Οι όμορφες μπάρες της Αθήνας που θέλεις να κάθεσαι για ώρες

Δεν υπάρχει μπαρ χωρίς μπάρα. Ή, πιο σωστά, δεν υπάρχει καλό μπαρ χωρίς μια μπάρα που να τραβάει τα βλέμματα πριν καν ακούσεις τον ήχο από το shaker. Η μπάρα είναι το θέατρο όπου παίζεται κάθε βραδινή ιστορία: εκεί που ο bartender γίνεται σκηνοθέτης, το ποτό το σενάριο, κι εσύ ο πρωταγωνιστής είτε ήρθες για να ξεχάσεις, είτε για να θυμηθείς, είτε απλά για να περάσεις καλά.

Είναι σημείο εκκίνησης και τερματισμού, χώρος δημιουργίας, αλλά και κοινωνικό hotspot: το πιο απλό «να κάτσω εδώ;» μπορεί να οδηγήσει σε συζητήσεις που κρατάνε μέχρι να ανοίξει το φως. Στην Αθήνα, υπάρχουν μπάρες που το ξέρουν αυτό πολύ καλά και το κάνουν τέχνη.

Πάντα λάτρευα τις όμορφες μπάρες. Αυτές που ήταν κλασικές ή πιο ιδιαίτερες, εκείνες που ήταν σκοτεινές και άλλες πιο φωτεινές. Πάντα όμως έψαχνα να καθίσω στην μπάρα, ειδικά όταν πήγαινα μόνος μου σε ένα μπαρ.

Ένιωθα σαν να κάθομαι στο θέατρο πρώτη σειρά, ή στα επίσημα στο γήπεδο. Είναι ο χώρος που για μένα συμβαίνουν όλα. Είναι ο χώρος που μπορείς να παρατηρήσεις τους θαμώνες με μία άλλη οπτική. Όμως πάνω από όλα για μένα είναι ο χώρος, που όταν κάθομαι μόνος μου, δεν νιώθω ποτέ μοναξιά – και ειδικά σε αυτά τα τέσσερα μπαρ, η μπάρα είναι μαγική.

Quinn’s

Photo by Andreas Papakonstantinou / Tourette Photography

Από τότε που άνοιξε το Quinn’s, έχω βρει την μπάρα που με εκφράζει. Μια στιβαρή ξύλινη κατασκευή, σταθερά σκαμπό καρφωμένα στο μωσαϊκό και πάνω απ’ όλα ο Κήπος των Επίγειων Απολαύσεων του Ιερώνυμου Μπος, να λειτουργεί ταυτόχρονα ως έργο τέχνης, έναυσμα για να ξεκινήσει μια κουβέντα και καταφύγιο για όσους κάθονται μόνοι.

Είναι μπάρα που δεν έχει στηθεί για το Instagram, αλλά για την εμπειρία, για το πρώτο ποτό που θα σπάσει τον πάγο και θα ξεκινήσεις μια κουβέντα με έναν άγνωστο ή με τον μπάρμαν. Εδώ, ο κόσμος κάθεται κοντά, η απόσταση μικραίνει, κι αυτό που μένει είναι η πρόθεση: να σε κάνει να νιώσεις άνετα. Ο Ηλίας Μαρινάκης έστησε την μπάρα που θα ήθελε να κάθεται και ο ίδιος. Και αυτό φαίνεται. Είναι παλιά με τον πιο ωραίο τρόπο, σαν κάτι που πάντα υπήρχε και απλώς περίμενε να το ανακαλύψεις.

QUINN'S

CV Distiller

Η μπάρα του CV Distiller σχηματίζει ένα επιβλητικό U στο κέντρο του χώρου, σαν φάρος μέσα στη θάλασσα των φιαλών που την περιβάλλουν. Όπου κι αν καθίσεις, νιώθεις μέρος ενός τελετουργικού: το ουίσκι και κάθε premium spirit ως εμπειρία.

Εδώ, κάθε φιάλη, από σπάνια ιαπωνικά μέχρι cult σκωτσέζικα, είναι μέρος μιας συλλογής που μετρά πάνω από 1.600 ετικέτες, αποτέλεσμα της προσωπικής εμμονής του δημιουργού του χώρου.

Η διάταξη της μπάρας σε κρατά σε εγρήγορση, καθώς παρακολουθείς τα ποτά να δημιουργούνται μπροστά σου, βλέπεις τις φιάλες να παίζουν με το φως, μιλάς με άλλους θαμώνες και ανταλλάσσεις ιστορίες υπό τους ήχους της jazz.

CV DISTILLER

Maggie Cassidy

Σαν ανοιχτή αγκαλιά, η μπάρα του Maggie Cassidy σχηματίζει ένα ανάποδο πέταλο που σε προσκαλεί να γίνεις μέρος της. Δεν κυριαρχεί απλώς στον χώρο, τον ορίζει. Είναι από εκείνες τις μπάρες που σχεδιάστηκαν με προορισμό τη συνάντηση. Κάθεσαι απέναντι από αγνώστους, κι όμως η καμπυλότητα του ξύλου λειτουργεί σχεδόν προτρεπτικά, σε φέρνει πιο κοντά, σε κάνει να ρωτήσεις «τι πίνεις;».

Μόλις πέσει η νύχτα, τα φώτα χαμηλώνουν, οι χαρακτήρες του Kerouac ζωντανεύουν μέσα από τα signature cocktails και το Maggie μεταμορφώνεται στο νέο στέκι που θέλει να αναγεννήσει την Πανόρμου. Και η μπάρα του, με τον ιδιαίτερο της σχεδιασμό, είναι το απόλυτο εργαλείο για να σε τραβήξει, όπως θα το έκανε κι ένα καλό μυθιστόρημα.

MAGGIE CASSIDY

Τέλειον

Μπορεί να μην είναι μεγάλες, αλλά οι δύο ξύλινες μπάρες του Τέλειον είναι από εκείνες που λατρεύεις με την πρώτη ματιά. Απομεινάρια του ιστορικού ζαχαροπλαστείου που κάποτε φιλοξενούσε ο χώρος, έχουν κρατήσει κάτι από την μαγεία του παρελθόντος και το μετέφεραν στη σημερινή εποχή, με σεβασμό και στυλ. Η διάταξή τους είναι τέτοια που, χωρίς να το καταλάβεις, δημιουργούν μικρές παρέες.

Ο χαμηλός φωτισμός, η μουσική, η λιτή, προσεγμένη μπαρ φιλοσοφία από την Πόπη Σεβαστού με έμφαση στην καθαρότητα του ποτού, όλα συντελούν σε μια εμπειρία σχεδόν κινηματογραφική. Μπορείς να πας μόνος σου και να φύγεις με μια ιστορία.

Μπορείς να πας με φίλους και να νιώσεις ότι είστε μέρος ενός σεναρίου. Το Τέλειον το πετυχαίνει αυτό μόνο με λεπτομέρεια και ουσία.