Πώς θα καταλάβεις αν ο σκύλος σου πονάει κάπου αλλά το κρύβει

Είχα σκύλο που παρέλυσε, από τη μέση και πίσω, στα 6 της χρόνια. Είχε ενημερώσει πως κάτι δεν πήγαινε καλά, αλλά η κτηνίατρος δεν είδε τα σημάδια που είδε άλλος επαγγελματίας, μετά την παράλυση. Είχα σκύλο που είχε και πρόβλημα στην καρδιά, το οποίο δεν διέγνωσε ο κτηνίατρος του. Τον έσωσε ωστόσο, άλλη ειδικός στην οποία απευθύνθηκα, ούσα τυχερή μέσα στην ατυχία μου (σε εμβόλια, ο νεότερος σκύλος μου λιποθύμησε).

Έκτοτε, δεν αφήνω τίποτα στην τύχη.

Ο αντικειμενικός μου στόχος, πάντα, είναι να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να μην ταλαιπωρούνται οι σκύλοι μου, ακόμα και αν αυτό το κάτι μου ξεσκίζει την καρδιά.

Βουρκώνω κάθε φορά που διηγούμαι πώς ήταν οι τελευταίες ημέρες της Κάρμα, του πρώτου σκύλου που μεγάλωσα ποτέ και εν πολλοίς, της χρωστώ ότι ζω. Δεν λειτουργούσαν οι πνεύμονες της, πράγμα που έμαθα την τελευταία ημέρα της ζωής της. Ωστόσο, για τουλάχιστον ένα πενθήμερο σφάδαζε από τους πόνους όταν δεν ήμουν σπίτι και μόλις με αντιλαμβανόταν, σταματούσε να εκφράζεται. Μου έλεγαν οι γείτονες πως ένας σκύλος μου κλαίει όταν λείπω, αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ τι έκανε αυτή η ψυχή, μέχρι που ένα βράδυ είχε πάει σε άλλο δωμάτιο και κλαψούριζε. Σταμάτησε όταν την κατάλαβα και πήγα κοντά της. Τότε έκανα τη σύνδεση. Ήταν αργά.

Οι εμπειρίες έγιναν μαθήματα και έτσι ανακάλυψα πως τα διουρητικά χάπια του Μπέμπη σταμάτησαν να λειτουργούν και ότι η Μισιρλού έχει προδιάθεση για στρουβίτη. Κινήθηκα αναλόγως, για το καλό τους.

Με την ευκαιρία του Μήνα Ευαισθητοποίησης για τον Πόνο των Ζώων, έκρινα πως έχει μια χρησιμότητα να αναζητήσω συμβουλές κτηνιάτρων, επί βασικών πραγμάτων που μπορούμε να αναγνωρίσουμε στο σώμα και τη συμπεριφορά των φίλων μας, ώστε να τους λυτρώσουμε από τον πόνο.

«Ως κηδεμόνες, είστε η φωνή τους και ο υποστηρικτής της υγείας τους» αναφέρει το βρετανικό Purely Pets.

Η έγκαιρη αντιμετώπιση σώζει

Παρεμπιπτόντως, ο μήνας Ευαισθητοποίησης για τον Πόνο των Ζώων καθιερώθηκε από τη Διεθνή Κτηνιατρική Ακαδημία Διαχείρισης Πόνου (International Veterinary Academy of Pain Management) και είναι ο Σεπτέμβριος. Ο στόχος είναι η εκπαίδευση των κηδεμόνων κατοικίδιων, επί της αναγνώρισης και της αντιμετώπισης του πόνου στα ζωάκια μας.

Συνήθως όταν πονούν οι τριχωτοί μας συγκάτοικοι, δεν εκφράζονται με τρόπο που να το αντιλαμβανόμαστε, με τους ειδικούς να διευκρινίζουν ότι το θέμα είναι και “κατασκευαστικό”. Από ένστικτο μας κρύβουν πως υποφέρουν κι έτσι οι αλλαγές είναι τόσο ανεπαίσθητες, που είναι εύκολο να αγνοηθούν. Η συνέπεια είναι να υποφέρουν, ώσπου πια ο πόνος είναι τόσο αβάσταχτος που δεν γίνεται να μην τον εκφράσουν.

