Ο Theodore καίγεται για δημιουργία
Λίγο μετά την κυκλοφορία του πιο προσωπικού του άλμπουμ και πριν επιστρέψει στη σκηνή, ο Theodore μιλά για την ανάγκη να μένεις σε τροχιά, τη ζωή εκτός Ελλάδας και το πώς φτιάχνεται μια συναυλία που μοιάζει με ξέσπασμα.
- 13 ΟΚΤ 2025
Ο Theodore επιστρέφει με το FIRE, έναν δίσκο πιο άμεσο, ωμό και προσωπικό από κάθε προηγούμενη δουλειά του. Μετά το πιο αφηγηματικό Voyage, αυτή τη φορά αφήνει στην άκρη τα concept άλμπουμ και καταγράφει αυθόρμητα όλα όσα ένιωθε μέσα σε μια περίοδο έντονων αλλαγών τόσο προσωπικών όσο και παγκόσμιων.
Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ στις 26 Σεπτεμβρίου και τη μεγάλη του εμφάνιση στην Αθήνα στις 7 Νοεμβρίου, μιλήσαμε μαζί του για τη διαδικασία πίσω από τη δημιουργία του FIRE, τη σημασία της συνέπειας στη δουλειά ενός μουσικού, τη σχέση του με την απόσταση, την καθημερινότητα και τον ψηφιακό θόρυβο.
Α, και για το πώς είναι να ετοιμάζεις ένα live που φλερτάρει με τον πανκ ρυθμό.
Το FIRE κυκλοφόρησε στις 26 Σεπτεμβρίου και ήταν από την αρχή εμφανές πως πρόκειται για την πιο προσωπική σου δουλειά μέχρι σήμερα. Ποια ανάγκη σε έσπρωξε να το γράψεις;
Το FIRE γεννήθηκε από μια περίοδο έντονων αλλαγών, εσωτερικών και εξωτερικών. Ήθελα να κατανοήσω βασικά μου συναισθήματα, αλλά και να βρω έναν τρόπο να αποκωδικοποιήσω τον όλο και πιο μεταβαλλόμενο κόσμο γύρω μου. Ήταν μια προσπάθεια να μετατρέψω την ένταση σε ήχο.
Ο ήχος σου έχει εξελιχθεί αρκετά από τα προηγούμενα άλμπουμ. Τι νέο θα ακούσουμε στο FIRE, τόσο μουσικά όσο και θεματικά;
Το FIRE είναι ίσως ο πιο άμεσος, ωμός και αφιλτράριστος δίσκος που έχω κάνει μέχρι σήμερα τόσο μουσικά όσο και θεματικά. Είναι ένα ξέσπασμα, μια εσωτερική ανάγκη να εκφράσω χωρίς δεύτερη σκέψη όσα ένιωθα. Ο ήχος είναι πιο δυναμικός, πιο ροκ, με έντονη ενέργεια. Υπάρχουν τραγούδια όπως το Absurd, που δεν έχω ξανακάνει κάτι παρόμοιο στο παρελθόν.
Θεματικά, σε αντίθεση με το Voyage, που ήταν ένας concept δίσκος – μια συγκεκριμένη ιστορία με αρχή, μέση και τέλος – αυτή τη φορά έγραψα παρατηρώντας τον κόσμο γύρω μου να αλλάζει με πρωτοφανή ταχύτητα. Είναι ένας δίσκος που καταγράφει αυτή την αίσθηση αστάθειας, αλλά και την προσπάθεια για δημιουργία μέσα σε όλο αυτό.
