ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

6 οδηγοί που κέρδισαν την αναπηρία

Με αφορμή το τρομακτικό ατύχημα του Billy Monger, μοιραζόμαστε ιστορίες όπου οι τραυματισμοί, όσο σοβαροί κι αν ήταν, δεν έβαλαν τους οδηγούς μόνιμα στα ‘pits’.

Το γεγονός πως ο Billy Monger είναι μόλις 17 ετών κάνει την όλη ιστορία πιο τραγική. Ένα παιδί που είχε μπροστά του όλη του τη ζωή, όλη του την καριέρα, που ονειρευόταν χωρίς ταβάνι και σε μια στιγμή είδε τα πάντα να αλλάζουν δραματικά γύρω του. Σε ένα τρομακτικό ατύχημα που συνέβη στο πλαίσιο αγώνα της Formula 4 στο Ντόνινγκτον Παρκ της Αγγλίας.

Ο ταλαντούχος οδηγός συμμετείχε σε μία πενταπλή μονομαχία αλλά όντας το ‘τελευταίο βαγόνι του τρένου’, είχε μηδενική ορατότητα για όσα συνέβαιναν μπροστά. Έτσι όταν το μονοθέσιο του Φινλανδού Patrick Pasma ακινητοποιήθηκε στη μέση της πίστας, οι προπορευόμενοι έκοψαν το τιμόνι και απέφυγαν τα χειρότερα, όμως ο Monger δεν πρόλαβε καλά-καλά να το δει. Δεν πρόλαβε ούτε ενστικτωδώς να πατήσει φρένο. Καρφώθηκε πάνω του, με τα δύο αγωνιστικά να γίνονται μία ενιαία, άμορφη μάζα.
Ο Pasma ήταν ο τυχερός της υπόθεσης. Είχε τις αισθήσεις του, είχε επικοινωνία με τους γύρω του και πέρα από μώλωπες, δεν είχε τραυματιστεί. Όμως για τον Monger, όσα ακολούθησαν ήταν ένας μαραθώνιος εφιάλτης. Παρά την άμεση αντίδραση των κριτών και του ιατρικού επιτελείου, τα σωστικά συνεργεία που έσπευσαν στο σημείο του ατυχήματος και την παρουσία ελικοπτέρου για να τον μεταφέρει άμεσα σε νοσοκομείο, τα πράγματα εξ αρχής αποδείχθηκαν πολύ δύσκολα. Χρειάστηκαν δύο ολόκληρες ώρες για να μπορέσει να απεγκλωβιστεί και να μεταφερθεί στο Queens Medical Center στο Νότινγχαμ, όντας σε κρίσιμη αλλά σταθερή κατάσταση. Οι γιατροί τον έβαλαν σε καταστολή και έκαναν υπεράνθρωπες προσπάθειες να αντιμετωπίσουν τα τραύματά του. Από την τρομακτική On Board λήψη αμέσως μετά το ‘μπαμ’, είναι σαφές το που ήταν ευάλωτος. Δυστυχώς, ο ακρωτηριασμός των κάτω του άκρων κρίθηκε αναπόφευκτος.

