O Τσουκαλάς δεν είναι καλτ, είναι ένας καθημερινός ρατσιστής

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη γραφικότητα απ' το να θεωρείς πως στη δική σου εποχή, όλα ήταν δυσκολότερα. Σαν τους ποδοσφαιριστές που δηλώνουν διαρκώς πως το άθλημα κάποτε ήταν πιο σκληρό, τους τραπεζίτες που διηγούνται ότι μετρούσαν τα λεφτά με τον άβακα και τους αρχαιολόγους που περιγράφουν το πώς έσκαβαν με τα χέρια (ΟΚ, αυτό ίσως το έχω φανταστεί, αλλά το πιάνεις το νόημα).

Άλλο ένα ντέρμπι ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό έφτασε και δηλώνουμε πανέτοιμοι για ένα όμορφο ματς αλλά και σπουδαία κλισέ, όπως "δεν χωράνε προβλέψεις σε ένα τέτοιο παιχνίδι", "θα κερδίσει όποιος το θέλει περισσότερο", "όποιος βάλει πρώτος γκολ θα έχει το προβάδισμα" και "ήρθε η ώρα να βγουν μπροστά οι Έλληνες". ΟΚ, τα έχουμε αποστηθίσει, προχωράμε.

Στυτική δυσλειτουργία. Δύο λέξεις μαχαιριά στην καρδιά και στην αυτοπεποίθηση ενός άνδρα. Κάποιες φορές, οφείλεται σε αμιγώς ιατρικούς λόγους ενώ άλλες προκαλείται αποκλειστικά από τη δική μας κατάχρηση. Εισέβαλε για πρώτη φορά στη ζωή μας όταν μία ομάδα σεξολόγων και θεραπευτών υποστήριξε δημόσια ότι στυτικές δυσλειτουργίες μπορούν να προκληθούν εξαιτίας της υψηλής έκθεσης σε πορνογραφικό υλικό.

Ποδοσφαιρικά ντέρμπι υπάρχουν πολλά στον κόσμο. Παιχνίδια με τη δική τους ξεχωριστή ιστορία, ανάμεσα σε ομάδες που πολλές φορές, εκτός από το ίδιο το ποδόσφαιρο, τους χωρίζουν ιδεολογίες, θρησκείες, τάξεις και διαφορετικές πατρίδες. Υπάρχει το 'el clasico', το 'old firm', το 'Kıtalar Arası Derbi' της Τουρκίας και πολλές ακόμη μάχες 'μίσους', που κόβουν την ανάσα και παγώνουν την καρδιά.

Βασίλισσα και παραμύθια τώρα, ποια βασίλισσα, έτσι είναι οι βασίλισσες; Σαν την ΑΕΚ που πήρε ένα κύπελλο πριν κατό χρόνια για να κλαίνε ακόμα ο Μπουλμέτης και οι άλλοι που κάνανε τους βουλευταράδες, ο Βούρος, ο Πάντζας.

Ένα κλισέ που χρησιμοποείται συχνά είναι ότι οι άνθρωποι του μπάσκετ είναι συνήθως πιο πολιτισμένοι από τους αντίστιχους του ποδοσφαίρου, ξέρουν ρε παιδί μου τι θα πει 'pick n'roll', 'coast to coast', 'fast break', 'ιμπρεσιονισμός' . Αν το πούμε διαφορετικά, στο γνωστό δίλημμα οι μπασκετικοί διαλέγουν το Μέγαρο. Σε μια θα λέγαμε απογείωση του φίλαθλου πνεύματος εγώ (βάζελος) και ο Κωνσταντίνος Αμπατζής (γαύρος που ασχολείται με το μπάσκετ) είπαμε να δώσουμε τόπο στην οργή και διαλέξαμε ο καθένας την καλύτερη πεντάδα του αιωνίου αντιπάλου.

"I'm so fucking proud of you guys" είπε ο Robert 'Beto' O'Rourke, με σχεδόν τρεμάμενη φωνή, στην ομιλία του μετά τα αποτελέσματα των ενδιάμεσων εκλογών. Ιαχές, χειροκροτήματα, καρδιοχτύπια, δάκρυα. Οι προβολείς έσβησαν, το στάδιο άδειασε. Όταν φτάνεις τόσο κοντά στη νίκη, σε μία εντελώς -όπως αποδείχθηκε- απρόβλεπτη αναμέτρηση, μένει μια πικρία που μοιάζει με προσωρινό σκοτάδι, όπως αυτό του άδειου, πλέον, σταδίου. 'The F word' όπως συχνά λένε οι Αμερικανοί, δηλαδή το 'Fucking' στην συγκεκριμένη περίπτωση, μεταφράζει απόλυτα την απόσταση των Ρεπουμπλικανών από τους Δημοκρατικούς.