Το Sorry, Baby είναι η καλύτερη ταινία που θα δεις φέτος το καλοκαίρι
- 17 ΙΟΥΛ 2025
Γιατί το μόνο σίγουρο είναι πως στη ζωή θα συμβούν κακά πράγματα. Αν είσαι τυχερός, η ζωή σου θα συνεχιστεί και μετά από αυτά. Θα μάθεις να κινείσαι εκ νέου στον κόσμο παρέα μαζί τους μέσα σου, ίσως παρά ή και εξαιτίας τους, όμως θα υπάρχει πάντα πια η εποχή πριν από αυτά, και η εποχή μετά από αυτά.
Αυτό ακριβώς σκιαγραφεί με οξυδέρκεια και τρυφερότητα το Sorry, Baby. Η ταινία δεν είναι ούτε μία ανάλαφρη κωμωδία, ούτε κάποιο θλιβερό δράμα. Είναι ένα κάπως αυθάδικο αφιέρωμα στην καθημερινή επιβίωση μετά από τα άσχημα.
Η Agnes είναι μία νεοσύστατη καθηγήτρια στο κολέγιο όπου σπούδασε, και στην αρχή της ταινίας καλωσορίζει στο σπίτι μια παλιά της φίλη, την Lydie (Naomi Ackie). Η Lydie έχει να μοιραστεί σπουδαία νέα μαζί της – είναι έγκυος. Υπάρχει κάτι από το κοινό τους παρελθόν που υπαινίσσεται διάσπαρτα σε αυτό το πρώτο κεφάλαιο, όμως πρόκειται κυρίως για μία χαρούμενη επανένωση, γεμάτη αστεία και συντροφικότητα.
Στη συνέχεια η ιστορία θα κάνει ένα άλμα πίσω στον χρόνο, στις μέρες της Agnes ως πολλά υποσχόμενη μεταπτυχιακή φοιτήτρια, της οποίας η ευφυΐα γίνεται αντιληπτή από τον καθηγητή της. Όταν εκείνος θα την προσκαλέσει σπίτι του τότε θα συμβεί το Κακό Πράγμα, και η Agnes, κατά τη διάρκεια των επόμενων κεφαλαίων και ετών, θα προσαρμόζεται στη νέα της πραγματικότητα.
Παρά τη δεινότητά της με τη γλώσσα, η Agnes δυσκολεύεται να ονομάσει δυνατά αυτό που της έκαναν, λόγω του οδυνηρού μείγματος ντροπής, σύγχυσης, οργής, άρνησης και αποστασιοποίησης που θα είναι σίγουρα οικείο σε μέρος του κοινού. Ξαφνικά ξυπνάει τη νύχτα και θέλει να κάψει το γραφείο του καθηγητή της. Υιοθετεί μία αδέσποτη γάτα. Αμφισβητεί το ταλέντο της.
Η Victor όμως ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο για τη ζωή παρά για τη λογική αυτού που η κριτικός λογοτεχνίας Parul Sehgal είχε ονομάσει “trauma plot” – η πλοκή του τραύματος δηλαδή, όπου το τραύμα είναι η ολοκληρωτική ταυτότητα του χαρακτήρα, το ταξίδι του ήρωα και το πιο καθοριστικό του γεγονός, μία εξήγηση για το ποιος είναι και όχι μία εμπειρία του.
Το Sorry, Baby όντως παρακολουθεί τις επιπτώσεις ενός τραυματικού γεγονότος, και πολλά όμως άλλα που σχετίζονται και επεκτείνονται γύρω από αυτό – τη δουλειά της, τη σχέση με τον γείτονά της, την εξελισσόμενη φιλία της με την Lydie καθώς η τελευταία παντρεύεται και αποκτά παιδί με ένα άτομο που η Agnes δεν ξέρει καλά.
Με την εξαίρεση της επαγγελματικής αντιπάλου της Agnes, της Natasha (απολαυστική Kelly McCormack), μίας απωθητικής και ανταγωνιστικής αλλόκοτης τύπισσας που έχει βγει από κάποιο από τα κωμικά σκετς που έγραφε άλλοτε η Victor, η ταινία αντιστέκεται στις ακρότητες σε κάθε της στροφή.
Παρά τον ρεαλισμό της, η ταινία δεν είναι μοιρολατρική. Οι ρίζες της Victor είναι στο stand up, οπότε μέσα σε 93 σφιχτά, πολύ συχνά αστεία, λεπτά, παρουσιάζει μία διαφορετική και αναζωογονητική θεωρία για το τραύμα, που ανταποκρίνεται περισσότερο στη βιωμένη εμπειρία. Το βίαιο γεγονός συνθλίβει κάτι που δεν μπορεί να επανέλθει ποτέ, και τα θραύσματά του πετάγονται εβδομάδες, μήνες και χρόνια στο μέλλον. Μερικές φορές πατάς πάνω τους και θυμάσαι.
Άλλες, αυτή η χιμαιρική ντραμεντί βρίσκει θύλακες ελαφρότητας όπου θα γελάσεις με όσα έρχονται μετά το Κακό Πράγμα, καθώς οι χαρακτήρες ανακαλύπτουν τον παραλογισμό της εμπειρίας της Agnes, από τους αναίσθητους γιατρούς μέχρι τις άχρηστες φιγούρες εξουσίας. Η Victor έχει γράψει τα πιο καυστικά αστεία για το πώς οι θεσμοί απογοητεύουν τα άτομα που έχουν υποστεί αυτό που έζησε η ηρωίδα της, και σε προσκαλεί να γελάσεις χωρίς ενοχές (ή με όσο λιγότερες μπορείς τελοσπάντων), βάζοντάς τα χέρι-χέρι με τους πιο συγκινητικούς προβληματισμούς.
Γιατί η ζωή θα συνεχιστεί και θα είναι υπέροχη, γελοία, φρικτή, παράξενη και στενάχωρη. Εάν μόλις αποκτήσαμε τη Victor ως φωνή που θα τη χρονογραφεί, θα είμαστε τυχεροί.
Το Sorry, Baby κυκλοφορεί από τις 17 Ιουλίου στις ελληνικές αίθουσες, από τη Spentzos Film.
Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.