Οι Νικς στον τελικό της Ανατολής, η Νέα Υόρκη γιορτάζει
Η ιστορική ομάδα επέστρεψε σε τελικούς περιφέρειας μετά από 25 χρόνια κι έδωσε έναν λόγο στην πόλη να ενωθεί και να πανηγυρίσει.
- 21 ΜΑΙ 2025
Η τελευταία φορά που οι Νιου Γιορκ Νικς κέρδισαν το πρωτάθλημα του ΝΒΑ, ήταν το μακρινό 1973, ενώ για να βρούμε την τελευταία φορά που έφτασαν στους τελικούς της ανατολικής περιφέρειας, πρέπει να γυρίσουμε πίσω στο 2000, με τον Patrick Ewing, τον Larry Johnson και τον Rick Brunson, τον πατέρα του ηγέτη της σημερινής ομάδας, Jalen.
25 ολόκληρα χρόνια μετά από αυτό το επίτευγμα, το βράδυ της Παρασκευής 16 Μαΐου, το κοινό στο Madison Square Garden, μαζί με το συγκεντρωμένο πλήθος που παρακολουθούσε το έκτο παιχνίδι απέναντι στους πρωταθλητές Μπόστον Σέλτικς σε γιγαντοοθόνες έξω από το γήπεδο, ξέσπασε σε ξέφρενους πανηγυρισμούς στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Οι Νικς προκρίθηκαν ξανά σε τελικούς της Ανατολής, αντιμετωπίζοντας τους Ιντιάνα Πέισερς.
Η πορεία της ομάδας του Tom Thibodeau ήταν απρόσμενη, αφού κατά τη διάρκεια της σεζόν δεν είχαν νικήσει ούτε ένα παιχνίδι απέναντι σε Σέλτικς, Καβαλίερς και Θάντερ. Προφανώς ήταν μία καλή ομάδα, αλλά παρέμενε άγνωστο αν ήταν τόσο καλή ώστε να φτάσει μέχρι τέλους. Πολλοί ήταν αυτοί που πίστεψαν ότι απέναντι στους πρωταθλητές και μάλιστα με μειονέκτημα έδρας, είχε έρθει η ώρα για το τέλος της διαδρομής. Μετά από 25 χρόνια αποτυχιών και μετριότητας και τη δύσκολη πρόκριση επί των Πίστονς, όλοι έδιναν στην παρέα του Tatum (ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρά στο Game 4) τον τίτλο του φαβορί.
Οι Νικς όμως έκαναν το 2-0 με δύο συνεχόμενα break, ανατρέποντας μάλιστα διαφορές 20 πόντων, αλλά όταν η σειρά επέστρεψε στη Νέα Υόρκη, οι Σέλτικς μάς θύμισαν γιατί είναι οι πρωταθλητές. Μέχρι που τη Δευτέρα 12 Μαΐου, με μια εμφατική νίκη, οι Νικς απέδειξαν ότι δεν είναι μια ομάδα που μπορείς να ξεγράψεις. Αντιθέτως, είναι μια ομάδα που μπορεί να ενθουσιάσει και να ενώσει τη μεγαλύτερη πόλη της Αμερικής, αφού μετά από αυτό το παιχνίδι ζήσαμε και τα προοίμια των πανηγυρισμών της Παρασκευής.
Εκείνη τη Δευτέρα, ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα την πόλη να πανηγυρίζει, να γίνεται ένα, αφού όλοι οι διαφορετικοί άνθρωποι μιας πολύχρωμης και πολυεθνικής μητρόπολης βγήκαν έξω από το Madison Square Garden και πανηγύρισαν κλείνοντας την 7η λεωφόρο.
Την Παρασκευή, η παρέα του Brunson, του Towns, του Bridges και των υπόλοιπων, μπήκε στο παρκέ αποφασισμένη για τη νίκη και ο κόσμος τους περίμενε έξω από το γήπεδο για να ξεσπάσει. Το Madison Square Garden, βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο της πόλης, ανάμεσα από την 7η και 8η λεωφόρο και πάνω από το τον σιδηροδρομικό σταθμό Penn Station, 8 στενά κάτω από την Times Square.
Είναι από τα πιο ιστορικά γήπεδα μπάσκετ και χόκεϊ στην Αμερική, με τα πιο ακριβά εισιτήρια και τις περισσότερες διασημότητες στις court seats. Τα εισιτήρια γι’ αυτά τα παιχνίδια ξεκινούσαν από τα 700 δολάρια και έφταναν μέχρι τα 54.000(!), δηλαδή τα δεύτερα πιο ακριβά εισιτήρια σε όλα τα αθλήματα και σε όλες τις πολιτείες της Αμερικής. Το γήπεδο ήταν γεμάτο, ο πεζόδρομος με τις γιγαντοοθόνες στα προαύλια του γηπέδου επίσης, όπως και τα μπαρ με μικρότερες οθόνες στα περίχωρα του γηπέδου.
Όλος αυτός ο κόσμος, με τη λήξη του αγώνα ξεχύθηκε στους δρόμους. Πέρα από τα πέριξ του γηπέδου, άρχισε να μαζεύεται και κόσμος από τις γύρω περιοχές και οι πανηγυρισμοί εντάθηκαν, ο κόσμος ξεχύθηκε στις λεωφόρους, η πόλη ήταν έτοιμη να γιορτάσει.
Η πόλη ήταν έτοιμη να πει ένα βροντερό «όχι» σε αυτούς που την είχαν ξεγράψει. Αμέτρητοι θάνατοι ακολουθούμενοι από μια μαζική φυγή από την πόλη ήταν οι βασικοί λόγοι που η Νέα Υόρκη έμοιαζε ότι δε θα επιζούσε από την πανδημία, δεν θα ήταν ποτέ πια η ίδια. Όμως επέζησε, μεγάλωσε, πήγε σε συναυλίες, σε αγώνες, ποτέ όμως τα τελευταία χρόνια δεν είχε μια αφορμή για να συμμετάσχει σε τέτοιους πανηγυρισμούς.
Την περασμένη Παρασκευή, η Νέα Υόρκη ένιωθε και πάλι σαν το σπίτι της, σχηματίζοντας ένα τεράστιο block party γύρω από το Madison Square Garden. Ο αστικός αυθορμητισμός της πόλης μετέτρεψε τη Μέκκα του σύγχρονου καπιταλισμού σε ένα πανηγύρι οπαδών που συνήθως βλέπουμε σε ευρωπαϊκές πόλεις.
Μια ομάδα φτιαγμένη για να υποτιμηθεί από τους αντιπάλους, μέχρι να καταλάβουν ότι η πραγματική δύναμή της είναι η σκληρή δουλειά και η θέληση για τη νίκη. Μια ομάδα που αναζητούσε αυτούς τους πανηγυρισμούς, καθώς για πολύ καιρό ήταν υποτιμημένη.
Μετά τα ξέφρενα πανηγύρια και πηγαίνοντας προς τον σταθμό του τρένου, ένας αστυνομικός είπε: «Φαντάσου ότι δεν έχουν κερδίσει ακόμα κάποιον τελικό». Πλέον, περιμένουμε τις εικόνες που θα ζήσουμε σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.