Πολύ σύντομα, η ομάδα του, η JCH Developments, ξεκίνησε μία καμπάνια υποστήριξης στον Billy, καλώντας φίλους και αγνώστους, να βοηθήσουν στη συγκέντρωση 260.000 αγγλικών λιρών, ποσού που με μία πρώτη εκτίμηση θα χρειαζόταν για να τον βοηθήσει να νικήσει αυτόν τον σοβαρό τραυματισμό. Η ανταπόκριση ήταν εξωπραγματική. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται τούτα τα λόγια, 17.020 άνθρωποι έχουν συνεισφέρει στη συγκέντρωση 696.283 αγγλικών λιρών, ποσό δυόμιση φορές πάνω από τον αρχικό στόχο (μπορείτε να βοηθήσετε και εσείς στο https://www.justgiving.com/crowdfunding/billymonger23). Σύσσωμη η αγωνιστική κοινότητα μοιράστηκε μέσω social media αυτή τη προσπάθεια και ήταν πολλοί εκείνοι που κατέθεσαν σημαντικά ποσά. Όμως εκτός από τους αστέρες της F1, συμμετέχουν ανώνυμοι από  κάθε άκρη του πλανήτη, άνθρωποι για τους οποίους ακόμα και οι 10 λίρες, είναι ένα σημαντικό ποσό. Κι όμως, όλοι έσπευσαν να βοηθήσουν τον πάντα «χαμογελαστό» Billy.
Τώρα που έχει μπροστά του τον σημαντικότερο αγώνα του. Τον αγώνα της ζωής. Μία ζωής πολύ διαφορετικής απ’ ότι έχει συνηθίσει. Μίας ζωής που επειδή έχει την τύχη να ζει σε μία προηγμένη κοινωνικά χώρα, θα μπορεί να κυλήσει ομαλά. Σκεφτείτε να ήταν εδώ, στο Ελλαδιστάν. Σε μία χώρα που στο σούπερ μάρκετ παρκάρουν όλοι σε θέσεις ΑΜΕΑ για να μη περπατήσουν 10 μέτρα, σε μία χώρα όπου σε αστικό τοπίο λίγοι σκέφτονται όταν αφήνουν το αυτοκίνητό τους στη γωνία πως φράζουν την πρόσβαση σε μία ράμπα. Σε μία χώρα που νομίζει πως έχει το δικαίωμα όχι μόνο να συμπεριφέρεται σε ανθρώπους με αναπηρίες λες και είναι κατώτεροι των υπολοίπων αλλά και που συστηματικά αντί να τους βοηθά, τους δημιουργεί προβλήματα. Τουλάχιστον στην Αγγλία δεν θα έχει τέτοια προβλήματα. Κατά πόσο όμως μπορεί να συνεχίσει να κυνηγά το αγωνιστικό του όνειρο; Ακολουθούν 6 ιστορίες οδηγών που δεν πάτησαν φρένο μετά από σοβαρούς τραυματισμούς ή προβλήματα υγείας…

Alex Zanardi

Δεν μπορείς να ξεκινήσεις από κάποιον άλλο, ο Ιταλός αποτελεί φάρο για κάθε άνθρωπο με αναπηρία. Πηγή έμπνευσης, δύναμης, κουράγιου, είναι πρωταγωνιστής μίας παραμυθένιας αν και σίγουρα επίπονης πορείας, με αφετηρία το συγκλονιστικό ατύχημα στο Λάουσιτζ που παραλίγο να του στοιχίσει και την ίδια του τη ζωή. Και προορισμό, την Παραολυμπιακή δόξα.

Παρότι στη Formula 1 δεν γνώρισε την επιτυχία, στις ΗΠΑ κατέκτησε την κορυφή, όντας δύο φορές πρωταθλητής στο CART. Όμως η μοίρα είχε αποφασίσει να του παίξει άσχημο παιχνίδι. Σε έναν αγώνα που είχε εκκινήσει από την ουρά και εντυπωσιακά κέρδιζε συνεχώς έδαφος έναντι των αντιπάλων του, έχασε τον έλεγχο βγαίνοντας από τα pit. Παρότι ο Patrick Carpentier κατάφερε να τον αποφύγει, δεν συνέβη το ίδιο με τον Alex Tagliani που ουσιαστικά εμβόλισε το μονοθέσιο της Mo Nunn. Παρότι είχε χάσει πάρα πολύ αίμα, η άμεση ιατρική επέμβαση του έσωσε τη ζωή. Δεν υπήρχε όμως τρόπος να σωθούν και τα κάτω του άκρα. Ο αναπόφευκτος ακρωτηριασμός θα είχε ‘καταστρέψει’ τη ζωή πολλών στη θέση του. Όμως ο Zanardi βρήκε βαθιά μέσα στο είναι του τη δύναμη να παλέψει. Λες και απλά είχε να αντιμετωπίσει μία νέα πίστα. Ανικανοποίητος από τα προσθετικά μέλη του εμπορίου σχεδίασε ο ίδιος αυτά που θα του επέτρεπαν να βρεθεί ξανά σε αγωνιστικό όχημα. Αυτό συνέβη μόλις δύο χρόνια μετά, όπου βρήκε τα κότσια να χωθεί ξανά μέσα σε κόκπιτ και να πατήσει γκάζι στην πίστα που είχε χάσει τα πόδια του. Ο Ιταλός έκανε τους 13 γύρους που ‘χρωστούσε’ από το ατύχημα του 2001 και μάλιστα, παρότι ήλεγχε γκάζι και φρένο μέσω ειδικών χειριστηρίων στο τιμόνι, κινήθηκε τόσο γρήγορα που αν συμμετείχε στις κατατακτήριες δοκιμές εκείνου του αγώνα, θα είχε την πέμπτη θέση στο grid! Εκεί πείστηκε πως η καριέρα του δεν είχε τελειώσει και μερικούς μήνες μετά τον θυμάμαι στα γκαράζ της BMW Team Italy-Spain στην πίστα της Μόντσα. Το 2004 είχε πλήρη εμπλοκή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Τουρισμού και θυμάμαι να τον παρακολουθώ σοκαρισμένος, να υπερνικά το πρόβλημά του και να μάχεται κόντρα σε αρτιμελείς οδηγούς. Έκτοτε πήρε νίκες στο WTCC, δοκίμασε μονοθέσιο της F1 αλλά και αγωνιστικό του DTM, έτρεξε σε αγώνες αντοχής.

