Εσύ τι θα έκανες αν έμενες χωρίς ρεύμα για 24 ώρες;

Μέχρι που εμφανίστηκε το Packmen Project.

Την περασμένη εβδομάδα, στην καρδιά της Αθήνας, στην πλατεία Συντάγματος, βρεθήκαμε μπροστά σε κάτι διαφορετικό: ένα κόκκινο container, ένα ειδικά σχεδιασμένο «σπίτι» και δύο νέους, τη Μαρία Λυμπεροπούλου και τον Ορφέα Γενκιανίδη, που κλείστηκαν μέσα για 24 ώρες. Όχι για πρόκληση. Για να ζήσουν – σε προσομοίωση – το τι σημαίνει να χάνεις βασικές παροχές σε συνθήκες φυσικής καταστροφής.

Τα εφόδιά τους για την περιπέτεια; Όσα είχαν πάρει εκείνοι για ένα 24ωρο στην πλατεία Συντάγματος και όσα είχε «πακετάρει» γι’ αυτούς η Interamerican στο emergency kit της.

Κατά τη διάρκεια του πειράματος, βρέθηκαν αντιμέτωποι με υποθετικά σενάρια φυσικών καταστροφών όπως σεισμό, πυρκαγιά και πλημμύρα και τις συνέπειές τους: διακοπές ρεύματος, περιορισμό νερού, δυσκολία επικοινωνίας και απώλεια βασικών παροχών. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, οι Packmen και το κοινό έμαθαν στην πράξη πως η πρόληψη και η προετοιμασία είναι ακρογωνιαίοι λίθοι για να χτίσεις την πραγματική ασφάλεια και την ανθεκτικότητα.

default

Το θέμα είναι ότι δεν εκπαιδεύτηκαν μόνο εκείνοι, αλλά και όσοι παρακολουθούσαν τα TikTok live από το account της Interamerican. Γιατί ωραία η θεωρία του τι πρέπει να πακετάρεις για μία φυσική καταστροφή αλλά το να βλέπεις δύο ανθρώπους να ζουν τις συνέπειες της, έστω και σε προσομοίωση, ήταν ένα δυνατό ταρακούνημα. Ναι, με την ασφάλεια ότι δεν συμβαίνει κάτι πραγματικά επικίνδυνο αλλά με αυτό το σφίξιμο στην ψυχή του τι θα μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή.

Τα lives συγκέντρωσαν μεγάλο ενδιαφέρον από το κοινό καθώς είχαν πάνω από 15 χιλιάδες συνολικές προβολές οργανικά και περισσότερους από 12 χιλιάδες μοναδικούς θεατές, ενώ η προωθημένη προβολή της ενέργειας φτάνει μέχρι στιγμής πάνω από 4,8 εκατομμύρια προβολές και 2,1 εκατομμύρια μοναδικούς θεατές, αναδεικνύοντας το αυξανόμενο ενδιαφέρον των χρηστών για ουσιαστική ενημέρωση γύρω από την ασφάλεια και την προετοιμασία απέναντι στα ακραία φαινόμενα.

Εγώ παρευρισκόμενος στην πλατεία Συντάγματος, ένιωσα σαν κάτι να με σκούντηξε δυνατά την ώρα που κοιτούσα μέσα από το παράθυρο του container σε ένα σκηνικό σπιτιού στο οποίο έζησαν τα δύο παιδιά για 24 ώρες, γιατί φαντάστηκα τον εαυτό μου – και την οικογένειά μου – σε αυτήν ακριβώς τη θέση. Και κατάλαβα πόσο απροετοίμαστοι είμαστε. Όχι για το ακραίο, το σπάνιο. Αλλά για το ρεαλιστικό, το πιθανό.

Αυτό είναι και το στοίχημα του Packmen Project. Όχι να μας τρομάξει. Αλλά να μας ξυπνήσει. Το θέμα δεν είναι τόσο να γεμίσουμε σακίδια από αύριο, όσο να ξεκινήσει μια ουσιαστική συζήτηση γύρω από αυτά τα ζητήματα.

