Το πιο παλιό εστιατόριο στον κόσμο μόλις έκλεισε τα 300
- 28 ΔΕΚ 2025
Ο μύθος λέει ότι ο ρομαντικός ζωγράφος του 18ου αιώνα Francisco Goya, ήταν κάποτε αχθοφόρος εδώ. Ο Ernest Hemingway έβαλε την τελική σκηνή του βιβλίου Ο ήλιος ανατέλλει σε ένα τραπέζι στην τραπεζαρία του επάνω ορόφου, ενώ οι υπογραφές των Ισπανών βασιλέων ανά τους αιώνες κοσμούν έναν από τους τοίχους. Σίγουρα υπάρχει και ένα φάντασμα στο κελάρι με τα κρασιά.
Το Sobrino de Botín, που έχει αναγνωριστεί από το Βιβλίο Γκίνες ως το παλαιότερο εστιατόριο στον κόσμο, μόλις γιόρτασε 300 χρόνια λαμπρής ιστορίας.
Άνοιξε το 1725 στο κέντρο της Μαδρίτης και είναι το εστιατόριο με τη μεγαλύτερη συνεχή λειτουργία που έχει καταγραφεί — τροφοδοτούσε τους στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου και συνέχισε να λειτουργεί ακόμη και κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19, όταν ο κόσμος βρισκόταν σε καραντίνα.
Αλλά αυτό το πολυτελές εστιατόριο, γνωστό με το χαϊδευτικό όνομα Botín, δεν είναι γνωστό για την εκλεπτυσμένη γαστρονομία του. Αντίθετα, το φαγητό του, ειδικά το φημισμένο χοιρινό που ψήνεται αργά και το οποίο παρήγγειλαν οι χαρακτήρες του Χέμινγουεϊ, αλλά και η διακόσμη, είναι σκόπιμα απλά.
«Το Casa Botín προσφέρει παραδοσιακές γεύσεις. Έχουμε αντέξει τόσο καιρό επειδή σεβόμαστε πολύ την αυθεντικότητα», λέει ο Antonio González,, συνιδιοκτήτης τρίτης γενιάς.
Το τετραώροφο κτίριο, που αρχικά ήταν ιδιωτική κατοικία, χρονολογείται τουλάχιστον από το 1590, λίγο μετά τη μεταφορά της βασιλικής αυλής του Φιλίππου Β’ στη Μαδρίτη.
Τον 18ο αιώνα, ένας άνδρας ονόματι Candido Remis ανέλαβε το κτίριο και άνοιξε μια ταβέρνα, ονομάζοντάς την Sobrino de Botín, ή «ανιψιός του Botín». Ο Γάλλος σεφ Jean Botín, ο διάσημος θείος του Remis εξ αγχιστείας, είχε εργαστεί στην αυλή των Αψβούργων.
Τότε, τα εστιατόρια ήταν πολύ διαφορετικά από τα σημερινά. Το Botín ήταν μια casa de comida, ένα σπίτι φαγητού, προορισμένο για κουρασμένους εμπόρους και πλανόδιους που πουλούσαν τα προϊόντα τους στην κοντινή αγορά Plaza Mayor, λίγο έξω από τα τείχη της πόλης.
«Υπάρχει ένας μύθος ότι οι άνθρωποι ανησυχούσαν ότι αν οι ταβέρνες σερβίριζαν φαγητό, οι άνδρες δεν θα επέστρεφαν ποτέ στο σπίτι στις γυναίκες τους», λέει η ανθρωπολόγος γαστρονομίας Floriana Gennari. Για να φάνε σε μια casa de comida, οι ταξιδιώτες έφερναν τα δικά τους υλικά και ο μάγειρας της ταβέρνας τους ετοίμαζε ένα γεύμα.
Τον 19ο αιώνα το Botín έγινε ζαχαροπλαστείο και τελικά άρχισε να αποκαλείται εστιατόριο, μιμούμενο το νέο στυλ εστίασης της Γαλλίας, που χαρακτηριζόταν από εξυπηρέτηση στο τραπέζι και εκλεπτυσμένο μενού — μια πολυτέλεια που προοριζόταν μόνο για την ανώτερη τάξη. «Στην πραγματικότητα, πριν αρχίσουν να επικεντρώνονται στα χοιρινά και τα κρέατα της γης, παρασκευάζαν αρτοσκευάσματα και γλυκά», λέει η Gennari.
Το Botín παρέμεινε στην οικογένεια Remis μέχρι το 1930, όταν πωλήθηκε στους παππούδες του González, Amparo Martin και Emilio González. Ξεκίνησαν με επτά υπαλλήλους. Στα 300 χρόνια της ιστορίας του, το Botín ανήκε μόνο σε δύο οικογένειες. «Αυτό είναι μια τεράστια ευθύνη», παραδέχεται ο González.
Στο κελάρι κρασιών -το παλαιότερο τμήμα του κτιρίου- υπάρχουν απομεινάρια από το παλιό ζαχαροπλαστείο και τραπέζια με λευκά τραπεζομάντιλα και στις δύο πλευρές του δωματίου. Στο τέλος, θα συναντήσει κανείς ένα μυστικό πέρασμα.
Όποιος νιώθεις γενναίος να μπει στον κλειστοφοβικό αυτό χώρο, θα βρει μπουκάλια με αφράτη μαύρη μούχλα που έχει αναπτυχθεί από την υγρασία, καθώς και μια κρυφή πόρτα που οδηγεί σε ένα τούνελ που κάποτε συνέδεε ολόκληρη την πόλη.
Ο ξεναγός Alfonso Muñoz εξηγεί ότι τα τούνελ παρείχαν εύκολη πρόσβαση στους εμπόρους για να μεταφέρουν τα εμπορεύματά τους, αλλά εξυπηρετούσαν και πολύ πιο σοβαρούς σκοπούς. «Γνωρίζουμε ότι κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Φερδινάνδου VII το 1800, εδώ κρύβονταν οι φιλελεύθεροι που κυνηγούνταν από την κυβέρνηση και την Ιερά Εξέταση», λέει ο ξεναγός.
Όπως είναι αναμενόμενο, εδώ είναι και το μέρος όπου παραμένει το φάντασμα, προσθέτει ο Muñoz. Ο μύθος λέει ότι το φάντασμα είναι ένας δυσαρεστημένος πελάτης που έσπασε μερικά πιάτα και είναι καταδικασμένος να παραμείνει στο κελάρι του Botín για πάντα ως τιμωρία.
Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.