ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Οι γυναίκες που ορίζουν την bar σκηνή της Αθήνας

Στις αγαπημένες μπάρες της πόλης βλέπεις πια όλο και περισσότερες γυναίκες που αποδεικνύουν πόσο αναχρονιστικό είναι να αποδίδουμε φύλο στα επαγγέλματα.

Η αλήθεια είναι ότι δεν αποτελεί νόρμα να βλέπεις μια γυναίκα πίσω από την μπάρα ενός μαγαζιού. Να φτιάχνει και να σερβίρει cocktails και να είναι τα φώτα πάνω της την ώρα που κάνει strain στο ποτήρι. Όμως από τη μια το bar είναι ένας χώρος που δεν αγαπά τις νόρμες και από την άλλη οι γυναίκες έχουν συνηθίσει να σπάνε συνεχώς τις γυάλινες οροφές που τους βάζει ως εμπόδιο η κοινωνία.

Στις αγαπημένες μπάρες της Αθήνας βλέπεις πια όλο και περισσότερες γυναίκες που αποδεικνύουν πόσο αναχρονιστικό είναι να αποδίδουμε φύλο στα επαγγέλματα.

Έτσι, κι εμείς αυτή τη φορά κάναμε μια μπαρότσαρκα διαφορετική από όλες τις άλλες. Επισκεφτήκαμε τα bars που η πρωταγωνιστική θέση ανήκει στις γυναίκες. Κάτσαμε στις μπάρες, ήπιαμε ποτά και μιλήσαμε μαζί τους για την ενασχόλησή τους με το επάγγελμα, τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν και πως φαντάζονται τη θέση της γυναίκας πίσω από το bar.

Αυτές είναι μερικές μόνο από τις γυναίκες που ορίζουν και αλλάζουν την bar σκηνή της Αθήνας.

Νόρα Κουφού – head bartender στο Line Athens

Συνάντησα τη Νόρα στην άνετη μπάρα του Line στα Πετράλωνα. Τη θυμάμαι στον Κύριο της πλατείας Μαβίλη να με σερβίρει, αλλά σχεδόν ποτέ δεν είχαμε μιλήσει μέχρι να αλλάξει μπάρα. Τώρα όμως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για όλα.

«Η αλήθεια είναι ότι με θυμάμαι από μικρή να βγαίνω με τους δικούς μου για μια βόλτα και έναν καφέ στην πόλη που μεγάλωσα και πάντα να κοιτάω με τρομερή προσήλωση τα παιδιά που δούλευαν στο μπαρ. Με εντυπωσίαζε η ταχύτητα τους και το πως μπορούσαν να δημιουργήσουν κάτι από το μηδέν. Μου δόθηκε η ευκαιρία κάποια στιγμή να ξεκινήσω στην εστίαση ως σερβιτόρα και γρήγορα ήρθε η ανέλιξη μου σε θέσεις πίσω από την μπάρα, όπου διαπίστωσα σχεδόν αμέσως πόσο με ενθουσίαζε.

Δυσκολίες υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν ξανά. Ο ανθρώπινος παράγοντας στο επάγγελμά μας είναι το παν και αυτό ως δεδομένο έχει τα καλά του και τα κακά του.Το θέμα είναι να είσαι εσύ δυνατή για να τις ξεπεράσεις και να πλαισιώνεσαι από μια ομάδα υποστηρικτική, με κατανόηση και αλληλεγγύη.

Το επάγγελμα μου το αγαπώ γιατί με έχει κάνει αυτή που είμαι. Λατρεύω να μαθαίνω καινούργια πράγματα και να μεταδίδω αυτές τις γνώσεις στους συναδέλφους μου και στους φιλοξενούμενους στο μπαρ.