Όμως τη μεγαλύτερη υπέρβαση την έκανε σε έναν άλλο στίβο, αυτόν της ποδηλασίας δρόμου με ειδικά αμαξίδια, κατακτώντας δύο χρυσά μετάλλια και ένα ασημένιο στους Παραολυμπιακούς του Λονδίνου. Επιτεύγματα που επανέλαβε και στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Τι να πεις για το μεγαλείο της ψυχής αυτού του ανθρώπου;

Robert Kubica

Για πολλούς ο 32χρονος σήμερα Kubica θα μπορούσε να είχε ήδη κατακτήσει την κορυφή του μαγικού κόσμου της Formula 1. Παρότι στον Καναδά το 2007 είχε πρωταγωνιστήσει σε ένα ατύχημα που έκοβε την ανάσα, είχε βγει από τη διαλυμένη του BMW Sauber έχοντας μόνο διάσειση και ένα διάστρεμμα!

Όμως ένα άλλο ατύχημα έμελλε να καταστρέψει την καριέρα του. Κάνοντας την πλάκα του, σε ένα παγκοσμίως άγνωστο τοπικό ράλι, το Ronde di Andorra του 2011. Έχασε τον έλεγχου του προδιαγραφών S2000 Skoda Fabia που οδηγούσε, με αποτέλεσμα αυτό να πέσει με μεγάλη ταχύτητα πάνω στη μπαριέρα. Αυτή διαπέρασε το αγωνιστικό του και παραλίγο να τον σκοτώσει. Κατάφερε όμως να προκαλέσει μερικό ακρωτηριασμό στο δεξί του χέρι, να του διαλύσει τον αγκώνα και να τον τραυματίσει επίσης στο πόδι και τον ώμο. Χρειάστηκε μία ώρα για να απεγκλωβιστεί και στη συνέχεια υποβλήθηκε σε επτάωρη εγχείρηση όπου επτά γιατροί είχαν χωριστεί σε δύο ομάδες προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν τα εκτεταμένα του τραύματα. Ακολούθησαν κι άλλες επεμβάσεις ενώ για πολύ καιρό δεν είχε γνωστοποιηθεί η ακριβής κατάσταση της υγείας του. Η επιστροφή στη Formula 1 προφανώς ήταν και ακόμα είναι, όνειρο απατηλό. Όμως ο Kubica επέστρεψε στους αγώνες τον Σεπτέμβριο του 201, αν και πλέον με το μυαλό του μόνο στα ράλι. Η περιορισμένη λειτουργικότητα του δεξιού του χεριού δεν άφηνε πολλά περιθώρια αλλά με ειδικά τροποποιημένα οχήματα, μπορούσε να κάνει βήματα προς τα εμπρός. Επιρρεπής βέβαια συχνά σε ατυχήματα, πράγμα εύλογο λόγω της κατάστασής του.

