Ρετρoφουτουριστική αφήγηση και αντιθέσεις σε έναν χώρο μάθησης

Σε έναν χώρο που μοιάζει να έχει βγει ταυτόχρονα από το παρελθόν και το μέλλον, η επιστήμη γίνεται παιχνίδι, εξερεύνηση και δημιουργικότητα.

Αυτός ήταν και ο σκοπός του σχεδιασμού: να φτιαχτεί ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον που θα μυεί παιδιά και τους εφήβους στον κόσμο του STEAM (Science, Technology, Engineering, Art, Mathematics) μέσα από βιωματικά εργαστήρια.

Όχι μόνο ως γνώση, αλλά ως εμπειρία.

Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός, τον οποίο ανέλαβε το γραφείο της Μαρίας Ρεϊζη, συνδύασε την αισθητική ενός παλιού εργαστηρίου φυσικής με τη λειτουργικότητα μιας σύγχρονης τάξης.

Όχι, απλώς δύο κόσμοι που συνυπάρχουν, αλλά που συγχωνεύονται σε έναν κοινό χώρο.

Στο εσωτερικό, η διχρωμία εμπνευσμένη από παλιές σχολικές αίθουσες κυριαρχεί στις μεγάλες επιφάνειες, ενώ διακοσμητικά στοιχεία και κουρτίνες με έντονα χρώματα προσθέτουν μια σκηνογραφική διάθεση, σαν θεατρικό σκηνικό που αλλάζει πρόσωπα ανάλογα με τη δραστηριότητα.

Η όψη του χώρου, που βλέπει σε έναν πολυσύχναστο δρόμο της Αλεξανδρούπολης, παίζει με τη διαφάνεια και την ιδιωτικότητα: διάτρητες μεταλλικές επιφάνειες και ημιδιαφανή υαλοπετάσματα αφήνουν το φως να εισχωρήσει, χωρίς να εκθέτουν τον εσωτερικό κόσμο της τάξης.

Όταν όμως απαιτείται πλήρης συσκότιση, για παράδειγμα, σε ένα μάθημα με χρήση προβολέα, μια βαριά βελούδινη κουρτίνα κλείνει το σκηνικό, μετατρέποντας τον χώρο σε μαύρο κουτί.

Το εσωτερικό ντύνεται με στοιχεία που δεν περνούν απαρατήρητα: γιγαντωμένες εικόνες από μικροσκόπιο στις υαλοεπιφάνειες, ένα πρόπλασμα ανθρώπινου σώματος σε ρόλο κεντρικού χαρακτήρα και μια εντυπωσιακή πόρτα steampunk αισθητικής, η οποία λειτουργεί σαν εισαγωγή στο concept του χώρου.

Είναι όλα μέρος μιας ξεκάθαρης πρόθεσης: να δημιουργηθεί ένα ρετροφουτουριστικό περιβάλλον, όπου η επιστήμη αποκτά μορφή και μάλιστα εντυπωσιακή.