Η μεγαλύτερη μου χαρά είναι όταν φτιάχνω ένα ποτό στο άτομο που έχω απέναντι μου και καταλαβαίνω ότι το απολαμβάνει – το βλέπω ως επιβράβευση για τον κόπο και τον ζήλο της ομάδας που είμαι τυχερή να αποτελώ μέλος».

Ιωάννα Παπαφίλη – bartender στο Barro Negro

Την Ιωάννα τη γνώρισα όπως όλοι μας πίσω από την μπάρα του Barro Negro. Το χαμόγελο και η φρεσκάδα της μπορούν να γεμίσουν και τη μεγαλύτερη μπάρα του κόσμου. Κάτι που δεν ήξερα όμως είναι ότι μας ήρθε από την Αγγλία και το Southampton.

«Άρχισα να ασχολούμαι με το bar λίγο πριν έρθω στην Αθήνα το 2021, αλλά με το που ξεκίνησα στο Barro Negro ήταν σαν να βρέθηκα και πάλι στην αφετηρία. Ξεκίνησα να δουλεύω πίσω από το bar το 2018 περίπου, σε διαφορά bar και clubs στο Southampton της Αγγλίας, αλλά δεν είχα καταλάβει ακόμα ποσό μπορώ να αγαπήσω αυτό το επάγγελμα, ποσά μπορώ να πάρω και να δώσω και φυσικά να μάθω.

Όταν ήρθα στην Αθήνα, και έγινα μέλος της ομάδας του Barro Negro, κατάλαβα γρήγορα ότι βρήκα το κομμάτι που μου έλειπε. Γνωρίζοντας σιγά-σιγά τον κόσμο της tequila και του mezcal και μαθαίνοντας για την κουλτούρα του Μεξικό κατάλαβα πως μπορώ με τον τρόπο μου να δείξω πόσο όμορφος κόσμος είναι.

Όπως σε κάθε επάγγελμα έτσι και το bartending έχει τις δυσκολίες του. Δε θεωρώ ότι υπάρχει bartender και ειδικά γυναίκα bartender, που δεν αντιμετωπίζει δυσκολίες σε καθημερινή βάση. Όταν ξεκίνησα στο μαγαζί, ήμουν 21 χρόνων. Σίγουρα πολλά από τα σχόλια που είχαν να κάνουν με την ηλικία μου δεν ήταν και πολύ όμορφα, ούτε βέβαια και ουσιώδη.

Το να είσαι 21 χρόνων και να θέλεις να εργαστείς πίσω από ένα bar είναι μια φάση από την οποία έχουν περάσει σχεδόν όλοι όσοι ξέρω στον χώρο αυτή τη στιγμή. Όποτε όταν μου έλεγαν ότι είμαι πολύ μικρή, δεν έχω γνώσεις, δεν έχω εμπειρία, απαντούσα “ναι το γνωρίζω, ευχαριστώ, είναι λογικό”. Ωστόσο, οποιαδήποτε σχόλια για ηλικίες, φύλα, καταγωγές, σπουδές κλπ δε με έκαναν να αναθεωρήσω για αυτό που ξεκινάω να κάνω και για το που θέλω να φτάσω.

Αν το αγαπάω; Πάρα πολύ. Αν θέλω να ασχοληθώ με αυτό επαγγελματικά και στο μέλλον; Ελπίζω πως θα το κάνω για όσο περισσότερο καιρό μπορώ. Ο κόσμος της tequila και του mezcal με κέρδισε, και ανυπομονώ να μάθω όσα περισσότερα γίνεται, και να μεταδώσω τον έρωτα που έχω για αυτά τα αποστάγματα, την κουλτούρα και τη χώρα όλη σε όλους τους ανθρώπους που θα έρθουν στο Barro Negro και όχι μόνο».