Όμως πήρε τον τίτλο στην κατηγορία WRC2 το 2013 και έπειτα έτρεξε και με αυτοκίνητο της μεγάλης κατηγορίας, ενώ παράλληλα, δοκίμαζε τις δυνάμεις του στον προσομοιωτή της Mercedes F1. Φέρεται να έκανε πολύ καλούς χρόνους εκεί αλλά και πάλι, ήξερε πως δεν ήταν σε θέση να επιστρέψει στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Πέρυσι έδειξε να στρέφεται στους αγώνες αντοχής, ήταν εντυπωσιακός σε δοκιμές με την ByKolles και τον Ιούνιο αναμενόταν να εμφανιστεί για πρώτη φορά στον θρυλικό 24ωρο αγώνα του Μαν με το πρωτότυπο κατηγορίας LMP1 του Colin Colles. Όμως λίγο  πριν αρχίσουν οι επίσημες δοκιμές, απέσυρε μυστηριωδώς τη συμμετοχή του, αφήνοντας υπονοούμενα για συζητήσεις για ‘κάτι άλλο’. Ακολούθησε ένα τεστ με μονοθέσιο του GP3 Series, που ήταν πολύ απαιτητικό καθώς δεν έχει ενεργή υποβοήθηση του τιμονιού όπως η F1. Άραγε αυτό ήταν ένα ακόμα βήμα στο όνειρό του να επιστρέψει στη Formula 1;

Albert Llovera

Γεννημένος στην Ανδόρρα, ο Llovera έγινε το 1984 ο νεότερος αθλητής που συμμετείχε σε Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Ήταν μόλις 17 ετών και είχε ήδη φτιάξει το όνομά του στο αλπικό σκι. Όμως μία πολύ άσχημη πτώση ένα χρόνο μετά, τον καθήλωσε σε καροτσάκι. Πεισμωμένος, δεν νικήθηκε από την ατυχία αυτή και αδυνατώντας προφανώς να ασχοληθεί άλλο με το σκι, στράφηκε στο μηχανοκίνητο αθλητισμό. Πρώτα έτρεχε με Quads (σ.σ. γουρούνες) και αργότερα ξεκίνησε η εμπλοκή του με τα ράλι. Μάλιστα κέρδισε το Peugeot Rally Cup στην Ανδόρρα και στη συνέχεια πέρασε μία δεκαετία στο JWRC. Έτρεξε και κάποιους αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος με ειδικά τροποποιημένα World Rally Cars. Φέτος, ανέβηκε σε άλλο level αφού πήρε μέρος στην πιο απαιτητική αγωνιστική δοκιμασία παγκοσμίως – το θρυλικό Ράλι Ντακάρ! Ο 50χρονος έτρεξε στην κατηγορία των φορτηγών, με ένα Tatra Jamal T163 και τερμάτισε 24ος μετά από σχεδόν 9000 χιλιόμετρα στα αφιλόξενα εδάφη της Νότιας Αμερικής.

Bartek Ostalowski

Άλλος ένας Πολωνός που αγαπά την ταχύτητα τόσο που δεν άφησε ένα άσχημο ατύχημα να τον σταματήσει. Το όνομά του είναι Bartek Ostalowski και η συμμετοχή σε αγώνες ήταν το μεγάλο του όνειρο. Όμως στα 20 του είχε ένα ατύχημα με μοτοσυκλέτα που οδήγησε στον ακρωτηριασμό των άνω του άκρων. Η λογική έλεγε πως όλα θα τελείωναν εκεί αλλά αυτό δεν συνέβη. Κάθε άλλο. Ο Bartek προσπάθησε να συνεχίσει με κάθε τρόπο και μετά από τρία δύσκολα χρόνια, έγινε ο πρώτος οδηγός χωρίς χέρια που πήρε διεθνή αγωνιστική άδεια. Είναι πλέον επαγγελματίας οδηγός drift ενώ τρέχει και σε αγώνες rallycross! Πως; Με το αριστερό του πόδι στο τιμόνι, το δεξί πόδι να εναλλάσσεται σε γκάζι και φρένο και τις σχέσεις στο κιβώτιο να αλλάζουν με κινήσεις του δεξιού του ώμου. Ακούγεται απίστευτο; Επειδή είναι!

