WOMEN

H Alessandra Ambrosio και ο θείος Όσκαρ

Στα 34 της, η Βραζιλιάνα supermodel είναι έτοιμη να κάνει το πέρασμα στην μεγάλη οθόνη. Αφορμή για να την εντάξουμε στο Hall of Femme μας.

Κάτι το πρόσφατο γυμνό υποκριτικό τηλεοπτικό της ντεμπούτο στην Βραζιλιάνικη σαπουνόπερα Verdades Secretas, κάτι οι σκηνές που μοιράζεται με την Megan Fox στο σίκουελ του Teenage Mutant Ninja Turtles και μας έπιασε ο ενθουσιασμός να την δούμε να τα καταφέρνει τύπου Charlize Theron.

 

Προφανώς και κάτι τέτοιο δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί. Η Alessandra, με τον ευλογημένο συνδυασμό Βραζιλιάνικων, ιταλικών και πολωνέζικων γονιδίων της, είναι πολύ μεγάλη και η προφορά της πολύ έντονη για να τα καταφέρει στην μεγάλη οθόνη.

Εκεί όπου μέχρι τώρα η καλύτερη στιγμή της παραμένει το τριών δευτερολέπτων cameo της ως tennis girl No1 στο Casino Royale.

 

Το γεγονός ωστόσο ότι, αυτή τη χρονιά, η μητέρα (είναι και ας μην της φαίνεται) δυο αξιολάτρευτων παιδιών αποφάσισε να στρέψει για πρώτη φορά σοβαρά την προσοχή της σε αυτό το άθλημα (εμφανίζεται επίσης στο Daddy’s Home δίπλα στους Mark Wahlberg και Will Ferrell) δείχνει ότι ο Άγγελός μας (δικός μας και της Victoria) αρχίζει να σκέφτεται τι θα κάνει μετά το μόντελινγκ.

Αυτό δηλαδή που, μεγαλώνοντας σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Βραζιλίας, από γονείς ιδιοκτήτες βενζινάδικου, υπήρξε το όνειρό της από τότε που ήταν πιτσιρίκι.

supermodel

 

Συγκεκριμένα από τότε που -στα 11 της- είδε μια φωτό της Karen Mudler σε περιοδικό και ζήτησε από τους γονείς της πρώτα να της κάνουν πλαστική στα πεταχτά αυτιά της και μετά, στα 12 της, να την γράψουν στην τοπική σχολή μοντέλων.

Η πλαστική πήγε άθλια. Ο γιατρός ήταν κανονικός χασάπης, με την Alessandra να χρειάζεται να κάνει επί ένα χρόνο μικρο-εγχειρήσεις για να επιδιορθώσει τη ζημιά (επίσης από τότε τρέμει το νυστέρι-κάτι που σημαίνει ότι είναι all natural και σκοπεύει να παραμείνει έτσι).

Ωστόσο η σχολή πήγε περίφημα. Η 177 εκατοστών Alessandra, με όπλο το κουκλίστικο fun in the sun πρόσωπο και τα αψεγάδιαστα πόδια, ξεκίνησε να δουλεύει από τα 14 της και από τότε δεν σταμάτησε ποτέ.

Έχοντας καταφέρει αυτή τη στιγμή και να είναι και από τους πιο παλιούς Άγγελους της Βικτόρια.

Και να διαθέτει 40 εκ. δολάρια στον τραπεζικό της λογαριασμό. Λογικό αφού την τελευταία δεκαετία είναι σταθερά εντός της πρώτης δεκάδας στη λίστα του Forbes με τα πιο ακριβοπληρωμένα μοντέλα (είναι πάντα χαμηλά, αλλά πάντα μέσα).

Και, το πιο σημαντικό για κάθε μοντέλο που θέλει να βγάλει πραγματικά φράγκα, να έχει λανσάρει -από το 2014 και μετά- την δική της fashion & life style brand με το ‘τι δεν καταλαβαίνεις’ όνομα Ále by Alessandra.

Με άλλα λόγια έχει πραγματοποιήσει κάθε όνειρο που έκανε όταν βρέθηκε, στα 17 της, στο Νεοϋορκέζικο διαμέρισμα της Gisele Bundchen, που την φιλοξενούσε ώσπου να βρει το δικό της και να μάθει να μιλάει αγγλικά.

Το ίδιο ‘μακάρι να ήμουν μια μύγα στο φως του σαλονιού’ διαμέρισμα που ερχόντουσαν όλες οι -ανερχόμενες τότε- κολλητές (βλέπε Adriana Lima, Izabel Goulart) και μιλούσαν για το πόσο τους λείπει η πατρίδα και που θέλουν να φτάσουν.

Αυτό που, στο μυαλό μου, ξεχωρίζει την Ambrosio από τις υπόλοιπες Βραζιλιάνες είναι η συνολικά χαλαρή αντιμετώπιση που έχει στη ζωή της. Ίσως απόρροια του γεγονότος ότι ήταν και παραμένει βασικά ένα surf girl. Aυτό έκανε από παιδί. Αυτό συνεχίζει να κάνει κάθε μέρα που ξυπνάει στην έπαυλή της στο Malibu, μπροστά στον ωκεανό.

Αν εξαιρέσεις την εποχή μετά την πρώτη εγκυμοσύνη της, όταν έβλεπε τα παραπάνω κιλά να μην φεύγουν τόσο εύκολα όσο έχει συνηθίσει, μοιάζει να μην έχει αγχωθεί ποτέ.

 

Ζει τη ζωή της με τους δικούς της ρυθμούς, δεν προκαλεί σκάνδαλα με την προσωπική της ζωή, δεν κράζει ποτέ -ούτε μπροστά, ούτε πίσω από την κάμερα- καμία από τις υπόλοιπες συναδέλφους της και γενικά φαίνεται να χαίρεται με την καρδιά της το γενετικό jackpot που της κλήρωσε.

 

Αποτελεί, με άλλα λόγια, την πιο ανόθευτη (βλέπε χαμογελαστή, κορμάρα, ανέμελη) εκδοχή της ιδανικής Βραζιλιάνας. Τουλάχιστον όπως επιμένει να την φαντάζεται ο αντρικός πληθυσμός του πλανήτη.

Και, όπως και να’ χει, το να την βλέπουμε πιο συχνά στην μικρή και την μεγάλη οθόνη, δεν είναι ακριβώς ‘μαρτύριο’. Στην τελική το Χόλιγουντ έχει αποδείξει ότι ξέρει να εκμεταλλεύεται και να αναδεικνύει ‘προσόντα’ όπως τα δικά της.