Όπως ισχύει και με εμάς, η έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων μπορεί να οδηγήσει σε ταχύτερη διάγνωση και θεραπεία, που βελτιώνει την ποιότητα ζωής του ζώου και αποτρέπει τη χρόνια εξάπλωση του πόνου.

Ιδού κάποια σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά.

Αναζήτηση κρυψώνας

Τα σκυλιά αναζητούν κρυψώνες όταν πονάνε, καθώς πρόκειται για μια ενστικτώδη αντίδραση που έχει τις ρίζες της στη βιολογία τους. Στην άγρια φύση, τα ζώα κρύβονται για να προστατευτούν από τους θηρευτές όταν είναι ευάλωτα – π.χ. όταν είναι τραυματισμένα ή άρρωστα. Ένας σκύλος που πονάει μπορεί να πάει σε έναν ήσυχο, κλειστό χώρο, όπως κάτω από έπιπλα ή σε μια ντουλάπα, για να νιώσει ασφαλής, να μειώσει το άγχος και να αποφύγει τα ερεθίσματα που θα μπορούσαν να επιδεινώσουν την ενόχληση.

Αυτή η συμπεριφορά μπορεί επίσης, να σηματοδοτεί ότι προσπαθούν να ηρεμήσουν μόνοι τους ή να αποφύγουν την αλληλεπίδραση, η οποία μπορεί να είναι επώδυνη ή συντριπτική. Για παράδειγμα, ένας σκύλος με πόνο στις αρθρώσεις μπορεί να κρυφτεί για να αποφύγει το άγγιγμα ή τη μετακίνηση. Εάν αυτή η συμπεριφορά είναι ασυνήθιστη, είναι ένα ισχυρό σημάδι για να ελέγξετε για υποκείμενα προβλήματα και να συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο.

Μειωμένη δραστηριότητα

Όταν ένας σκύλος πονάει, μπορεί να δείχνει μειωμένο ενδιαφέρον για δραστηριότητες που συνήθως απολαμβάνει, όπως το παιχνίδι, το περπάτημα ή η αλληλεπίδραση με ανθρώπους ή/και άλλα κατοικίδια. Αυτό συχνά οφείλεται σε δυσφορία ή σωματικούς περιορισμούς που προκαλούνται από τον πόνο, καθώς η κίνηση μπορεί να επιδεινώσει την κατάστασή του.

Για παράδειγμα, ο σκύλος σου λατρεύει να κυνηγάει το μπαλάκι του και μια ημέρα αδιαφορεί για αυτό; Επισκεφτείτε τον κτηνίατρο.

Ο πόνος από αρθρίτιδα, τραυματισμό ή κάτι που συμβαίνει εσωτερικά μπορεί να εξαντλήσει την ενέργεια ενός σκύλου ή να κάνει την κίνηση άβολη. Έτσι, αποφεύγει τις δραστηριότητες από ένστικτο, ώστε να προστατευτεί από περαιτέρω βλάβη ή να βοηθήσει στην επούλωση.

Αλλαγές στη φωνητική έκφραση

Αν ο σκύλος σου είναι «φωνακλάς» δύσκολα θα καταλάβεις αν έχει κάτι και φωνάζει. Οι κτηνίατροι διευκρινίζουν πως αν γρυλίζει όταν τον πλησιάζουμε ή κλαψουρίζει προσπαθεί να κινηθεί, υπάρχει θέμα.

Η φωνητική έκφραση που αφορά το κλαψούρισμα ή το γρύλισμα ή το ουρλιαχτό είναι ο φυσικός τρόπος ενός σκύλου να επικοινωνήσει τον πόνο ή τη δυσφορία. Μπορεί να προκληθεί από σωματική δυσφορία (π.χ. πόνο στις αρθρώσεις, τραυματισμό ή εσωτερικά προβλήματα) ή ως συναισθηματική αντίδραση στο αίσθημα ευαλωτότητας. Η επίμονη ή ασυνήθιστη φωνητική παρουσίαση, ειδικά όταν συνδυάζεται με άλλα σημάδια (για παράδειγμα, κρύβεται) δικαιολογεί μια κτηνιατρική επίσκεψη για να προσδιοριστεί η υποκείμενη αιτία.