Έχεις περάσει μεγάλο μέρος της δημιουργικής σου πορείας εκτός Ελλάδας. Πώς σε επηρεάζει τελικά η απόσταση είτε από τον τόπο, είτε από τον θόρυβο της καθημερινότητας;
Ταξιδεύοντας για συναυλίες αλλά και για παραγωγές, έχω την ευκαιρία να επικοινωνώ με ανθρώπους με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά και οπτικές. Αυτό με βοηθάει να ξεφεύγω από τον μικρόκοσμό μου. Όσο περισσότερο κλεινόμαστε, είτε στη μικρή μας παρέα, είτε στην «κλειστή κοινωνία», αλλά και στον αλγόριθμο που δημιουργούμε στα social media, τόσο περισσότερο έχουμε την ψευδαίσθηση ότι καταλαβαίνουμε τον κόσμο γύρω μας, ο οποίος τείνει να συμφωνεί σχεδόν απόλυτα μαζί μας. Τα ταξίδια μειώνουν αυτή την ψευδαίσθηση· σε προσγειώνουν στην πραγματικότητα.
Όσο για τον θόρυβο της καθημερινότητας, δεν έχω καταφέρει ποτέ να αποστασιοποιηθώ πλήρως και, για να είμαι ειλικρινής, δεν είχα ποτέ πραγματικά αυτή την ανάγκη.
Τα live σου είναι γνωστά για την ατμοσφαιρική έντασή τους. Τι έχεις ετοιμάσει για τις φετινές εμφανίσεις και τι διαφορετικό μπορεί να περιμένει το κοινό;
Στα φετινά live, επηρεασμένα και από τον ήχο του νέου μου δίσκου, η ατμόσφαιρα θα είναι πιο upbeat και δυναμική. Η μπάντα μου είναι καινούργια, και μαζί έχουμε δημιουργήσει ένα αρκετά έντονο, σχεδόν πανκ-ροκ show. Είμαι πολύ χαρούμενος που στην Αθήνα, στις 7 Νοεμβρίου, θα παίξουν ως καλεσμένοι μου και οι Efterklang από τη Δανία – μια μπάντα που αγαπώ και θαυμάζω πολλά χρόνια.
Για τα δικά μου δεδομένα, έχω πολύ καιρό να βρεθώ στη σκηνή (πάνω από ενάμιση χρόνο) και ανυπομονώ να συναντηθώ με τον κόσμο και να γιορτάσουμε μαζί.
Σε μια εποχή που όλα τρέχουν, εσύ φαίνεται να δουλεύεις μεθοδικά και με μεγάλη εσωτερική συγκέντρωση. Είναι επιλογή ή ανάγκη;
Κάνω αυτή τη δουλειά περίπου 15 χρόνια, από 18 χρονών. Η επιμονή στη μεθοδικότητα, αλλά και σε μια ασταμάτητη συνέχεια μέσα στον κύκλο σύνθεση – παραγωγή – συναυλία, είναι ο μόνος τρόπος που σήμερα ξέρω ότι μπορεί να εξυπηρετήσει την ανάγκη μου να δημιουργώ. Έχω μετανιώσει για τις περιόδους που έχω αποκλίνει από αυτόν τον ρυθμό.
Αν μπορούσες να περιγράψεις το FIRE με μία εικόνα ή ένα συναίσθημα, τι θα ήταν;
Το έκανε η αγαπημένη μου φωτογράφος, Φωτεινή Ζαγκλάρα, η οποία δημιούργησε το εξώφυλλο του δίσκου. Όλη την ένταση των συναισθημάτων που με κατέκλυζαν την εποχή που έγραφα το FIRE τη βλέπω μέσα σε αυτή τη φωτογραφία.
Τελικά, τι θέλεις να αφήσει αυτός ο δίσκος πίσω του;
Θα ήθελα οι ακροατές να δημιουργήσουν τα δικά τους, μοναδικά συναισθήματα και εικόνες μέσα από αυτόν τον δίσκο και να τα κουβαλήσουν μαζί τους στον χρόνο. Προσωπικά, όλα όσα ήμουν από την κυκλοφορία του Voyage μέχρι την ολοκλήρωση του FIRE τα έχω αποτυπώσει εδώ.
Ακούστε το FIRE εδώ:
Aκολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.