικό άθλο, αφού σε ατομικό επίπεδο έχει σπάσει όλα τα κοντέρ. Αν τα καταφέρει δε θα είναι απλά ο καλύτερος μπασκετμπολίστας στον πλανήτη. Θα είναι ένας εν ζωή θρύλος της πορτοκαλί μπάλας.