DESIGN

Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον ενός αθηναϊκού τοπόσημου με τεράστια σημασία.

Τι είναι ο συμμετοχικός σχεδιασμός; Πώς μπορεί να προσαρμοστεί η Αθήνα στις ανάγκες μας και όχι αντίθετο; Υπάρχει έμφυλο πρόσημο στον τρόπο που σχεδιάζονται οι πόλεις; Η διεπιστημονική ερευνητική ομάδα απαντά στα ερωτήματα που αφορούν έναν νέο και διαφορετικό δημόσιο χώρο, δείχνοντας ότι διαθέτει τη μεθοδολογία για να τον υλοποιήσει.

Για μερικά χρόνια, η Αθήνα μπορούσε να ψηλώσει όσο ήθελε και το μεγαλύτερο κατόρθωμά της έμελλε να είναι το εμβληματικό έργο του νεαρού τότε αρχιτέκτονα Ιωάννη Βικέλα: ένα φουτουριστικό κουτί με έμπνευση τα νεοκλασικά. Παραδόξως, ο Πύργος Αθηνών μοιάζει με την Ακρόπολη.

Το Μέγαρο Ψύχα δίπλα στη Βουλή ήταν η φετινή αποκάλυψη του Open House Athens: ένα υπέροχο κτίριο του Ernst Ziller με φοίνικες και μάρμαρο Πεντέλης. Κάτω απ’ το μανδύα του κρυβόταν όμως και μια «μελανιά» από το 1940.

Ιστορικά, μοντέρνα, μίνιμαλ και νεοκλασικά κτίρια υποδέχονται τους επισκέπτες για δωρεάν ξεναγήσεις στον πιο διάσημο αρχιτεκτονικό θεσμό της Αθήνας. Αυτά είναι όσα ξεχωρίσαμε.

Μιλήσαμε με την Ελένη Σταματίου για το Orfium Project, το έργο που απέσπασε ένα από τα Βραβεία Ελληνικής Αρχιτεκτονικής 2021. Άλλωστε, ποιος δεν θα ήθελε να κάνει διάλειμμα παίζοντας πινγκ-πονγκ και αράζοντας σε κερκίδες;

Χάρη στο πράσινο φως που έδωσε το Συμβούλιο Μουσείων για τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό ιδεών σχετικά με το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το πολύπαθο κτίριο που βρίσκεται απέναντί του βρέθηκε ξανά στα πρωτοσέλιδα.

Κτίρια βαριά σε τόνους και ιστορία, τα οποία διασώθηκαν απ’ τα σαγόνια της μπουλντόζας και τη φούρια της κατεδάφισης, αποτελώντας σήμερα τους λίγους ζωντανούς μάρτυρες της βιομηχανικής εξέλιξης στην πόλη.

Κτίρια εμβληματικά λόγω μεγέθους, αισθητικής αλλά και ιστορίας, τα οποία ξεπέρασαν σε εκτόπισμα το εμβαδόν τους και σήμαναν αυτό που ονομάζουμε σήμερα «Αθήνα».

Όταν 5 χρόνια πριν ένα ευρωπαϊκού επιπέδου πάρκο που μιλούσε για την «κοινωνική βιωσιμότητα» εμφανίστηκε στην Καλλιθέα με τη σφραγίδα του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, είχαμε μία μικρή επανάσταση. Σήμερα, πάνω από 20 εκατομμύρια κόσμου το έχει επισκεφθεί.

Μια ερευνητική ομάδα από το Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΑΠΘ ανέπτυξε το γλυπτό στις τρεις διαστάσεις, καταλήγοντας σε ένα αστικό πάρκο που «κινείται» και «αναπνέει».

Το κίνημα του micro living είναι πλέον φαινόμενο της διπλανής πόρτας, με σπίτια λίγων τετραγωνικών να μετατρέπονται σε πολυεργαλεία από αρχιτεκτονικά γραφεία με άποψη. Ακολουθούν τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα που συναντάς στην πρωτεύουσα.

Η έκθεση της εικαστικού Άννα Αμπαριώτου με τίτλο The Unknown Soul Of An Architectural Mind And My Follies φέρνει κοντά δύο κόσμους που τους χωρίζει μία λεπτή γραμμή.

Η ιδιοκτήτρια της ομώνυμης γκαλερί δίνει βήμα στη σύγχρονη τέχνη, πιστεύει στη δυναμική που αναπτύσσει στην πρωτεύουσα και -το πιο σημαντικό- την κάνει προσβάσιμη σε όλους.

Εδώ και 59 χρόνια, το διάσημο ξενοδοχείο είναι κάτι περισσότερο από ένα εντυπωσιακό κτίριο: είναι ένα μνημείο μοντερνισμού, ένα αρχιτεκτονικό στολίδι και ένα τοπόσημο που έχει δώσει το όνομα του στη γύρω περιοχή. Τώρα, όμως, ήρθε η στιγμή για μία μεγάλη αλλαγή.