Οι λόγοι που οι επιθέσεις στο Ιράν δεν έχουν σχέση με αυτές των Χιροσίμα-Ναγκασάκι

Μία ακόμη Donald Trump στιγμή και μάλιστα από τις καλύτερές του μέχρι τις επόμενες είχαμε στη Χάγη και τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ. Εκεί, ο Αμερικανός πρόεδρος μίλησε, μεταξύ άλλων, για το πόσο σημαντική ήταν η παρέμβαση των ΗΠΑ στη σύγκρουση του Ισραήλ με το Ιράν.

Οι επιθέσεις στις τρεις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, μάλιστα, μοιάζουν αρκετά με τις ατομικές βόμβες που έπεσαν σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι. Δεν το λέμε εμείς, ο Donald Trump το είπε. Τι πιο λογικό άλλωστε να τις συγκρίνει με μία φονικότερες επιθέσεις στην ιστορία;

Τα highlights των δηλώσεων: «Ξόδεψαν τρισεκατομμύρια δολάρια προσπαθώντας να κάνουν αυτό το πράγμα (σ.σ. πυρηνικά όπλα) και δεν το κατάφεραν. Τώρα τα πάμε πολύ καλά μαζί τους».

«Η επιδρομή στο Φόρντοου τερμάτισε τον πόλεμο, ήταν ουσιαστικά το ίδιο πράγμα με τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Αλλά τι θα είχαμε καταφέρει χωρίς αυτό το χτύπημα; Έβαλε τέλος στον πόλεμο. Δεν θέλω να χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα σαν αυτό της Χιροσίμα ή του Ναγκασάκι, αλλά αυτό ήταν ουσιαστικά το ίδιο πράγμα που τερμάτισε εκείνο τον πόλεμο. Αν δεν είχαμε εξοντώσει τις εγκαταστάσεις, θα πολεμούσαν ακόμα τώρα».

Όσα δεν είπε ο Donald Trump

Όχι, η επιδρομή στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν δεν έχουν καμία σχέση και δεν θα έπρεπε να συγκρίνεται με τη ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς έχει να κάνει με τη βασική διαφορά ότι, ουσιαστικά, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε ήδη τελειώσει.

Πάμε λοιπόν να δούμε τι ακριβώς είχε συμβεί. Ο Harry Truman ζητούσε από την Ιαπωνία να παραδοθεί άνευ όρων. Εκείνη ήθελε να διατηρήσει τον αυτοκράτορά της και να διεξάγει τις δικές της δίκες πολέμου. Το σημαντικότερο, βέβαια, ήταν ότι και δεν επιθυμούσε να καταληφθεί από τις δυνάμεις των ΗΠΑ.

Η Ιαπωνία, μάλιστα, αρνήθηκε να παραδοθεί μετά από πολλαπλές επιθέσεις με εμπρηστικές βόμβες, όπως αυτή στο Τόκιο στις 9 και 10 Μαρτίου 1945. Ο βομβαρδισμός του Τόκιο στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους.

Τελικά, χρησιμοποιήθηκε η ατομική βόμβα ώστε να μη χρειαστεί μια χερσαία εισβολή που θα μπορούσε να κοστίσει τη ζωή σε Αμερικανούς στρατιώτες. Στις 6 Αυγούστου (Χιροσίμα) και 9 Αυγούστου (Ναγκασάκι) 1945 η Ιαπωνία δέχεται δύο ατομικές βόμβες, που προκαλούν 240.000 νεκρούς και πολύ μεγαλύτερο αριθμό τραυματιών και θυμάτων της ραδιενεργής ακτινοβολίας, ενώ οι πόλεις που χτυπήθηκαν σχεδόν εξαφανίζονται από τον χάρτη. Οπότε όχι, δεν μπορεί κανείς να συγκρίνει τις επιδρομές στο Ιράν με τις επιθέσεις στην Ιαπωνία.

Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Ένας άλλος λόγος για τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες έριξαν τις ατομικές βόμβες – και ειδικότερα τη δεύτερη στο Ναγκασάκι – έχει να κάνει με τη Σοβιετική Ένωση.

Στις 8 Αυγούστου 1945, δύο ημέρες μετά τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα, η Σοβιετική Ένωση κήρυξε τον πόλεμο στην Ιαπωνία. Είναι πιθανό ότι Truman, τον οποίο και ευχαριστούμε (σίγουρα όχι) για τις ναπάλμ που έριξε στα ελληνικά βουνά εξυπηρετώντας την αστική τάξη, διέταξε τη ρίψη της ατομικής βόμβας όχι μόνο για να εξαναγκάσει περαιτέρω την Ιαπωνία να παραδοθεί πιο γρήγορα, αλλά και για να κρατήσει τους Σοβιετικούς μακριά από την Ιαπωνία.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