Γεωργία Γεωργακοπούλου

Τη Γεωργία εδώ και κάποιο καιρό δε θα τη βρεις σε κάποια μπάρα, καθώς αποφάσισε να κάνει ένα διάλειμμα, αλλά μόνο για λίγο. Βλέπεις είναι απαραίτητο να φορτίζεις μπαταρίες, να χαλαρώνεις και να ανακαλύπτεις νέα ερεθίσματα που θα σε κάνουν πιο δημιουργικό, ειδικά όταν κύριο σκέλος της δουλειάς σου είναι να κρίνεσαι για το σέρβις και τη δημιουργικότητα του καταλόγου που επιμελείσαι.

Πώς όμως ξεκίνησε με το bartending; «Αφού τελείωσα τις σπουδές μου στο παιδαγωγικό, είχα αρχίσει να κοιτάω συνταγές στο ίντερνετ και να φτιάχνω κοκτέιλ για τη μαμά μου και τη θεία μου με ό,τι είχε ο κήπος μας, καθώς το πατρικό μου έχει όλα τα είδη δέντρων, πολλά μυρωδικά φρέσκα και πολλά αμπέλια.

Θέλοντας να ασχοληθώ με αυτή τη δημιουργικότητα και καθώς δε θα δούλευα σύντομα για το δημόσιο, μου δόθηκε η ευκαιρία να ξεκινήσω σε ένα νέο κοκτέιλ μπαρ της περιοχής μου, το οποίο ήταν και το πρώτο που ασχολήθηκε ουσιαστικά με τα ποτά και τη δημιουργία κοκτέιλ.

Αυτό που με οδηγεί τόσα χρόνια σε αυτή τη δουλειά, μετράω -ήδη περίπου 11- είναι το χαμόγελο ευχαρίστησης στους πελάτες – καλεσμένους, όταν εκπλήσσονται ευχάριστα, όταν πίνουν αυτό που ζητούν ή όταν ανακαλύπτουν ότι ένα συστατικό που δεν αγαπούσαν πολύ, τελικά ταιριάζει πολύ με μερικά άλλα υλικά και τα καταναλώνουν με ευχαρίστηση. Από την αρχή κατάλαβα ότι αυτό είναι που μου δίνει ώθηση. Η αναγνώριση από τους ίδιους τους καλεσμένους. Είναι σαν να σου δίνουν τα εύσημα για μια τέλεια φιλοξενία.

Δυσκολίες υπάρχουν σε όλες τις εργασίες, το σημαντικό είναι να έχεις αυτή τη θέληση να σε πάει όλο αυτό στο επόμενο επίπεδο – στάδιο, να έχεις τη θέληση χωρίς να το βάζεις κάτω, με το να υπερνικάς κάθε δυσκολία. Σίγουρα ό, τι έχω πετύχει έως τώρα μόνο εύκολα δεν έγινε και ξέρω ότι έχω ακόμα πολλά να κάνω και να μάθω για να φτάσω εκεί που με έχω φανταστεί, που ίσως και να μη φτάσω ποτέ, κανείς δεν ξέρει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ξέρω ήδη μέσα μου πως οτιδήποτε και να κάνω, θα είμαι πάντα bartender, αυτό δεν αλλάζει. Θα θέλω να κάνω τον κόσμο να χαμογελάει».

Νικολέττα Λίτσα – bartender στο Diego

Τη Νικολέττα τη βρίσκουμε πίσω από την μπάρα του Diego στο Θησείο. Εκεί τη βρήκα και εγώ και μιλήσαμε για την πορεία της. «Είμαι 27 χρονών, ασχολούμαι με το επάγγελμα τα τελευταία 3,5 χρόνια και βρίσκομαι στο Diego Athens τα τελευταία 2,5. Πριν από αυτά τα 3,5 χρόνια δούλευα και πάλι στην εστίαση από τα 17 μου και παράλληλα ήμουν φοιτήτρια οινολογίας και τεχνολογίας ποτών. Ποτέ όμως δεν κατάφερα να ασχοληθώ σοβαρά με το αντικείμενο.

