Μάρκες που αγαπήσαμε: Ωδή στην Timberland και το κίτρινο μποτάκι

Όταν η ιστορία απάλλαξε την ανθρωπότητα με την κιτσαρία των 80’s και την – ελάχιστα-arty arty pop κουλτούρα της δεκαετίας η μόδα έκανε μία στροφή στις ρίζες. Όχι μόνο στην Ελλάδα, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Τέρμα η λακ που κατέστρεφε το όζον, τα μαλλιά γύρισαν στο φυσικό τους χρώμα, η κίτρινη καούκα με το μπαλόνι έγινε ένα καλοβαμμένο ξανθό, τα αγόρια άφηναν κοτσίδα jesus αντί για φράτζα, backpack, μπουφάν χήνα ή φλάι και κίτρινο Timberland.

Μποτάκια Timberland Newmarket, 151€ >

Προφανώς και δεν έβγαλε κίτρινο μποτάκι μόνο η Timberland. Προφανώς. Εκεί στα μέσα των 90’s που έσκασε το υπόδημα του ξυλοκόπου στις ζωές μας, υπήρχαν και ιταλικά, υπήρχαν και ελληνικά (όσες τέλος πάντων εταιρείες παρέμειναν) υπήρχαν διάφορες επιλογές.

Αλλά νομίζω ότι όσοι ζήσαμε εκείνη την περίοδο έχουμε συνδέσει το “δέντρο” ή ότι τέλος πάντων συμβολίζει το logo της Timberland με το κίτρινο μποτάκι.

Η μόδα στην Ελλάδα πήρε τέτοιες διαστάσεις που λογικα δεν πρέπει να υπήρχε άνθρωπος στην Αγγλία την περίοδο 98-2002 που να μη φορούσε κίτρινο μποτάκι με σακίδιο στην πλάτη και να μην ήταν Έλληνας.

Ή καλύτερα, η μόδα έφτασε σε τέτοια ύψη που λογικά δεν πρέπει να υπήρχε άνθρωπος στην Αγγλία την περίοδο 98-02 που να φορούσε κίτρινο μποτάκι και να μην ήταν Έλληνας.

Ρολόι Timberland, 125€ >

Θέλω να πω το κίτρινο μποτάκι μίλησε στον ψυχισμό του Έλληνα, ήταν παπούτσι του χαμένου αδερφού, έγινε σύμβολο των Ελλήνων slackers που τηρουμένων των αναλογιών, της ισοτιμίας των νομισμάτων της εποχής και μέσου μισθού έδιναν ένα νεφρό για να το αποκτήσουν.

Άλλο να δίνει 120 δολάρια ένας Αμερικάνος και 120 δολάρια σε δραχμές ένας Έλληνας της εποχής. Παρά το τσουχτερό της τιμής, όμως, το αγαπήσαμε όσο κανένας λαός στον πλανήτη.

Δεν ειρωνεύομαι. Έτσι είναι. Θες κι άλλη απόδειξη; Θυμάμαι στην Ιταλία το 97 με τον Ολυμπιακό στη Ρώμη μπορούσες να καταλάβεις αν οι Ιταλοί είχαν κίτρινο μποτάκι. Δεν είχαν. Όσοι είχαν κίτρινο μποτάκι είχαν και κόκκινη φανέλα.

Οι Ιταλοί είχαν και Lumberjack αλλά το κίτρινο μποτάκι ήταν το δικό μας εθνικό παπούτσι.

Και δεν είναι ότι η Timberland είχε ή έχει μόνο κίτρινα μποτάκια. Ο κατάλογος της περιλαμβάνει και παντελόνια και πουκάμισα και μπουφάν και πουλόβερ. Ποιοτικά πράγματα, μπαμπάτσικα, φτιαγμένα να αντέξουν μια ζωή, Από τα καλύτερα υλικά.

T-shirt Timberland Kennebec, 30€ >

Μοκασίνια Timberland, 89€ >

Και ενώ θα μπορούσε να είχε συνδεθεί στο μυαλό μας με τον ίδιο τρόπο που συνδέθηκαν μάρκες όπως τα Nautica ή τα Polo για παράδειγμα, η Timberland πέρασε στο συλλογικό μας υποσυνείδητο ως το κίτρινο μποτάκι.

Ήταν το  υπόδημα του σχολείου, του πανεπιστημίου, του καφέ, του γηπέδου, του σινεμά, των ηλεκτρονικών, του μπιλιάρδου, της βόλτας, της παρέας και πάσών των περιστάσεων πλην κοστουμιού.

Ρολόι Timberland, 204€ >

T-shirt Timberland, 27€ >

Ακόμα και στο κλαμπ τα φορούσες. Φυσικά άλλα τα κίτρινα του κλαμπ και άλλα τα κίτρινα τα πρωινά. Όντας κίτρινο βρόμιζε εύκολα. Γινόταν από κίτρινο κάτι σαν σκούρο μουσταρδί με μαύρα σημάδια. Το βράδυ τα έβγαζες και έβαζες τα καλά σου. Εζωνες το 501, έβαζες το πουκάμισο από μέσα, δίπλωνες τα μανίκια γιατί… δίπλωνες τα μανίκια, κολώνια και έτοιμος (η κοτσίδα ήθελε απλώς πιάσιμο #nai_esena_deixnw_kyrie_Tsipra)

Γι’ αυτό θεωρώ πως, αν ποτέ η Timberland θα ήθελε να κάνει μια καμπάνια, τα δημιουργικά της θα έπρεπε να πατάνε σε φωτογραφίες από τις μαθητικές κινητοποιήσεις του 92 και ένθεν, από φωτογραφίες εποχής. Φοιτητές να παίρνουν το αεροπλάνο για την Αγγλία, να γυρνάνε τα Χριστούγεννα, φωτογραφίες εποχής από την παραλιακή των 90’s, από την πρόκριση της Εθνικής στο Μουντιαλ με το γκολ του Μαχλά, τέτοια πράγματα.

Γιατί το κίτρινο μποτάκι της TImberland ήταν το εθνικό μας παπούτσι για πολλά χρόνια.