Nicolas Hamilton

H ιστορία του είναι μοναδική, θα μπορούσε να γίνει ταινία. Από την αναπηρική καρέκλα, πλέον βρίσκεται σε αγωνιστικό μπάκετ. Ο λόγος για τον Nic Hamilton τον οποίο συνάντησα στην πίστα Santa Pod, στο πλαίσιο του Gymkhana Grid και μου είπε την ξεχωριστή ιστορία του. Αν το επίθετό του σας λέει κάτι, δεν είναι τυχαίο, πρόκειται για τον μικρό αδερφό του τρεις φορές παγκόσμιου πρωταθλητή της F1, Lewis Hamilton. Θύμα εγκεφαλικής παράλυσης, μας συστήθηκε σε καροτσάκι και τώρα συμμετέχει σε σημαντικές αγωνιστικές διοργανώσεις. Με το αγωνιστικό του να έχει πιο φαρδιά πεντάλ, μόνο για γκάζι και φρένο, ενώ τον συμπλέκτη τον χειρίζεται από το χέρι. Ακούστε τη συγκινητική ιστορία του μικρού Hamilton, σε μία αποκλειστική συνέντευξη…

Sam Schmidt

Σε σχέση με τους προαναφερθέντες, ο Αμερικανός ίσως ήταν ο πιο άτυχος. Αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα IndyCar, είχε μάλιστα αρχίσει να αποκτά και πρωταγωνιστικό ρόλο ανεβαίνοντας συχνά στο βάθρο, κατακτώντας ακόμα και την πρώτη του νίκη στον αγώνα του Λας Βέγκας το 1999. Όμως στις δοκιμές ενόψει της επόμενης σεζόν, μία στενή επαφή τρίτου τύπου με τον τοίχο, τον καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι. Ο 52χρονος σήμερα Schmidt δεν μπορεί να κινηθεί από τον λαιμό και κάτω, παρότι το ατύχημά του δεν φαινόταν τόσο τρομακτικό. Φυσικά στην κατάστασή του, το να παραμείνει στη ζωή αλλά και να συνεχίσει να εμπλέκεται στον μηχανοκίνητο αθλητισμό όντας ιδιοκτήτης ομάδας, ήταν μεγάλες νίκες.

Και τώρα, στις 13 Μαΐου, θα κάνει με τη βοήθεια της τεχνολογίας την υπέρβαση! Θα τρέξει στην πίστα της Ινδιανάπολης σε μία άτυπη κόντρα με τον θρύλο του σπορ, Mario Andretti. Θα οδηγήσει μία ειδικά τροποποιημένη Corvette Z06, την οποία η Arrow Technology έχει μετατρέψει σε ημιαυτόνομο όχημα. Την έχει βαφτίσει SAM και θα επιτρέπει στον Schmidt να κάνει όλες τις λειτουργίες που θα έκανε και πριν το ατύχημά του! Πως; Σένσορες και Infra-red κάμερες θα καταγράφουν κάθε κίνηση του κεφαλιού του και βάσει αυτών θα γίνεται η πλοήγηση, οι σχέσεις στο κιβώτιο θα αλλάζουν με φωνητικές εντολές ενώ ο έλεγχος του γκαζιού και του φρένου θα γίνεται μέσω ειδικής συσκευής όπου ο Αμερικανός θα φυσά ή θα ρουφά, ανάλογα το πως θέλει να κινηθεί το αυτοκίνητο! Εντυπωσιακό; Πρέπει να σημειωθεί πως και ο 77χρονος Andretti θα χρησιμοποιήσει ένα όχημα με τις ίδιες τροποποιήσεις!

Έξι ιστορίες που σε κάνουν να δακρύζεις. Όχι μόνο για ότι συνέβη σε αυτούς τους άτυχους οδηγούς αλλά κυρίως για τη σπάνια ανδρεία που τους χαρακτηρίζει. Τα κότσια να επιστρέψουν πίσω από το τιμόνι, μέσα στις πίστες, να γκαζώσουν ξανά νικώντας κάθε ενδόμυχο φόβο τους. Έξι ιστορίες έμπνευσης που πλέον ο Billy Monger καλείται να τις κάνει επτά. Καλή δύναμη μικρέ…