Από τη Raccoon City στην Πομπηία: Οι ταινίες του Paul W.S. Anderson

Εκατό άνθρωποι μέσα σε ένα κεφάλι, αυτό είναι ο Αλέξης Κούγιας. Μεγαλοδικηγόρος, μεγαλοπαράγοντας, σύζυγος και εραστής, το πιο πολυάσχολο ανθρώπινο ον που έχει αναδείξει ποτέ αυτός ο τόπος. Ένα μεγαλειώδες πολυεργαλείο της δημόσιας σφαίρας.

Τα τελευταία χρόνια, έρχεται σχεδόν τελετουργικά, μαζί με τους εορτασμούς για τη 17η Νοεμβρίου, μια συζήτηση που προσπαθεί να υπονομεύσει την ίδια την επέτειο και ξεκινάει από μια εξωφρενική φιλολογία που έχει ως πυρήνα της την άρνηση των νεκρών του Πολυτεχνείου φτάνοντας τελικά μέχρι τη συνολική υποτίμηση της Μεταπολίτευσης (λόγω της μετέπειτα πορείας των συμμετεχόντων στην εξέργερση) και τη σχετικοποίηση της Χούντας των Συνταγματαρχών. Όλος αυτός ο λόγος συνειδητά αποκρύπτει ιστορικά στοιχεία, έρευνες και τεκμήρια, πληθώρα των οποίων είναι πολύ εύκολα διαθέσιμα στο ευρύ κοινό.

Ένα 7χρονο κορίτσι κρύβεται για ένα ακόμη βράδυ κάτω από το τραπέζι του σαλονιού του πατρικού της στην Γαρίτσα προκειμένου να δει κρυφά ταινίες χωρίς να το πάρουν είδηση οι γονείς της.

Η εγκατάλειψη δίνει ζωή στον φωτογραφικό φακό. Τον αναβιώνει, του δίνει ένα πεδίο παρατημένο αλλά ταυτόχρονα στημένο. Είναι μια περίεργη συνθήκη που έχει η ανθρώπινη ψυχοσύνθεση η οποία βρίσκει μια ηρεμία, όταν βλέπει ένα εγκαταλελειμμένο τοπίο. Τα ελληνικά abandonded places έχουν και το δικό τους ιδιαίτερο ενδιαφέρον, μιας και, όσα προέρχονται από τη δεκαετία του '90 και του '00, λένε μια δική τους ιστορία ξεπεσμένης γκλαμουριάς.

Για τους περισσότερους, οι διακοπές σημαίνουν αρκετές ώρες στο πλοίο και εξόρμηση σε κάποιο από τα δεκάδες, πανέμορφα νησιά μας. Λογικό, όμως η επιλογή αυτή δεν είναι σε καμία περίπτωση μονόδρομος, ειδικά τώρα που το καλοκαίρι πέρασε. Και γιατί να είναι, όταν η ηπειρωτική Ελλάδα προσφέρει τόσες υπέροχες εναλλακτικές, προσβάσιμες με την άνεση και την ευκολία που σου χαρίζει το αυτοκίνητό σου.

Η επιλογή του Σπύρου Γραμμένου να ανεβάσει ένα θεατρικό έργο για παιδιά μας ξάφνιασε λίγο στην αρχή, αλλά εντάξει, όταν το σκεφτήκαμε μετά λίγο καλύτερα, μας ξάφνιασε ακόμα περισσότερο. Έχει μούσια, φοράει μαύρα και τραγουδάει για κουκουλοφόρους, τι θέλει τώρα και μπλέκει με παιδικές ψυχές;