Κάπως έτσι αποφάσισα να μπω πίσω από το μπαρ και άρχισα να ρωτάω πράγματα, να νιώθω τόσο ζωντανή και περίεργη για το τι συμβαίνει εδώ. Δεν άργησα λοιπόν να καταλάβω ότι βρήκα το κομμάτι μου και πως αυτό είναι που θέλω να κάνω για το υπόλοιπο της ζωής μου. Άρχισα να διαβάζω, να πειραματίζομαι και ταυτόχρονα να μαζεύω λεφτά για να συνεχίσω να εκπαιδεύομαι.

Η αγάπη μου για το αντικείμενο όλο και μεγαλώνει. Λατρεύω το γεγονός ότι ποτέ δε θα σταματήσω να μαθαίνω. Ποτέ δε σταματάς να ανακαλύπτεις.

Όσο για το κομμάτι των δυσκολιών, ποιος βρήκε δρόμο στρωμένο προς την επιτυχία; Οι δυσκολίες, τα πεσίματα, τα σηκώματα, όλα αυτά σε οδηγούν στο να χτίσεις και να πεισμώσεις ότι θα τα καταφέρεις. Κανένας δεν μπορεί να σε σταματήσει πέρα από τον ίδιο σου τον εαυτό.

Τα στερεότυπα για τις γυναίκες πίσω από το μπαρ υπήρχαν, υπάρχουν ακόμα και θα υπάρχουν, αλλά είμαστε εδώ και θα καταφέρουμε να τα συντρίψουμε. Και θα τα συντρίψουμε με αγάπη και τρέλα».

Γιούλη Κατσιμπάρδη – head bartender στο 7Jokers

Η Γιούλη είναι η χαρά της ζωής. Εδώ και αρκετά χρόνια βρίσκεται πίσω από την ακούραστη μπάρα του 7Jokers, ενώ πρόσφατα εξελίχθηκε σε head bartender του μαγαζιού, κάτι που μόνο εύκολο δεν είναι για ένα τόσο ιστορικό μαγαζί. Ας μας τα πει καλύτερη η ίδια.

«Είμαι Γεννημένη στη Νεμέα, παιδί των 90s, και εργάζομαι στο χώρο της εστίασης τα τελευταία 15 χρόνια. Αποφοίτησα από την Bar Academy το 2013 και βρισκόμουν και βρίσκομαι πάντα πίσω από το bar. Τα τελευταία 5 και κάτι χρόνια με συναντάτε στο αγαπημένο 7jokers στο κέντρο της Αθήνας, όπου πια έχω και τη θέση της Head Bartender».

Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο φτιάχνει τα υπέροχα cocktails, αλλά επιμελείται και τον κατάλογο με τα signature cocktails του μαγαζιού. Τη Γιούλη την άκουσα πρώτη φορά το 2018 όταν κατέκτησε τη 1η θέση στο “Chairman’s Mai Tai Challenge” και τη 3η παγκοσμίως. Αν δεις την ποσόστωση των γυναικών στους διαγωνισμούς ποτών είναι πολύ μικρή, κάτι όμως που αλλάζει χρόνο με τον χρόνο. Σκέψου με τέτοια ποσόστωση, πόσο δύσκολο είναι τελικά να νικήσει μια γυναίκα.

Τι λατρεύει όμως σε αυτό το επάγγελμα; «Το πάθος μου για τη φιλοξενία είναι αυτό που με έχει κάνει να λατρέψω αυτή τη δουλειά», μας λέει και πραγματικά είναι κάτι που βλέπεις στα μάτια της κάθε φορά που σου σερβίρει το ποτό σου.

Εκτός από το 7Jokers η Γιούλη από τις αρχές του έτους έχει αναλάβει τη θέση της Brand Ambassador για το ελληνικό portfolio της Concepts οπότε θα τη δεις σε όλη την Ελλάδα να μας μιλάει για Skinos, Votanikon και Otto’s vermouth.