Ζούμε στον κόσμο της Μαρίνας Σάττι
Μια συναυλία που έγινε γιορτή, μια φωνή που έσπασε γεμάτη συγκίνηση, και μια Πλατεία που δεν ήθελε να αδειάσει.
- 26 ΙΟΥΝ 2025
Από τα πρώτα λεπτά που ανέβηκε στη σκηνή της Πλατείας Νερού, το βράδυ της 25ης Ιουνίου, η Μαρίνα Σάττι απέδειξε για άλλη μια φορά γιατί θεωρείται μία από τις πιο ξεχωριστές φωνές της σύγχρονης ελληνικής μουσικής.
Αυτό που ζήσαμε, δεν ήταν απλώς μια συναυλία. Ήταν μια εμπειρία, ένα ταξίδι γεμάτο τραγούδια, ρυθμό και χορό.
Η Πλατεία Νερού είχε γεμίσει από νωρίς. Νέοι, οικογένειες, παρέες, άνθρωποι κάθε ηλικίας -όλοι με την ίδια ανυπομονησία, είχαμε μαζευτεί στο Φάληρο για να ακούσουμε τη «Λόλα», το «Μπλουζάκι», αλλά και τη «Μάντισσα» και το «Πάλι». Ο ήλιος έδυε και η ζεστή καλοκαιρινή αύρα γινόταν το τέλειο σκηνικό για μια μουσική γιορτή.
Όταν έσβησαν τα φώτα και ακούστηκε η πρώτη νότα, το κοινό σιώπησε -μόνο για ένα δευτερόλεπτο. Μετά ξέσπασε σε ενθουσιώδες χειροκρότημα. Όπως ήταν φυσικό, δεν άργησε να έρθει και ο χορός.
Η Μαρίνα Σάττι εμφανίστηκε με την ενέργεια που τη χαρακτηρίζει -φωτεινή, παθιασμένη, αυθεντική. Με τη φωνή της να ισορροπεί ανάμεσα στο παραδοσιακό και το μοντέρνο, μας πήρε από το «Κούπες» και το «Πόνος Κρυφός» μέχρι τα κομμάτια από τον τελευταίο της δίσκο, με έντονα στοιχεία από Βαλκάνια, Μέση Ανατολή και αστικά ηχοτοπία.
Ντυμένη πότε με total black και πότε με φούστα και ψηλές μπότες, δε σταμάτησε λεπτό να χορεύει, να επικοινωνεί με το κοινό, να δίνει χώρο στους χορευτές της, δημιουργώντας μια γιορτή που δεν ήθελες να τελειώσει. Οι πολυφωνίες, οι ρυθμοί, οι εναλλαγές –όλα δούλευαν με μαθηματική ακρίβεια αλλά με καρδιά που χτυπούσε δυνατά.
Κάποια στιγμή, έκανε μια μικρή παύση και ευχαρίστησε το κοινό. «Αυτό που ζούμε απόψε είναι μαγικό. Σας ευχαριστώ που το φτιάχνουμε μαζί», είπε, με ειλικρίνεια που έκανε τους 20.000 που βρίσκονταν από κάτω να ξεσπάσουν σε χειροκροτήματα.
Από τις πιο δυνατές, αλλά και συγκινητικές στιγμές της βραδιάς ήταν όταν η Μαρίνα Σάττι τραγούδησε a cappella, -με φωνή που κάποιες στιγμές έσπαγε- το «Νάνι» που έχει γράψει μαζί με τον Σωκράτη Μάλαμα, αφήνοντας τη φωνή της να γεμίσει τον χώρο χωρίς κανένα φίλτρο. Στην οθόνη πίσω της φαινόταν ένας τοίχος που θύμιζε πολύ εκείνον της Γάζας και πάνω έγραψε “Stop the Genocide”, ενώ λίγο πιο δίπλα υπήρχε και μια παλαιστινιακή σημαία, περνώντας έτσι το δικό της αντιπολεμικό μήνυμα.
Ήταν μια στιγμή απόλυτης σύνδεσης, όπου τα πάντα σταμάτησαν γύρω για να ακούσουμε μόνο αυτό: μια φωνή που κουβαλάει ιστορία, πειραματισμό, τόλμη.
Οι guests της βραδιάς έδωσαν έναν ξεχωριστό παλμό και απογείωσαν την ήδη εκρηκτική ενέργεια. Οι Saske, Rack και OGE ανέβηκαν δυναμικά στη σκηνή, ενώ ο Νέγρος του Μοριά έκλεψε την παράσταση με την αφοπλιστική του σκηνική παρουσία και τις μοναδικές κινήσεις του.
Στο encore, η Μαρίνα Σάττι υποδέχτηκε τον Μάρκο των Locomondo για να τραγουδήσουν μαζί τα «Καβουράκια», φτιάχνοντας το ιδανικό καλοκαιρινό σκηνικό.
Η συναυλία έκλεισε με χορό, φωνές και ένα κοινό που δεν ήθελε να φύγει.
Η Μαρίνα Σάττι αποχαιρέτησε λέγοντας μας πως θα τα ξαναπούμε σύντονα. Και το εννοούσε, γιατί αυτό που έγινε στην Πλατεία Νερού δεν ήταν απλώς ένα live. Ήταν μια γιορτή πολιτισμών, ένα κάλεσμα για σύνδεση, για μουσική χωρίς σύνορα.
Φεύγοντας, έβλεπες παντού χαμόγελα, ιδρωμένα πρόσωπα και ανθρώπους που προσπαθούσαν να κρατήσουν λίγη από τη μαγεία της βραδιάς.
Μια βραδιά που σίγουρα θα θυμόμαστε για καιρό.
Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.