Κι επειδή μερικές φορές η ανθεκτικότητα σε τέτοια ζητήματα δεν χτίζεται μόνο με προετοιμασία, αλλά και με αλληλεγγύη, ο Όμιλος Interamerican ανακοίνωσε ότι μετά το τέλος της δράσης το container παραχωρείται στον Σύλλογο Εθελοντών Αφιδνών Δασοπροστασίας (ΣΕΑΔ), στηρίζοντας έμπρακτα τους ανθρώπους που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή κάθε κρίσης – μια κίνηση που ταυτόχρονα προάγει τη βιωσιμότητα και μειώνει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα.

Το Packmen Project δεν αποτελεί μια μεμονωμένη ενέργεια, αλλά την αφετηρία μιας σειράς δράσεων που ανήκουν στην πρωτοβουλία Rebuilding Tomorrow, η οποία στοχεύει στην ενίσχυση της ανθεκτικότητας της κοινωνίας απέναντι στις φυσικές καταστροφές που πληθαίνουν.

Το πρόγραμμα στηρίζεται σε τρεις στρατηγικούς πυλώνες:

1. Εκπαίδευση και Ετοιμότητα: Επικεντρώνεται στην ενημέρωση και την εκπαίδευση των κοινοτήτων της μέσα από δράσεις, εκστρατείες ενημέρωσης και ψηφιακά εργαλεία που καλλιεργούν κουλτούρα ανθεκτικότητας.

2. Προστασία και Ανάκαμψη: Έχει στόχο να αναδείξει ότι σε κρίσιμες καταστάσεις, όπως αυτή των φυσικών καταστροφών, η Interamerican στέκεται δίπλα στους ασφαλισμένους, προσφέροντας άμεση υποστήριξη στις περιοχές που πλήττονται, όπου και όποτε χρειαστεί.

3. Έρευνα και Καινοτομία: Αποτελεί τη μακροπρόθεσμη επένδυση της Interamerican στη γνώση και την προετοιμασία, μέσω συνεργειών με επιστημονικούς φορείς.

Η πρόληψη, η εγρήγορση, η προετοιμασία είναι έννοιες που πρέπει να βάλουμε στην καθημερινότητά μας. Και κάθε τι που μας τσιγκλάει να το κάνουμε πρέπει να το αγκαλιάζουμε και να το στηρίζουμε. Γιατί είναι βέβαιο ότι αυτό που έζησαν ο Ορφέας και η Μαρία δεν απέχει καθόλου από την πραγματικότητα και όπως μας έλεγαν και οι ίδιοι βγαίνοντας από το container, δεν ήταν σωστά προετοιμασμένοι.

Η Μαρία παραδέχθηκε ότι τα προϊόντα περιποίησης που είχε μαζί της δεν βοήθησαν καθόλου. Ο Ορφέας ήταν πιο υποψιασμένος και είχε πακετάρει πιο χρήσιμα πράγματα. Αλλά κανείς τους δεν είχε σκεφτεί πώς να αξιοποιήσουν τα δοχεία, σε πόσες περιστάσεις θα ήταν χρήσιμος ένας φακός και μια σφυρίχτρα. Πόσο χρήσιμη είναι μια βρεγμένη πετσέτα σε περίπτωση πυρκαγιάς.

Κάθε πληροφορία, κάθε συμβουλή, κάθε μικρό tip μπορεί να μας φέρει πιο κοντά σε ένα πιο ασφαλές μέλλον. Κι ο μόνος δρόμος είναι να μην είμαστε δεκτικοί στο να μάθουμε και να αλλάξουμε, με την συνδρομή της Interamerican και τη δική μας όρεξη και θέληση για ζωή.

Μάθετε περισσότερα για την Πρωτοβουλία Rebuilding Tomorrow στο interamerican.gr/rebuildingtomorrow