8 αγαπημένες κλασικές ταινίες που παίζονται στα θερινά της πόλης

Πηγαίνουμε σίγουρα για τις νέες κυκλοφορίας, αλλά σίγουρα όχι μόνο για αυτές. Τα ραντεβού στα θερινά σινεμά έχουν ταυτιστεί με αριστουργήματα της 7ης τέχνης, με θρυλικές ταινίες από τα παλιά που κυκλοφορούν σε επανεκδόσεις για να χαρίσουν μία δροσερή νότα νοσταλγίας στα καλοκαιρινά βράδια στην καυτή πόλη. 

Όπως η παρακάτω λίστα με αγαπημένα classics, που παίζονται τώρα. 

Η όπερα της πεντάρας (1931)

Μιούζικαλ (πρωτότυπος τίτλος: Die Dreigroschenoper), βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Bertold Brecht -το έγραψε την παραμονή του μεγαλύτερου ως τότε παγκόσμιου οικονομικού κραχ, βασισμένος στο έργο του John Gay, H όπερα του ζητιάνου του 1728)- και σκηνοθετημένο από τον Georg Wilhelm Pabst, με την ιστορία να διαδραματίζεται στο Λονδίνο του 1900. Εκεί, όπου ένας απατεώνας παντρεύεται την κόρη του «βασιλιά των ζητιάνων» και ξεκινά μαζί του μια μοιραία αντιπαράθεση.

---

Οι δέκα μελλοθάνατοι (1945)

Στην κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος της Agatha Christie (And Then There Were None, 1939), ο René Clair παρουσιάζει την ιστορία οκτώ άγνωστων μεταξύ τους με ένοχο παρελθόν, που προσκαλούνται σε μια απομονωμένη βίλα σε ένα νησί, μαζί με ένα ζευγάρι υπηρέτες. Οι οικοδεσπότες δεν εμφανίζονται ποτέ, η επικοινωνία με τον έξω κόσμο είναι αποκομμένη και ο πανικός τους κατακλύζει όταν συνειδητοποιούν ότι ο δολοφόνος βρίσκεται ανάμεσά τους.

Βιριδιάνα (1961)

Η Βιριδιάνα είναι μια νεαρή κοπέλα που ετοιμάζεται να γίνει καλόγρια. Ύστερα από προτροπή της ηγουμένης, επισκέπτεται τον μοναδικό ζωντανό συγγενή της, τον θείο της, ο οποίος αποπειράται να τη βιάσει και αυτοκτονεί. Εκείνη, γεμάτη τύψεις, εγκαταλείπει το μοναστήρι και αφιερώνεται σε αγαθοεργίες.

Σουρεαλιστικό έπος (πρωτότυπος τίτλος: Viridiana) δια χειρός του Luis Buñuel, που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο 14ο Φεστιβάλ των Καννών.

8½ (1963)

Arthouse σινεμά από τον Federico Fellini με τους Marcello Mastroianni και Claudia Cardinale για έναν σκηνοθέτη σε βαθιά κρίση, που βασανίζεται από φαντασιώσεις και έμμονες για τις ερωτικές του σχέσεις, αλλά και την αναζήτηση του καλλιτεχνικού νοήματος, ενώ επιχειρεί να σκηνοθετήσει μία ταινία επιστημονικής φαντασίας.

---

Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο (1967)

Στο neo-noir crime thriller (πρωτότυπος τίτλος: Le Samouraï) από τον Jean-Pierre Melville, ο Alain Delon υποδύεται έναν τραγικό αντιήρωα, έναν επαγγελματία εκτελεστή, που όταν οι εργοδότες του τον προδίδουν αναζητά τρόπο να τους εκδικηθεί ενώ βρίσκεται υπό αστυνομικό κλοιό.

Ντροπή (1968)

Στο δράμα του Ingmar Bergman (πρωτότυπος τίτλος: Skammen) με τους Liv Ullmann και Max von Sydow, ένα ζευγάρι μουσικών ζει απομονωμένο σε ένα νησί και ενώ ο εμφύλιος πόλεμος μαίνεται. Πολιτικά αμέτοχοι, θα κληθούν να πάρουν θέση σε διλήμματα, που προσπαθούσαν επίμονα να αποφύγουν, όταν τους βρει η τραγική πραγματικότητα. 

---

Θεώρημα (1968)

Στο σουρεαλιστικό ψυχολογικό δράμα του Pier Paolo Pasolini (πρωτότυπος τίτλος: Teorema), ένας απρόσκλητος νεαρός επισκέπτης φέρνει τα πάνω-κάτω στο σπίτι μιας μεγαλοαστικής οικογένειας, όπου ζουν ο εργοστασιάρχης πατέρας, η σύζυγος, η κόρη, ο γιος και η υπηρέτρια. Μένει μαζί τους για ένα χρονικό διάστημα και κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του συνευρίσκεται ερωτικά με όλα τα μέλη του σπιτιού. Στη συνέχεια φεύγει όπως ήρθε, απροειδοποίητα. Μετά τη φυγή του επισκέπτη, σε όλους συμβαίνει μια σημαντική αλλαγή στη ζωή τους.

Mulholland Drive (2001)

Με βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών και ανάλογη υποψηφιότητα στα βραβεία Όσκαρ για τον David Lynch, η θρυλική Οδός Μαλχόλαντ με τις Naomi Watts και Laura Harring περιπλανιέται στη σκιά του Χόλιγουντ, σε ένα νυχτερινό Λος Άντζελες παρέα με δυο γυναίκες που προσπαθούν να λύσουν ένα μυστήριο σε έναν κόσμο σουρεαλιστικό, ονειρικό και ταυτόχρονα, εφιαλτικό.

Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.