
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΦΩΤΙΑΔΟΥ – Τρώγοντας την ανορεξία μου
- 8 ΔΕΚ 2025
«Δεν είμαι πια ένα σώμα που προσπαθεί να εξαφανιστεί. Είμαι μια ψυχή που βρήκε χώρο να αναπνεύσει».
Η συγγραφέας
Η Ελισάβετ Φωτιάδου είναι 18 ετών και ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τον τομέα της υγιεινής διατροφής, της ευεξίας και της προαγωγής ενός ισορροπημένου τρόπου ζωής. Δραστηριοποιείται ενεργά στα social media, δημιουργώντας περιεχόμενο και διατηρώντας ανοιχτή επικοινωνία με το κοινό της. Είναι πάντα πρόθυμη να μοιραστεί σκέψεις και εμπειρίες γύρω από τη διατροφή, τη μόδα και τη δημιουργική έκφραση. Η Ελισάβετ έχει ξεκινήσει τη δημιουργία προσωπικής σειράς ρούχων σε συνεργασία με την εταιρεία Python, συνδυάζοντας τη δημιουργικότητα με το προσωπικό της αισθητικό όραμα και το επιχειρηματικό της πνεύμα.
Θα τη βρείτε διαδικτυακά στη διεύθυνση:
@elis_food.diary
«Απαραίτητο βιβλίο για όποιον σταμάτησε κάποια στιγμή να αγαπάει τον εαυτό του». — Στέφανος Ξενάκης
Μήνυμα από τη συγγραφέα:
«Καμιά φορά σκέφτομαι, χωρίς να υπάρχει η μεγάλη χρονική απόσταση από τα όσα έζησα, πως σε όλη αυτή την πάρα πολύ δυσάρεστη εμπειρία με τη νευρική ανορεξία υπήρχαν και κάποια «καλά» νέα. Ναι, μπορώ να πω πως αυτή η ασθένεια με έφερε στο χείλος του γκρεμού, αλλά με έναν παράδοξο και ακατανόητο τρόπο, την ίδια στιγμή, με βοήθησε να αγαπήσω τον εαυτό μου. Να τον αποδεχτώ. Να βρω την πίστη μέσα μου, να προσευχηθώ για να γίνω καλά λίγο πριν φτάσω στον θάνατο, και να διατηρώ ακόμα αυτή την πίστη ζωντανή. Με βοήθησε να βρω ξανά τον εαυτό μου, αφού τον έχασα πρώτα αρκετές φορές. Με έκανε να έχω διαστρεβλωμένη εικόνα για τον εαυτό μου, να πιστεύω πως δεν είμαι αρκετά «άρρωστη» για να ζητήσω βοήθεια, πόσο μάλλον να τη δεχτώ. Δεν έβλεπα πως είμαι ασθενής. Πως είμαι ψυχολογικά άρρωστη και όχι απλώς μια θλιμμένη έφηβη που δεν θέλει να φάει. Πίστευα πως η εξαντλητική σωματική άσκηση με έκανε πιο υγιή — είχα φτάσει να γυμνάζομαι πέντε ώρες την ημέρα. Ήμουν η τελευταία που μπορούσε να συνειδητοποιήσει ότι νοσεί. Αλλά ήμουν η πρώτη που θα με έσωζε. Ήταν η δική μου μάχη. Εγώ απέναντι στον εαυτό μου. Αυτός είναι ο εσωτερικός πόλεμος και διχασμός της νευρικής ανορεξίας».