Ο Robert Redford πέρασε στην αιωνιότητα πολύ πριν πεθάνει

Ο Robert Redford είχε τον θάνατο που του άξιζε. Πέθανε στον ύπνο του, όπως ανακοίνωσε η Cindi Berger, διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας δημοσίων σχέσεων Rogers & Cowan PMK, στους New York Times, χωρίς να αναφέρει συγκεκριμένη αιτία. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι έφυγε ήρεμος, γαλήνιος, όμορφος -ένας από τους πιο ωραίους άντρες της ιστορίας- χωρίς πόνο, χωρίς ταλαιπωρία στο σπίτι του στην πολιτεία της Γιούτα. Όπως θα θέλαμε δηλαδή όλοι να φύγουμε από αυτόν τον κόσμο – το ιδανικό σενάριο θανάτου.

Ο Robert Redford πέθανε στα 89 του χρόνια, έχοντας ζήσει μία υπέροχη ζωή (απέκτησε τέσσερα παιδιά με την Lola Van Wagenen), έχοντας υπάρξει ένας υπέροχος άνθρωπος εντός και εκτός μεγάλης οθόνης, κάτι που δεν είναι δεδομένο για κανέναν, πόσω μάλλον για αστέρες του δικού του βεληνεκούς. O ίδιος συνήθιζε να λέει: «Πρόσεχε την επιτυχία, έχει σκοτεινή πλευρά».

Από τις τελευταίες θρυλικές μορφές της Χρυσής Εποχής του Χόλιγουντ και ιδρυτής του φεστιβάλ Sundance – ίδρυσε το 1981 το Sundance Institute, προωθώντας τον ανεξάρτητο κινηματογράφο και τους νέους indie δημιουργούς και το Sundance Film Festival, που λειτούργησε σαν πλατφόρμα για ταινίες όπως Reservoir Dogs, The Blair Witch Project, Donnie Darko, Fruitvale Station and Coda. «Κάποιοι λένε ότι προσπάθησα να πάω κόντρα στο Χόλιγουντ. Το μόνο που ήθελα ήταν να γίνω ανεξάρτητος μέσα στο Χόλιγουντ, να είμαι κύριος του εαυτό μου. Ο εαυτός μου βασικά».

Ηθοποιός, σκηνοθέτης, παραγωγός, αλλά και ακτιβιστής, υποστηρίζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα, την προστασία του περιβάλλοντος και την τέχνη εν γένει. Το 2016 τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας από τον πρόεδρο Barack Obama.

Κάτοχος δύο βραβείων Όσκαρ -Σκηνοθεσίας για το σκηνοθετικό του ντεμπούτο το 1980 στο Ordinary People και Συνολικής Προσφοράς στον κινηματογράφο το 2002-, ο Robert Redford έγινε διάσημος για τους ρόλους του σε ταινίες όπως οι Butch Cassidy and the Sundance Kid, The Great Gatsby, Three Days of the Condor, The Sting και All the President’s Men και μεσουράνησε στα κινηματογραφικά 60s και 70s.

Ο πρώτος του ρόλος ήταν στο θέατρο και στην παράσταση Tall Story το 1959 στο Μπρόντγουεϊ, ενώ ο πρώτος του στο σινεμά ήταν ένα χρόνο αργότερα, στην κινηματογραφική μεταφορά της παράστασης.

Αν και είχε ανακοινώσει την αποχώρησή του από την υποκριτική το 2018, ένα χρόνο πριν κάνει ένα cameo από το Avengers: Endgame αναβιώνοντας τον ρόλο του Alexander Pierce από το Captain America: The Winter Soldier του 2014, επέστρεψε στη μικρή οθόνη φέτος με ένα πέρασμα από τη σειρά Dark Winds, όπου ήταν executive producer.

Γεννημένος στις 18 Αυγούστου 1936 στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια, ο Redford μεγάλωσε σε μια οικογένεια με βρετανικές και ιρλανδικές ρίζες. Πατέρας του ήταν λογιστής και η μητέρα του νοικοκυρά. Λέγεται πως, όταν γύριζε από το σχολείο του στο σπίτι, συνήθιζε να σταματά έξω από τα στούντιο της Fox, για να βλέπει τους διάσημους ηθοποιούς της εποχής.

Τα εφηβικά του χρόνια ήταν ταραχώδη. Έκανε μικροκλοπές και κατανάλωνε αλκοόλ. Ωστόσο, κατάφερε να κερδίσει υποτροφία για το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο μέσω των ικανοτήτων του στον αθλητισμό, κυρίως στο μπέιζμπολ. Εκείνο το χρονικό διάστημα δούλευε ως σερβιτόρος σε εστιατόριο-μπαρ. Έπειτα, ξεκίνησε να δουλεύει στις πετρελαιοπηγές της Καλιφόρνιας, ώστε να μαζέψει χρήματα, για να μπορέσει να ταξιδέψει στην Ευρώπη, όπου τελικά έμεινε για έναν χρόνο. Τον περισσότερο καιρό τον πέρασε στο Παρίσι, ενώ γράφτηκε και στη Σχολή Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας.

Επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες και βρέθηκε στο Μπρούκλιν, για να κάνει μαθήματα ζωγραφικής στο Ινστιτούτο Πρατ, μέχρι που έγινε τελικά δεκτός στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών της Νέας Υόρκης, μετά από παρότρυνση φίλου του. Στην ακρόασή του, κατάφερε να εκπλήξει τους κριτές, οι οποίοι ανέφεραν πως «διέθεται μια φυσική άνεση στην έκφραση, ζωηρή φαντασία, είχε χάρισμα». Και τα υπόλοιπα, είναι ιστορία για έναν από τους τελευταίους μύθους του Χόλιγουντ, που κατάφερε να περάσει στην αιωνιότητα ενώ ήταν εν ζωή.

«Το Χόλιγουντ δεν ήταν ένα μέρος που ονειρευόμουν να βρεθώ. Ποτέ δεν μπόρεσα να πάρω στα σοβαρά την εμμονή που έχουν οι άνθρωποι με το να γίνουν διασημότητες – γεννήθηκα και συνεχίζω να είμαι, πιστεύω, άνθρωπος της διπλανής πόρτας».

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