Η εθνική Ελλάδας ήταν έτσι κι αλλιώς πετυχημένη, τώρα είναι επιτέλους και χαρούμενη
- 15 ΣΕΠ 2025
Αντικειμενικά, η εθνική Ελλάδας πέτυχε τον μεγάλο της στόχο από το βράδυ της περασμένης Τρίτης (9/9), όταν επικράτησε επί της Λιθουανίας και προκρίθηκε στα ημιτελικά του Ευρωμπάσκετ για πρώτη φορά μετά από 16 χρόνια.
Η υπέρβαση είχε έρθει, καθώς σπουδαίες ομάδες, όπως η Σερβία, η Ισπανία, η Γαλλία, η Σλοβενία, η Ιταλία και πολλές ακόμη παραδοσιακές δυνάμεις, είχαν δει την πλάτη μας και εμείς ξέραμε ότι θα έχουμε δύο ευκαιρίες για το πολυπόθητο μετάλλιο. Από τον ημιτελικό με την Τουρκία και παρακολουθώντας τον σπουδαίο τελικό ανάμεσα στους Τούρκους και τους Γερμανούς, καταλάβαμε ότι το επίπεδό μας δεν ήταν για εκεί.
Η συνθήκη του μικρού τελικού απέναντι στη Φινλανδία όμως, ήταν απόλυτα ευνοϊκή και δεν αφήσαμε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Στο τέλος της ημέρας, κανείς δεν θα θυμάται την παραλίγο αυτοκτονία. Αυτό που μένει, είναι το χάλκινο μετάλλιο, το πρώτο μετά το 2009 και τη δικαίωση μιας γενιάς που πάλευε, αλλά πάντοτε σκόνταφτε πριν τον μεγάλο στόχο.
Το τι σημαίνει αυτή η επιτυχία, το είδαμε μόλις ακούστηκε η κόρνα της λήξης. Στα δάκρυα του Παπανικολάου και του Γιάννη Αντετοκούνμπο, στις φορτισμένες δηλώσεις του δεύτερου, στον χορό του Σλούκα, στη συμβολική αγκαλιά του Βασίλη Σπανούλη με τους Παπαλουκά-Διαμαντίδη, που ένωσε δύο εποχές. Ένα τεράστιο βάρος είχε φύγει από τους ώμους των δύο αρχηγών και ενός MVP του NBA που δεν δίστασε να χαρακτηρίσει το χθεσινό ως το σημαντικότερο επίτευγμα της καριέρας του.
Στο live που ακολούθησε στο Instagram του Greek Freak, στήθηκε ένα τεράστιο πάρτι και εμείς θυμηθήκαμε ξανά την ιστορία και τη σημασία του Γιάννη, όχι μόνο για το ελληνικό μπάσκετ, αλλά για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
Η επόμενη μέρα της εθνικής δεν θα είναι εύκολη, αφού ακόμη κι αν ο Γιάννης παραμείνει ενεργό μέλος της, είναι βέβαιο ότι τα ταλέντα που έρχονται, θέλουν χρόνο για να θεωρηθούν έτοιμοι παίκτες. Αν φτάσουν κιόλας ποτέ στο επίπεδο αυτό. Κάτι που καθιστά το μετάλλιο ακόμη σημαντικότερο, αφού δεν ξέρουμε πότε θα έχουμε ξανά τόσο μεγάλη ευκαιρία για διάκριση.
Και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί
Εξαρχής ήταν ανάμεσα στα μεγάλα φαβορί. Σερβία-Γερμανία ήταν το ζευγάρι του τελικού που προέβλεπαν οι περισσότεροι, με τους εν ενεργεία πρωταθλητές κόσμου να δικαιώνουν (σε αντίθεση με τους πλάβι) τα προγνωστικά και να φτάνουν και στην κορυφή της Ευρώπης, αήττητοι.
Έχοντας ακόμη ένα μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2022 και μια παρουσία σε τετράδα Ολυμπιακών Αγώνων, αρχίζει να θυμίζει την παλιά καλή ανίκητη Ισπανία. Με ηγέτη τον MVP του τουρνουά Dennis Schröder, με τον υπέροχο Franz Wagner και μια μαγιά εξαιρετικών παικτών που έχει δέσει, έδειξε στους Τούρκους στο τέλος πώς για να φτάσεις στο τρόπαιο, χρειάζεται και το know how.
Αξίζει όμως ένα χειροκρότημα στην πανέμορφη ομάδα του Ataman, η οποία έπαιξε ίσως το ωραιότερο μπάσκετ και κυρίως, μοιάζει να έχει το μέλλον όλο δικό της, με πυλώνα τον Sengun που είναι ακόμη στα 23 του χρόνια.
Αν δεν φοράς φουστανέλα, για να επιστρέψουμε στα δικά μας, αναγνωρίζεις ότι αμφότερες οι φιναλίστ ήταν ένα σκαλί πάνω από εμάς, χαίρεσαι για το ταβάνι που φτάσαμε, ξαναβλέπεις τη χθεσινή συγκίνηση και κλείνεις το κεφάλαιο του Ευρωμπάσκετ με ένα τεράστιο χαμόγελο. Ραντεβού στο Παγκόσμιο του 2027.
Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.