Αλλαγές σε φαγητό ή νερό

Όταν ένας σκύλος πονάει, μπορεί να παρουσιάσει αλλαγές στο πόσο φαγητό τρώει ή πόσο νερό πίνει. Μπορεί να τα μειώσει ή να τα αυξήσει, σε υπερβολικό βαθμό. Αυτές οι αλλαγές συχνά δείχνουν δυσφορία ή ένα υποκείμενο πρόβλημα υγείας που επηρεάζει την όρεξη ή την ενυδάτωση. Γιατί το κάνουν αυτοί οι φίλοι μας;

Ο πόνος μειώνει την όρεξη ενός σκύλου, προκαλώντας δυσφορία κατά τη μάσηση ή την κατάποση (π.χ., οδοντικά προβλήματα) ή μέσω ναυτίας από καταστάσεις, όπως τα γαστρεντερικά προβλήματα). Η υπερβολική κατανάλωση νερού μπορεί να αντισταθμίζει την αφυδάτωση από πυρετό ή νεφρικά προβλήματα, ενώ η μειωμένη κατανάλωση νερού μπορεί να προκληθεί από πόνο που δυσκολεύει την κίνηση προς το μπολ με το νερό ή την κατάποση. Αυτές οι αλλαγές είναι συχνά ενστικτώδεις αντιδράσεις για εξοικονόμηση ενέργειας ή αποφυγή επιδείνωσης του πόνου.

Αλλαγές στην προσωπικού τους περιποίηση

Εάν δείτε τον σκύλο σας να γλείφει ασταμάτητα ένα σημείο του σώματος του (πχ την πατούσα του) ή να τη μασά ή να την ξύνει, πάντα σε υπερβολικό βαθμό, σημαίνει πως υπάρχει πρόβλημα. Το αυτό ισχύει και αν εκεί που συνήθισε να κάνει προσωπική περιποίηση, τη σταματήσει τελείως. Είτε με τον έναν τρόπο, είτε με τον άλλον, το ζητούμενο είναι να ανακουφιστεί το ζώο από τον πόνο, τη φαγούρα ή τη δυσφορία. Μπορεί επίσης, να είναι μια αυτοκαταπραϋντική συμπεριφορά για την αντιμετώπιση του στρες ή του πόνου.

Αντίθετα, ένας σκύλος που υποφέρει από έντονο πόνο μπορεί να σταματήσει να περιποιείται τον εαυτό του, λόγω μειωμένης ενέργειας, προβλημάτων κινητικότητας ή δυσφορίας κατά την κίνηση (π.χ. αρθρίτιδα που δυσκολεύει την πρόσβαση σε ορισμένες περιοχές). Αυτές οι αλλαγές είναι ενστικτώδεις αντιδράσεις σε τοπικό ή συστηματικό πόνο, σηματοδοτώντας την ανάγκη αντιμετώπισης ενός υποκείμενου προβλήματος.

Λαχάνιασμα

Αν ο σκύλος μας λαχανιάζει και όταν ξεκουράζεται ή έχει δροσιά, πρέπει να τσεκάρουμε δυο πράγματα, για να βεβαιωθούμε ότι είναι καλά.

Το λαχάνιασμα είναι ο τρόπος του ζώου να αντιμετωπίσει τον πόνο, το στρες ή τη δυσφορία, καθώς βοηθά στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος και των επιπέδων οξυγόνου, που μπορούν να διαφέρουν από καταστάσεις που σχετίζονται με τον, όπως πυρετός, φλεγμονή ή εσωτερικά προβλήματα (π.χ. κοιλιακός πόνος ή αναπνευστικά προβλήματα).

Μπορεί επιπλέον, να πρόκειται για μια ενστικτώδη αντίδραση στο στρες ή το άγχος που προκαλείται από τον πόνο, καθώς ο σκύλος προσπαθεί να ηρεμήσει μόνο τους ή να μας ενημερώσει πως δεν είναι καλά. Εάν το λαχάνιασμα είναι υπερβολικό, εμφανίζεται σε ηρεμία ή συνδυάζεται με άλλα σημάδια, πηγαίνουμε στον κτηνίατρο.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